Morgunblaðið - 08.09.1971, Blaðsíða 19

DAGBOKARBROT
FRÁ
KAUPMANN AHÖFN
Mick Jaigger syngiuir Brown
Suigar af nýjustu LP-plötu Roll-
ing Stones „Stickiy Fingers".
Nokkur pör tjá tilfinningar sín-
ar til lag'sins á dansgólfinu. Aðr
iir sitja saman í mjúkum beklkj-
iuim umhvierfis borðlin oig hJiuisita
með anidaíkt á tónliisitinia. Bainida-
ríisíkur pditiuir með sítt döklkt og
krulil'að hár dreguir upp hivítt
bróf, hanin opnair það oig grœn-
ieiitt innlilhaM þeisis kiemuir í Ijós.
Þetta er marijiuana. Hann tekur
piípu af borðinoj, setuir Muta af
efnimu í hama og kvei'kir í.
Hann sýgur djúpt að sér reyk-
inn og réttir næsta manni hana.
Pipan gemgw þrjá hrtinigi um-
hverfis borðim, þvl næst er hún
Ikomlin aftuir á simn stað á bœrð
iirnu oig allir haiida áfram að
htusta. Við aninað borð bLamdair
ijösfhæfrður, sóðadiegiur pilituir
itóbaki saman við hass, og upp
vtið bairinn genigiuir hiasspípa með
al fólksins aulk þe®s seim bjór er
keyptur og drukklinm.
Ljiósiin eru dauif í þessuim liitíla
sal þar sem amdrúmsloif.tiið er
miemigað hasis oig miamijiuiaruareyk
-— og piötusnúðiurinn hækikar
tónlliistina á „réttuim" auignaihiik
'Uim. Fóllkið sem þarna er, er allt
unigt. Kiæðnaður þess er marg-
breytilegur, en enginn sést í
sivörtum jalkika, hvitri skyrtiu og
með bindi. Ljóst er að stór hJiurti
af þessu fólki er stúdentar og
aninað ungt flólk frá Bandairíkj-
umum. Kliukkan er fj'ögur að
nóttu og haMið er áfram að
spiila. Jöhm Lemmom symgiur
„Worikimg class hero‘' og
slkömmiu síðar er Beethovtem
á dagstorá.
Þatta er á .liitiiuim nætuirkliúbbi
í mliðborg Kaiuipmiamnahatfnar
suimarið 1971. Þennan nætur-
klúbb heimsætoir umgit fóiik víðis
vegar að úr heiíminiuim og á þesis
ium stað er fíkniiilyfjaneyzla tai-
imn sjálflsagður hiuitur —■ og það
veiit Kauipmaninahafnarlögreigl-
an mæta vel, en hún hefur etofci
enn gert siig heiimatoammia þar. Á
öðruim skemimitístað þéur skammt
tfirá og viið sömiu götiu situr umig-
<ur síðhærðuir Miaroiklkiöbúi og sel
ur hass. Hann vimðisit ekki ótt-
ast neiitit og fliestum, sem koma á
slkemimtistaðinm, dyLst ekfci hvað
þar er uim að vera.
Það er lanigt síðam farið var
að rseða um „eirtiumlyfjabangíina"
Kauipmanmiahöfm og það ekki af
ástæðuiausu. Ferðamaður sem
kamiuir tlil KaupmammahaÆnar í
iflyrsta skipti, á ekki að eiga i
ertfiðlieitouim með að verða sér úti
um afflis kyras eiturliyf, þó eimk-
tim hass, kærfi hamm sig um. Mað-
lur þartf etoki að dveljia Jiemigi
í Kaiuipmammahöfln til þesis að
komast að raium um hve gífiur-
tegt eitumlyfljaivamidamáLið þar er
eg það magm aif haisisi se.m gert
er upptækt þegar ver,ið er að
smygla þvi imn í landið, virðist
einungis vera dropi í hafið af
öllu því magni sem kemist imm í
landið. Það er því emgin furða
þótt slkemimtisitaiður eins ag sá er
áður hefur verið lýst, sé nótt
hvarja mengaður af flíkniiLyfja-
neyzlu giestanna.
En það er ektoi bara flíkniilyf ja
nieyzla sem ium er að ræða I
þessu saimbandi. SöLuaðiíar vli'lja
fá mekii ágóða en þann sem þeir
flá Æyrir að selja eimkum umigu
flólki hass. Nú haifa viðtoomainidii
yfirvöld í Danmörku gert sór
Ijós-t að stöðugt fifletioni umgmenmii
verða hættuilegríi éiitiuæl|yf|jiuim að
hráð — og í staðimm fyrir
að selja hass, hafa sumir nú mor
fín og jafnvel heróín á boðstól-
unum. Þetta er óhugnanleg stað-
reynd sem varpar ljósi á það, að
sá áróður sem oft hefur verið
rekinn fyrir að hass sé tiltölu-
lega meinlaust hefur ekki að
íuillu leyti við rök að styðjast.
Það er miðsuimar 1971 og við
erum komim inm I Litið herbergi
í húsi sikammit firá miðborig
Kauipmainmiaihaflnar. 1 harbeng-
iriu eru þrjár umigar stúlkur og
fjörir piitar. Sex er.u gestir, því
að ein stúilkniamna á þama
heiiima, Kiulktoam er fliimm aö degi
ti'l og hópuriinn er nýkomiimm
saman á nýjam leiik. Tvö siitja í
sófla, tvö haifa týHit sór á Lítið
borð og þrjú siitj'a á góilfimiu,
Það fara fmam fljörugar um-
ræður um það sem gerzt hafði
um nóttinia. Fyrst hafði verið
farið í Tívolí og það var „algj'ört
æði“ síðan hafði verið farið á
u ngme nn ask e m m t is t a ðinn „Revo
lution" og þaðam eimhivem trtma
um nóttimia á þanm nætiuitolúbb
i miðborginni, sem sagt var firá í
upphafli greimarimmiar. Þetta
haföi vís-t veiriö ákemmt'ileg nótt
og aliiir „flliippað“ mjög vel út.
Tvær stúLk-nia.nna höfðu saanrt
sem áður þuirft að mæta í vimruu
um mongumiimm og þær höfðu ver
ið „syndamdi" alLam ttmanm á
vimniUBtað. Þær töluðu uim það,
að réttast væri að fara að sofa
því að etoki væri gott að vera
allltaif „synidamidi“ í vimmiumnii.
Eimn af pilitunium, sí-ðhærð-
ur aö sjállfsögðu .með skrauitle-gt
ennisband, i gulum bol með
myrnd af eimglum heiLvítis og í
marg'Litum galiliahuxiuim, stenduir
upp aif gólifiimiu og fer að sikafa
imirnan úr pipu. —Skýldi eitt-
hvað vera eftir, segiir hamn.
Notokur fylgjast með því sem
pilit-uiri-nm er að gera, him halda
áfram að taia samam uim leið og
kveitot er á segullbamdl og hlýtt
á lög af pliötunm-i „Jesus Chnist
Suiperstar“. Umræðuiefmið nú er
Tyrtoiamd, Patoistain o,-g Indl'amid.
__ Ég þekkii damskam og
sænigkam strák, sem flóru þang-
að niður eftir í fyrrasiumar. Ég
held að þeir séu ekki kotnimir
þaðan aftuir. Það hlýtur að vera
dátitið gott að vera þama nrjður
frá. Það er piltiurimm með emn-
iisbandið sem segir þet-ta. Hann
heflur itakið við að skafa pípuna
ag brátt sígur hamm fast að sér'
reykn-uim sem er rammiur svo að
pilttiuirinin hóstar. — Það er heiil-
mitoið eftir í hemmii, seigir hanm
á miiiLLi hóstastumanma og réttir
pípunia til stúllkummiar er siitur
við Miðimia á homium. Pípan gentg
ur síðan á miii'li umiga flóLksfims
og hassreýkurimm blanidast sam-
an Við tóbalksreýkinm i herbemg-
imu. Fyrir u-tan heyrist i bíl'uim
Og gamgandi fóLki og hamm riigmr
ir svöLítið.
Pípam igenigur þrjá hriimigi, sið
an er hún Ilögð á borðið þar eð
ekki er meira hass að flá úr
hemnii. Einm pi-Ltamma tetour gítar
úr eirnu hoirmi herbetngisims og
réttir stúlku hammi. Stúlkan fler
að Léilka á gitarinm., syragur og
Mær síðam. Alillir fara að hlæja,
suim'ir miitoið, aðrir stöku simnuimi.
SkyndM'eiga uppgötvar piiit-
u.r á góLfimiu að rét-t væri að
toveiikja aftiur í pípummi, em ekk-
ert hass er til. Þá er eklki um
animað að ræða en fara ú.t að
verzla. Slegfið er saimam og brátt
eru 60 damstoar krón-ur kommar.
PiiLturinm með enmiistoamdið tek-
ur peningana og hverfur á braut.
Á meðam beðið er eftir hoinuim
er rætt saman og spil'að á gítar
og Mustað á tómlist af segul-
bandi — og éim af stiúlku.niuim upp
götvar að s vollítið er emm þá efit-
ir í pípu-nmi. Tímiimn hefiuir engu
hlutverfci að gegnia, en efltir
nioikkuirn tíma kemiur piiturimin
með eninisband'ið afitur. Hamm
kveðst hafa gert góð inmkauip
og al'lir eru glaðir, þegar pípam
gengur aftur á mi.Lli umga flóltos-
ins, sem sýgur djúpt að sér
reykinn.
Nú eru altir kommir í „st-uð“
og farið að ihuga hvað nú stouH
t'ill bragðs tatoa. Meðam hrauð
með smij'öri og osti er snætt er
ákveðið að fara fyrst á ákveð-
nin skemmtisbað rétt við StrifciÖ,
síðan er hægt að fara á sivo
marga aðra staði. Líf umiga flóltos-
ins gengur sinn vanagang.
Það er orðið dimmt þegar sjö
íislienak umgmerunii ganiga út á
éima igötu Kauprmamnahaiflniar-
borgar. Þau eru urndir áhrifuim
hass, áreiðanlega ekki í tíunda
simn, fremur í það humdraðastai..
Heáma á Islamdi ei.ga þau fk>r-
eldra, sem Mklega treysta þvf,
að börniin þeiirra séu ekki £
himu hættulega llifli Kauipmamma-
hafnarborgar.
Hvað morgnmdaigurimn ber £
skauti sér vei-t ég ekki og þú
ek'ki helduir.
Heildverzlun
vill ráöa, röskan og reglusaman, ungan raann
til útkeyrslu og fleiri starfa.
Vélritunarkunnátta æskileg.
Tilboð óskast send fyrir 12. þ. m.,
merkt: „Röskur — 5905“.
Afgreiðslumaður
óskast til starfa í byggingavöru-
verzlun. Umsóknir sendist í
Á
pósthólf 529