Morgunblaðið - 17.08.1971, Side 15

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. ÁGÚST 1971
15
Minning;
Þorvaldur Sigurðsson
fyrrv. sparisjóðsstjóri
ÞORVALDUR Sigurðsson, fyrr-
verandi sparisjóðsstjóri í Ólafs-
firði er látinin og borimn til mold
ar, þegar þessi fáu orð birtast.
Ha.nn var fæddur að Höfða á
Höfðaiströnd áráð 1887, sonur
hjónanna Sigurðar Pálssonar og
Jónínu Jónsdóttur.
Þorvaldur fluttist sniemma til
Ólafsfjarðar ásamt foreldrum
sínum og bjó þar til dauðadags.
Hann rak þar lengi útgerð og
fiiskverkuin ásamt mági sinum
Þorsteini ÞonsteinisynS, en þedr
voru svo samrýndir að þeir voru
ávallt nefndir „félagamir" í dag
legu tali. Þorvaldur gegndi fjöl
mörgum trúnaðairstörfum fyrir
Ólafsfirðimga. Hainn var m,a. lengi
í hreppsnefnd Ólafsfj arðar og
oddviti henniar um langt skeið.
Lengst og meist hefur Þorvaldur
þó unnið Sparisjóði Ólafsfj arðar.
Hann hóf þar störf árið 1929 og
gegndi þeim óslitið fram á síðustu
áramót. Það er ekki ofsagt að
þess munu fá dæmi að maður hafi
helgað sig að jafn mikilli alúð
og eijusemi starfi sínu og Þor-
valdur gerði. Fyrir þetta og hæg
láta en umfraim allt góðviljaða
framkomu sína ávann hann sér
slíkt traust og virðingu allra,
sem höfðu viðskipti við spari-
sjóðinn, að þess munu fá eða
engin dæmi um menn, sem slík-
um 3törfum gegna. Ég minnist
þess ekki að hafa heyrt að nokk
ur sviki Þorvald um endur-
greiðalu á láni eða kæmi slíkt til
hugar og þá þótti mönnum sem
þeir hefðu þegar fengið féð í
hendur, þegar Þorvaldur hafði
sagt að hann skyldi reyna að
hjálpa þeim við þau hugðarefni,
sem menn glímdu við. Kun.ningi
minn, sem víða heftir farið og
kyninzt mörgu á sviði viðskipta
og fésýslu sagði eitt ainn við mig.
Það er ég viss um að Þorvaldur
Sigurðsson er einstæðasti banka-
stjóri i veröldinni.
Það er mikil gæfa hverjum
þeim, sem kynnist slíkum mann-
kostamanni og Þorvaldur var.
Ég er einn af þeim, sem á honum
slik kynni að þakfca. Á þeim
árum, sem mér var falið að hafa
nokkra umsjón með fjármálum
Ólafsfjarðarkaupstaðar þurfti ég
oft til hana að lieitta. Um þau við-
skipti þurfti aldrei að hafa mörg
orð enda var Þorvaldur allra
manma orðfæstuir. Óskráð lög
voru þeim betur haldin af báðum
og stundum fór svo að mér blöskr
aði umburðarlyndi harus, þegar
iita stóð á fyrir mér, en fyrir
bragðið lét ég það verða mitt
fyrsta verk að leggja inn hjá Þor
valdi, þegar betur gekk. Ég ætJa
að margir Ólafsfirðingar hafi
svipaða sögu að segja. Hann var
gerður að heiðursborgara Ólafs-
fjarðarkaupstaðar á sjötugsaf-
mæli sínu sá fyrsti og eini, sem
þá sæmd hefur hlotið, og mun
öllum hafa þótt honum með þvi
sýndur verðugur sómi.
Þorvaildur var kvænfur Krist
ínu Þorsteinsdóttur Jórussonar
frá Hólkoti í Ólafsfirði. Kristín
var mikil húsmóðir og var heim
ili þeirra gestkvæmt, einkum
þegar Þorvaldur var forustumað
ur í hreppsnefnd. Heimili þeirra
bar rausn og mannkostum þeirra
beggja vitni. Þeir Þorsteinn og
Þorvaldur reistu srnemma veglegt
hús í Ólafsfirði, sem ætíð hefur
verið nefnt „Félagahúsið". Það
er enn í dag með reisilegri hús-
um í Ólafsfirði, hlýliegt og ris-
mikið, og umhverfis það er feg-
ursti garður, sem til er í byggð-
arlaginu. Þessd garður var yndi
Kristínar og muin varðveita aJlúð
hennar og smekkvisi um ókomin
ár. Ekki var fátítt að sjá Þor-
vald ganga út í garðinn á síðari
árum og njóta þar hiandarverka
konu sininar í fegurð trjáa og
gróðurs. Kriistin léat árið 1962.
Þau Kristín og Þorvaldur áttu
eina dóttur barna, Sigurbjörgu,
sem er gift Jóhannesi Elíaisisyni
bankastjóra í Reykjavík. Eimnig
ólu þau upp Jakobínu Jónsdótt-
ur, sem býr nú í Kaupmarma-
höfn.
Þorvaldur Sigurðsson var fjöl-
mörgum hæfileikum búinin. Hann
var söngmaður og leikari svo
góður að af bar. Síðam hainn lék
Skrifta-Hanis i Ævintýri á göngu
för hefur jafnan verið örðugt að
leika það hlutverk í Ólafsfirði
jafnvel fyrir beztu leikara þjóð-
arinnar. Meðfædd hógværð og
hlédrægni Þorvaldar réðu því að
þesá sem aðrir eðlisþættir í
skaphöfn hans voru ekki á vit-
orði þeirra, sem ekki höfðu
kynmzt honum fyrr á árum._ Hár-
fín kírmni hams og skops'kym gat
þó ekki dulizt þeim sem brugðu
við hann á glens, þá var eins og
allur persónuleiki hana ljómaði
í góðlátlegu brosi.
Ég flyt ástvinum Þorvaldar
ininilegustu samúðarkveðj ut og
öllum þeim, sem sakna þessa
niikJa drengskapar- og eljumann
Ég þakka honum fyrir þá gæfu
að fá að kynnast honum, og bið
Guð að blessa minmingu hans.
Ef íslenzk þjóð eigmast marga
syni, sem viruna störf sín af jafn
mikilM þjónustulund og alúð og
Þorvaldur Sigurðsson, þá mun
henni vel farnast.
Lárus Jónsson.
Löngum hefur verið hljótt um
Ólafsfj'örð og enn er það svo,
að fjöldi landsmanna veit ekki
hvar á landinu sá staður er. En
hér, við opnu hafi, þar sem ðld
ur Norður-lshafsins ganga
óbrotnar að ströndinni, hófst
byggð þegar á landnámsöM.
Lengst af fóru litlair sögur af
Ólafsfirði, og annálar geta hans
liítt, nema í sambandi við harð-
æri og óáran. En í gegnum aM-
imar hefur lifað hér fóllk, sem
á sina sögu, og á hljóðlátan hátt
hefur haft áhrif á samtíð sína.
Ólafsfjörður hefur átt sina alda
mótamenn, og þeir áttu sinn
þátt i myndun þess byggðarlags
er þróazt hefur í Ólafsfirði síð-
ustu áratugina. Einn þessara
manna kveðja Ólafsfirðingar
hinztu kveðju í dag.
Þorvaldur Sigurðsson fæddist
að Höfða á Höfðaströnd í Skaga
firði 27. febrúar 1887. Voru for
eMrar hans hjónin Sigurður
Pálsson og Jónína Jónsdóttir.
Þau voru bæði ættuð af Upsa-
strönd I Eyjafirði og bjuggu
fyrstu búskaparár sln á Karlsá
en fluttust árið 1877 að Mann-
skaðahóli á Höfðaströnd, en siið
an að Höfða og Arnarstöðum, og
loks voru þau fáein ár i Hofsósi.
Rétt fyrir aldamótin fluttist Sig-
urður til Ólafsfjarðar og gerðist
útvegsbóndi á Brimnesi. Börn
þeirra hjóna voru sjö, tvö
þeirra dóu ung, en hin fimm
höfðu lengst af búsetu í Ólafs-
firði og er frá þeim kominn milk
ill og góður ættleggur.
ÞorvaMur Sigurðsson stund-
aði nám í Gagnfiræðaskólanum á
Akureyri, eftir að hann fluttist til
Ólafsfjarðar með foreldrum sin-
um. Þess náms naut hann vel á
langri ævi. Árið 1917, þann 29.
septemiber, kvæntist hann Krist-
inu, dóttur Þorsteins Jónssonar
bónda í Hólíkoti. Var heimili
þeirra að Brekkugötu 9 rómað
fyrir gestrisni og myndarskap.
Kristín var gjörvuleg kona og
vel að sér, bæði til munns og
handa. Fékkst hún mikið við út
saum og vefnað og eitthvað
mun hún hafa málað. Þá þótti
ullarband, er hún iitaði með
jurtalitum vera frábært. Á þess
um tímum var oft erfitt fyrir þá,
er leið áttu í Óiafsfjörð, að fá
gistingu þar, en heimili Þorvald
ar og Kristinar var þá opið veg-
farandanum og nutu þar marg-
ir greiða, sem þeir gleymdu
ekki. Þau ÞorvaMur og Kristín
eignuðust eina dóttur, Sigur-
björgu, sem gift er Jóhannesi
Elíassyni, banikastjóra í Reykja
vik. Einnig ólu þau upp systur-
döttur Þorvaldar, Jakobínu, dótt
ur Jóns Friðrikssonar og Guð-
finnu Sigurðardóttur. Er hún
gift dönskum manni, og búsett í
Kaupmannahöfn. Konu sóna
missti ÞorvaMur árið 1962 og
dvaMi eftir það áfram á heimili
sínu og naut umihyggju samibýlis
fólks sins, hjónanna Jónmund-
ar Stefánssonar og Kristínar
Þorsteinsdóttur, yngri. Hefðu
þau ekki reynzt honum betur,
þótt hann hefði verið faðir
þeirra.
Ungur að árum hóf ÞorvaMur
útgerð í félagi við mág sinn,
Þorstein Þorsteinsson, bróður
Kristinar. Voru mágsemdirnar
tvöfaldar, því Þorsteinn var
giftur Snjólaugu, systuir Þor-
valdar. Með þessum tveimur
mönnum tókst svo sterk og
órjúfandi vinátta, að slíks
munu fá dœmi að jafn miki'l ein
ing sé mil'li bræðra, hvað þá
óskyldra manna. Byggðu þeir
húsið að Brekkugötu 9 saman og
bjuggu þar í sambýli, sem aldrei
féll skuggi á meðan báðum ent-
ist aMur, en Þorsteinn andaðist
árið 1958. VöMust þarna sam-
an sérstakir dugnaðar og mann
kostamenn, varu þeir í daglegu
tali ’kallaðir „félagarnir," og
báru það nafn með réttu. Voru
þeir vinsæl'ir mjög af þeim er
þeir kynntust, og margir þeirra
manna, er hjá þeim unnu, minn-
ast þeirra eiris og þeir væru að
tala um feður sína. Gerðu þeir
félagar jafnan út tvo eða þrjá
báta, og voru sjálfir formenn á
þeim, en höfðu fiskverkun i
landi. Einnig voru aðrir menn i
félagi mieð þeim um skeiði, og má
þar nefna Guðmund Gíslason,
sem var skipstjóri á Þór, og Ás-
grim Sigurðsson frá Vatnsenda
í HéðinsÆirði. Var Ásgrimuc mik
111 vinur þeirra félaga, átti með
þeim skipin Kristjönu og Sig-
urð, og skipstjóri á þessum skip
um.
Árið 1928 varð Þorvaldur að
hætta sjómennsku vegna heilsu
brests. Tók hann þá við stjórn
Sparisjóðs Ólafsfjarðar og var
forstjóri hans til síðustu ára-
móta, eða i 43 ár samfleytt. Sam
hliða þvi starfi hafði hann bók-
haM fyrir rekstur þeirra félaga
og vann ýms landvinnustörf í
því sambandi. Einnig annaðist
hann bókhaM fyrir Hraðfrysti-
hús Ólaifisfjarðar um skeið. I
hreppsnefnd var hann i mörg ár
og oddviti um tima og auk þess
gegndi hann ýmsum öðrum trún
aðarstörfum fyrir byggðarlagið.
Lengst af starfaði hann einn við
Sparisjóðinn, en er starfið varð
það umfangsmikið að hann ann
aði því ekki einn, fékk hann sér
til aðstoðar frænda sinn, Þor-
vald Þorsteinsson, sem nú veit-
ir Sparisjóðnum forstöðu. Öll
störf sin rækti ÞorvaMuir Sig-
urðsson með sérstakri snyrti-
mennsku og samvizkusemi. Það
var þvi ekki að ástæðulausu að
hann var kjörinn heiðursborg-
ari Ólafsf jarðarkaupstaðar á
sjötugsafmæli sínu 1957. Þor-
valdur andaðist i Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Akureyri 2-
ágúst s.l. eftir stutta legu. -
ÞorvaMur Sigurðsson var
myndarlegur og virðulegur að
vallarsýn og sérstakt prúð-
menni i allri framgöngu. Hann
var alla tíð hlédrægur og ekki
gefinn fyrir að trana sér fram,
en enginn þurfti að tvila orð
hans eða gerðir. 1 vinaihópi var
hann glaðvær og skemmtilega
spaugsamur, og ef hann tók að
sér hlutverk í sjónleik, þá
komu fram hjá honum sérstakiir
hæfileiikar. Ég naut þeirrar
ánægjiu að sjá hann leika
Skrifta-Hans i „Ævintýri á
gönguför", og svipbrigði hans
og sönigur hrifu mig svo, að það
er mér ógleymanlegt. Hann var
vinur vina sinná og hjálpsamur
þeim, er til hans leituðu. Þegar
hann i dag er lagður til hinztu
hviíMar við hlið konu sinnar i
Fossvogskirkjugarði, kveðja Ól-
afsfirðingar hann með þökk og
virðingu og minnast hans sem
vina-r og samferðamanns, er
aldrei gleymist.
ld. ágúst 1971.
Rögnvaldur MöBer.
Þuríður Guðlaug
Gísladóttir-Minning
Fædd 19. september 1909.
Dáin 6. ágiist 1971.
f dag verður kvödd Þuríður
Guðiaug Gísladóttir, fisedd að
Stóru Mörk undir EyjafjöHium.
Foreldrar hennar voru Guðleif
Kristjánsdóttir og Gisli Þórðar-
son.
Guðlaug, eins og hún var jafn
an kölluð var svo ólánsöm að
missa móður sína aðeins fimm
ára gömul og ólst síðan upp á
ýmsum stöðum og byrjaði að
vinna fyrir sér óvenju ung að
árum, enda mun heilsa hennair
hafa bilað mjög snemma.
Ég kynntist þessari góðu
konu núna á s.l. vori, er ég fiór
að venja komur mínar að vist-
heimili Hrafnistu, en þangað
kom Guðiaug fyrir ári síðan frá
Reykjaiundi, enda heilsu henn-
ar þannig komið, að hún gat
ekki séð um sig sjálif.
Þegar ég sá hana fiyrsf, vissd
ég ekki, hvort hún var sjúkl-
ingur, eða hvort hún var þarna
til að annast hið lamaða fólk,
sem þarna er, hún var sifellt á
ferð og flugi, hjálpandi þeim,
sem voru verr á sig komnir, en
hún sjálfi. Ég gat séð, að þarna
fiór kona, sem var vanari að
gefa em þiggja.
Hún talaði stundum um þau
heimili sem hún hafði unnið á,
en Guðlaug giftist aldrei, en
stundaði jafnan heimilisstörf og
dvaMi oftast lengi á hverjum
stað, henni þótti sérstaklega
vænt um öll börnin, sem hún
annaðist. Fimm ár dvaMi hún á
heimili Ólafs heittns Helgason-
ar læknis og frú Kristínar konu
hans, henni þótti afar vænt um
þessi hjón, miunu þau hafa
reynzt þessari einstæðu konu
sérstaklega vel alia tíð og kunni
hún vel að meta það.
Það er vandfyllt sætið þitt
Guðlaug mín í setustofunni að
Hrafnistu, þú varst svo ung og
lifandi og aMrei hafði ég heyrt
þig hlæja jafn dátt og síðasta
kvöMið, sem þú lifðir og lékst á
als oddi, en að morgni varstu
öll.
Hafðu þökk fyrir hjálpsemi
þina og vináttu.
Erla Wigehmd.
Hjartans þakkir fyrir sýnd-
an vinarhug á áttræðisafmæll
mínu 13. ágúst sl.
Ferdinand Eiríksson,
skósmiður.
Til sölu
Rúmlega 60 lesta tréfiskibátur, með nýrri vél og nýrri spildaelu.
Bátnum fylgja netaveiðafæri, 2 fisktroll og 2 humartroll.
Ennfremhr 370 lesta síldveiðiskip í topp-standi með 1200
hestafla vél.
Góðir möguleikar á að breyta þvi í skutveiðiskip
með litlum kostnaði.
FASTEIGNASALAIM. Skólavörðustíg 30,
sími 32842.
Innilegar þakkir til allra
þeirra, sem sýndu mér vinar-
hug með heimsóknum, gjöf-
um og skeytum á sjötíu ára
afmælinu 5. ágúst. Guð blessi
ykkur öll.
Vegna jarðarfarar
verður skrifstofa félagsins lokuð
Sigurborg Þorgilsdóttir,
Hafnargötu 79, Keflavík.
fyrir hádegi í dag.
Trésmiðafélag Reykjavíkur.