Alþýðublaðið - 01.05.1931, Blaðsíða 3
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Beztu tyrknesku cigaretturnar í 20 stk pökkum,
sem kosta kr. 1 eru:
Statesman
i
Turkish Wesfmlnster
Cigaretfujh
A. V. I hvevjnm pakka era samskenae Sallegas?
landsisgsmritdÍF og !Conunaader«cSgai,ettapSkkniu
Fásf £ ellfösn versslsesiaiBi.
Vátryoaíngarhiatafélagíð „Sye Daoske",
stofnað 1864,
Munið að brunatryggja nú þegar,
Aðalumboðsmaður
Amtmanasstíg 2.
Sími 171.
irstúlka — ráðherra.
Hér Ser á eftlr viöftal, er blaðamsðnp
tiokkup áttl nýlega wið fyrstu bomi, er
varð Fððherra & Eagianðí, *» Blargaret
Bondfielá, búðarsMEkuna heimsfræga.
Ljósmyndir af Haraldi Níels-
syni og H. Hafstein. Veggmyndir
og Sporöskjurammar í fjöl-
breyttu úrvali. Isl. málverk.
Mynda- og Ramma-verzlunin,
Freyjugötu 11. Simi 2105.
Góð matarkanp!
Reykt hressakjðt
— hrossabjúfln.
Ennfremur
frosið diikskiot
og allar aðrar kjötbúðarvörur.
Kjðtbúð Siátnrfélagsins,
Týsgötu 1. Sími 1685.
Samband isi. samvinnuféiaga.
Fyjpirllgfilaiadi:
1. fl. spaðsaltað dilka- og
sauða-kjöt í heilum og
hálfum tunnum. — Fryst
nautakjöt. Rúllupyisur. —
Heimilasmjör.
Enn £rem«er
smjör og ostar frá Mjólk-
ursamlaginu á Akureyri.
brögðin lagt gagnlegan skerf til
menningarinnar?“ Höfundurinn.
Bertrand Russel, er heimsfræg-
ur enskur irithöfundur og vís-
indamaður.
Það hefir fallið í hlut H. K.
Laxness oð þýða grein ’þessa og
kynna löndum sínum efni hennar
og anda, og er það vel. Þar
kennir frumlegra skoðana, sem
túlkaðar eru af einurð og með
stakri djörfung. Nútímaspeking-
urinn, sem lifir og hræriist með
samtið sinni og skilur hana,
gagnrýnir valdið, sem náð hefir
sterkustum tökum á einstakling-
unum og verið hefir örlagarík-
ast um breytni og hugarfar al-
'mennings öld eftir öld. Hið sterka
vald er að dómi höfundar trúin
á óskeikulleik ýmiskonar kenni-
setninga, er skapast hafa út frá
sundurláusum hugsunum presta,
preláta og páfa, er lifað hafa á
ýmsum tírnum, skýrt og umsteypt
frumhugsanir trúarbragðahöfund-
anna eftir því, sem þeim hefir
þótt hentast á hverjum tíma.
Auk þessa efnis, er nú er talið.
jeru í ritinu froðlegar og vel rit-
aðar greinar um Póstmál og Al-
þjóðasamhjálp verkamanna, og
enn skemtilegur, þýddur kafli úr
bók, sem nefndur er „Konur í
„sovét“-Rúaslandi“, auk skemti-
Legs smælkis, sem • er þannig
valið að það vekur sérstaka at-
jiygli. f hinum tveim örstuttu frá-
sögnum : „Þjóðnýting“ og „Munur
er nú á“, sem hvor um sig er
ekki nema hálf blaðsíða, tekst
að festa hið alvöruþrungna efni í
huga lesendanna svo vel, að þeir
munu vart gleyma því.
Alþýðukonur og alþýðumenn!
Ef þér hafið nokkur tök á að
kaupa bækur eða menningar-
tæki til að auka andlegt atgervi
yðar, þá gerist fyrst og fremst
félagar í Bókmentafélagi jafnað-
armanna. Samkvæmt auglýsingu
frá félagsstjórninni fá nýir félag-
ar á árinu 1931 Almanakið 1930
ókeypis eða þá alls n. 1. 60 arkir
fyrir 10 kr. það ár.
Arngr. Kristjánsson.
Nœturrlœknir er í oótt Hall-
dór Stefánsson, Laugavegi 49,
sími 2234.
Axel Holst prófessor, fyrrum
rektor Oslóar-háskóla, er látinn,
sjötugur að aldri.
— Það er áreiðanlega enginn
af okkur, sem man nokkru sinni
eftir því, að BondfieJd sé kona,
sagði embættismaður nokkúr í at-
vinnumáíaráðuneytinu við mig
fyrir nokkru, og hann bætti við:
— Hún er ágætasti húsbóndi,
og það sem er enn meira um
vert, hinn bezti félagi, er við
höfum átt. Innsýn hennar og
skilningur er alt af hið réttasta í
hverju máli.
Eftir þessar upplýsingar hlakk-
aði ég mjög til að fá að tala við
ungfrúna — ráðherrann. En því
miður dróst það nokkuð, því
Bondfield er mjög önnum kafin.
Hún er í þeirri ráðherrastöðu,
sem er einna erfiðust. Hún ferð-
ast mikið — og auk þess er hún
oft á agitasjónsferðum fyrir
verkamannaflokkinn, því hún er
afar-málsnjöll.
Miss Bondfield er vinnusöm og
te sitt drekkur hún í móttöku-
herbergi sínu í ráðuneytinu. Þar
tók hún á móti mér af mikilii
alúð.
Hún byrjaði strax. Hún iýsti
fyrir mér málinu, sem alt snýst
nú um í Englandi eins og annars
staðar, plágu auðvaldsþjóðfélags-
ins — atvinnuieysinu. Með hverj-
um degi sem líður verður málið
alvarlegra. Auðvaldsskipulagið er
eins og drepsótt. Banamein þess,
atvinnuleysið, dregur konur og
fjörn í þús'undatali niður í djúpið.
Bondfield talar af þungri og bit-
urri alvöru. Hvort eiga jafnaðar-
menn að gera, segir hún, að verja
verkalýðinn sem mest þeir meiga
meðan skipulagið er að hrynja
— eða standa álengdar og láta
það hrynja enn miskunnarlausar
yfir alþýðuna. Ástandið er eins
og flóð, sem alt mylur undir sér.
'Alt gr í upplausn. En við finnum
að nýtt skipulag er að myndast;
— þetta er fæðingarhríðin. Við
reynum að sameina alla vinnu-
möguleika ríkisins gegn atvinnu-
leysinu. Við erum þe&s fullviss,
að nú er iðnaðar- og atvinnu-
bylting að hefjast. Þegar ég segi
þetta, þá er það reynslan, sem
talar. því þér verðið að athuga,
að ég hefi ef til viil haft betri
möguleika til að fylgjast með á-
standinu en flestir aðrir. Hugsið
yður þann skóla, er ég hefi lært
í. Ég byrjaði kornung, þá var ég
afgreiðslustúlka í lítilli búð. Þeg-
ar búðarstúlknafélagið var stofn-
að var ég kosin í stjórn þess. —
Og Margaret Bondfieild heldur á-
fram:
Árið 1898 var ég kosin í framr
kvæmdaráð verklýðssambandisins.
í þessari stjórn starfaði ég til
ársins 1908. Ég man hvað ég
harðist af miklum ákafa fyrir
hugsjónamálum verklýðsflokksins
og samvinnustefnunnar. Smátt og
smátt færðist starf mitt eingöngu
inn í kvennafélögin. Fyrst varð
ég ritari sambands þeirra og þeg-
ar þau gengu inn í verkamanna-
flokkinn þá var ég kjörin full-
trúi þeirra þar. Árið 1918 var ég
i fyrsta sinn kosin í þingið —
parlamentið. Þá kaus verklýðs-
flokkurinn mig sem fulltrúa sinn
á alþjóðaþing; — síðustu 10 árin
hefi ég setið á þingunum í Genf
sem fulltrúi brezku stjórnarinnar.
Fyrst þegar MacDonald nxynd-
aði stjórn var ég valin sem fyrsti
fulltrúi atvinnumálaráðherrans. Á
þeim árum fór ég til Canada til
að kynna mér innflutning barna
þangað.
Eitt sinn tók ég þátt í verk-
Iýðsþingi í Rússlandi. — Af ðlJ-
uim þessum sökum, allri þeirri
reyns.lu, er ég hefi fengið, bíð ég
ósmeik framtíðarinnar. — Ég
þykist vita, hvað hún færir verk-
lýðnum. Hún færir honum sam-
tök og sigur yfir úreltu og bölv-
uðu fyrirkomulagi.
— Hve margar konur eru í
enska þinginu?
— Við verklýðskonurnar erum
9, þrjár íhaJdskonur, ein frjáls-
lynd, dóttir Lloyds George, og
ein óháð. Konurnar okkar eru
úr alþýðustétt, hafa allar verið
fátækar alþýðukonur að tveimur
undanskildum, Lady Mosley, konu
milljónamærings, sem einnig er á
þingi og er okkar ftokksmaður,
og Mary Hamilton.
Enskar konur fylgja okkur. Al-
þýðukonurnar eru jafnaöarsinn-
aðar af því að stéttarreynsla
þeirra hefir kent þeim, — aðrar
fylgja okkur af því að þær eru
konur — og konur eru næmar og
tilfinningaríkar. Auðvitað eru
flestar aðalskonurnar okkur
fjandsamlegar; — . þar ræður
dramb og stéttarvenjur. ‘ ■ En
'þessi „lági lýður'*, sem ég tilheyri,
verkamennirnir og konur þeirra,
systur og mæður, — mun sigra
— af þvi að hann er aflið, sem
alt bgggist á, knýr öll hjól, allar
vélar, i járnbmutir, skip, nemur
löndin -og brýtur kolin úr iðrum
jarðar. Hann er styrkasta bakið,
stœltasta höndin — stœrsta vald-
ið. —
Hann hlýtur því að sigra.
Guðspekifélagið: Fundur í
„Septímu" í kvöld á venjuleguxa
stað og tíma. Þorlákur öfeigsson
flytur erindi um „persónutrú og
sannleiksþekkingu". Engir gestir
Félagar erti beðnir að fjölmenna.