Morgunblaðið - 23.02.1977, Qupperneq 19

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. FEBRÚAR 1977
19
— Tekjur
ríkissjóðs
Framhald af bls. 17.
að auka framleiðslu á ull og gær-
um og minnka framleiðslu á
kindakjöti frá því sem nú væri.
Ráðherrann benti á að ekki
mætti heldur gleyma því að út-
flutningur landbúnaðarvara skil-
aði rlkissjóði umtalsverðum
tekjum vegna aukinna viðskipta
sem af gjaldeyrisöfluninni leiðir.
Orðrétt sagði Halldór: „Láta mun
nærri, að aðflutningsgjöld og
söluskattur á innkaupaverð nemi
um 50% af heildsöluverði vöru-
innflutings til landsins. Eftir því
eru tekjur ríkissjóðs af vöruinn-
flutningi fyrir andvirði útfluttra
landbúnaðarvara 2,7—2,8
milljarðar króna. Á sl. ári námu
útflutningsbætur til landbúnaðar-
ins 1550 milljónum króna. Skatt-
tekjur rlkissjóðs af andvirði bú-
vörusölu úr landinu hafa því
orðið 1100 til 1300 milljónum
króna hærri en útflutnings-
bætur."
Að slðustu gerði Halldór að um-
talsefni þær umræður, sem orðið
hafa um, að stefnu skorti I land-
búnaðarmálum. Sagðist Halldór
vera þeirrar skoóunar land-
búnaður hefði haft nokkuð fast-
mótaða stefnu um áratugaskeið.
Minnti hann á að lagasetning á
sviði landbúnaðar væri stefnu-
mótandi og nefndi I því sambandi
lög eins og jarðræktarlögin, bú-
fjárræktarlögin, búnaðarfræðslu
og lögin um framleiðsluráð. Þá
sagði Halldór að Búnaðarfélagið
og Stéttarsamband bænda væru
hinir raunverulegu stefnu-
mótandi aðilar I þessu sambandi
við landbúnaðarlöggjöf og þó svo
að hann teldi að landbúnaðar-
ráðuneytið þyrfti að hafa veruleg
áhrif I stefnumótun i land-
búnaðarmálum, þá þyrfti það þó
alltaf að vera innan þeirra tak-
marka að þessar félagsheildir
væru þar með I verki.
Vinna þarf að
markaðsleit fyrir land-
búnaðarvörur erlendis
Af næstu stefnumótandi verk-
efnum I landbúnaði nefndi
Halldór þau . áætlunarverkefni,
sem unnið væri að á vegum land-
búnaðaráætlunarddnefndar s.s. I
Árneshreppi á Ströndum, og
væru nú til athugunar svæði á
Vesturlandi, Mýrum og Snæfells-
nesi, I Dölum og Norð-
Austurlandi. Þá nefndi ráðherra,
að vinna þyrfti að markaðsleit
fyrir íslenskar landbúnaðar-
afurðir hjá öðrum þjóðum. Sagði
hann að sér væri ljóst að sá aðili,
sem mest hefði að þessum málum
unnið, hefði verið Samband ísl.
samvinnufélaga og þar hefði
verið unnið mikið og gott starf en
I þessum efnum sem öðrum væru
breytingarnar alltaf fyrir hendi.
Ef landbúnaðurinn ætti að geta
veitt fólki sínu þær tekjur sem
nauðsyn bæri til, þyrfti að auka
framleiðsluna og þar sagði
Halldór að sauðfjárræktin hefði
mesta möguleika.
Sagði Halldór að hann teldi að
innan samvinnufélagsskaparins
kæmi til greina að breyta nokkru
um og veita bændum þar aðild að,
eins og gert hefði verið I Sjávar-
afurðadeild SÍS. Sama væri
raunar um Osta- og smjörsöluna
að segja. Að þessu máli þyrfti að
vinna með sameiginlegu átaki
framleiðenda i gegnum Stéttar-
sambandið, og búnaðarfélagið,
Sambandið sem söluaðila og land-
búnaðarráðuneytið, sagði Halldór
og tók fram að þó mönnum sýnist
svart í álinn og litlir möguleikar
til að komast inn á aðra markaði,
þá væri hann sannfærður um, að
erfiðleikarnir ýrðu þó meiri, ef
okkur tækist það ekki.
Sigríður Thorlacíus, formaður
Kvenfélagasambands íslands,
ávarpaði þingið og ræddi tengsl
neytenda við framleiðslu land-
búnaðarvara. Og sagði að I því
sambandi þyrfti að taka tillit til
óska heimilanna en tók fram að
nokkuð skorti á að til staðar væru
nægilega miklar matvælarann-
sóknir á íslenskum matvælum.
— Ákveðið
Framhald af bls. 32.
byggðist á lokuðum kerjum og
svokölluðum þurrhreinitækjum. t
lok ársins 1975 var þessum til-
raunum komið svo langt áleiðis,
að gerð var áætlun um að setja
sllk tæki upp I Straumsvik, og var
talið, að það verk mundi taka þrjú
ár og kosta 2500 millj. islenzkra
króna.
Frekari tilraunir á fyrri hluta
slðasta árs leiddu hins vegar i ljós
alvarlega galla á þeirri aðferð,
sem notuð var til að loka kerj-
unum. Reyndist þvi nauðsynlegt
að hanna nýjar þekjur og taka
upp svonefnda miðþjónustu á
kerjunum. Hefur þessi tækni nú
verið reynd i nokkrum af ál-
bræðslum Alusuisse um margra
mánaða skeið, þar á meðal I
Straumsvik, en þar var teimur
kerjum breytt I þetta horf fyrir
fjórum mánuðum.
Telja sérfræðingar Alusuisse
engan vafa á þvi að þessi tegund
af kerlokum muni henta best í
Straumsvik ásamt þurrhreinsi-
tækjum. Hins vegar krefjast
hinar nýju kerlokur verulegra
breytinga á búnaði kerjanna
sjálfra og öllu starfsfyrirkomu-
lagi. Er því uppsetning þeirra
bæði timafrekari og mun kostn-
aðarsamari en áður var talið.
Miðað við verðlag i desember s.l.
er nú áætlað að uppsetning
fullkominna hreinsitækja af
þessari gerð muni kosta 4700
millj. kr. I stað 2500 millj. kr., eins
og talið var fyrir ári. Jafnfrmt
þarf enn nokkurn reynslutima
áður en hægt er að hefja
uppsetningu tækjanna af fullum
krafti.
Eftir ýtarlegar umræður lýstu
forstjórar Alusuisse þvi yfir á
fundinum, að ákvörðun hefði
verið tekin um það að setja þá
tegund hreinsitækja sem að
framan er lýst, upp i Straumsvík,
enda væru þau að þeirra dómi
þau bestu sem völ væri á.
Jafnframt lögðu þeir fram til
athugunar hugmyndir sinar um
timaáætlun verksins, en endan-
lega skýrslu um fyrirætlanir
sínar I þessu efni mun ÍSAL
senda heilbrigðisráðherra fyrir 1.
mars n.k., svo sem óskað var eftir
i bréfi hans til félagsins 2.
febrúar sl.
Iðnaðarráðherra lýsti þvi yfir,
að hann myndi kynna ríkisstjórn
og heilbrigðisyfirvöldum tillögur
Alusuisse eftir heimkomu sína og
yrði um þær fjallað i samræmi við
gildandi lög og reglugerð þar að
lútandi," segir I tilkynningunni.
— Lög um
hleðslu
Framhald af bls. 32.
sildarskipanna árin 1964—'68.
Eftirlitsmenn voru fengnir I
helstu löndunarhöfnum og gáfu
þeir skýrslur um þá skipstjóra
sem brutu lögin um hleðslu skipa.
Urðu að vera tveir eftirlitsmenn á
hverjum stað. Reynslan varð sú,
að sildarbátarnir hættu hreinlega
að koma á þá staði þar sem eftir-
litsmennirnir voru samvizkusam-
ir og duglegir og fengu þeir þá
skammir frá samborgurum sin-
um, þvi allir vildu fá síldina. Enn-
fremur voru dómar vægir fyrir
þessi brot, t.d. var hæsta sekt 5000
krónur fyrir ofhleðslu árið 1965,
en það eru 40 þúsund krónur I
dag, ef framfærsluvisitala er
reiknuð ofan á. Sagði Hjálmar að
lokum, að sektirnar hefðu ekki
verið nema brot af þeim kostnaði,
sem hlauzt af þessu starfi, sem
sáralitinn árangur bar.
— Viðræður
Framhald af bls. 2
fyrir annarri samvinnu en stækk-
un álbræðslunar í Straumsvik,
eins og fyrr segir.
í tilkynningunni segir að sér-
staklega hafi i viðræðunum verið
drepið á tvö mál — annars vegar
rannsóknir á orkumöguleikum
Austurlands og hins vegar
hugsanlega súrálsframleiðslu.
Varðandi fyrrnefnda atriðið var
því lýst yfir að rikisstjórnin
mundi á eigin spýtur láta halda
áfram orkurannsóknum á Austur-
landi. Varðandi súrálsframleiðsl-
una var skýrt frá þvi, að islenzlc
yfirvöld mundu láta sérfræðinga
kanna skýrslu Alusuisse um um-
hverfisáhrif af hugsanlegri súr-
álsframleiðslu, en skýrsla þessi
var lögð fram á fundi aðila i
Reykjavík i nóvember sl.
AtCl.t SINCASIMINN Klt:
^>22480
J Jllovoimlilobiii
Hvers vegna eru PHILIPS litsjónvarpstækin
mest seldu litsjónvarpstæki Evrópu?
Svar:
Tæknileg fullkomnun
ÞEIR SEM RANNSAKAÐ HAFA TÆKIN SEGJA
M.A.:
1) „PHILIPS litsjónvarpstækin falla í hæsta
gæðaflokk." (Könnun dönsku neytendasam-
takanna á 20 tegundum litsjónvarpstækja í
mars 1 976)
2) „Litgæðin eru best og í heildarniðurstöðu er
PHILIPS einnig hæst" (Úr prófun norrænna
neytendasamtaka á 1 2 gerðum litsjónvarps-
tækja).
AUK ÞESS FULLYRÐUM VIÐ:
1) Algjörlega ónæm fyrir spennubreytingum
(þolir 165 — 260 volt án þess að myndin
breytist).
2) Fullkomin varahlutaþjónusta og sérþjálfaðir
viðgerðarmenn í þjónustu okkar. ,
3) Bilanatíðni minni en ein á 3ja ára fresti.
4) Hentugasta uppbygging tækis (modules)-
auðveldar viðhald.
PHILIPS litsjönvarpstækin eru byggð fyrir fram-
tíðina, því að við þau má tengja myndsegul-
bandstæki, VCR (Fáanleg í dag) og myndplötu-
spilara, VLP (kemur á markað 1977). Hvor-
tveggja auðvitað PHILIPS uppfinningar.
SKOÐIÐ PHILIPS LITSJÓNVARPSTÆKIN í
VERSLUNUM OKKAR ( í Hafnarstræti 3 höfum
við tæki tengt myndsegulbandstæki).
PHILIPS MYNDGÆÐI
EÐLILEGUSTU LITIRNIR
PHILIPS KANN TÖKIN Á TÆKNINNI
heimilistæki sf
Hafnarstræti 3 — Sætúni 8