Alþýðublaðið - 27.02.1931, Blaðsíða 3

«BSI>^ögí»&A-öiíÐ
3
Kvefvelkt og kennslubann.
Eftlr Steingr. Arason.
Af hverjn Mda íooararnir ekki áfram
veiðnm?
Nl.
í gær sagði ég frá pví hér í
"blaðinu, hverjar ráðstafanir væru
'gerðar í New York borg, pegar
spænska veikin gekk þar 1918.
Hvernig fólkinu var kent að
hindra útbreiÖslu veikinnar, að
skólar störfuðu óhindraðir allan
tímann, isem veMn gekk, og lagð-
jist hún þó léttar á þar en í öðr-
um stórborgum þarlendis. Mér
heyri-st einhver spyrja, hvað okk-
ur komii þetta við, sem gerst
hefir í annari heimsálfu 1918.
Vonandi er þetta misheyrn. Svo
kinverskur hugsunarháttur hæfir
ekki hvítum mönnum á- tuttugustu
öld. Af öðrum þjóðum eigum við
að sjálfsögðu að læra, en gæta
þó allrar varúðar vegna ólikra
staðhátta.
Þannig býst ég við, að strangt
samgöngubann hefði átt að vera
hér 1918. Þá var um voðadrep-
sótt að ræða, húsakynni í barna-
skóla og hehnilum mjög lélegt,
en iskipaferðir fátíðar, við það
sem nú er.
Alt öðru mál ier að gegna um
léttar kvefsóttir, sem ganga hér
um hafnargerð í Dalvik, sem var
vísað tíl sjávarútvegsnefndar, og
um frv., er Ásgeir flytur, um
breyting á lögum um gjald af
innlendum tollvömtegundum, og
var þvi vísað til fjárhagsnefndar.
Er efni þess, að gosdrykkja- og
kaffibætis-verksmiðjur, sem stofn-
aðar hafa verið eftir árslok 1926
eða istofnaðar verða hér eftir,
njóti sömu ívilnunar og eldri
verksmiðjur þeirrar tegundar
gera eftir lögum frá 1927, þ. e.
upp íJ50»/o afsláttar af vörugjaldi
þeiryt til ríkisins. Nær 'það á-
kvæði fram til ársloka 1935. —
Það er ölgerðin „Þór“, sem kemst
undbr þetta afsláttarákvæði, ef
frv. verður samþykt, en hinar
verksmiðjurnar, sem það getur
náð til, eru þegar komnar undir
það, samkvæmt 'því, sem segir
í greinargerð friunvarpsins.
Loks hófust umræður um
þingsályktunartillögii um lœkkun
oaxtg, en henni lauk ekki að því
sinni.
Sljórn glímufclagsins Ármanns
biöur þess getið, að allar íþrótta-
æfingar hjá yngri flokkum fé-
lagsins falli niður á meðan sam-
komubannið stendur. Allar æfing-
ar hjá fullorðnum halda áfram á
sömu sttöðum og tíma eins og
áöur hefir verið sagt.
Isfisksala. Belgaum seldi af’a
jSÍnn í Englandi fyrir 2500 stpd.
Dijravermlunarjélagix) verður
að fresta aðalfundi sínum, sem
áttii að verat í kvöld, vegna sam-
komubannsins.
árlega. Kenslubann í slíku tiilfelli
gefur fólki til kynna, að hér sé
voði á ferðum. Það er vist og
isatt, að það veldur miklu um
bata sjúklinga, hvert hugarástand
þeirra er. Sé ekki hægt að gera
neitt fólki til hjálpar og hug-
hreystingar, ætti ekki að valda
því ákafrar hræðslu.
Vonandi er, að sá siður verði
lagður mður, að loka skólunum,
hve óverulegur kvilti sem gengur
um bæinn. Hefir þetta aldrei
komið sér jafnilla og nú, þegar
börnin hafa verið svift miklum
hluta af hinni lögboðnu kenslu á
þessum sama vetri vegna seink-
unar á húsbyggingu.
Bæði matgjafir og leikfimi áttu
að hefjast einmitt þegar bannið
skall á. Var mörgu bami mákið
tilhlökkunarefni og vonbrigðin
því mjög sár, þegar loksins var
komið að því, að hvortveggja áttl
að byrja. Þar sem hedmilisásfand
er .slæmt, verður hagur margra
harnanna stórum verri meðan
bannið stendur, en ella hefði
verið.
Steingrímur Arason.
Svar við fyrírspura.
Hér í blaðinu í gær var biit
svohljóðandi fyrirspurn: Hvers
vegna gera öil biöð sig sek um
það að segja, að Lækjarbotnar
(nú Lögberg) séu í Mosfellssveit? —
Svar: í frumvarpi stjórnarinnar
um veg austur i ölfus, sem liggur
fyrir alþingi og vegamálastjóri
hefir samið, stendur bæði í frum-
varpinu sjálfu og fyrirsögn þess:
„Nýjan veg hjá (frá) Lækjatbotn-
um í MosfeIlssveit“. Þetta hafa
blaðamenn tekið írúanlegt án þess
að rannsaka það nánar, og þar af
stafar villan. Hitt er rétt, að bæði
gömlu Lækjarbotnar og býlið Lög-
berg eru í Seltjarnarnesshreppi.
Bnnaðaiplngið.
Búnaðarþingið endurkaus
Bjarna Ásgetrsson alþm. í stjórn
Búnaðarfélags Islands til fjögurra
ára. Einnig kaus það hina tvo
stjórnendur búnaðaxfélagsins, í
trausti þess, að alþingi fallist á,
að búnaðarþingið kjósi framveg-
is alla búnaðarfélagsstjórnina.
Endurkaus það Tryggvra Þór-
hallsson ráðherra, en Jón Ólafs-
Son alþm. í stað Magnúsar Þor-
lákssonar á Blikastöðum. Endur-
skoðendur vom kosnir Jón Guð-
mundsson og Jakob H. LíndaL
Til að sjá rnn útvarpsstarfsemi af
hálfu búnaðarfélagsins vpm
kosnir Páll Zóphóníasson, Pálmi
Einarsson og Bjarni Ásgeirsson.
Alt af bætast þeir við í hópinn
fleiri og fleiri, togararnir, sem
bundnir ém við bólvirkin og
iátnir liggja. Er það af fiskileysi?
Nei, því þeir hafa allir komiÖ|
með fullar lestar eftiT lítinn tima.
Er það af því að fiskurinn seljist
iekki í Englandi? Nei; ekki er það
af því, því í mörg ár hefir ekki
verið jafngóð sala á nýjum fiski
eins og um þessar mundir. Hvers
vegna binda þeir þá skipin við
land, þegar bæði. er nógur fiskur
og verð fyrir hann? Þvi virðist
vandsvarað, en það liggur þó
ekki mjög langt frá, ef athuguð
eru ummæli ýmsra þeirra manna,
sem nú telja s:g eigendur þess-
ara framleiöslutækja. Þeir hafa
sagt og samþykt að láta skipin
ekkti fara á saltfiskveiðar fyr en
í marzmánuði til þess að fram-
leiðslan verði miklu minni en
undanfario ár og þar af leiðandi
minka atia vinnu í landi, og 'þsiT
rnenn, sem þessi útvegur hefir
dregið til sín í hundraðatali, sitji
með auðar hendíur.
Hér er auðsjáanlega einhver
þvingun á hak við, sem miðar að
eánhverjum nýjum fríðindmn fyrir
þessa atvinnugrein, sem kúga á
fram á þessum atvinnuleysis- og
kneppu-tímum. Hér verður verka-.
lýðurinn að risa upp á móti og
það ’þegar í stað og heimta að
rikið taki við rekstri þeirm at-
vinnutækja, sem mestöll afkoma
þjóðarinnar byggist á, eða á það
að líðast, að halda togurunum
bundnumj í höfn, þegar nóg er tií
af fiski og verðið hefir varla
Hitt o% petta.
Myrti til að geta kvænst.
Þýzkur trúðieikari, Karl Urban
að rtafni, stóð nýlega fyrir réitti
nýlega fyrir rétti í Hamborg á-
kærður fyrir að hafa myrt leik-
hússtjóra nokkurn og rænt fé
hans. Eftir langar yfirheyrslur
viðurkendi Urban afbrotið. Kvaðst
hann hafa ætlað að giftast, en
ekki' haft nóga peninga til þess.
ætlaði hann því að ræna fénu,
en rakst á leikhússtjórann og
varð að myröa hann til að ná
fénu.
Einstein.
Hinn heimsfrægi vísindamaður,
Einstein er nú á ferðalagi um
Bandaríkin. Nýlega hitti hann
Douglas Fairbanks og Mary
Pickford í samkvæmi. Mary fór
að tala við Eiustein og sagði
meðal annars: „Ég get glatt yður
með þvi að ég hefi lesiö bækux
ýðar og er yður alveg sammála.
Síðar um kvöldið spurði Ein-
stedn emhvern kunningja sinn:
H\ær er þessi Mary Pickford og
bvað gerir hún? Spurning þessi
kömist hæma síðan stríðinu lauk ?
Getur nokkur ríkisstjóm horft
á það aðgerðalaus, að þegnamir
séu sveltir meira og minna, af
því þeir haf aengin ráð á fram-
leiðslutækjunum ? Getur alþingi
horft á það með jafnaðargeðL
að nokkrir menn hafi svona þýð-
ingarmikil tæki tti umxáða og
beiti þeim jafn-miskunnarlaust
gegn heildinni? Hvenær verður
þjóðdn svo sjálfstæð að kippa
umboðd. sínu af þeim mönnum,
sem ekki koma fram fyrir hennar
hönd nema í eóginhagsmunaskini?
Sjómenn og sjómannakonur!
Verkamenn og verkakonur! Hvað
ha’dið þið að útgerðáimenn befðu
nú sagt, ef kaupdeila hefði staðið
yfir og \ið hefðuim öll verið að
fara fram á bætt kjör? Það
befðu auðvitað veiið sömu orð-
in og þéir nota alt af, að það
væru forsprakkarnir, sem væra
að eyöileggja alla framleiðslu og
skipin myndu fara þegar við
værum búin að gefa eftir á Scröf-
unum. En nú sér öll þjóðin hver
meðui ykkar eru, þið útgerðar-
menn! Nú sjá allir hve flá mann-
gæzka ykkar er, þegar þið
stöðvið framleiðslutækin til að
auka sem mest það atvinnuleysi,,
sem búið er að vera frá þvi í
jbktóber í haust. Eru þetta ykkar
sannkristnu trúarbrögð? að pína
sem mest hina dugiegu og af-
kastascmu verkalýðsstétt, sem
veröma;tiin hefiT sótt og aflað
með stórum fórmim til að auðga
ykkur og þjóðarbúið.
S'gurdur Olafsson.
hefir verið birt í ðllum blöðum
Ameríku og hafa Ameríkmnenn
reið'&t henni mjög: — Þeim finst,
að þetta sé megn vanþekking hjá
vísi nd'amanninmn.
Ulf Larsen
heitir ein af frægustu sögum
Jacks London. Nú hefir kvik-
myndafélag eitt látið gera tal-
mynd eftir þessari frægu sögu.
Verðux gaman að sjá hana og
heyra, er hún kemur hjngað. Sag-
an hefir áöur verið sýnd hér f
þögulli’ kvikmynd.
Eílsworth. *
Ellsworth, sá liinn sami, sem
flaug með Roald Amundsen yfir
Norðuihe'mskautið, hefir orðið
við þeim ti mælum, að tika þátt
í för Wilkins í kafbátnum tii
norðurpólsins. Ellswor.h kostax
kafbátsförina að no.kkru leytL
Sofand! bifre'ðarstjóri.
Nýlega vildi mjög slæmt bif-
reiðarslys til í Kaupmannahöfn.
— Tvær bifreiðir komu brunandi
h\’or á móti annari, önnur var til
vinstri á götunni, en hin til hægri