Alþýðublaðið - 30.07.1920, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
II. GMpilag Mfjarða.
Frá fréttaritára vorum á ísafirði 26. júlí.
Hf. Eimskipafélag Vestfjarða,
var stofnað hér í vikunni sem
ieið; hlutaíé er 500,000 kr., má
auka upp í 1 miljón. Stofnfé lofað
um 300,000 kr. og eiga þó margir
væntanlegir stórþátttakendur eftir
að ákveða sig. Þátttaka er mjög
almenn og mikill áhugi í mönnum.
Félagið ætlar að halda uppi
beinum ferðum milli Vestfjarða
og útlanda, til þess að Vestfirð-
ingar losni við þann dýra miililið:
Reykjavík.
Stjórn skipa 7 rr.enn. Formaður
er Jóhann Þorsteinsson.
þessum söðrum leiðum", þó þær
kröfur, sem þar að lúta séu nú
háværari en nokkru sinni áður.
En hverjar eru þá þessar „aðrar
leiðir" sem Mgbl. talar um?
Þó einkennilegt sé, þá hefir
blaðið aldrei frætt lesendurna á
því hverjar þær væru þessar leiðir,
sem eru þær að gera framleiðlu-
tœkin að eign þjbðarinnar. En
þegar athugað er að Mgbl. er
dgn helztu atvinnurekendanna,
þá er ofboð skiljanlegt að það
segi lítið um það, því allir vita,
að ef þjóðin ætti framleiðslutækin,
þá hefði hún líka ábatann af at-
vinnurekstrinum, og alþýðan gœti
Jengið hœrra kauþ og ódýrari
nauðsynjavörur en nú. En atvinnu-
rekendurnir mistu auðvitað af
gróðanum að sama skapi, og þar
eð auðmenn íslands keyþtu Mgbl.
til þess að það héldi fram því
sera er þeirra hagur, en vitanlega
ekki til þess að það færi að fræða
almenning á því hvernig hann
eigi að hafa gróðann af auðmönn-
iraum til almenningsheilla, verður
þögn Mgbl. hverjum manni skilj-
anleg.
En hefði Mgbl. ekki verið eins
gott að steinþegja um þessar
aðrar leiðir?
Creir mun ætla að freista þess
að ná upp kolaskipinu, sem sökk
um daginn. Var búið að fá hann
til fararinnar sem verzlunarmenn
fara annan ágúst, en þegar til
kom fékst hann ekki, að sögn,
vegna þess.
Sterling er væntanlegur úr
hringferð á morgun. Fer úr helg-
inni til Englands.
3s!enzkt jlngæjititýri.
Svaðilför i loftinu.
Frank Fredricksson og W. Turton
i margföldum iífsháska.
(Ni.)
Ki. hálf níu lögðu þeir af stað
frá Eyrarbakka áleiðis til Reykja-
víkur og lét F. F. vélina stígá
upp í 9000 feta hceð. Gerði hann
það til þess, ef eitthvað yrði í
ólagi viðvíkjandi mótornum, að
eiga kost á að svífa sem Iengst,
til þess frekar að geta valið lend-
ingarstað; en flugvél sem væri í
þessari hæð yfir Kolviðarhól, gæti
hvort sem vildi, svifið austur yfir
fjall og lent þar, eða niður fyrir
Geitháls, þó mótorinn biíaði. Ein-
mitt þetta kvöld lá óvenju hár og
þykkur skýjabólstur yfir Reykja-
nesfjallgarði og voru loftferðamenn-
irnir algerlega viltir vegar þar uppi
í skýjunum, því kompás þeirra
varð alveg vitlaus á leiðinni, og
mun járn í fjöllunum hafa valdið.
Hefðu þeir verið dauðans matur
þá, ef mótorinn hefði bilað, þar
eð ómögulegt var að sjá út stað
til þess að lenda á, enda fátt um
slíka flata staði þar í fjölíunum,
og sennilegt að sömu kastvind-
arnir séu þar eins og f Vestmanna-
eyjum. „Við hefðum líklegast ver-
ið verra en dauðir", sagði véla-
maðurinn, „því hefðum við ekki
farist í lendingunni hefðum við
sjálfsagt hlotið limlestingu þannig
að við hefðum ekki getað komist
til bygða — því við flugslys slas-
ast menn fyrst og fremst á fótun-
um — og svo dáið ef til vill eftir
| margra daga þjáningar af sárum
Æ;fggireí®!sla
ölaðsins er í Alþýðuhúsinu við
lagólfsstræti og Hverfisgötu.
SímS 988.
Auglýsingum sé skilað þanga®
eða í Gutenberg í síðasta lagi kl.
10, þann dag, sem þær eiga að
koma í biaðið.
og af sulti, því engin iíkindi eru
til þess að við hefðum fundist i
svo miklu vfðlendi sem um er að
ræða."
Eftir hálftíma sannarlega „spenn-
andi“ óvissu í loftinu sáu flug-
mennirnir Reykjavík og urðu afi
ar fegnir seiri skiljanlegt er. „Eg'
hefði gert góðar kúnstir í loftinu
það kvöld", sagði F. F. við Alþbl.,
„ef eg hefði ekki haft fatnað og.
fleira í flugvélinni."
Kl. hálf tíu lenti vélin á flug-
vellinum og lauk þar með þessu
mikla flugæfratýri, en hið háska-
lega eðli þess eigum við bágt
með að skilja sem höldum okkur
við jörðina. Hr. Turton segist jafn-
vel muni hætta að fljúga, þar eð
það muni vera að freista forsjón-
arinnar að halda áfram, einstakt
lán hafi fylgt þessari flugfefð, að
ekki skyldi verða slys að, svo
óvíst sé hvernig fari 1 annað sinn,
„Hafið þér komist í eins mik-
inn lífsháska áður, eins og í þess»
ari för ?“ spyr Alþbl. hr. F. F.
„Ekki á flugi", svarar hann, „en
skip sem eg fór á ýfir Miðjarð-
arhaf var skotið í kaf, og velkt-
umst við þar á hafinu í 18 stund-
ir áður en okkur var bjargað.**
Þegar hr. F. Fredricksson fer að
hugsa sig betur um man hann eft-
ir því að eitt sinn viltist hann
uppi í skýjunum á Egyptalandi
og vissi ekkert hvar hann gat
lent. Að Iokum lenti hann hjá
þorpi þar sem enginn maður skildi
Ensku, en sjálfur kunni hann ekk-/
ert í tungu landsmanna. Alt í einu
man hann eftir að eitt sinn hrap-
aði hann úr háa lofti í eins manns
flugvél. Þær flugvélar eru með öfl-
ugum mótor og fara mjög hrattp
en hafa mjög litla vængi, og eru
því ónýtar til svifflugs. „Þá hugs-
aði eg aðeins um að bjarga lífinu“v
sagði F. F., „mér var sama hvern-
ig fór um vélina, enda eyðilagðist
hún.“
„En hvernig sluppuð þér?“