Morgunblaðið - 14.07.1972, Síða 23

MQRGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 14. JÚLÍ 1972
23
gætu þeir ekki iagt mat á eigið j
þjóðLíf eða tekið þátt í mótun
framtíðarstefniu heiima fyrir,
enda áttiu músarholusjónarmið
ekki upp á pallborðið hjá hon-
uim. Eftir þessa aaskuferð hafði
Bjarni jafnan mikið yndi af
ferðaiögum, og var ógleyman-
legt að heyra hann segja frá
þeirn, því að athyglisgáfan var
hvöss og skiiningurinn skarpur.
Á hverjum stað kynntist hamn
fólki, keypti bækur og biöð til
þess að £á innsýn í menningar-
og stjómmálaiífið, og varð bóka-
bagginn stumdum þungur á
heimleið. Þetta gerði honum
kleift að horfa á heimaland sitt
af háum sjónaiihóii og fjalia um
máiefni þess af viðsýni og öfga-
leysi. Hairn var heimsborgari og
ættjarðarvinur, en slikir menn
eru oftast beztu Islenidingamir.
Föðurlandsást hans var einiæg
og fremur byggð á raunsæju,
hlutlægu mati þess, sem víða
hefur farið og margt reynt, en
rómantískri glýjusýn. Skarpur
söguskilningur auðveldaði hon-
um að meta atburði líðandi
stundar. Bjami var einm af stofn-
endum Varðbergs, félags ungra
áhugamanna um vestræna sam-
vimnu, og sat í stjórn þess fyrstu
tvö árin. Vestræn menmimg var
homum sífellt athugunar- og um-
ræðuefni, enda var hann fjölles-
in í flestum greinum hennar.
Bjami hafði gaman af þvi að
virða íyrir sér mannlífið og ræða
uim margbreytni þess. Fátt kom
honum á óvart, sem öðrum þótti
eimkenmilegt, og kunni hann oft-
ast sögur af hliðstæðum atvik-
um, sem hann hafði ýmist orð-
ið vitni að sjálfur, heyrt sagt frá
eða lesið um, að gerzt hefðu í
öðrum löndum og á fyrri ödd-
m
Hirtn 27. október 1957 kvæntist
Bjarnl Signúmu Hanmesdóttur,
klæðskerameistara Erlendssonar
og kornu hans, Fanneyjar Hall-
dórsdóttur. Hjónabandið fserði
honum miikla hamingju, og Sig-
rún bjó honuim frábærlega fag-
urt heimiii, þar sem menning og
myndarskapur settu mark sitt á
alia hlutl Bjami var höfðingi í
iund, eirns og hann átti ættir til,
og sama er að segja um Sigrúnu.
Þau bjuggu við rausn og risnu,
enda var ávallt gestkvæmt í
garði þeirra. Þar fór saman glað-
vært og aiúðlegt viðmót hús-
ráðenda og notalegur heimilis-
bragur. Oft var þar þrömg á
þinigi, þegar ókvæntir skóla-
bræður setfust upp á síðkvöld-
um, og mun þá stundum hafa
reynt á húsfreyjuna.
Böm þeirra hjóna eru þrjú,
Asgeir, fjórtán ára, Ragnhildur
Erla, tíu ára, og Hannes Þór, níu
ára.
Svo vildi tdl, að i vor dvöld-
umst við Bjarni samtkms i er-
lendri borg um hrið. Hittumst
við þá á hjverju kvöldi, að heita
má, og var mér það jafnan mik-
il andleg hressing og upplyfting.
Það munu þeir skUja, sem
þekktu Bjama, því að þeir munu
aLiir hafa reynt hið sama í kynm-
um símum af honum. Hann
kunni betur flestum öðrum að
blanda geði við mexm, svo að
þeirn varð oft sannköUuð nautn
af umgengni við hann. Hann var
svo Ijómandi skemmtilegur,
skarpgreindur og margfróður
með frásagnarhæfileika i bezta
lagi. Hugurinn flaug víða, því
að áhugamálin voru mörg og
fjölbreytt, þó einkum saga sið-
ari tíma, aiþjóðamál, stjómmál,
inmlend sem erlend, auk tónlist-
ar. Bókasafn hans, gott og mikið
að vöxtuim, bar áhugamálum
hans glöggt vitni; svo og hljóm-
plötusafn hans. Á ferðalögum
eriendis sótti hann það alltaf
fast að komast í hljómleikahaU-
ir, tU þess að hlusta á hina
fretnstu söngvara og hljóðfæra-
Ieikara, en tónlistaráhugi hans
var kynfylgja.
Fyrr er nú kvaðzt en flestir
hugðu. Bjami taU sig hafa full-
vissu fyrir framhaidsiífi. Fyrir
honu.m var þvi enginn skilnaður
endanlegur.
Blessuð sé minning þessa góða
drengs.
Guðrún Halldórsdóttir
Hlíðardal 70 ára
SYSTIR mmn og fjöliskyilda henn-
ar fiytjast búferlum miilli héraða.
Einiyrkjar leggja í langferð.
Hvað fyigh' þeim? Kýrin Skjalda
og huindurinm Snati, áflatnt umg-
um symi hjónanna, í bezita faili.
Hvar á að brynma kúnni á larugri
leið? Hvar er vatnsdropi sem
ekki remmiur í stálvask í flísia-
lögðu pafeande rhúsi ? Hvar er
grastoppur, sem elkiki er bomimm
úndir maibik? Hvað á Snati að
giera við stóru raraðu humdstung-
uina stína, sem mrá þráir svaia-
drýkk eiftir Hvalfjörðimm með
öllum sdmurni batnlönguim eftir að
Mýruinum blautu og laxabieik-
um Borgarfirðinum sleppir?
Hvar má Skjalda reka upp þumg-
iyndisbaui sitt og lýsa vamtrausiti
á mýjuim og gömilum hreppsyfir-
vöidum, heyskoðuniairmiönmum óg
ásetnimigarsitjórum? Hvar er
koma, isem ekki fussar og sveiat
við öllu sem ekki amgar af
Ohamiei 5, en er þó bæði fögur
og hjairtahlý? Hvar er ekki
„hiundiraðagelleftamieðiferðájsikepm
um“? Hvar á miúsiin veggjar-
holu í mæðingum veffcrarims?
Við Hlíðardai í KrLinglumýri
er staðnæmzt. Hér hefir talazt
svo til að unnt væri að gera
stuttan stanz á búferlaflutnimgi
einyrkjanma á öld stórra áforma.
— Hér, í jaðri borgairimmar hafa
þrjú sysfckim og makar þeiirra
kjörið sér bústað. Þau búa hér
búi sírnu og heyja á blettum í ná-
grenini bæjarins, sem teygir sig á
eimihvem óskiljanlegam hátt í
allar áttir, stefniulaus, eins og
lífið sjálift.
Meðan menin og (komur í fjar-
lægum sveitum fleygðu frá sér
amiboðum, spörkuðu í fcúmia og
báðu hama aldrei þrífast og vitin-
uðu í vikukaup sem minmfci á
spilavítið í Monte Oarló eða írska
Svípsteikið þá var kusu klórað
hér blíðiega um vanganm og
hreiinum klút strokið um júgirið
í hlýju fjósimu, þangað sem
hamiarshöggin heyrðust úr smiðj-
umtni. Þar var máguriinm, sem
kumini ailan Kiljan og hamraði
jámið eða sfcóð við bekkinm og
renndi. Og kisa átti sér skál umd-
ir miaskínunmi í eldhúsinu. Immi
í stofunmi var sömgvasafnið opið
á orgelimu. Þar stóð letrað: í
heiðardalnum er heimbygigð mím,
þar hef ég iifað glaðar stumdir.
Á dívaninum liggur eimhver
langt að kominn og bíður eftir
fari. Það er áfamgastaðurimm
ðkummi, sem fegursfc er sunigið
um. Sá sem þama liggur hefði
þó viijað breyta fyrirsögm iags-
ins og setja- I Hlíðardalnum er
heimbyggð mín Sú tillaga hefði
eimnig hlotið sfcuðinimig málleys-
ingj ainna sem svo eru nefinir þ. e.
dýramma, sem meminiirmir niemmia
ekki að reyna að skilja. Ég veit
a.m.k. um nokkur sem hefðu
viljað leggjia eitthvað til málamma
í því sambandi. Tíkin min, ný-
fengin þá: Uppruni ókunnur eims
og segir í ættfiræðilbókucm, sagði
mér frá heimilimiu og kynmum
sinium af því Bók barist til okkar
frá Hlíðardal. Um hama var
vafið umbúðapappír, brúnum
kraftpappír. Það er smátt sem
hundstungam fimmiur ekki segir í
öðru sambandi. Þarna flutfci um-
búðapappírimm lýsingu á heimil-
isháttum og viðlhorfi til dýra og
smælingja. BHðuhótin siem dýrið
sýndi pappdrnum voru ógleymam-
leg. Dró hanm í bælið sitt og
gældi við hainrn á alila lund.
Þairna voru sterk bömd sem
Mínar hjartams þakkir fyrir
ógleymanlega ánægjustund á
65 ára afmæli miínu 30. júní
sl. til barna, tengdaibarna,
bamalbarna svo og allra viina
og kunningja.
Sigrún Ólafsdóttir,
HafnargÖtu 39,
Kefiavík.
bunidu og ekki gleymduist. Það
var fyrst seinina sem við skiid-
um hverniig leiðir höfðu legið
samiam, er það sfcýrðist að lömgu
á umdan okkur hafði sjómaðuir
átt dýrið og átit athvarf hjá
Hlíðardalsfólkimu. Hér var mjúkt
utidlr fæti án teppalagningair.
Hér var hlýtt án hitaveitu. Héir
var skjól þótfc vindar blésu ötllum
áttuirh.
Þetta viissi líkia Snati, sem nú
stóð á bílpallimum hjá Palla og
var hálfinaður milli héraða.
Hainin farun það þegar blá spil-
koman, skál, eiins og þæir gerðust
fegurstar í vökudraumi Ugga
Greipssonár í Fjallkirkjummi, var
rétt upp á paliirun og sagt: Þetta
er hamda hundiinum. Hér var
veizla búim á Maðinu. Það
gleymdisit ekfci að gefa humdin-
um.
Hatm Týrus fór nærri um
þetfca. Hanm sem var í tengslum
við stórútgerðarmeinm og ráð-
herra í marga liði og unini flekk-
óttri flækimgstíkinmi okkar. Hamm
Týrus sem var svo tryggur, að
h&nn lét vetrairmjöllima fialla yfir
sig á gangstéttinni fyrir framiam
heimili ástvinu siminar og ánrisuliir
eiginmerm sáu reylkj arsfiróka
stiiga til himiins og skildu ekki
hvernig stóð á því að skafliinm
við garðsMiðið á nr. 5 var farimm
að anda og depla augum.
Týrus, sem lét fiemna yfiir sig
A
í sitórviðrum oig amdaðd gegnuma
skaflinm eiinis og kafbátur cxg
dieplaðd auiga framian í momgun-
stjörnuma eftir andvökuinótt.
Týrus, sem endaði ævi sina for-
framaður á leiksviðimu í Iðnó
og hafði þá ábt 43 hvoipa með
tíikirani okka.r, flækiingsfcíikinni
sem átti sér athvarf í Hlíðárdai
og gleymdi aldirei viðmótiimu þar.
Samain komu þau þeim flestum
til hunds. Dreifðiir eru þeir
um breiðar byggðir lanid.siiui.
Bastraðair eirjs og mainmkjtn-
ið sjáift. Þeir rötuðu leiðina til
vina sinma og vélgerðarmanna.
Hér var þeim fagmað sern ekiki
hafa komizt á kjörskrá né í
framboð. Hér þurfti hvorki að
greiða gangstéttargjiald né fast-
eignaskaitt til þess að vinum
Framh. á bls. 21.
Opið til klukkan 10 í kvöld
★ MIKIÐ ÚKVAL AF SKÓM í FERÐALAGIÐ.
★ MJÖG SKEMMTILEGIK DANSKIR TRÉKLOSSAR.
NÝKOMNIR.
VERZLIÐ TÍMANLEGA FYRIR VERZLUNARMANNAHELGINA.
NÆG BÍLASTÆÐI.
SKÓVERZL. ÞÓRÐAR PÉTURSSONAR
VIÐ AUSTURVÖLL — SÍMI 14181.
BUXUR,
VESTI,
BRÓK og
SKÓR
I
Nýtt „Jumbo“ alpa-
húfur í tízkulitum.
Dömu frottékjólar
kjólar kr. 898.
Köflóttar „víðar“
buxur (ull og
terylene).
Ennfremur Dömu-
blússur, herraskyrtuir,
Perma-press, herra-
buxur og blússur.
Matrósajakkar og
blússur. Stutt drengja-
föt kr. 370. Telpuflrotté-
kjólar. Málarablússur.
Burstaðar denim-
buxur. Gallabuxur.
Jakkar og margt fleira.
Sendum í póstkröfu
um aillt land,
sími 30980.
Síaukið úrval
í matvörudeild.
Munið viðskiptakortin.
, llHllOlllHDIMIlllllHMlllllltHtlDllMMHIltlHlUHlllllll.
■ililiinilllllilimiliiiiniiiniiiiliiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaii.
"""'"""I MHK'iiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiuigMHBBLiimitiimt
iiiiiiiiiiiiiiiI ■^^Miiiiihhh'ii.ihhiiiihJB—M^iiihiiiiilh,
rii""i"iiin| HHHHH|^^DPiii"""iihi*
fliiiitiilniitij W T !■ T l'OHMliHMH
Mii.i""ii",ii 1 lۥ 1 0 I ................
Mu»Hiit,i,"| M 1 Lw I
Pm.........yf
t|l4Mt|Mt«t||lt*ttlM*lt JhH pfiR mi | |j| |
Opið til klukkan 10 í kvöld
Opið á laugardögnni.

Magnús Þórðarson.