Alþýðublaðið - 30.08.1920, Síða 4

Alþýðublaðið - 30.08.1920, Síða 4
4 ALÞYÐUBLAÐIÐ 3. sambandsfring Alþýðusambands íslanðs yerður sett í Reykjavík, föstudaginn 12. nóvember næstk. kl. 5 síðdegis, í húsi Alþýðufélaganna við Hverfisgötu. Félög þau, sem í sambandinu eru, kjósi til sam- bandsþings einn fulltrúa fyrir hvert hundrað skráðra félaga, eða brot úr hundraði, og einn fyrir félagið (samkv. 11. gr. sambandslaganna). Reykjavík, 12. ágúst 1920. Alþýðusamband íslands Jón Baldvinsson p. t. forseti. Halldór&Július klæðskerar. Nýkomið: Yfifffrakka Fata Buxna efni. Gerið svo vel og lítið inn á Laugaveg 21. Xoii konsngur. Eít'r Upton Sinclair. Fjórða bók: Erfðaskrá Kola konungs. (Frh.). ,En þeim, sem tekið hafa þátt í hreifingunni,' verður öllum kastað á dyr". „Nei, ekki öllum — þeir ná þeim sjaldan öllum. Og takist þeim það, þá er ekki annað að gera en að byrja af nýju". Nú tók hinn aldraði og rólegi Þjóðverji til máls. Síðastliðið ár hafði félagið rekið sex þúsund manns burtu, vegna þátttöku þeirra í verklýðshreifingunni eða vegna gruns. „Sex þúsundl" át Hallur eftir. Héðan úr héraðinuf" Já". „En verkamennirnir eru ekki fleiri samanlagt en tólf til flmtán þúsund". „Nei, þeir hafa skift því nær um helminginn*. Haliur varð steinhissa. „En hvernig getið þið þá haldið fé- lagsskapnum saman?" „Þú gleymir þvf, að þeir fara eins með nýju verkamennina og þá gömlu", mælti hinn rólegur. Jú, auðvitað var þetta útskýr- ingin. Og Hallur sá aftur maurana hans Johns Edströms við vinnu — byrjandi á brúargerðinni aftur og aftur, er straumurinn hafði eyði- lagt hana. Þeir urðu ekki eins fljótt óþolinmóðir og ungur auð- maður, sem var vanur að fá óskir sfnar uppfyltar, sem var vanur að hugsa um frelsi og réttlæti eins og sjálfsagðan hlut. Hallur lærði mik- ið af samræðum sínum við þessa menn, en hann lærði þó meira af þögn þeirra — af rómi og því, hve eðlilega þeir tóku á hlutunum, sem höfðu gert hann hamstola af bræði. Hann spurði um nefndina. Þeir gátu ekki annað gert en mót- mælt í blöðum sínum og á fund- um. Auðvitað yrði þessu skotið til yfirvaldanna, en það mundi til einskis gagns. Ekki vissu þeir, hvar hún var. En einhversstaðar yrði hún látin úr vögnunum, svo þá væri hægt að ná tali af henni. Verklýðssambandið mundi veita þeim nokkurra dala styrk til þess að koma sér fyrir af nýju, eða árnbrautarfarseðil til annars lands- hluta. í þessu héraði voru þau auðvitað á svarta listanum og fengu þar ekki vinnu framar. XVIII. Það var ekki annað að gera en taka ósigrinum. Nú urðu þeir að koma orðum til verkalýðsins í Norðurdalnum um það, hvernig komið væri, og segja svo frá því, að hann yrði ekki verklýðssam- bandinu alt of reiður. „Við búum til ávarp á ýmsum tungum", sagði Hartmann, „og dreifum því út í héraðinu*. „Það verður ekki auðvelt“,mælti Hallur. „Verkstjórarnir munu verða á verði". Nú mælti Jerry Minetti: „Jack David fer þangað aftur fyrri hlut- ann f dag. Hann getur hjálpað okkur". „En hvernig fer fyrir þér?" spurði Hallur. „Þú hefir víst brent bát þinn?“ Jerry hafði aldrei áður heyrt tekið svona til orða, en skildi strax meininguna. „Já, upp tii agna“, sagði hann. „Sástu ekki snuðrarana niðri f fordyri gistihússins?" spurði Hart- mann. Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Ólafar Friðriksson. Frentsmiöian Gutenberg.

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.