Morgunblaðið - 06.06.1981, Side 8

_______1
8
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JÚNÍ1981
Séð yfir Breiðholtshverfin, Seljahverfið er næst á myndinni.
Guðsþjónustur í Selja
sókn í nýju húsnæði
SELJASÓKN er um þessar mundir
að flytja starfsemi sína í nýtt
húsnæði, en frá c>k með næsta
sunnudeKÍ fara guðsþjónustur
safnaðarins fram í Olduselsskóla.
Til þessa hafa barnaguðsþjónust-
ur farið þar fram ok aðrar að
Seljabraut 54 ok þar hefur skrif-
stofa sóknarprestsins, sr. Valjfeirs
Ástráðssonar, einnif; verið til
húsa, en hún flyst nú að Tindaseli
3.
Klukkan 11 f.h. á hvítasunnudag
verður fyrsta guðsþjónustan í Öldu-
selsskóla og annast hana sr. Valgeir
Ástráðsson, en sr. Ólafur Skúlason
dómprófastur mun flytja ávarp.
Kirkjukór hefur nú verið stofnaður
í Seljasókn, byggingarnefnd er að
hefja störf og fyrir nokkru var
stofnað kvenfélag sóknarinnar.
Hefur það starfað um hríð og voru
120 konur á síðasta fundi, en
stofnfélagar eru um 100.
Seljasókn hefur fest kaup á
húsnæði í Tindaseli 3 og þar mun
skrifstofa sóknarprestsins verða til
húsa. Hefur hann þar viðtalstíma
kl. 17:30 til 19 frá þriðjudegi til
föstudags og verður fyrsti viðtals-
tíminn þar nk. þriðjudag, 9. júr.í.
Slæm aðstaða safnaðanna í Breið-
holti er mjög til baga öllu safnaðar-
starfi að sögn sr. Valgeirs Ást-
ráðssonar, en áhugi á starfinu er
mikill. M.a. er gefið út safnaðar-
blað, sem flytur fréttir af starfinu
og er næsta blað væntanlegt á
næstunni.
itkðóur
á morgun
Guðsþjónustur um
hvítasunnuna
DÓMKIRKJAN: Kl. 11 hátíöar-
messa. S. Hjalti Guðmundsson. Kl.
2 hátíðarmessa. Sr. Þórir Stephen-
sen. Fluttir verða hátíðarsöngvar
séra Bjarna Þorsteinssonar og
Dómkórinn syngur sem stólvers lag
Þorkels Sigurbjörnssonar við sálm-
inn „Englar hæstir, andar stærstir".
Organleikari Marteinn H. Friðriks-
son. Annar hvítasunnudagur: Kl. 11
hátíöarmessa. Sr. Þórir Stephen-
sen. Dómkórinn syngur, organleik-
ari Marteinn H. Friöriksson.
LANDAKOTSSPÍTALI: Guösþjón-
usta á hvítasunnudag kl. 10. Sr.
Þórir Stephensen. Organleikari
Birgir Ás Guömundsson.
HAFNARBÚOIR: Guðsþjónusta á
hvítasunnudag kl. 2. Sr. Hjalti
Guömundsson. Organleikari Birgir
Ás Guðmundsson.
ARBÆ J ARPREST AK ALL: Hvíta-
sunnudagur: Guðsþjónusta í safn-
aöarheimili Árbæjarsóknar kl. 11
árd. Sr. Guömundur Þorsteinsson.
ÁSPRESTAKALL: Hvítasunnudag-
ur: Hátíöarmessa að Norðurbrún 1
kl. 2. Sr. Árni Bergur Sigurbjörns-
son.
BREIÐHOLTSPREST AK ALL:
Hvítasunnudagur: Hátíöarmessa kl.
11 árd. í Breiöholtsskóla. Sr. Lárus
Halldórsson.
BÚSTAÐAKIRKJA: Hvítasunnu-
dagur: Hátíöarguösþjónusta kl. 2.
Organleikari Guöni Þ. Guömunds-
son. Annar hvítasunnudagur:
Hljómleikar kl. 5 síöd. Tónkór
Fljótsdalshéraös. Sr. Ólafur Skúla-
son, dómprófastur.
DIGRANESPRESTAKALL: Hvfta-
sunnudagur: Hátíöarguösþjónusta í
Kópavogskirkju kl. 2. Sr. Þorbergur
Kristjánsson.
ELLIHEIMILID GRUND: Messa kl. 2
á hvítasunnudag. Prestur Sr. Lárus
Halldórsson.
FELLA- OG HÓLAPRESTAKALL:
Hvítasunnudagur: Hátíöarguös-
þjónusta i safnaöarheimilinu aö
Keilufelli 1 kl. 11 árd. Sr. Hreinn
Hjartarson.
GRENSÁSKIRKJA: Hvítasunnu-
dagur: Hátíöarguösþjónusta kl. 2.
Organleikari Jón G. Þórarinsson.
Annar hvítasunnud.: Guösþjónusta
í Grensásdeild Borgarspítalans kl.
10.30 árd. Almenn samkoma nk.
fimmtudag kl. 20.30. Sr. Halldór S.
Gröndal.
HALLFGÍMSKIRKJA: Hvítasunnu-
dagur: Hátíðarmessa kl. 11, altaris-
ganga. Sr. Ragnar Fjalar Lárusson.
Hátíöarmessa kl. 2. Sr. Karl Sigur-
björnsson. Annar í hvítasunnu:
Messa kl. 10:30. Beöiö fyrir sjúk-
um. Þriöjud. 9. júní: Fyrirbæna-
guösþjónusta kl. 10.30. Beöiö fyrir
sjúkum.
Landspitalinn: Hvítasunnudagur
messa kl. 10. Sr. Karl Sigurbjörns-
son.
HÁTEIGSKIRKJA: Hvítasunnudag-
ur: Messa kl. 11. Organleikari
Orthulf Prunner. Sr. Tómas
Sveinsson. Annar í hvítasunnu:
Messa kl. 11. Sr. Arngrímur Jóns-
son.
Borgarspitalinn: Messa á hvíta-
sunnudag kl. 10. Sr. Tómas Sveins-
son.
Veit u m einstakl-
inga í sárri neyð
- hef áhyggjur af hvað um þá verður
í MORGUNBLAÐINU í gær er
sogð sú frétt að ákvcðið hafi
verið að leggja niður Meðferðar-
heimili það við Kleifarveg fyrir
taugaveikluð born, sem rekið
hefur verið síðan 1974 og setja
þar upp í staðinn dagskóia fyrir
skólanemendur með hegðunar-
vandkvæði. Af því tilefni ræddi
fréttamaður Mbl. við Stefaníu
Sörheller. forstöðumann Kleif-
arvegsheimilisins og bar þessa
ráðstöfun undir hana.
— Það sýnir mikið skilnings-
leysi á þessu heimili að ætla að
leggja það niður, og e.t.v. að okkur
hafi ekki tekist að koma ráða-
mönnum í skilning um hve þörfin
er mikil og að meðferðarheimilið
nýtist. Nú hefi ég áhyggjur af
þeim börnum, sem þyrftu að
komast hér í meðferð og hrædd
við hvað um þau verður. Ég skil
ekki hvers vegna þessi hjálp, sem
hér er veitt, er ailt í einu orðin
óþörf.
— Ég tel ekki að neinn dagskóli
geti komið í staðinn fyrir þessa
þjónustu, enda ætlaður allt öðrum
börnum. Þetta er eina sólar-
hringsheimilið, sem er starfandi
fyrir þessi börn, en vandi þeirra
er svo mikill, að þau verður að
vista allan sólarhringinn, ef á að
vera hægt að koma þeim aftur
starfhæfum til fjölskyldu sinnar
og í skólann. En hlutverk með-
ferðarheimilisins er „að taka í
sólarhringsvistun til uppeldis-
meðferðar nemendur úr skyldu-
námsskólum Reykjavíkur, sem að
mati sálfræðideilda skóla þurfa á
slíkri meðferð að halda vegna
geðrænna eða félagslegra örðug-
leika“, eins og það er orðað. Én
þegar húsið undir þessa starfsemi
var gefið af Hvítabandinu og
Heimilissjóði taugaveiklaðra
barna, fylgdi með, að skylt sé að
reka í húsinu meðferðarheimili
fyrir taugaveikluð börn og að
fræðsluyfirvöld annist rekstur-
inn.
— Meðferðarheimilið er rekið
þannig, sagði Stefanía aðspurð, að
það sé sem líkast venjulegu heim-
ili og allt heimilisfólkið tekur
saman þátt í því sem er að gerast.
Það er mikill kostur að húsið er í
almennu borgarhverfi og að börn-
in fara í almennan skóla, Laug-
arnesskólann, þó þau séu þar í
sérdeild. Börnin eru vistuð á
vegum sálfræðideildar vegna geð-
rænna og félagslegra orsaka, eins
og ég sagði áðan, þar sem þeim
nýtist ekki af þeim sökum sú
greind og þeir námshæfileikar,
sem þau annars hafa og þess
vegna lenda þau í erfiðleikum
félagslega bæði heima hjá sér, í
skólanum og í umhverfinu. Þegar
þau koma hingað, byrja þau öll í
sérdeildinni í Laugarnesskólan-
um, þar sem unnið er að uppbygg-
ingu þeirra í samvinnu við okkur
hér heima. Náin samvinna er við
kennara og hvert barn hefur
möguleika á að fá kennslu miðað
við getu sína. Þegar þau hafa svo
að mati starfsfólks, ráðgjafa
heimilisins og kennara náð nægi-
lega langt, þá er reynt að koma
þeim út í almennan bekk í sama
skóla, fyrst með aðstoð kennara.
Endanlegt markmið er að gera
þeim fært og koma þeim út í
almennan bekk í sínum skóla. Og
auðvitað heim til sín, enda er
þetta allt í samvinnu við foreldr-
ana, sem er ákafiega mikilvægt.
Allan tímann er náin samvinna
við foreldra, bæði reglubundin
samtöl og ráðgjöf, og óformlegar
heimsóknir. Foreldrarnir koma
inn á heimilið og taka þátt i
- segir Stefanía Sör-
heller, forstöðumað-
ur Kleifarvegsheim-
ilisins
daglegu lífi, eftir því sem þau geta
við komið, þannig að þarna er um
sameiginlegt átak að ræða.
— Og hefur þetta tekist, þegar
um er að ræða svo illa farin börn?
— Hvað árangur snertir, þá er
alltaf erfitt að meta hvað er
árangur. Það er í þessu tilfelli
afstætt hugtak. Það sem er árang-
ur hjá einu barni, getur verið
annað hjá öðru. Við verðum að
miða við einstaklinginn og hvaða
möguleika hann hefur. En í sam-
bandi við umræður nú í vor um að
breyta eða leggja niður starfsem-
ina, hefi ég gert lauslega saman-
tekt á því hvar þau börn eru
stödd, sem hafa dvalið hér sl. 3 ár.
Það eru 16 einstaklingar, og þá
eru með í þeirri tölu börnin, sem
nú eru að útskrifast héðan og fara
í sinn almenna skóla í haust. Af
þessum 16 hafa 8 börn farið heim
eða í fóstur og eru í eða að fara í
almennan bekk í sínum heima-
skóla. Fimm börn hafa farið heim
eða í fóstur og hafa stuðning eða
sérkennslu í einhverju formi með
skólanáminu. 3 börn hafa þurft að
fara á aðra sérstofnun. Það er rétt
að hér er um að ræða þau börn,
sem í mestum erfiðleikum eiga og
áður en þau koma hingað hefur
verið búið að reyna öll önnur
tiltækileg úrræði í hinum al-
menna skóla til að koma þeim á
réttan kjöl. Ég sé satt að segja
ekki, hver á að leysa vanda
Stefania Sörheller
þessara einstakiinga, þegar þessi
stofnun verður lögð niður.
— Eru þetta mörg börn?
— Hér eru rúm fyrir 6 börn í einu
og heimilið hefur verið fullnýtt á
undanförnum árum. Auðvitað
verður að aðlaga þau heimilinu.
Þau eru því ekki tekin saman í
hóp að haustinu, því að það er
mjög erfitt fyrir þau að koma á
svo nýjan stað og þau þurfa mikia
aðstoð fyrstu dagana. Við þurfum
því að geta sinnt þeim mikið í
rólegheitum. Og þegar fer að
nálgast útskrift, byrjum við að
aðlaga þau sínu eigin heimili. Þau
fara að vera þar á nóttunni eða
um helgar með sínu fólki. Þetta er
hvort tveggja mjög viðkvæmur
tími og gífurlega mikilvægt að
standa vel að umskiptunum.
Barni reynist líka oft erfitt að
koma í sitt heimahverfi, þeim er
misjafnlega tekið og þau þurfa á
meðan mikinn stuðning frá okkur.
— Hvernig hefur reksturinn
gengið. Mér heyrist aðalrökin
vera að þetta sé dýrt?
— Fjárveiting til heimilisins
hefur verið af skornum skammti,
svo að ekki hefur verið hægt að
manna það allar helgar nú að
undanförnu, og af illri nauðsyn
hefur því þurft að senda börn
heim einu sinni í mánuði. Og þær
helgar, sem opið er, hefur aðeins
verið hægt að hafa 2 og í
undantekningartilfellum 3 börn,
því aðeins einn starfsmaður er í
vinnu. í einstöku tilfellum hefur
þetta verið slæmt, þegar barn er
þar statt í meðferðinni að kemur
sér illa að rjúfa hana. En hvað
kostnað snertir, þá samsvarar sú
upphæð sem Reykjavíkurborg
leggur til heimilisins nú í ár,
daggjöldum fyrir 3 unglinga á
Unglingaheimilinu í Kópavogi. Ef
við komum í veg fyrir að 3
unglingar lendi þar í eitt ár, þá er
búið að greiða fyrir rekstur heim-
ilisins. En börnin gætu síðar lent
þar eða annars staðar á stofnun,
ef þau fá ekki hjálp. í dag eru 14
unglingar á Unglingaheimilinu í
Kópavogi og sveitaheimilinu í
Smáratúni, sem Reykjavík greiðir
fyrir daggjöld. Þannig að í dag
greiðir Reykjavík daggjöld þar
samsvarandi 4 Kleifarvegsheimil-
um. En daggjöld á Unglingaheim-
ilinu eru svo 30% af daggjöldum
við Borgarspítalann, en í Smára-
túni 15%, og sjálfsagt er kostnað-
ur á barnadeild enn hærri. Það er
því afstætt hvað sparast við að
íeggja heimilið niður.
— Undanfarin 3 ár, sem ég er
búin að vera hér, segir Stefanía
ennfremur, hefur heimilið aldrei
búið við öryggi. Alltaf komið upp
á hverju ári hugmyndir um að
leggja það niður og staðið barátta
um fjárveitingar til þess. Heimil-
ið hefur búið að þessu, langt fram
eftir vori hefur því ekki verið ljóst
hvort í rauninni yrði hægt að
halda áfram meðferð á börnum að
hausti. En yfir sumarmánuðina
fara börnin annað hvort á sveita-
heimili eða heim til sín, eftir
atvikum. Og stefnt er að því í
meðferðinni að þau geti það, þótt
þau svo þurfi að koma aftur þegar
skólar byrja.
— Hvað verður um þessi börn
með erfiðustu vandamálin, sem
koma fram í skólakerfinu? Eru
þau mörg nú?
— Það veit ég ekki. Þessi börn
hafa ekki verið kynnt hér vegna
þess að óvíst var um starfsemina.
En mér er kunnugt um einstakl-
inga, sem eru í sárri neyð. Og
hætt er við að einhverjir þeirra
lendi inn á stofnun siðar ef ekki
næst til þeirra svo snemma. En
skólarnir gefa einmitt möguleik-
ana til að ná til þessara barna svo
snemma. Öll börn ganga í skóla og
þeir gefa því starfsmönnum sál-
fræðideilda skólanna möguleika á
að verða þeirra varir og ná til
þeirra með hjálp.