Morgunblaðið - 08.08.1970, Page 17

MORGrUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. ÁGÚST 197«
17
Fimmta alheimsþing luthersku kirkjunnar:
Að vera Lútherstrúar
þýðir fyrst og fremst
að vera kristinn
- sagði nýkjörinn f orseti lútherska
alheimssambandsins, dr., Juva
HBR í Evian, Frakklandi, á sól-
ríkum böklkuim Genfarvatns og
í skjóli Alpanna, hafa fulltrúar
lútersku kirkjunnar frá öllum
heiimsálfum rætt málefni sín.
Kjörinn hefir verið nýr for-
seti sambandsins til nœstu 5 ára,
finnskur guðfræðiprófessor við
hálkólann í Helsirtki, dr. Mikko
Einar JUVA. Hann er 51 árs
gamall, yngsti forseti, sem kjör-
inn hefir verið, mjög vel þekkt
ur og ágætlega hæfur til að
gegna þessu emibætti.
MÁLSVARI FRIÐARINS
Dr. Juva var um eitt s'keið
stjórnmálamaður, formaður frjáls
lynda flok'ksins í Finnlandi. En
sá flokkur hefir einkum reynt
að þræða milliveginn í finnsk-
um stjórnmálum.
Á blaðamannafundi undirstrik
aði dr. Juva, að kirkjan ætti
að vera málsvari friðarins í heim
inum. Um kirlkjumálin i Finn-
landi sagði hann: „Að vera Lút
ers trúar þýðir fyrst og fremst
að vera kristinn“. í Finnlandi er
hlutfallið milli kirkjudeildanna
líkt og á íslandi. Dr. Juva er
sterkur persónuleiki. Hann kom
til Reykjavíkur fyrir fimm árum,
þegar framkvæmdanefnd L. W.
F. (alheimssambandsins) hélt
fund sinn þar.
„Ég predikaði þá í einni kirkj-
unni í Reykjavík“, sagði dr.
Juva í stuttu samtali.
Þá hafa einnig verið kosnir
22 fulitrúar, sem mynda hina
nýju framkvæmdanefnd. Hún
kemur saman árlega milli þing
anna, en þau eru haldin á 5 ára
fresti.
Höfuðstöðvar kirkjunnar eru í
Gerrf í Sviss, og þar er frairr-
kvaemdastjórinn, Andre Appel,
með starfslið sitt.
RÖDD HINNA MÁLLAUSU
Með yfirgnæfandi meiri hluta
at'kvæða var samþykkt á þinginu
að benda á rómversk-kaþól.ska
erkibiskupinn í Brasilíu verðug
an þess að hljóta friðarverðlaun
Nóbels í ár.
Ástæðan er sú, að hann er álit
in „tákn þeirra, sem hafa helgað
líf sitt baráttu gegn kúgun og
ómannúðlegum lifnaðarháttum".
Erkibiskupinn, sem heitir Dom
Helder Camera, hefir algerlega
samlagað sig þeim, sem hann
berst fyrir. Umhyggja hans bein
ist sérstaklega að mestu fátækra-
hverfunum. Bæði í Rio de Jan-
eiro og Recife hefir hann afsalað
sér hóglífi og ýmsum sérrétt-
indum, sem staða hans annars
getur veitt honum. Hann hefir,
eins og hann sjálfur hefir kom
\y,t að orði, kosið að vera „rödd
hinna mállausu“.
Þar sem hér á þinginu eru full
trúar frá öllum hlutum heims,
er eins og heimurinn birtist í
einni sjónhendingu. Og þá fer
það ekki fram hjá mönnum, þeg-
ar vandamálin eru á dagskrá, að
víða í heiminum er maðurinn
sviptur hinum sjálfsögðu mann-
réttindum. „Það þýðir ekki að
setja hungrað barn á skólabekk,
það verður fyrst að gefa því að
borða". Brasilía er sérstaklega í
sviðsljósinu hvað þetta snertir.
En þar er aðeins um &ð ræða eitt
af mörgum dæmum, þar sem
neyð og mannlegt böl er himin
hrópandi.
EFAZT UM FRAMTÍÐ
MANNSINS
Þýzkur guðfræðiprófessor frá
Heidelberg, dr. Heinz Edward
Tödt, hefir haldið fyrirlestur á
þinginu, sem vakið hefir tölti-
verða athygli.
Hann benti á, að heimur oikkar
er í dag sundurlyndur og hefir
af eigin mætti ekkert öryggi eða
staðfestu að byggja á. Þegar
heiminum er stefnt í voða, og
þegar stríð, óréttlæti og grimmd
rí'kir, þá er hætta fyrir mann-
'kynið á ferðum. Þetta er að ger
aSt í dag. Nýjar og nýjar öldur
rísa, sam hafa í för með sér þá
hættu, að margir fara að efast
um framtíð mannsins, ekki sízt
þeim, sem þeklkja bezt eyðingar-
mátt nútímatækni.
SPURNINGIN UM GUÐ
Þá ræddi dr. Tödt um það,
hvernig kiúkjan ætti að mæta
þessu vandamáli. Hann vitnaði
til samþykkta Helsinkiráðstefn-
unnar 1963.
„Upphaf siðbótarinnar, þ.e.
spurningin: Hvernig get ég. fund
ið miskunnsaman guð, er ekki
lengur spurning, sem höfðar til
nútímamanna. Þar sem aðstaða
mannsins í dag er önnur en þá,
spyr maðurinn enn róttækar og
á frumlegri hátt.
Hann þjáist ekki lengur vegna
synda sinna, heldur þjáist hann
undir þeim þunga, sem felst í
meiningarleysi tilverunnar. Þess
vegna spyr hann, hvort guð hafi
nokkurn raunveruleilka.
ÞJÓNUSTAN
Dr. Tödt kom inn á það, sem
hann taldi vera hina brennandi
spurningu mannsins, eða réttara
sagt, spurningu guðs, eins og hún
ihorfði við frá sjónarmiði manns
ins:
„Hvernig nær guð til heimsins,
sem er hans, sköpunarverk
hans?“ Hér er um grundvallandi
meginatri'ði að ræða. Og dr. Tödt
vitnaði til orða Bonhoeffers úr
fangelsinu: Drottins tign og vald,
guðsríki, verður þar sem guðs
vilji festir rætur í mannsálinni
og þjónar heiminum fram yfir
það, sem heimurinn er sjálfur
fær um.
ÁBYRGÐIN SAMEIGINLEG
Guðfræðin verður að tjá hinn
endanlega vilja, sem guð hefir
ætlað þessum heimi. En guðs vilji
er á móti aðeins þekkjanlegur í
Jesú og þeim skapandi mætti,
sem fyrir áhrif hans hefir látið
þennan vilja koma fram í verki,
sem á að verða öllu mannkyni til
farsældar. Maðurinn veit, að ör-
lög hans eru ráðin um leið og ör
lög. alls mannkyns, að hann ber
sameiginlega ábyrgðina á því
hver verður saga mannsins. Mann
'kynið stendur andspænis þeirri
Hér sést ferjan „Queen of Victoria“, sem sovézka flutningaskip ið (til hægri) sigldi á við Van-
couver sl. sunnudag með þeim af leiðingum að þrír af 626 farþeg um ferjunnar létu lífið og átta
særðust.
Martin Luther
spurningu, hvort það eigi hæfni
til að slkapa sér framtíð eða hvort
það berzt áfram innbyrðis og ger
eyðist með eyðingarvopnum nú
tímans.
NÝTT FRELSI, NÝ VON
Með hliðsjón af slíkum hætt-
um er fagnaðarboðskapurinn
kunngjörður. Hann bindur enda
á kvíðann í þessum heirni og
hvetur til iðrunar og nýs lífs.
Dauði Krists fyrir mannkynið
merikir, að sameiginlegt sjálfs-
morð sem endir veraldarsögunn
ar, getur ekki verið endanleg-
ur vilji guðs með sköpun sinni.
í Verki Krists til sátta, kemur
nýtt frelsi og ný von í ljós.
Sá, sem er innblásinn af vilja
Krists, gerir sér grein fyrir neyð
okkar tíma og gengur til starfs.
Hann reynir að líkja eftir þjón-
ustu Krists fyrir heiminn, eins
og hann er í dag.
ÞEKKINGIN VEX
Dr. Tödt sagði, að þótt kristn
ir menn væru í minni hluta í
heiminum, hefðu þeir þó aðstöðu
til að láta til sín taka hjá þeim
þjóðum, sem byggju yfir mikilli
tæknimenntun og vísindum. —
Hann brýndi fyrir mönnum, hve
staða kristinna manna væri þar
mikilvæg, og þekkingin á lögmál
um náttúrunnar færi hraðvax-
andi.
„í gegnum 40.000 ára sögu hef
ir hinn svokallaði „homo sapi-
ens“ viðað að sér þe'kkingu til að
viðhalda lífi sínu. Nítjánda öldin
ein tvöfaldaði þann þekkingar-
forða. Á næstu 50 árum jókst
öll sú þeikking um helming. Eins
og nú standa sakir eykst þekk-
ing mannsins um helming á hverj
um 15 árum“. Kristindómurinn
í dag verður að koma þvi til
leiðar, að mannúðin ráði gangi
vísindanna, og þekkingin komi
öllum til góðs, en breiklki eklki
bilið milli hinna ríku og fátæku.
Hann lagði áherzlu á lotningu
fyrir manninum, sem enginn
hefði sýnt betur en Kristur,
sem gerði. alla menn að bræðrum
sínum; að enginn væri nær
Kristi en sá, sem þjáist. Mann-
inn hungrar ekki aðeins eftir
brauði, heldur að hljóta viður-
kenningu á þeirri tign, sem hon
u.n ber. Aðeins þar sem hægt er
að seðja þetta hungur, byrjar
það bræðralag, sem við eruim
kallaðir til. Hér er aðeins um
örfá atriði að ræða úr löngum
fyrirlestri dr. Tödt.
30 UNGLINGAR
Meðal 210 aðalfulltrúa á þing-
inu, eru 30 fulltrúar yngri kyn- •
slóðarinnar frá kirkjum víða
vegar um heim. Það er í fyrsta
sinn, sem æskufólk er í hópi
þeirra, sem at'kvæðarétt hafa.
Ungu fulltrúarnir, sem eru um
og yfir tvítugt, taka fullan þátt
í störfum þingsins. Þeir þykja
nokkuð uppreisnargjarnir og
hafa látið í ljós mótmæli með
noklkuð róttækum hætti þar eð
þeim finnst ekki nægilega mik-
ill gaumur gefinn að vandamál
um Suður-Ameríku t.d. Brasilíu.
Fréttamenn sjónvarps og ljós-
myndarar virðast mjög á hnot-
skóg eftir aðgerðum þeirra.
því sem lengra hefur liðið á þing
tímann hafa unglingarnir átt
meiri samstöðu með öðrum full
trúum á þinginu. Forseti þings-
ins, dr. Sohoitz, sagði á blaða-
mannafundi, að hann teldi það
þýðingarmikið atriði að yngri
kynslóðin ætti sinn fulla þátt í
störfum sambandsins.
VOR GUÐ ER BORG . . .
Það var áhrifamikið að vera
viðstaddur þingslitin í dag, l»@g
ar dr. Schiotz afhenti dr. Juva
silfurhamarinn, tákn þess emb-
ættis, sem nú er í höndum hins
finnska guðfræðiprófessors.
Áhrifamest var, þegar allur
þingheimur reis úr sætum og
söng hinn kröftuga söng siðabót-
armannsins: Vor guð er borg á
bjargi traust. Söngurinn fyllti
ráðhúsið í Evian af voldugum.
samihljómi margra ólí'kra radda
og tungumála. — Það fór gustur
um salinn. Þar var sjálfur Lúter
kominn í lagi sínu og ljóði. Hann
hafði orðið.
Þannig endaði 10 daga ráð-
stefna 556 þátttakenda, fimmta
alhieimsþiniglsiinis. Senin mymdiu
fulltrúar á leið til síns heima,
farnir í allar áttir en þó samein
aðir í Kristi, sendir út í heiiminn
til þess að flytja fagnaðarboð-
skap friðarins.
Evian 24. júlí
Pétur Sigurgeirsson.
Bifreiðastjóri
óskast til afleysinga í sumarleyfi.
Upplýsingar í brezka sendiráðinu, Laufásvegi 49, sími 15883-4.
Hjólbarðaviðgerð Austurbæjar
Höfum opnað hjólbarðaviðgerð á mótum
Sogavegar og Réttarholtsvegar.
Opið alla daga.
Hjólbarðaviðgerð Austurbæjar.
T œknifrœðingur
Norðurverk hf. óskar að ráða tæknifræðing
til starfa við Laxárvirkjun.
Upplýsingar í síma 96-21822.
Norðurverk hf.