Morgunblaðið - 09.05.1972, Qupperneq 7

MOHGUNBLAÐIÐ, MUÐJUDAGUR 9. MAÍ 1972
7
Hansi Schmidt — ekki á OL.
Hansi
Schmidt
dæmdur
frá
keppni
Frægasti handknattleiks-
ntaður í heimi, Vestur-Þjóð-
verjinn Hansi Schmidt ltefur
verið dæmdur frá keppni,
bæði í landsieikjunt ok félag-s
leikjunt og mun því ekki
taka þátt í Ol.vmpíitleikiimim
í Miinchen.
Ástæðan fyrir þessium
þumga diómi yfir hanciknatt-
leifesmanninum er sú, að V-
Þjóðverjar tóku þátt í
fjögurra landa keppni í hand
kniatílei'k, sem fram fór 5
Tókkósiióvakí'U, og var
Sohmidt vitanlega valinn í
þýzka liðið. Áður en liagt var
af stað til Tétokósióva'kíu
setti Schimidt fram þá kröfu
að fé'agi hans úr Gummers-
back, Joahen Brandt, yrði
vallnn i liðið, og þegar
þýzka h a n ökn at t le 'ks sam -
bandið gekk ekki að þeirri
kröfu, sendi Schmidt afboð i
ferðina.
Hansi Schmidlt hefur verið
dýrkaður sem þjóðlhetjia i
Vestur-Þýzkalandi, en nú
fannst forráðamönn'uim hand
knattieiikisins þar, hietjan hafa
gengið fulllangt. — Það væri
gróft brot á öiHum reglum,
skrifuðum og óskirifuðum, ei'
Iie'kmaður fengi leyfi tii þess
að haga sér svona, var haft
eftír formanni sambandisins,
Bernhard Thieie. Hansi
Suhm'dt var síðan kalia&ur
fyr'r o.g honum tiikynnt að
þó að hann vser: m'kds virði
fyr'r þýzkan handknattiei'k,
þá væri hann ekki ómi'ssand'.
Hansi Sohmidft heSur iiitið
viij'ð segja um þes.sa ákvörð
un, annað en það að í þýzka
liðið hafi verið valinn leik-
m? "ur sem hann kærði sig
ekik um að ieika m.eð, þ.e.
Hei bert Liibkiing, sem var
á sínum tima einn bezti hand
knat“iteik:smaður hieims. Málið
er e'nungis það, sagði Hamsi,
að ég hef vfet þegar leikið
minn síðasta handknatt'ieiks-
leik, a.m.k. ’andsieik.
LEIÐINLEGT AÐ FÁ
MÖRG MÖRK1LEIK
Spjallad viö Jón Ásgeirsson, fréttamann
Það fer vart millii mála að
hiinar ágætu iiþróttalýsiingar
Jóns Ásgeirssonar fi'éttamanns,
eru eitt vimsælasta útivarpsefin
ið sem ©utt er. Einkurn varð
iólki tíðrætt um þær á d'ögun-
um, er Jón lýsti handlknatt-
íeikslandsleikjum Isiendinga á
Spámi, á svo Htfandi og skemimti
legan hátt að fól'k heima i stof
um á Islandi, gat tæpast ann-
að en tekið þátit í leiknum, og
hvatt iandan'n. Má með sanmi
segja að frammistaða Jóns í
lýsingum þessum hafi verið
jafngóð og pi'ltanna, sem uravu
hvern leiikinm af öðrum.
Víst er eimmiig að útvarpslýs
ingar Jóns af hanciknattleiks-
leikjum í 1. deiid hafa
átt drjúgam þátit í að affla þess-
ari íþrótt brautargengi. Hefur
margsinnis kornið i 'Iljós miikill
áhugi á lýsingum þessum og
má geta þess til gamans að í
fyrra, þegar Val'ur og FH mætt
ust í síðari leiik sánium í Is-
landsimótinu, var haft sam-
band við Morgunblaðið frrá e]Ji
heimili hér á höfuðborgarsvæð
inu og mikið kvartað yfir því
að lýsingu á lei'kmum skyldi
ekki vera útvarpað. —- Ég sikil
bara ekkert í honum Jóni,
sagði gamfa fóilkið.
Til þess að fræðast nánar
'um úitvarps'lýsimg’amar feng
um við Jón Ásgeirsison til við-
tals og lá þá beinast við að
sipyrja hann hversu mörgum
landsleiikjuim hann væri búinn
að lýsa i útvarpið?
— Ég hef nú ekki tölu á
þe.im, sagði Jón, — en þeir eru
orðn.'r nokkuð margir. Ég er
búinn að sjá fiasta handknatt-
Leikslandsl'eiki Isi.ands fpá þiví
að Bandaríkjamenn léku hér
halima fyrst árið 1964 og hef
Jýst mörgum þessara lei'kja. s
— Finns't þér skemmtil'egra að
lýsa handknattieik en knatt-
spyrnu ?
— Það er mjög ólífct. Það er
ekki eins erfiitt að lýsa hand
knattleiknium af þvi að íeikur-
inn gen.gur mun hraðar fyrir
sig og mi.nna er um tafir.
I knattspymunni kemur það
oft fyrir að boitinn Lend-
ir langt út af veWinium, og
nokkurn tíma tekur að koma
honum í leik aftur. Á meðan á
þessu stendur þarf maður að
finna eitthvað tit að tala um.
— Er þá ekki veðrið hið „klass
iska“ lumtalsefni?
— Maður má vfet gæta sín á
því að fcala ekki atít of mikið
um það, og einnig þarf að gæta
sín vel á því að taka ekki miiklia
útúrdúra í Iýsi.nigunni„ ÁJieyr-
endur f'ýLgj'asit nokkuð með þvií
sem er að gerast á velliinuim
með því að heyra til áhorfien/da
og verða ekki ánægðir ef mað
ur er að tala um eittthivað ann
að, þegar miikii' hávaðalæti
heyrast.
— Taka þessar lýsingar
ekki á taugamar?
— Ég er ekkert taugaósityrk
ur áð'ur en þær hef jast, en ekki
get ég neiitað þvi að ég er ofit
dauðþreytltur eftir iiýsdnigarnar.
Það er iíka oft erfitt að standa
í því að ná samibandi hieim, þeig
ar maður er staddur erlendis,
og get ég sagt það að þó að
oft sé kivartað yfir aðstiöðunni
hiér beima, þá er hún oft lítið
betri erlemdis, og otft mifcið bú
ið að ganga á, áður en maður
kemst í samband. Ég vil þó
gieta þess sérstaklega að starfs
fólikið hér á simanum hefur
jia5nan verið einstaklega lipurt
og dugLegt o,g einnig hafa
tæknimenn Rífcisútvarpsins
staðlð siig með miklum ágætum,
en hiutverk þeiirra er oft meira
og erfiðara en margan grunar.
— Hvernig er að lýsa Jeikj-
um þegar landanum gemgur
Hla?
— Það er ekkert skemmti
legt. Ég man t.d. í fyrrahaust
er ég iiýsti þremiur knatt-
spyrniuLeikjum sem endiuðu illa
fyrir ökkur, en það var er Ak-
ureyrimgar kepptu í Sviss, Ak-
umesingar í HoiíLandi og Kefla
vik í Enigliandi. Ég he'Jd að ég
hafi aldrei áður fengið
svo mörg mörk á mig i einni
ferð!
— Er yfirleitt erfiðara að
liýsia leikjium erlendis en hér
heima?
-— Það er mjög misjafnt, og
kamiurn vi'ð nú aftur að því
sem við minntumsit á áðan, en
það er að ná sambandi heim,
þótt timar hafi verið pantaðir
fyrirfram og vel. og trygigilega
frá ölliu genigið heima. Eins
reyniist oft ertfi,fct að fá viðun-
andi tækniaðsitoð, og þá oft
ekki tfyrr en á síðustu stundu.
Þetta er oft ákafliega þreyt-
andi, og stundum veit maður
einu sinni ekfci hivort í manni
heyrist heima, og það er óþægi
liegt, það er eins og að sivífa 1
lausu Iloftii.
Þannig var það t.d. er
ég lýsti leik Islands og Noregs
á Spáni. Mér tófcst ekki að ná
s&imbandi við tæknimenn.sna á
útvarpinu, og „fór í loftið,“ án
þesis að vita hvort tiil mdn heyrð
ist. En ef afflt er í liaigi er ofit-
ast auðveidara að lýsa leiikj-
um eri'endis, þar sem maður
kemur tiil þeitra úthiv'íi’.dur, en
hér heima er það oftasit þannig,
að maður hleypur beint úr
vinnunni í lýsingarnar.
Þá vékum við taLi okkar að
ÁSIG
Jón Ásgeirsson
lýsinigunum á lelkjum Is'&nd-
inga í Spánarferð'inni:
— Það hjálpaði mér
mikið, sagði Jón, hversu vel ég
þekkti leikmenp isienzka liðs-
ins og vissi hvaða l'eikaðiferð-
um liðið æt’.aði að beita. Sá
leifcur flerðarinnar sem mér
þótti erfiðajiit að lýsa var keik-
urinn við Pólverja, en ég hef
eniga skýringu á því af hverju
svo var. Þá var heldur ekkert
gaman að lýsa leiknum
ið Finna — hann var ægiöegur
og ég hefði næstum getað girát-
ið yfir úrsli'tiunum, en það þætiti
vist ekki góð iatína hjé út-
varpsmanni að láta sMtot til sín
hieyrast. Ég heiid annars að U'm-
gerð þessarar keppni hafi haflt
áhrif á mann. Óvissan vair giif-
urleg afflt frá byrjun og tifl.
en'da og að svo mifcltt
að keppa.
Að lokum spurðum við Jón
svo hvort þess mætti vænta að
hann lýsfci leikjuim í 1. deiid
knattspymiunnar í sumar.
— Það er al'ít óráðið ennþá,
sagði Jón, — en vel getur ver-
ið að samninigar tafcist um ein-
hive.r}ar lýsiingar.
Clay
nálgast
aftur
toppinn
EFTIR sigur sem Cassius Clay
vanm yfir Kanadamanninum
George Chuvalo fyrir skörtMnu,
er hann nú komirai efstur á blað
þeirra sem rétt hafa á að skora
á heimameistarann í þungavigt:
Joe Frazier. Listi yfir áskorend-
umia er annars þannig: 1. Cassius
Clay (Muhamimed Ali), 2. Jerry
Guarry, Bandaríkjunum, 3.
George Foremann, Bandarífcjun-
um, 4. Floyd Patterson, Banda-
ríkjunum, 5. Jimmy Ellis, Banda-
ríkjunum, 6. Oskar Boniavena,
Argentíniu, 7. Gregorio Peraíta,
Argentínu, 8. Jose Lufe Garcia,
Venezúela, 9. Mac Foster, Banda-
ríkjunum, 10. Ron Lyíe, Banda-
ríkjurtuím.
Þessi mynd var tekin í leik
Clay og Chuvalo og hefur
Kanadamaðurinn þarna komið
höggi á Clay. Chuvalo þótti
verjast fimlega í þessum leik, og
Clay kom honium aldrei í gótfiS.
Yfirburðir hans voru hins vegar
ótvíræSir.