Morgunblaðið - 27.05.1973, Síða 7

MORGUNBLÁÐ'Ð. SUNI-iUDAGUR 27. MAl 1973
7
Bridge
Hér fer á eftlr spil frá leik
mifflii ítaMtl og BaiKÍaríkjanna.
NOEÐUR:
S: D-5
H: Á-10-8-7-2
T: Á
L: ÁK-10-03
VKSTliR: AISTIR:
S: K-10-9 S: 8-7-6-2
H: — H: G95-4
T: K-D 'G 75 3-2 T: 10-0-8-6
L: D 6 5 L: 2
SUÐUR:
S: Á-G4-3
H: K-D 68
T: 4
L: G 8-7-4
Vdö annað boröi'ð sá-tu itölsku
spiiararnir N—S og þair gt-ngu
sagnir þainnig:
V: N: A: S:
1 t. 2 gr. P. 3 t.
P. 4 t. P. 6 hj.
í>egar noröur ségir 2 grönd seg
ir ha,nn frá hjarta og laufi og
3ja tigla sögn suðurs ei kröfu-
sögn sem segir um ieið fxá stuðn
imgi í báðum litunum þ.e. hjarta
og 1-aufi. Með 4 tíglum segist
norður hafa vald á tigliinum og
þar með eru komnar naegar upp
lýsingar táil að segja siemmu.
Vestur lét út spaða 10 (sem
er slæmt útspjd), sagnhafi Gar-
ozzo) drap i borði með drottn-
tagu, tók hjarta ás, siðam hjarta
10, austur drap með gosa og
sagnhafi drap heima með kóngi.
Næst var )auf látið út, drepið í
borði með kóngi, hjarta iátið út
og svinað og siðasta trompið síð
a.n tekið af austxi,. Því næst var
laufi svinað og sagnhafi
fékk aiia siagina.
Við hitt borðið var iokasögn-
ta sú sama, en þar var norður
sagnhafi. Austur iét út laufa 2,
en þar sem sagnhafi hitti ekki
á hjartað (han-n byrjaði með því
að )áta út hjarta kóng) tapaðist
spidið.
DAGBÓK
BAR\A!\Í\A..
BANGSÍMON
Eftir A. A. Milne
Asninn hri-sti höfuðið. „Ég segi e-kkert gott. Ég hef
ekki .lengi sa,gt neitt gott.“
„Hvaða skelfing,“ sagði Bangsímon. „En lofaðu mér
að skoða þig.“
Asninn stóð grafkyrx og horfði niður fyrir fætur sér
og Bangsímon gekk í kring um hann.
„Hvað er að sjá þig. Hvað er orðið af halanum þín-
um?“ spuxði hann hissa.
„Já, hvað hefur orðið af honum?“ spurði Asninn.
„Hann er ekki á þér.“
„Ertu viss um þa-ð?“
„Já, annaðhvort er hahnn á þér, eða hann er ekki
á þér. Það er ekki nokkur vafi á því. Og þinn hali er
ekki á þér.“
„Hvað er þá á mér?“
„Ekkert.“
„Það verð ég að sjá sjálfuir,“ sagði Asninn og sneri
höfðinu í þá áttina, sem halinn hafði einu sinni verið.
Og þegar hann sá ekki halann, sneri hann höfðinu aft-
ur fxa-m og svo í hina áttina. Svo stakk hann höfðinu
milli framfótanna á sér, en sá engan hala. „Ég held að
þetta sé rétt hjá þér,“ sagði hann og stundi við.
„Já, auðvitað,“ sagði Bangsdmon.
„Nú skil ég þetta allt,“ sagði Asndnn. „Þá er skýring-
in komin.“
„Þú hlýtur að hafa gleymt honum einhvers staðar,“
sagði Bangsímon.
FRflMffflLÐSSflGflN
„Einhver hefur tekið hann.“ sagði Asninn. „Það var
þeim líkt,“ bætti hann svo við eftir dálitla þögn.
Bangsímon fannst hann þurfa að segja eitthvað hug-
hreystandi, en hann vissi ekki, hvað það ætti að vera.
Hann ákvað því að gera eitthvað fyrir Asnann, sem
gæti verið hughreystandi.
„Asni,“ sagði hann. „Ég, Bangsímon, -ætla að finna
fyrir þig halan-n.“
„Þakka þér fyrir, Bangsímon,“ svaraði Asninn. „Þú
ert vinur minn, en það er ekki hægt að segja það um
hina.“
Svo lagði Bangsímon af stað til að finna halann.
Það var fagur vormorgunn í skóginum, þegar hann
lagði af stað. Á himninum léku sér lítil, hvít ský og
þau dönsuðu við og við fyrir framan sólina, eins og
þau væru að reyna að slökkva á henni, Svo dönsuðu
þau áfrarn, til þess að hin kæmust líka að. En sólin
skein glatt í gegnum þatu og á milli þeirra. Lítill
runni, sem hafði borið laufin sín allt árið, sýndist gam-
all og þvældur við hliðina á beykitrjánum, sem höfðu
skreytt sig grænum kniplingum. Bangsímon gekk rösk-
lega í gegnum runna og skógarþykkni, yfir lyngmóa
og grýtta læki, upp brattar sandbrekkur og aftur yfir
lyngmóa. Og loks komst hann svangur og þreyttur að
Humdrað-metra-skóginum. Því þar átti Uglan heima.
„Ef nokkur veit nokkuð um nokkurn,“ sa.gði bangs-
inn við sjálfan sig, „þá er það sannarlega Uglan, það get
ég svarið við nafn mitt, sem er Bangsimon,“
Uglan bjó í kastamíutré. Húsið hennar var gamaldags
og gott og miklu fínna en hús allra hinna. Eða það
fanmst Bangsímon að minnsta kosti. Á húsinu var
nefnilega bæði dyrahamar og bjöllustrengur. Undir
hamrinum vár spjald og á því stóð:
SMÁFÓLK
Nýir borgarar
Á Fæðingarheimilinu við Eiríks-
götu fæci«list:
Ingibjörgu Kristjánsdóttur og
Ma-gnúsi Móberg Hacnsen, Mtklu
braut 42, Rvík., dóttir, þann 13.
apríl ki. 20.00. Hún vó 3440 g
og mæidist 49 sm.
Krisií-nu Hei'gadóttúr og Mar-
tei'ni Björns-syni, Birkimei 8A,
Rvik., döttiir, þenn 15.5. ki. 23.20.
Hún vó 4200 g og mældist 54
sm.
Freyju Koi'brúnu Þorvaidsdótt
ur og Herði Sig'þörssyni, Unu-
feMd 35, Rvík., sonur, þann 13.
miai ki. 18.45. Hanh vó 3960 g
og mæidist 53 sm.
Hólmfriði Daviðsdóttur og
Guðmundi Ringsed, Skjóibnaut
6, Kópavogi, sonur, þanin 12.5.
kl. 22.50. Hann vó 2800 g og
mæídist 48 sm.
Ragnheiði B. Ólafsdóttur og
Hjörleifi Óiafesyni, M'Mclubtraut
9, Reykjavík, sonur, þann 11.5.
kil. 05.40. Hann vó 4600 g og
tmældist 54 sm.
Svöhi Haraldsdóttur og Sævta
Bjamasyni, Eskihiið 22, dóttir,
þann 11.5. kl. 10.50. Hún vó 2660
'g og mældist 47 sm.
1 'gær misritaðist í dáikinum
að Hafdís Adolfsdóttir og Krist-
ján J óhamnesison hefðu eignazt
dóttur. Kristján er ekki Jóhann-
esson helduir Hilmarsson.
— Gættu þess að verða
aldrei ástfanginn af fiðrildi!
FERDTNAND