Morgunblaðið - 27.06.1979, Síða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. JÚNÍ 1979
VtfO
MOR&JKf-
MttlNU

GRANI GÖSLARI
Þú verður að geta lýst honum.
Jæja frú mín, við hvaða vanda
eigið þér helztan að stríða?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Strax í upphafi spiisins að
neðan þurfti sagnhafi að taka
mikilvæga ákvörðun. í rauninni
skipti hún sköpum þó að við
fyrsta tillit virðist litlu máii
skipta hvaða spil væri látið frá
borði.
Suður gaf, allir á hættu.
Norður
S. KG104
H. ÁK73
T. ÁD6
L. K6
Vestur
S. 7
H. 1082
T. 10932
L. D9753
Austur
S. 652
H. D964
T. KG7
L. ÁG4
COSPER
Jæja, nú verðum við að taka til óspilltra málanna og koma
húsinu upp fyrir haustið!
Kurteisi og
mannasiðir
Kæri Velvakandi .
Tilefni þess að ég tek mér penna
í hönd er að mig langar til að
vekja máls á kurteisi og siðvenjum
Islendinga.
íslendingar eru að mörgu frjáls-
lynd þjóð meðal annars hvað
varðar siðvenjur. Hér eru sjaldan
eða aldrei notaðir titlar en fólk oft
á tíðum kallað gælunafni. Er
ekkert út á það að setja þegar
kunningjar og vinir kalli hvorir
aðra gælunafni, en þegar ókunn-
ugir eru farnir að kalla einhverja
þekkta menn gælunafni, fer leik-
urinn að ganga of langt. Það er
ekki ósjaldan að maður heyri
ýmsar „snobbaðar kerlingar"
þykjast vera fínar og þekkja hina
og þessa nafnkunna menn með því
að kalla þá gælunafni. Er þetta
afskaplega leiðinlegur siður sem
mér finnst að íslendingar ættu að
leggja niður. Hver maður á rétt á
því að vera nefndur sínu eigin
nafni af ókunnugum.
• „Skortir til-
finningu fyrir
kurteisi“
En þótt siðvenjum íslendinga að
þessu leyti, þá eru þeir alls ekki
betur að sér í þeim hluta siðvenja
sem snúa að kurteisinni. Sumir
Islendingar eru svo langt leiddir
að það má segja að þá skorti alveg
tilfinningu fyrir því sem kalla
mætti kurteisi. Ég hef ferðast um
meðal nágrannaþjóða okkar og
dvalist um tíma meðal smáþjóðar
ekki langt undan okkur. Er ég
hafði komist að því að íslenzkir
ferðamenn þar um slóðir væru svo
til algjörlega sneyddir því að sýna
kurteisi í garð innfæddra, gekk ég
það langt að forðast í lengstu lög
að láta á því bera að ég væri
íslendingur. Svo slæmt orð höfðu
þeir á sér þarna á þessum litla
stað. Ein íslensk kona sem bjó þar
ytra sagði mér þá sögu að hún
hefði eitt sinn verið stödd í bóka-
búð í höfuðstaðnum, en hún býr
úti á landi. Komu þar inn nokkrir
íslendingar, ekki fullir i það skipt-
ið, og tóku að skoða ýmsar bækur í
hillunum. En þeir voru ekki að
hafa fyrir því að láta þær á sinn
stað aftur í hillurnar. Nei, þeir
hentu þeim aftur fyrir sig á gólfið
eins og geðveikir einvaldar sem
gætu leyft sér allt innan um þegna
sína. Kona þessi hóf þá upp sína
íslensku raust og sagði nokkur vel
valin orð við hina ókurteisu ferða-
Suður
S. ÁD983
H. G5
T. 865
L. 1082
Lokasögnin var fjórir spaðar,
spilaðir í suður og vestur spilaði
út lauffimmi.
Hvort átti suður að láta kóng-
inn eða sexið frá borðinu? Óþarfi
var að útiloka þann möguleika, að
vestur hefði spilað undan ásnum. í
reynd lét sagnhafi sexið, austur
tók slagi á gosa og ás og spilaði
þriðja laufi, sem var trompað í
blindum.
Vinningur virðist nú háður tíg-
ulsvíningunni en sagnhafi jók
sigurlíkur sínar með því að taka
aðeins einn trompslag í bili og
spila síðan lágu hjarta frá blind-
um. Og úr því austur átti drottn-
inguna gat sagnhafi síðar látið tvo
tígla af hendinni í hjartaás og
kóng. Og þannig varð tígulsvíning-
in óþörf. 1
En hvað var svona mikilvægt
við fyrsta slaginn? Hefði sagnhafi
látið laufkónginn gat vestur feng-
ið næsta slag á drottninguna og
spilað tígli. En þá yrðu fjórir
tapslagir óumflýjanlegir.
f- • "j 1 ^ ^ Eftir Evelvn Anthony
_ Pausnargjald 1 Persiu "atsi
5
Helztu sögupersónur:
Logan Field — athafnasamur
og umsvifamikiil forstjóri
Imperial-olíufélagsins.
Eileen Field — kona hans —
sem verður ein helzta persóna
sögunnar.
James Kelly — framkvæmda-
stjóri í fyrirtæki Fields. Aðdá-
andi eiginkonunnar.
Janet Armstrong — ástkona
Logans Fields.
Ardaian hershöfðingi — yfir-
maður SAVAK.
Khorvan — efnahagsmálaráð-
herra írans, sem á að semja við
Logan um mikilsháttar fram-
kvæmd í olfumálum.
Peters — Bandaríkjamaður,
forsvarsmaður skæruliðahóps
sem undirbýi mannrán.
maður það eru þeir ekki þakk-
látir og ef maður reynir ekkert
munu þeir aldrei fyrirgefa það.
Ég held þó að Khorvan sé í
dágóðu skapi. Sýnilega má
þakka það konu þinni ef hann
skemmtir sér. Hún hefur alveg
sérstakt lag á að umgangast
fóik.
— Já, sagði Logan.
Eileen var að hlæja að ein-
hverja sem ráðherrann hafði
sagt. Khorvan kastaði höfðinu
aftur á bak. íranir hlógu ekki
hátt eins og Vesturlandabúar.
Hann snart hönd hennar lítil-
lega.
— Jú, hann skemmtir sér,
sagði James. — Þegar hann
byrjar að koma við fólk þá veit
ég að það er merki um að hann
eránægður. ■’
— Þú hefur unnið hreint
afrek, sagði Logan hljóðlega.
— Þú hefur sannað mér það,
að dómgreind mín var rétt og
vel það og ég er ákaflega feginn
þegar það reynist á þann veg!
Hvernig er þér innanbrjósts —
að vita að þú hefur bjargað
efnahag Evrópu eins og hún
leggur sig?
James yppti öxlum. Þegar
Logan var í þessum ham með
hól og lofsyrði fór hann hjá sér.
En víst þurfti hann ekki að láta
neinn segja sér að hann hafði
orðið ofan á og leyst mál sem
var af pólitfskum toga spunnið
og lyktir þess hefðu ómæld
áhrif á efnahagsþróun í Evrópu
á næstu árum. Hann hafði verið
allmörg ár starfsmaður f utan-
rfkisþjónustunni og var því
reyndur diplómati f umgengni
við fólk. Sú reynsla hafði komið
honum ótvírætt til góða. Hann
varð alltaf öðru hverju að
minna sig á að vera ekki snobb.
Því að í raun og veru fyrirleit
hann þennan iðnað g átti fátt
sameiginlegt með ýmsum þeim
forsvarsmönnum Imperial-
félagsins sem hann vann með.
Hann hafði hitt Logan Field í
hádegisverðarboði og hann
hafði ekki haft hugmynd um að
Logan Field hafði samstundis
látið sér detta í hug að fá Kelly
til starfa hjá sér. Hann hafði
boðið honum starf sem aðal-
framkvæmdastjóri Imperial-
félagsins með aðsetri í Teheran.
Þetta boð hafði komið á réttum
tfma því að hann hafði verið
sáróánægður og í uppreisnar-
hug. Hann hafði talið sér mis-
boðið í utanríkisþjónustunni og
sá frami sem hann hafði talið
sér þar vísan hafði látið standa
á sér. Honum hafði að vísu verið
boðin sendiherrastaða í Finn-
landi en honum fannst það
frekar skref aftur á bak. Og
hann gat ekki hugsað sér að
fara til Finnlands. Hann hafði
verið dálítið uppveðraður af
boði Logans og þeim himinháu
launum sem boðin voru, svo og
freistuðu hlutafjárréttindin
hans. Logan bauð honum f
dýrlegan hádegisverð á Savoy
og þar var gert út um málin.
Nokkur gremja hafði komið
upp meðal eldri starfsmanna í
fyrirtækinu þegar formaðurinn
hafði látið þetta þýðingarmikla
starf f hendur utanaðkomandi
manns. Því hafði Logan Field
enn meiri ástæðu til þess að