Alþýðublaðið - 17.10.1958, Blaðsíða 4

4
Alþýðublaðið
Föstudag.ur 17. október 1958
verm#6ttK wmsms
DANSLEIKJUM fylgir alltaf
drykkjuskapur. Nýlega var frá
Uví sagt að til átaka hefði komið
milli eiginmanna, sem hefðu
týnt konum sínum og dyravarða.
Pústrar voru veittir og gióðar-
augu með öllu tilheyrandi íjótu
orðbragði og rifnum fötum. —
JÉg spurði kunnugan hvaða íolk
feað væri hélst, sem sækti dans-
leikina, hvort hér væri um mik-
íð af fulitíða fólki að ræða, lijón-
um og miðaldra fólki.
,,NEI,“ svaraði hann. „Þetta
«ru fyrst og fremst unglingar,
það er að segja fólk á aldrinura
16 til 25 ára, en dálítið slæðing-
ur af eldra fólki, en það er alltaf
jsama fólkið. Það hefur vanið sig
Á það að sækja dansleiki — og
getur varla án þeirra verið“. •—
iÞað er einmitt það. Það er hægt
að venja sig á allt milli himins
og jarðar og finnast ,að maður
-geti ekki án þess verið þegar
'toúið er að venja sig á það. >
ÞA® ER ALVEG eins hægt að
-venja sig á það að fara ekki~S
<iansleiki eða bíó eins og að
venja sig á það að sækja þessa
Ækemmtistaði. Það er hægt að
venja sig á að drekka brennivín
og finnast að ekki sé hægt að
vera án þess eins og venja sig á
að gera það ekki. Það er kannskf
erfitt að venja sig á eitthvað eða
af einhverju, en þegar maður er
Hbúinn að því þá er það nautn.
ÞÆR eru ekki alltaf farnar til
fjár ferðirnar. Ekki að minnsta
kosti hjá hjónunum, sem lentu
i hafaríinu á dansleiknum. Kann
ski voru börnin ein heima. —
Dansskemmtunum fylgir
drykkjuskapur.
Það er hægt að venja sig á
allt.
Kreynsla kaupsýslumanns
ins.
Pétur losnar úr klípu.
Mörg ljót dæmi eru um það úr
borgarlífinu og hef ég áður
nokkrum sinnum getið nokkurra
þeirra. Það er höfuðsynd og ætti
að kæra slíkt framferði, en fólki
kynokar sér við það, því að ó-
friður fylgir í kjölfETíið milli ná-
granna.
ANNARS mega menn ekki
misskilja þessi orð mín. Það eru
ekki nema tiltölulega fáir, sem
láta skemmtanafýsnina taka af
sér ráðin .Það er mjög hrópað
upp um eyðslusemi ungs fólks,
en mest ber á undantekningun-
um. Ég ræddi við kunnan kaup-
sýslumann einn daginn. Hann
sagðist hafa komist á aðra skoð-
un en hann hafði áður.um eyðslu
semi ungs fólks hér í Reykjavík.
Hundruð heimilisfeðra, ungra
og gamalla ,skipta við hann á
eirtn eða annan hátt.
„YFIRLEITT er þetta reglu-
samt fclk, sparsamt og gætxð í
xjármálum“, sagði hann. „Þetta
félk er eins og unga fólkið var,
að minnsta kosti ekki eyðslusam
ara. Hitt er annað mál, að nú
eru allt aðrir tímar. Þá voru til
undantekningar, menn sem öllu
eyddu og skeyttu ekkert . um
írnmtíðina. Þetta fólk er líka til
nú, en það er alger undantekn-
ing.“
KAUPSÝSLUMAÐURINN
kvaðst vera miklu bjartsýnni á
framtíðina eftir að hann hafði
komist á þessa skoðun, — og ég
trúi því. Unga fólkið er dugmik-
ið nú til dags — og það ér fyrir-
hyggjusamt. Við megum ekki
láta undantekningarnar blekkja
okkur.
PÉTUR skrifar: „Nokkuð er
um það deiit, hvort fólk eigi að
þérast, eða þúast. Ég er gamall
maður og vandist því öll míyi
uppvaxtarár og lengur, að Véra
allt ókunnugt fólk. Nú má heita
að allir þúi mig. afgreiðslufólk
í búðum, póstsendlar, rukkarar
og fleiri.
ÉG VAR LENGI á báðum átt-
um hvernig ég ætti að snúast
við þessu; kunni t. d. illa við að
þúa ungar búðarstúlkur. En nú
hef ég- tekið upp alveg nýja
venju. Ég þéra alla sem ég þekki
ekki, þó þeir þúi mig. Síðan ég
tók upp þesso venju hefi ég e /4
átt í n.einum vanda með „þú“
eða ,,þér“.
Hannes á iiorninu.
A.S. V.:
Fl'MMTA þing Alþýðusam-
bands Vestfjarða, sem haldið
var á ísafirði 27. og 28. septem-
ber, gerði ýmsar ályktanir, Þar
á meðal um landhelgismál, at-
vinnumál og kaupgjalds- og
.kjaramál. Fara þær hér á eftir:
LANDHELGIN.
1. 15. þing Alþýðusambands
Vestfjarðar haldið á ísafirði 27.
t.l 28. sept. 1958 fagnar út-
Tærslu fiskveiðilandhelginnar í
12 mílur og lýsir yfir fullum
stuðningi við þá ákvörðun rík-
isstjórnarinnar.
Þing ð lýsir yfir sérstakri á-
íiægju sinni með þá ákvörðun,
að bannaðar efu togveiðar á 12
mílna svæðinu úti fyrir Vest-
fjörðum og þakkar þá viður-
kenningu á lífsnauðsyn Vest-
■firðinga.
■Þinglð skorar á ríkisstjórn-
dna að framfyigja ákvörðxinum
-þessum með öllum eðlilegum
ráðum, þrátt fyrir ofbeldisað-
gerðir þær, sem brezk stjórnar-
völd hafa gripið til.
Þingið fagnar þeim yfirlýsing
um íslenzkra stjórnarvalda að
«kki koirvi til samninga við
brezk eða önnur erlend stjórn.
arvöld um fiskveiðilandhelgina.
- Þlngið fordæ-mir þær aðgerð-
jr,Breta að verja með herskip-
um veiðiþjóðnað í íslenzkri fisk
"veiðilandhelgi og að hafa með
vopnavaldi meinað íslenzkum
löggæzlumönnum að inna
skyldustörf sín af höndum. —
Jbngið telur þessar aðgerðir
brezkra stjórnarvalda, eins af
forysturíkjum Atlantshafs-
bandalagsins, þess eðlis að ís-
ienzkum stjórnarvöldum beri
að endx:rskoða afstöðu til banda
lagsins með það fyrir augum
að ísland segi sig úr því.
2. 15. þing ASV fagnar þeim
einhug þjóðarinnar sem fram
hefur komið í landhelgismál-
inu og væntir þess að brezkunx
herskipum verði neitað um
alla Þjónustu aðra en þá sem
nauðsynleg er af mannúðará-
stæðurn.
Þingið lýsir því yfir, að það
telji að alls ekki eigi að heirn-
ila lierskipunum, sem vernda
brezku veiðiþjófana í fisk-
veiðilandhelgi Islands, að
flytja sjúka skipverja sína til
lands, a. m. k. á meðan ekki
hlýst manntjón af ofbeldisað-
gerðum veiðiþjófanxia og
verndara þeirra.
Jafnframt lýsir þingið yfir
andúð sinni á byí að yfirstjórrs
landhelgisgæzlunnar skuli
hafa stöðvað starfsmenn henn
ar við. skyldustörf þeirra nú
nýverið út af Patreksfirði.
ATVINNUMÁL.
1. 15. þing ASV skorar á Al-
þingi og ríkisstjórn að sjá um
það, að allt árið verði. sterk
varðskipagæzla hér fyrir Vest-
fjörðum íullkomin skipasmíða-
bátaflotann vegna ofbeldis-
verka brezka flotans og til
gæzlu á hinni nýju fiskveiði-
landhelgi.
2. 15. þing ASV skorar á Al-
þingi og ríkizstjórn að vinna að
því að byggð verði hér á Vest-
fjörðum fulkomin skipasmíða-
stöð, sem geti tekið að sér við-
gerðir og smíði stærri skipa.
3. 15. þing ASV skorar á Al-
þingi og ríkisstjórn að tryggja
það, að Fiskveiðisjóður Islands
hafi alltaf nægilegt fé til út-
lána tll þeirra verkefna, sem
honum eru ætluð, Þingið telur,
að nauðsynlegt sé að lengdur
verði lánstími til smærri fiski-
báta.
4. 15. þing ASV lýsir ánægju
sinni yfir aukningu fiskiskip.a-
flotans og fiskvinnslustöðva. —
Og telur nauðsyn á að stefnt
sé áfram að auknu atvinnuör-
yggí.
5. 15. þing ASV lýsir ánæ-gju
sinni með þann áfanga, sem
náðst hefur í rafvirkjun Vest-
fjarða.
Þá skorar þing ð á Alþingi og
ríkisstjórn að haldið verði á-
fram á sömu braut, þar til raf-
væðingu fjórðungsins er að
fullu lokið. -
KAUPGJALDS- OG
KJARAMÁL.
15. þing Alþýðusambands
Vestfjarða samþykkir eftirfar-
andi:
1. að fela stjórn ASV að óska
eftir því við Vinnuveitendafé-
Framhald á 11. síðu
TENAFLY, New Jersey. — Dr.
Virginia Apgar leikur ekki að-
eins á hljóðfæri í frístundum
sínum, heldur býr hún hljóð-
færin einnig til. Hérna sést,
hvar hún er að búa til fiðlu í
svefnherbergi sínu. Að baki
henni, við hliðina á verkfæra-
borðinu, er víóla, sem hún hef-
ur líka smíðað.
Það tók hana 10 mánuði að
smíða víóluna, og nú leikur
hún m. a. á hana í kvartett með
vinum sínum. Hún hefur leikið
í hinum og þessum hljómsveit-
um um ævina og er nú meðlim
ur kammertónlistarklúbbs á-
hugamanna í New Yorkborg.
Dr. Apgar býr hljóðfærin til
eftir teikningum, sem hún hef-
ur fengið frá Rómaborg. Mikil
vinna er fólgin í því að smíðá
fiðlu — það þarf að skera út,
meitla, líma, spengja saman
og nota viðarfyllingu: Því næst
er fiðhikassinn sléttur meðþví
að núa hann vandlega með
sandi. 14 lög af gljákvoðu eru
borin á hann, og er hvert lag
núið á með hendinni. Ekkert
er borið á fiðluhálsinn, heldur
er hann aðeins sléttur með
kalkúnabeini, Dr. Apgar býst
við, að hún verði sex mánuði
að smíða fiðluna, og að því
loknu ætlar hún að leggja í að
smíða knéfiðlu.
Sérgrein dr. Apgar eru svæf
ingalækningar. Hún er forstjóri
svæfingadeildarinnar við Col-
umbia-Presbyterian sjúkrahús
ið í New Yorkborg og prófessor
Við læknadc^’d Ccjjumbíahá-
skóla. Hljóðfærasmíðina lærði
hún af einum sjúklinga sinna,
en á fiðlu hefur hún leikið frá
því að hún var barn.
Yngsti gíraffinn
Verði á gíröffum fyrir dýragarða hefur Iækkað sakir þess
live mikil fjölgun hefur orðið í dýragarðinum í Kaupmanna-
höfn. Mynclin sýnir yngsta gíraffan í dýragarðinum, nokkrum
klst. eftir að hann fæddist. Móðirin, sem. einnig sést á mynd-
inni lieitír Elsi og er fjögurra ára, en ekki er geíið um, hvað
sá litli heitirj scnnilega er hann óskírður enn.