Morgunblaðið - 22.12.1972, Side 7
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 22. DESEMBER 1972
7
Bridge
Leikuirinn miili Noregs og
Bnetlands í Evró pu;m öti n u í
Aþenu 1971 viar mjög jafn og
spennandi. Barizt var uan hvert
stig og í hálfleik var staðan
44—42 fyrir Noreg. 1 byrjun síð
ari hálfleiks koim eftinfaraindi
spil:
NORÐUB:
S: K-8-7
H: D-10
T: 10-3-2
L: Á'K-8-4-3
VESTUR:
S: D-G-9-6-3
H: K-4-3
T: D-8-6-4
L: 9
AUSTUR:
S: 4-2
H: Á-G-9-8-7 2
T: K-G-5
L: 7-5
SUÐUR:
S: Á-10-5
H: 6-5
T: Á-9-7
L: D-G-106-2
Rrezku spilararnir sátu A.—V.
vöð annað borðið og þar gengu
saignir þainnig:
N: A: S: V:
1 gir. 2 hj. 2 gr. 4 hj.
P. P. Di. A.P.
Suður lét út laufa drottningu
og fékk þann slag, lét nœst út
troonp, sagnhafi drap heitma, lét
út lauf, troanpaðd í borði og lét
út tígul 4. Drepið var heima með
kóngi, suður drap með ási og þar
sem allt benti til þess, að sagn-
haifi væri að reyna að koimast
inin til þess að geta látið út lauf
tíi að troanpa í borði, þá lét s.uð
ur næst út troanp, þetta varð til
þess að sagnhafi vann spilið, því
hann losneði við spaða heima í
fjórða tigulinn í borði. Brezka
sveitin féikk 590 fyrir spilið og
norsku spilararnir voru, að von
um, óánægðir.
Við hitt borðið var lokasögn-
in 3 hjörtu hjá norsku spiiur-
unum í A—V., suður doblaði og
lét út tiromp. Sagnhafi drap, lét
út tígul, suður drap með ási, lét
enn út tromp og þar með fékk
sagnhafi 10 slagi og vann spilið
og norska sveitin fékk 630 fyr-
ir og grgeddi eitt stig á spilinu.
Leiknuim lauk með sigri Nor-
egs 12—8.
Köttur í óskilum
Guilbröndótitur fressköttur í ó-
skiium á Háaieitísbraut 125, sími
36239.
Áheit og gjafir
DAGBOK
BARMNM..
Spiladósin
Eftir Rudolf Bruhn
iðrazt þess sem hann hafði gert. Þetta var í fyrsta sinn
sem honum hafði orðið sundurorða við unnustu sína.
Hann hafði valdið henni vonbrigðum og ef til vill hafði
Sören gleymt spiladósinni sinni fyrir löngu. En nú þeg-
ar hann gekk upp tröppuxnar vissi hann að hann hafði
gert rétt.
Hann fór inn í kennslustofuna og skipti um spiia-
dósirnar. Það var bezt að Sören fengi að sækja hana
sjálfur.
Fyrir utan skólahliðið rakst hann á Sören. Hann stóð
upp við girðinguna og horfðd tómum augum út í
myrkrið.
„En Sören.“ Tárin komu í augu herra Höjer. „Stendur
þú hér drengur.“
„Ég vissi að þér munduð koma,“ sagði Sören hljóð-
látlega og tók í hönd hans. Þeir gengu hægt upp að
skólatröppunum.
„Ég bað guð um það,“ sagði Sören lágt í myrkrinu.
„En ég var farinn að halda að hann hefði líka gieymt
mér.“
Þeir gengu inn í sjöundu kennslustofuna. Herra Höjer
kveikti ljós, Sören stóð fyrir framan skápinn og deplaði
augunium í birtunni. „Nú hef ég verið í skólanum á að-
fangadag,“ sagði hann.„En enginn hinna.“
Skápurinn var opnaður. Sören greip spiladósina og
var hándfljótur.
„Ætlarðu ekki að reyna að spila,“ sagði herra Höjer
um leið og hann lokaði skápnum.
„Ég hélt að ég mætti það ekki,“ sagði Sören en sneri
nú sveifinni varlega.
„Heims um ból, helg eru jól,“ kvað við mjóum, skær-
um tónum. Sören virtist ekkert hissa. Hann stóð bara
kyrr og hélt áfram að snúa.
„Mér finmst heyrast betur í henni núna,“ sagði herra
Höjer.
„Ég hlýt að vera orðinn duglegri,“ sagði Sören og hélt
áfram að snúa. „Áður var hægt að spila mörg lög á hana.
PRflMHflLÐS&flEflN
Nxít er bara hægt að spila eitt.“
Herra Höjer var búinn að slökkva ijósið. Þeir voru
á leið fram að dyrunum, þegar hurðin opnaðist. I hálf-
rökkrinu sáu þeir að einhver kom inn. Herra Höjer
kveikti á eldspýtu og rak upp undrunaróp.
Það var Ingiríður.
„Þú mátt ekki vera reiður, Hans,“ sagði hún og horfði
biðjandi á hann: „Ég gat ekki fundið nokkurn sálarfrið
heima. Ég hafði líka valdið manni vonbrigðum ....
meira að segja þeim manni, sem mér þykir vænist um.“
„En hvers vegna komstu þá hingað?“
Hún brosti til hans. „Ég varð líka að finna heimilis-
fang Sörenis. Ég er hér með körfu til hans og ömmu
hans. Nú fá þau líka gæsasteik og ýmislegt fleira. Ég
gekk sjálf frá því sem er í körfunni, ,Sören, svo þú
mátt treysta því að það er gott.“
Hún kraup á hné við hiiðina á Sören og reyndi að
taka um hönd hans. En Sören gat ekki haft augun aí
spiladósinni og sneri sveifinni hægt og hátíðlega:
„Heims um ból, heig eru jól.“ Ingiríður kraup enn
við hiið hans. Herra Höjer horfði á þau bæði. Nú fyrst
fasnnst honum jóiin ganga í garð.
Sören hætti að snúa og varpaði öndinni af hrifningu.
„Falleg er hún,“ sagði hann.
SÖGULOK
SPAUG MEÐ KÓKOSHNETUK
nm, að þær verði brotnar eftir enðilöngu, í stað þess að íáta
brjóta þær i mél. Skelina er nefnilega hægt að nota til að
K«'ra skemmtiieg: höfuð úr. Hér eru tiliögrir, en að sjáifsögðui
ska.lt.n nnta eigið ímyndunarafl.
Sóknarnefnd Háteigskirkju
NN 200, R 1000, NN 500, Frá
konu í klukknasjóð 500, Afhent
af sr. Jóni Þorvarðssyni: Áheit
frá konu 100, Áheiit sent í bréfi
1000, Jólagjöf til Háitedgskirkju
frrá Páli Sigurðssyni Nóatúni 29
1000.00.
Reykjavík 19. des. 1972.
Áheit og gjafir til Hailgríms-
kirkju í Reykjavík:
LÞ 3000, SG 1000, GJ 5000, Sig-
riður Jónsdótitir í minn-
imgu Júlíusar Guðimundssonar,
10.000, kona í Keflavik 100.
Kænar þakkir,
Jakob Jónsson.
SMÁFÓLK
— Svona lagað fær mig til
að finnast ég vera etnhver
asnalegur runni.
Verzlunin Kjöt og fiskur gaf
kvenféiagi Hallgrimiskirkju
hluta af ágóða verzlunarimnar
s.l. mánudag, en svo hefur hún
gert undanfarin ár.
Með innileguistu þakkHæti,
Þóna Einarsdóittir, formiaður.
Munið jólasöfnun
Mæðrastyrks-
nefndar á Njáls-
FFRDT\4\D