Morgunblaðið - 11.02.1975, Blaðsíða 19

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. FEBRUAR 1975
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. FEBRUAR 1975
19
2. DEILD
KR — KA19-18
Þorleifur Ananfasson, hinn lagni línumaður KA-liðsins hefur þarna snúið á KR-ingana Björn
Blöndal og Símon Ólafsson, en skot hans misheppnaðist.
MÖNNUM var heldur betur orSið heitt í hamsi er leik KR og KA I 2. deildar
keppninrti I handknattleik var að Ijúka í Laugardalshöllinni á sunnudaginn.
Strax og dómararnir gáfu merki um leikslok, sáust hnefar á lofti, og lágu fleiri
en einn i gólfinu er rimmunni lauk. Slik bolabrögð og menn beittu þarna eiga
ekki að sjást i leik, og væri ekki nema maklegt að hinum seku væri alvarlega
refsað. Hins vegar er engin aganefnd til í handknattleiksíþróttinni hérlendis,
þannig að þátttakendur í henni virðast geta komist upp með hvað sem er, án
þess að hljóta nokkur málagjöld.
KR-ingar höfðu heppnina með sér i hinni jöfnu viðureign á sunnudaginn, og
sigruðu 19—18, þannig að þeir eru enn með i baráttunni um 1. deildar sætið.
Raunar má segja að þeir hafi einnig haft dómarana, Eystein Guðmundsson og
Þorvarð Björnsson, með sér, en oft var furðulegt hvað þeir sáu i gegnum fingur
við KR-ingana sem léku þennan leik af mikilli hörku og leiðst áberandi oft að
verjast KA-mönnunum inni i teignum, þótt sliku eigi að hegna með vitakasti.
Varla leikur það á tveimur tungum að sá handknattleikur sem sást i þessum
leik var allur af hálfu Akureyringanna. — Og þó, einn einstaklingur i KR-liðinu,
Hilmar Björnsson, sýndi hvað eftir annað góða takta og skoraði mörk með
fallegum og fjölbreyttum skotum. Hann var eini KR-ingurinn sem lék ekki
þennan leik bara af kröftum.
Gangur leiksins var sá, að KR-ingarnir höfðu oftast yfir i fyrri hálfleiknum
1—2 mörk, en KA tókst þó að jafna og komast einu marki yfir skömmu fyrir
lok hans. En Haukur Ottesen átti síðasta orðið i hálfleiknum og jafnaði fyrir
KR, 8—8. í seinni hálfleik var svo sama baráttan uppi á teningnum. Sjaldan
munaði nema einu marki og var það ekki fyrr en Björn Blöndal skoraði 19
mark KR-inga örskömmu fyrir leikslok sem sigur þeirra var tryggður.
Beztu menn KR í þessum leik voru Pétur Hjálmarsson markvörður og Hilmar
Björnsson, sem segja mátti að væri eini útileikmaðurinn sem gerði laglega
hluti. Liðið virðist hins vegar vera fremur agalítið og leikur mjög gróft. Beztir I
liði KA voru þeir Halldór Rafnsson sem þó var um of skotgráðugur, Þorleifur
Ananíasson sem barðist vel og opnaði fyrir félögum sfnum og Gauti I markinu,
sem varði hvað eftir annað vel. KA-liðið gerir annars marga skemmtilega hluti,
en skortir nauðsynlega yfirvegun þegar mikið reynir á.
MÖRK KR: Hilmar Björnsson 6, Björn Blöndal 5, Haukur Ottesen 3, Jóhann
Svavarsson 3, Þorvarður J. Guðmundsson 1, Bogi Karlsson 1.
MÖRK KA: Halldór Rafnsson 7, Geir Friðgeirsson 6, Hörður Hilmarsson 2,
Þorleifur Ananíasson 2, Jóhann Einarsson 1. — stjl.
UBK—KA 20-27
KA frá Akureyri þurfti ekki að hafa ýkja mikið fyrir þeim tveimur stigum sem
liðið náði út úr viðureign sinni við Breiðablik ! 2. deildar keppninni f
handknattleik á laugardaginn. Það var aðeins fyrstu mfnúturnar sem svolítil
barátta var ! leiknum, en sfðan tóku KA-menn af skarið og voru búnir að
tryggja sér sigurinn er flautað var til leikhlés, en þá var staðan 9:3, þeim f vil.
Seinni hálfleikurinn bar þess greinileg merki að þeir KA menn höfðu ! huga
erfiðan leik við KR-inga sem þeir áttu framundan. Þeir lögðu ekki hart að sér
og hættu ekki á átök ! varnarleiknum. Mikið var þv! skorað af mörkum f seinni
hálfleiknum, þar sem Breiðabliksmenn virtust einnig slappa af i varnarleik
slnum. Úrslitin urðu 27:20 sigur Norðanmanna, en lengst af höfðu þeir haft 10
mörk yfir.
KA-liðið sýndi öðru hverju ! þessum leik afbragðsgóðan handknattleik,
einkum ! vörn sinni ! fyrri nálfleiknum, sem nánast var lokuð. Bezta leikmanns
Breiðabliksliðsins, Harðar Más, var svo vel gætt, eftir að hann hafði skorað tvö
fyrstu mörk UBK-liðsins, að hann gat nánast ekkert hreyft sig, og við það rann
allur móður af Kópavogsmönnum. j sókninni gerðu Akureyringarnir einnig
marga skemmtilega hluti, þegar þess þurfti með, og var það einkum og sér !
lagi Hörður Hilmarsson, sem var maðurinn á bak við það bezta sem liðið gerði.
Ekki er það vafamál, að Hörður hefur tekið út mikinn þroska sem handknatt-
leiksmaður f vetur, og hann hefur óvenjulega gott auga fyrir þvi sem er að
gerast á vellinum — á góðar llnusendingar, auk þess sem hann notfærir sér út
í hörgul þau færi sem honum gefast sjálfum. Var mikil fjölbreytni i skotum
Harðar í þessum leik. Auk hans áttuæ þeir Þorleifur Ananiasson og Ármann
Sverrisson ágætan leik með KA-liðinu, einkum sá fyrrnefndi sem hefur mjög
góðar hreyfingar bæði i vörn og sókn, þar sem hann opnar vel fyrir samherjum
sínum, jafnframt þv! sem hann er laginn að skapa sjálfum sér færi.
f Breiðabliksliðinu áttu þeir Daníel og Helgi Þórissynir einna beztan ieik. en
Steinþór Steinþórsson gerði einnig laglega hluti og er efnítegur handknatt-
leiksmaður.
Mörk UBK: Hörður M. Kristjánsson 4, Steinþór Steinþórsson 4, Danlel
Þórisson 4. Magnús Steinþórsson 2, Helgi Þórisson 2. Bjarni Bergsson 2,
Valdimar Bergsson 1, Jóhannes Gunnarsson 1.
Mórk KA: Hörður Hilmarsson 7, Þorleifur Ananfasson 6, Ármann Sverrisson
6, Geir Friðgeirsson 5, Jóhann Einarsson 1, Halldór Rafnsson 1, Guðmundur
Lárusson 1. — stjl.
Valsmenn sem
annað lið frá
fyrstu leikjunum
í mótinu í haust
Stefán Gunnarsson, bezti maður Valsliðsins ( leiknum á sunnudaginn, hefur þarna komizt f færi inn á
línuna og skorar. Ásgeir Elíasson er aðeins of seinn til varnar. Agúst Svavarsson, Brynjólfur Markússon
og Steindór Gunnarsson fylgjast með.
Þegar fylgst er með leikjum
Valsliðsins um þessar mundir, og
þeir bornir saman við leiki liðsins
í upphafi Islandsmótsins ( haust,
er harla ótrúlegt að þetta skuli
vera sama liðið. Þá var það stund-
um nánast sem átján barna faðir í
álfheimum, en nú sýnir það
hvern ieikinn öðrum betri, og er
ótrúlegt að sú sigurganga liðsins
sem hófst er það vann Gröttu í
fyrri umferð mótsins verði stöðv-
uð fyrr en þá að móti loknu. Ann-
ars er það gömul saga og ný, að
ákaflega er hæpið að spá um
frama íslenzkra íþróttaliða. Þau
geta oft verið sem goshver. Gosið
annan daginn, en legið niðri hinn
daginn. En hvernig svo sem úrslit |
Islandsmótsins verða að lokum,
leikur það ekki á tveimur tungum
að um þessar mundir er Valsliðið
sýnilega sterkara en önnur ís-
lenzk handknattleikslið.
ÍR-ingar hafa oft gert Vals-|
mönnum skráveifu í Islandsmót-!
inu í handknattleik, en þegar lið-
in mættust á sunnudagskvöldið í
Laugardagshöllinni, lék aldrei
vafi á því hvort liðið var betra.
Það var aðeins einu sinni sem
ÍR-ingar höfðu yfir í leiknum, eft-
ir að þeir höfðu skorað fyrsta
markið, og einu sinni var staðan
jöfn, um miðjan fyrri hálfleik.
Upp úr því náðu Valsmenn að
taka leikinn í sínar hendur og
oftsinnis náði liðið að sýna ljóm-
andi fallegan handknattleik, en af
honum hefur mótið í vetur verið
of fátæklegt. Þetta gerðu Vals-
menn jafnvel þótt þeirra bezti1
maður, Ólafur H. Jónsson, væri
ekki upp á sitt allra bezta. A því
áttu líka fæstir von. Ólafur var
burðarás íslenzka landsliðsins í
Norðurlandamótinu á dögunum,
og því ekki nema eðlilegt að það
sæti í honum. Nafni hans Bene-
diktsson í markinu var hins vegar
í ham í leiknum og varði flest það
sem hægt var að ætlast til þess að
hann tæki. Er það Valsliðinu
meira en lítill styrkur að Ólafur
skuli vera að koma svona vel upp,
en hann er sá íslenzkur markvörð-
ur sem mesta möguleika hefur á
því að komast í fremstu röð, fyrr
og síðar. Það er helzt Hjalti Ein-
arsson, þegar hann var i beztri
æfingu sem þolir samjöfnuðinn.
Þegar Valsvörnin var upp á sitt
bezta gekk hún undir nafninu
mulningsvélin. Nú er vél þessi
greinilega komin aftur í gang, en
sá er munurinn á henni nú og
verið hefur áður, að varnarleikur-
inn er allur miklu átakaminni og
prúðari en var. Virðist sem Vals-
menn þurfi ekki svo mikið á belli-
brögðum að halda í varnarleik
sínum. Þeir eru einfaldlega nógu
fljótir til þess að trufla, þannig að
það þarf ekki að vera að stöðva
með grófum brotum á siðustu
stundu. Þetta er aðalsmerki góðs
varnarleiks i handknattleik og
þannig leika t.d. mörg A-
Evrópuliðin. Þar er ekki mikið
um að leikmönnum sé vikið af
leikvelli — þeir kunna að leika ^
vörnina, eru fljótari en andstæð-
ingurinn og einnig fljótir að meta
hvað hann ætlar sér að gera og
stöðva það.
Þótt ÍR-ingar töpuðu þessum
leik með sex mörkum, verður
ekki sagt að þeir hafi átt slakan
leik. Reyndar hafði liðið ekki
spennt sig þeim megingjörðum
sem það var gyrt í leiknum við FH
á dögunum, enda fékk það ekki að
gera eins mikið nú og þá. Sóknar-
leikur liðsins hefur friskast mikið
við það að Guðjón Marteinsson
leikur með því að nýju, en hann
virtist vita um helztu veikleika
Ólafs Benediktssonar í Valsmark-
inu og kunna að notfæra sér þá.
Skoraði Guðjón mörk með falleg-
um og snöggum skotum í leikn-
um.
Mesti gallinn í sóknarleik IR-
liðsins virtist vera sá að of mikið
var leitað upp á miðjuna, en það
hættir flestum íslenzkum liðum
til að gera. Það tókst mjög sjaldan
að teygja verulega á Valsvörn-
inni, en það hefði þó sennilega
verið vænlegast til árangurs. Um
tima freistuðu iR-ingarnir þess að
taka bæði Gísla Blöndal og Ólaf
H. Jónsson úr umferð, en við það
losnaði um Guðjón Magnússon,
sem gerði raunar út um leikinn
með tveimur mörkum í röð, þegar
skammt var til leiksloka.
Sá leikmaður sem kom einna
bezt frá þessum leik var Stefán
Gunnarsson, Valsmaður, sem
greinilega er að komast í sitt allra
bezta form um þessar mundir.
Baráttuþrekið bregst honum
aldrei, og að venju vann
hann mjög vel fyrir félaga
sína í leiknum, með þvi að
„blokkera1'. Og í vörninni
stendur Stefán feti framar en
flestir aðrir íslenzkir handknatt-
leiksmenn. Bæði bindur hana vel
saman og er ákeðinn að stöðva
andstæðinga sína. Er vissulega
slæmt til þess að vita, að Stefán
skyldi ekki fá tækifæri til þess að
spreyta sig með íslenzka landslið-
inu í Norðurlandamótinu á dög-
unum, og má mikið vera ef það
sem liðinu skorti ekki helzt þar
voru leikmenn á borð við hann.
Nú eru framundan tveir leikir
við júgóslavnesku bronsmennina
frá siðustu heimsmeistarakeppni
i handknattlei, og má mikið vera,
ef ekki verða gerðar verulegar
breytingar á íslenzka landsliðinu
fyrir þá leiki, og vonandi gefst
Stefáni þá tækifæri.
Eftir leikina á sunnudaginn má
segja að Valur og Vikingur standi
bezt að vígi í baráttunni um Is-
landsmeistaratitilinn í ár. Viking-
ur þó öllu betur, þar sem liðið
hefur tapað einu stigi minna en
VaJur. Má mikið vera ef þaö verð-
ur ekki úrslitaleikurinn i mótinu
er lið þessi mætast í Laugardals-
höllinni 12. marz n.k.
LIÐ lR: Hákon Arnþórsson 3, Ásgeir Elfasson 2, Guðjón
Marteinsson 3, Sigtryggur Guðlaugsson 1, Steinn Öfjörð 1, Ágúst
Svavarsson 2, Hörður Árnason 1, Gunnlaugur Hjálmarsson 3,
Jens G. Einarsson 1, Brynjólfur Markússon 2, Hörður Hákonar-
son 1, Bjarni Hákonarson 1.
LIÐ VALS: Ölafur Benediktsson 3, Gisli Blöndal 2, Gunnsteinn
Skúlason 2, Stefán Gunnarsson 4, Ágúst Ögmundsson 3, Ölafur H.
Jónsson 3, Guðjón Magnússon 2, Steindór Gunnarsson 2, Jóhann
Ingi Gunnarsson 1, Bjarni Guðmundsson 1, Jón Breiðf jörð Olafs-
son 2.
Jón Astvaldsson, aðþrengdur af vararleikmönnum Fram skorar eitt
marka sinna í leiknum á sunnudaginn og nýtur við það aðstoðar
Kristins Ingólfssonar (nr. 11)
FRAM ÚR BARÁTTUNM?
ALLAR LlKUR eru á þvf að
Fram sé nú úr baráttunni um
lslandsmeistaratitilinn í hand-
knattleik karla í ár. Á sunnudags-
kvöldið varð liðið að bfta í það
súra epli að tapa með tveimur
mörkum fyrir Armanni, 17—19,
og hafa Framarar þar með tapað
alls sjö stigum í keppninni. Má
vera að of snemmt sé að afskrifa
Framarana, en það er þó óhætt ef
þeir leika ekki betur en þeir
gerðu á sunnudagskvöldið. Það
hafði greinilega mikil áhrif til
hins verra fyrir liðið að Björgvin
Björgvinsson lék ekki með því, en
hann er nú fluttur austur á Egils-
staði. Nú var nánast engin ógnun
á línunni hjá Fram — nokkuð
sem sjaldnast hefur gerzt f leikj-
um liðsins. Ekki er hægt að segja
að þessi vetur hafi verið Framlið-
inu hagstæður. Fyrst missti það
Axel Axelsson út til Þýzkalands,
sfðan urðu þeir Arnar Guðlaugs-
son og Sigurbergur Sigsteinsson
frá vegna meiðsla og loks yfirgaf
Björgvin liðið. Munar um minna
en slík skakkaföll, og eðlilegt að
það taki nokkurn tíma fyrir liðið
að fylla í skörð hinna ágætu leik-
manna.
Því verður heldur ekki á móti
mælt að Ármenningar voru við
sitt bezta á sunnudagskvöldið.
Það er eins og þeir tvíeflist oft
þegar þeir leika við Fram og nái
sínu bezta út. Vörn liðsins var
a.m.k. með allra bezta móti, og
þegar sá gállinn er á henni,
stendur hún vörnum beztu is-
lenzku liðanna fyllilega á sporði.
Greinilega munaði miklu fyrir
Armenningana að Stefán Haf-
stein lék nú aftur með liðinu, en
hann er ódrepandi baráttugarpur
í vörninni, og kann að leika hana
betur en margir aðrir. Þá hafði
það ekki lítið að segja fyrir Ár-
menninga að Jón Astvaldsson var
í sínu allra bezta formi, og kom
Fram strax út af laginu með
fallegum mörkum sem hann skor-
aði með uppstökkum. Það er
furðulegt hvað þessi lágvaxni pilt-
ur getur stokkið hátt og skotið
fast, og það er full ástæða fyrir
andstæðinga hans að láta hann
ekki ná þeim skrefum sem hann
þarf í uppstökkið, en oftast voru
Framararnir aðeins og seinir út á
móti honum.
Það voru ekki allir sem spáðu
vel fyrir Ármannsliðinu s.l. haust
— og sennilega hafa þeir verið
fáir sem ekki áttu von á því að
það yrði i baráttunni á botninum í
vetur. Sannleikurinn er hins
vegar sá, að þetta lið leikur
nú betur en það hefur oftast
gert áður og í því eru margir
ungir og bráðefnilegir piltar.
Má þar nefna til þá Stefán
Hafstein, Hörð Harðarson og
Pétur Ingólfsson, en sá síðast-
nefndi er sennilega yngsti leik-
maðurinn sem nú leikur i 1. deild-
ar liði, en er mjög útsjónarsamur
og rólegur leikmaður, sem vex
með hverju verkefni sínu. Ár-
menningar ættu ekki að þurfa að
kvíða framtíðinni í handknatt-
leiksíþróttinni, ef þessir piltar
halda saman, og fá góða þjálfun.
Furðulega lítil ógnun var oft í
sóknarleik Framaranna í þessum
leik — stundum jaðraði hreinlega
við tafir, er leikmennirnir léku
knettinum á milli sin fyrir
framan Ármannsvörnina, án þess
að það virtist miða að einhverju
ákveðnu. Og allt spilið var mjög
þröngt — gekk upp á miðjuna.
Auðveldaði þetta Ármenningum
mjög vörnina. Þetta atriði ættu
Framararnir að geta lagað, þegar
Sigurbergur Sigsteinsson kemur
aftur inn í liðið, en hann er einn
fárra islenzkra han'dknattleiks-
manna, sem kann að fara vel inn
úr hornunum, Þá komu innáskipt-
ingarnar hjá Framliðinu manni
eilítið spánskt fyrir sjónir.
Stundum var öllum beztu leik-
mönnum liðsins haldið fyrir utan
í einu, og Guðmundur Sveinsson,
sem býr yfir miklum skotkrafti og
er yfirleitt laginn leikmaður, var
nánast ekkert með í leiknum.
Hann kom aðeins inná í seinni
hálfleik — kaldur af bekknum, og
árangurinn varð auðvitað eftir
því.
Bezti leikmaður Framliðsins í
þessum leik var Hannes Leifsson,
en það er piltur sem er í mjög
mikilli framför, hefur bæði
mikinn stökkkraft og getur skotið
fast. Það helzta sem Hannes virð-
ist vanta er meiri rósemi og yfir-
vegun, en hann átti nokkrar
hæpnar tilraunir í þessum leik.
Hið sama mátti segja um Stefán
Þórðarson. Þegar sá piltur lærir
að hafa betri stjórn á sér og lætur
ekki mótlætið fara nema hæfilega
í taugarnar á sér, þá er hann
orðinn handknattleiksmaður í
fremstu röð.
Jón Ástvaldsson var beztur Ár-
menninga i þessum leik — lang-
virkasti og hættulegasti sóknar-
leikmaður liðsins og jafnframt
kvikur og harður af sér í vörn-
inni. Um frammistöðu Stefáns
Hafsteins hefur áður verið getiö,
en vert er einnig að minnast á
Hörð Kristinsson. Það er leik-
maður sem ekki ber mikið á i
leiknum, en vinnur gífurlega vel
fyrir lið sitt og fórnar sér fyrir
skytturnar. Jens Jensson skoraði
lagleg mörk úr hornunum og sú
ógnun sem hann skapaði þar
teygði mikið úr Framvörninni.
LIÐ ARMANNS: Ragnar Gunnarsson 2, Olfert Naabye 1, Björn
Jóhannesson 2, Stefán Hafstein 3, Gunnar Traustason 1, Hörður
Harðarson 2, Pétur H. Ingólfsson 2, Jón Astvaldsson 4, Jens
Jensson 2, Hörður Kristinsson 2, Kristinn Ingólfsson 2, Skafti
Halldórsson 1.
LIÐ FRAM: Guðjón Erlendsson 2, Guðmundur Sveinsson 1,
Pálmi Pálmason 2, Árni Sverrisson 1, Stefán Þórðarson 2, Pétur
Jóhannesson 2, Arnar Guðlaugsson 2, Guðmundur Þorbjörnsson
2, Kjartan Gíslason 1, Þorgeir Pálsson 1, Ragnar Ililmarsson 2,
Hannes Leifsson 3.
Stjarnan—Þróttur 18-26
STJARNAN kom verulega á óvart i upphafi leiks sina við Þrótt i 2. deildar
keppninni ! handknattleik á laugardaginn, en þá mættust liðin á heimavelli
Stjörnunnar. Lengst af i fyrri hálfleik var Stjarnan sterkari aðilinn i leiknum og
hafði yfir í mörkum. Liðið lék þá skynsamlega — öfugt við Þróttarana, sem
greinilega höfðu mætt mjög sigurvissir til þessa leiks og ekki búizt við
mótspyrnu.
Eftir að Þróttur hafði skorað tvö fyrstu mörkin náði Stjarnan að jafna, og
komast tvö mörk yfir. Var það siðan ekki fyrr en á tölunni 6:6 sem Þrótti tókst
að jafna, og var þá langt liðið á hálfleikinn. Fram til þessa tima hafði vörn
Stjörnunnar staðið sig með ágætum, og markvörðurinn, Kristján Rafnsson,
varið vel. Undir lok hálfleiksins náði Þróttur svo loks að keyra hraðann vel upp
i leiknum, og kom þá greinilega fram mismunurihn á liðunum. Mestan hlut að
máli átti Bjarni Jónssin, þvi þótt hann væri tekinn úr umferð stjórnaði hann
sínum mönnum og rak þá áfram. Staðan i hálfleik var 11:8 fyrir Þrótt.
í seinni hálfleiknum var svo nánast um einstefnu að ræða. Þróttarnir léku þá
ágætan handknattleik, sérstaklega í sókninni og skoruðu falleg mörk. Virðast
flestir leikmenn liðsins geta skotið, en enginn þó eins vel og Bjarni Jónsson
sem gerði t.d. eitt mark með þrumuskoti langt fyrir utan punktalinu.
Beztu menn Þróttar í þessum leik voru auk Bjarna, þeir Sveinlaugur
Kristjánsson, sem er mjög vaxandi leikmaður, Trausti Þorgrimsson og
Guðmundur Gústafsson, markvörður, sem varði oft mjög laglega.
Stjörnuliðið lék allvel ! fyrri hálfleiknum, en missti si'ðan alveg af lestinni !
hinum seinni. Einna beztir i leiknum voru Kristján Rafnsson, markvörður,
Guðfinnur Sigurðsson og Kristján Ólason. Markakóngur liðsins, Gunnar
Björnsson, var mjög lítið inná i leiknum og skoraði aðeins tvö mörk, bæði úr
vítaköstum.
Mörk Stjörnunnar: Guðfinnur Sigurðsson 3, Kristján Ólason 3, Jón Jörunds-
son 3, Arni Arnason 2, Gunnar Björnsson 2, Geir Ingimarsson 2, Magnús
Teitsson 1, Guðmundur Ingvason 1.
Mörk Þróttar: Biarni Jónsson 7, Sveinlaugur Kristjánsson 5, Halidór
Bragason 2, Friðrik Friðriksson 2, Gunnar Gunnarsson 2, Björn Vilhjálmsson 2,
Trausti Þorgrimsson 2, Jóhann Frimannsson 2, Konráð Jónsson 2. — stjl.
UBK—Þór 15-17
Á SUNNUDAG léku i hinu nýja íþróttahúsi i Garðahreppi, Ásgarði, Þór frá
Akureyri og Breiðablik. Sú barátta var lengst af nokkuð jöfn, en þó hafði Þór
ávallt frumkvæðið.
Þórsarar skoruðu tvö fyrstu mörkin, en Breiðablik jafnaði þegar i stað. Eftir
það var jafnt á flestum tölum og i hálfleik var staðan 7—7.
Síðari hálfleikurinn var þeim fyrri nokkuð likur. Þór skoraði oftast á undan,
en Breiðablik svaraði i sömu mynt. Þórsarar voru þó sterkari á endasprettinum
og sigruðu með 1 7 mörkum gegn 1 5.
Það er greinilegt að lið Breiðabliks er i mikilli framför. Liðið hefir yfir
mörgum ágætum handknattleiksmönnum að ráða, en þeim hefir til þessa ekki
tekist að ná vel saman, en nú virðist sem það atriði sé að komast i lag. Að
þessu sinni var Daniel Þórisson einna sterkastur þeirra Breiðabliksmanna.
Það var ekki að sjá að Akureyringarnir legðu sérlega hart að sér i þessum
leik. Liðið getur áreiðanlega betur en þarna kom fram. Annars leikur liðið
fremur einhæfan og hægan handknattleik, en sú aðferð hefir þó gefið þeim
allgóðan árangur. í leiknum gegn Breiðabliki var Gunnar Gunnarsson bestur
ásamt Þorbirni Jenssyni Þá varði Tryggvi Gunnarsson vel á köflum.
Gunnar Kjartansson og Kjartan Steinback dæmdu og komust vel frá sínu.
Mörkin Þór: Gunnar Gunnarsson 5(1 v), Aðalsteinn Sigurgeirsson 5(3v), Árni
Gunnarsson 3(2v), Þorbjörn Jensson 2, Einar Björnsson eitt mark.
Breiðablik: Daníel Þórisson 6(1v), Hörður Kristjánsson 2(1v), Þorsteinn
Steinþórsson 2, Bjarni Bjarnason, Helgi Þórisson, Kristján Jóhannsson,
Magnús Steinþórsson og Valdimar Bergsson eitt mark hver.
Sigb.G.
Ilörður Már. bezti leikmaður L’BK-iiösins á þarna skottilraun f leik LBK og Þórs á
sunnudaginn.
KR—Þór 25-21
KR ÁTTI í litlum erfiðleikum með Þór i 2. deildinni á laugardag. Þeir náðu
þegar i upphafi öruggri forystu, sem þeir héldu leikinn út. Það var allur annar
bragur á leik KR á laugardaginn heldur en þegar þeir mættu Leikni i bikarnum í
vikunni, KR-ingar ætluðu sér greinilega sigur, enda ef þeir hefðu tapað hefði
liðið þar með verið úr baráttunni á toppnum.
í fyrri hálfleik sýndi KR sýnar bestu hliðar. Þeir náðu fljótlega yfirburða
stöðu, 9—4, eftir tuttugu mín. leik og staðan i hléi var 1 5 mörk gegn 9.
í síðari hálfleiknum féll leikur KR niður á mun lægra plan, enda sigurinn
tryggður. Leiknum lyktaði siðan með öruggum KR-sigri, 25 mörkum gegn 21.
Þegar KR leikur eins vel og liðið gerði i fyrri hálfleiknum, er enginn efi á að
ekkert liða 2. deildar stendur KR snúning. En KR-liðið hefir ekki fyrr i vetur
náð eins vel saman. Það er liðinu gifurlegur styrkur þegar Haukur Ottesen
leikur með, það kom glöggt I Ijós á laugardaginn. Auk hans áttu Hilmar
Björnsson og Björn Blöndal mjög góðan leik Þá var Bogi Karlsson traustur að
vanda.
Þór frá Akureyri hefir þegar tapað fjórum stigum i deildinni, og ætli liðið sér
sigur þolir það ekki fleiri töp. Annars er liðið nokkuð einhæft og virðist ekki
eiga erindi i 1. deild. i leiknum gegn KR var Benedikt Guðmundsson einna
bestur, ásamt Þorbirni Jenssyni og Gunnari Gunnarssyni.
Slakir dómarar voru Haukur Hallsson og Örn Pétursson.
Mörkin. KR: Hilmar 7(3v), Haukur 7(3v), Björn 6, Þorvarður Guðmundsson
3, Bogi og Ævar Sigurðsson eitt mark hvor.
Þór: Benedikt 6(2v), Þorbjörn og Gunnar 5 hvor, Árni Gunnarsson 4(3v),
Einar Björnsson eitt mark. Sigb.G.