Morgunblaðið - 17.12.1975, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. DESEMBER 1975
Minning:
Sigurður Sigur-
björnsson tollvörður
Kveðja frá Tollvarðafélagi Is-
lands.
I dag verður til moldar borinn
Sigurður Sigurbjörnsson, yfirtoll-
vörður, en hann andaðist 7.
desember s.l.
Hann var fæddur 13. júlí 1911 í
Reykjavík og ólst þar upp. For-
eldrar hans voru Margrét Þórðar-
dóttir og Sigurbjörn Sigurðsson.
Þeim hjónum fæddust níu börn,
auk þess sem þau ólu upp tvö
fósturbörn. Af börnum þeirra
Margrétar og Sigurbjörns lifa
þrjú Elísabet, Daníel og Þórður
deildarstjóri við tollgæsluna í
Reykjavík.
Sigurður kvæntist 20. apríl 1939
Ingibjörgu Sigurðardóttur frá
Kvennabrekku í Dölum. Þeim
varð fimm barna auðið, sem öll
eru á lífi. Barnabörnin eru nú
orðin átta.
Sigurður Sigurbjörnsson hóf
störf við tollgæsluna í Reykjavík í
maí 1933. Starf hans var þá fólgið
í samanburði vara við framlagða
tollpappíra, sem var fyrsti vísir að
starfsemi vöruskoðunar í þeirri
mynd, sem hún er í dag. Sam-
starfsmenn Sigurðar þessi fyrstu
ár voru Sigurmundur Gíslason og
Helgi Jörgensson en forsögu fyrir
hópnum hafði Þórður, bróðir Sig-
urðar. Sigurður og Sigurmundur
voru lausráðnir frá árinu 1933 til
1936 en voru þá fastráðnir sem
tollverðir. Sigurður vann allan
sinn starfstíma í vöruskoðun toll-
gæslunnar, fyrst sem undirmaður
en síðustu tvo áratugina sem yfir-
maður.
Margir munu þeir vera, kunn-
ugir jafnt sem ókunnugir, sem
leitað hafatil skrifstofu vöruskoð-
unarinnar í tollinum, eftir fyrir-
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KRISTÍN RUNÓLFSDÓTTIR
frá Björ
frá Björk á Akranesi
sem andaðist hinn 1 2 þ m. verður jarðsungin föstudaginn 1 9 þ m. kl.
1 3.30 frá Fossvogskirkju.
Börn, tengdabörn og barnabörn
t
EINAR HRÓBJARTSSON
fyrrverandi póstfulltrúi,
verður jarðsunginn frá Frlkirkjunni i Reykjavlk fimmtudaginn 18
desember kl 1.30.
Börn, tengdabörn og bamabörn
t
RAGNHEIÐUR INGIBJÖRG GÖTZE
F. SIGURÐARDÓTTIR
andaðist I Kaupmannahöfn aðfaranótt mánudags 15. desember 1975
og er jarðsett í kyrrþey þann 17. þ.m.
Born, tengdaböm
og barnabörn
t
Útför systur okkar og mágkonu,
PÁLÍNU J. SCHEVING,
Norðurbrún 1,
fer fram frá Frlkirkjunni I Reykjavik föstudaginn 1 9. desember kl 1.30
Sigrlður Jónsdóttir, Ólafla Jónsdóttir
Ragnhildur Jónsdóttir Einar J. Eyjólfsson,
GuSný Scheving Vigfús Scheving Jónsson
t
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
BJARNA ÞORLÁKSSONAR,
Múlakoti, SISu
Sigurveig Kristófersdóttir,
Baldur Þ. Bjarnason Helga M. Bjarnadóttir
Gunnlaugur K. Bjarnason Guðrún L. Bjarnadóttir
tengdaböm og barnabörn
t
Eiginmáður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
KRISTJÁN GEIRMUNDSSON
Grettisgötu 32 b,
sem andaðist á Landspitalanum hinn 12 des., verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju, laugardaginn 20 des kl 10.30 Blóm og kransar
afþökkuð, en þeim sem vildu minnast hans er vinsamlegast bent á
llknarstofnanir
Helga Hálfdánardóttir
Kolbrún Kristjánsdóttir Reynir Magnússon
Geirmundur Kristjánsson Mary Kristjánsson
Alblna Jensen Torben Jensen
og bamabörn
greiðslu eða leiðbeiningum. Þar
hittu menn jafnan Sigurð Sigur-
björnsson, yfirtollvörð, reiðubú-
inn til að leiða mál manna til
réttra lykta. Skyldustörf hans í
aðalstöðvum vöruskoðunarinnar,
margþætt og ábyrgðarmikil,
verða ekki rakin í þessum fáu og
fátæklegu orðum. En hann hafði í
löngu farsælu starfi öðlast
reynslu, sem samfara skyldu-
rækni auðveldaði honum lausn
þeirra vandamála, sem að
steðjuðu hverju sinni.
Sigurður var gleðimaður í lund,
hláturmildur, hreinn og beinn í
framkomu. I þessu starfi komu
sér vel þeir eiginleikar hans að
geta sýnt þolinmæði, velvilja og
skilning gagnvart því fólki, sem í
hlut átti og alloft gætti misskiln-
ings hjá.
Sigurður Sigurbjörnsson var
einn af stofnendum Tollvarða-
félags Islands. Hann var ávallt
mjög áhugasamur um félagsmál
og hafði ákveðnar skoðanir á ýms-
um málum og barðist ótrauður
fyrir þeim málstað, sem hann
taldi vera réttan og talaði þá enga
tæpitungu, ef því var að skipta.
Sigurður undi sér vel f hópi
starfsfélaga og tók virkan þátt í
félagsstörfum, skemmtunum og
ferðalögum tollvarða. Þætti henta
að skjóta saman í tækifærisgjöf
eða stofna til einhverra samtaka
annarra, var hann jafnan meðal
frumkvöðlanna.
Bókagjafir Sigurðar til orlofs-
húsa Tollvarðafélags Islands að
Munaðarnesi verða ávallt
áþreifanlegur minnisvarði um
góðan dreng, sem bar heill og
hamingju félaga sinna fyrir
brjósti.
Lífsskoðun hans mótaðist af
þeirri riku samúð, sem hann hafði
með þeim minni máttar og ein-
lægri trú á sigur hins góða.
Nú er skarð fyrir skildi, þegar
Sigurður er horfinn. Þrátt fyrir
að við starfsfélagarnir vissum, að
hann var ekki heilsuhraustur, hin
sfðari ár, vorum við ekki við því
búnir að sjá honum á bak svo
skjótt.
Við tollverðir, eldri sem yngri,
söknum nú félaga okkar Sigurðar
Sigurbjörnssonar, en minningin
um góðan dreng mun lifa meðal
okkar.
Eftirlifandi konu hans, börnum
og öðrum ástvinum vottum við
okkar dýpstu samúð.
Vinaminning
Er ég heyrði andlátsfregn Sig-
urðar Sigbjörnssonar, hugsaði ég:
„Nú er mesti vinur vina minna
allur.“ Og vil ég, að þessi orð
hugsuriar minnar, verði að eink-
unnarorðum þessarar greinar.
— Sporðaköst
Framhald af bls. 10
í fisk og misst, sem hann taldi
ekki undir 40—50 pundum. Ég
var að veiða þennan dag með
Þorvaldi bróður mínum og setti
þegar nokkuð var liðið á daginn
í stórlax. Áin er um 100 metra
breið þarna og ég hef aldrei
upplifað önnur eins læti í
einum fiski. Hann fór sex sinn-
um yfir að landinu hinum
megin og þurrkaði sig upp úr f
hvert skipti og réði ég ekkert
við hann. Eftir langa mæðu
náði ég honum loksins í Hörðu-
hólahyl", þar er hringiða þar
sem ég gat þreytt hann.
Þegar ég var búinn að
landa honum kom f ljós, að í
eyrugganum á honum var girni
með flugum og var þarna
+
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
eiginmanns míns. föður tengdaföður og afa
ALEXANDERSGUÐJÓNSSONAR
Borgarholtsbraut 43
Guðrún Erlendsdóttir
Jórunn Alexandersdóttir Lorens Rafn Kristvinsson
Hulda Alexandersdóttir Ingimar Sigurðsson
barnaböm og barnabarnabörn
Innilegustu + þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
jarðarför ÖNNU GUÐMUNDSDÓTTUR,
Tjaldanesi 3, Garðahreppi.
Helga Benediktsdóttir, Kristján Óli Hjaltason Teitný Guðmundsdóttir, Sveinn Kristófersson
Ellnborg Guðmundsdóttir,
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð viðandlát og útför
JENS JÓNSSONAR,
skipstjóra
Hlln Kristensen
Arna Jensdóttir
Karen og Valur Sigurðsson
Guðrún og Þorbjöm Jensson
og barnaböm.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við fráfall og útför
móður okkar tengdamóður ömmu og systur
GUÐRÚNAR SIGURGEIRSDÓTTUR,
Ljósheimum 22
Laufey Óskarsdóttir Hafsteinn Óskarsson
Sigurgeir Óskarsson Arnbjörn Óskarsson
tengdaböm, barnaböm oq svstkini
Þessi mesti vinur vina minna
lézt skyndilega á árshátfð toll-
varða nú um daginn. Var hann á
miðju dansgólfi er dauðinn sótti
hann heim. Stund hans var kom-
in, og þar með féll öðlingur í
valinn.
Ég minnist nú þeirra mörgu
stunda, sem við áttum saman.
Þær voru margar og ánægjulegar.
Hann reykti vindil, en ég pípu, og
fór vel á með okkur. En nú er
hann allur og reykur vindils hans
einnig.
Ég sakna þessa vinar meir en
allra vina, sem ég hef átt fyrr og
síðar. Hann var drengur góður, og
vildi öllum aðeins hið bezta. Okk-
ar góða fagra Landi er mikil eftir-
sjá að honum.
Ég votta konu hans, Ingibjörgu
Sigurðardóttur, mína samúð, og
ég bið guð miskunnsemdanna að
varðveita þau, bæði þessa heims
og annars.
„Bera bý
bagga skopiftinn
hvert að húsi heim.
En þaðan koma Ijós
hin logaskæru
á aitari hins göfga guðs.“
Þess er góðs að minnast.
Guðbrandur Jakobsson
greinilega kominn laxinn, sem
Englendingurinn hafði sett f og
ekki furða þótt hann hefði
haldið að laxinn væri 40—50
pund.
— Hefur þú alltaf jafn
gaman af veiðiskapnum?
— Já, það hef ég sannarlega,
en óneitanlega er ég ekki jafn
veiðibráður og ég var á yngri
árum. Ein mesta ánægja mfn
hefur alltaf verið að ganga úti f
náttúrunni á vorin og sumrin,
því þá eru allir hlutir ótrúlega
yndislegir. Maður sér blóm,
sem vaxið hafa á sama stað í
20—30 ár og þekkir fuglana frá
árinu áður. Hér áður fyrr hafði
ég gaman af því að fara með
byssu á skytterí, en nú er ég
alveg hættur því og hreyfi hana
aldrei, nema til að skjóta mink.
— Hvernig finnst þér veiði-
menningin hafa þróast?
— Hún hefur batnað stór-
kostlega mikið og Islendingar
eru einhverjir mestu fyrir-
myndarveiðimenn, sem ég
þekki. Margir útlendingar hafa
lfka tekið ástfóstri við landið og
i þeirra hópi eru afbragðs-
menn. Ég man eftir því eitt
sinn, að ég hitti bandariskan
bankastjóra við Myrkhul f
bandvitlausu veðri. Hann sagði
við mig að þetta væri einhver
dásamlegasti dagur, sem hann
hefði lifað, hann var búinn að
setja í 2—3 laxa og hafði verið
svo heppinn, að þurfa ekki að
hafa fyrir því sjálfur að losa
fluguna úr þeim.
— Hverja af bókum þfnum
þykir þér vænst um?
— Það held ég að sé Vatna-
niður.
— Ertu að vinna að einhverju
nýju verki um þessar mundir?
— Já, ég er að vinna að bók
um laxveiðar og þjóðsögur, sem
lfklega verður minn svanasöng-
ur og er byrjaður að hrein-
skrifa hana.
— Segðu okkur að lokum
Björn frá mestu veiði, sem þú
hefur lent f.
— Ég man ekki hvaða ár það
var, en einu sinni fékk ég 24
laxa við Svarthöfða á einum
degi, þar af 18 fyrir hádegi og
það var alltaf lax á um leið og
lfnan snerti vatnið. Það var
mikill ævintýradagur.
+
Innilegar þakkir færum við öllum
þeim, sem sýndu okkur vináttu
og hlýhug við andlát og jarðarför
SIGURÐAR
ÁSGRÍMSSONAR,
Siglufirði
GuSrún Hansdóttir og börn.