Alþýðublaðið - 09.09.1931, Blaðsíða 2

ALÞ?ÐUBbAÐlÐ
Áskotnn á kæjarstjórn.
Á Sjómannafélagsfuncli í gær-
kveldi var samþykt svo hljóð-
andi ástoorun:
„Söikuim mikils atvinnuleysis
meðal fjölda sjómanna í sumar
fer atvinnuleysingjahópuTÍnn
hraðvaxandi. Fjöldi sjómanna
lcemur heim af síldveiðum næst-
um slippir og snauðir, par eð
mestur hluti. sildarinnar er ó-
greiddur. Þessir menn hafa nú
ekkert til bjargar heimiium sín-
um. Eina hugsanlega björgin er
að menn pessir fái nú pegar
vinnu.
Fundurinn skorar pví eindregiá
á bæjarstjórn Reykjavíkur að
setja mú pegar í gang atvinnu-
bætur í stórum stíl.“
Fiá Chile.
Stjórnarbylting bæld niður.
Lundúnum, 8. sept. UP.—FB.
Sendiherra Chiiie (í ,Suður-Ame-
riku) hér tiiikynnir, að sér hafi
borist opinber tilkynning um pað,
að stjórnarbyltingin hafi verið
gersamtega bæld niður. Allar
Allar skipshafnirnar á herskipun-
um hafa heitið ^ ríkisstjórnáinni
hlýðni. Alt með kyrrum kjörum1
í landinu.
Frá „Nantilrasiu.
Advent Bay á Spitzbergen,
8. sept. UP.—FB.
Kafbáturinn „Nautilus" kom
hángað kl. 1 e. h. Virðiist hann
hafa orðið fyrir miklum skemd-
um.
Áfengi stolið.
Akureyri, 8. sept. FB.
í nótt var brotist inn í
geymsluhú s áfengisverzlunarinnar
hér og stolið áfengi um 1000
króna virði. Innbrotsmenn .ó-
fundnir.
Brezka stjórnin.
Lundúnum, 9. sept. UP.—FB.
Neðri málstiofan hiefir sampykt
traustsyfirlýsingu ti,l stjórnarihn-
ar með 309 atkv. gegn 250.
Árni Kristjánsson, símritari á
Seyðisfirði, andaðist í fyirakvöld.
Banamein hans var heiLablóðfali.
Ámi hefir verið ritstjöri „Austra“
frá pví að hann fór að koma út
í vor. Árni heitinn var bróðiir
Ragnars Kristjánssonar frá Pat-
reksfirði.
Ipaka: Fundur í kvöld kl. 8V2-
Kosning embætti&manna o. fl.
Fjölmennið!
Hvafning.
Starfsbræður! Hvað vantar
okkur, og hvernig getum við
bætt úr okkar vöntun? Okkur
vantar vilja, en ekki mátt. Okk-
ur vantar hugsun og dáð, okfcur
vantar framtiaks.semi og einbeitni,
skilning og félagslyndi. Okkur
vantar sæti við lífsins borð.
Þið munuð flest kannast við,
hvemig skipað var til sætis i
erfisdrykkjum og brúðkaupsveizl-
um fyrir 100 árum síðan. Við
páborð í stofu sat presitur í önd-
vegi og hið næsta honum hrepp-
stjórimn og „Dannebrogs“-maður-
inn eða aðrir „hieldri“ menn, ef
fil voru. Síðan komu bmðhjón
og aðstandendur, fyrir kurteisis-
sakir, ef ekki var ættgöfgú eða
auð til að dreifa. Þegar stofa var
fullskipuð, var raðað í skemmu
eftir sörnu lögum, inst betri bú-
endur, og yzt öreigar eða um-
renningar. Ég lýsi pessu eigi nán-
ar, en hverf til pjóðskipulagsins
og hugsa mér, að allir sitji við
lífsins borð. Vitið pið, hverjir eru
við háborð í stofu?
Já, sem betur fer er öllum,
porra alpýðu ljós pau sannindi,
að par em hálauna embættis-
menn, fésælir heildsalar, brask-
gjarnir, heppnir(!!) atvinnurek-
endur o. s. frv. o. s. frv. Þetta
eru mennirnir, sem eiga beztu
fötin, búa í stærstu og skraut-
legustu íbúðunum. Mennirnir,
sem „hafa mör og kjöt meira en
alment gerist“. Mennirnir, sem
venjulega afkasta minstu. Og
hverjir em svo í skemmu?
Þar safnast samian varalið auð-
valdsins, nokkurs konar leigupý.
Millistéttarmenn, sem hafa selt
sannfæringuna fyrir brauðmoia.
Menn, sem svíkja sjálfa sig og
sína stétt í eiginhagsmunaskyni.
Þeir eiga afsökun margir hverj-
ir. Þeir eru að klóra í bakkann
og tryggja efnalega aðstöðu sína
í lífinu. Þeir eru að bjarga sér á
„eigin spýtur“!! irneð pví að for-
smá samtök og samvinnu stéttar
sinnar.
Einmitt pess vegna eru peii
eitt af meinum pjóðlífsins, einn
sjúkdómurinn, sem stendur heil-
brigðum vexti fyrir prifum. I
skemmunni er fjölmenni meira en
í stofu, par er líka alt í smærri
stil, ófínni matur, minna olnboga-
rúm o. s. frv. En fjölmennast er
— fyrir dyrum úti. Þar er alpýð-
an, sem aldrei fær veizlu. Verka-
lýðurinn, sem byggir stofu og
skemmu, án pess að njóta skjóls
innan peirra veggja, sem hann
hefir bygt. Verkalýðurinn, sem
unnið hefir fyrir borðbúnaðinum
og veizlukrásunum, en heyrir að
eins málmhljóðið álengdar og
finnur að eins lyktina af matnum.
Þessi hópur samanstendur af
körlum og konum, bræðrum og
systrum. Þesisi fjölmienni hópur á
um, of sammerkt í einu. Hann er
of seinlátur, of hugsanasiljór, of
skilningslaus um eigin mátt. Ef
við, starfsbræður og systur! nent-
um að leggja eitthvað á okkur til
pess að skapia traustan grund-
völl undir framtíð okkar, pá er
framkvæmd og árangur í lófa
lagin. En við erum of sofandi, of
áhugalaus um okkar nauðsynja-
mál. Við eigum offáa ótrauða
leiðendur, en ofmarga ginnandi
glapráðamenn. En íslenzki verka-
lýður! Okkar er sökin að mjög
miklu leyti. Okkur megum við
um kenna, að eiga ekki fleiri
pingfulltrúa, að eiga ekki fleiri
eldheita leiðtoga, sem leita sann-
leika og samxæmis og hvika
hvergi frá settu marki.
Við purfum að eiga slíka menn
í tugatali, menn, sem hvorki
hræðast eld né járn, sem eru
berserkir nútímans, hetjur sann-
leikans. Og — við fáum pessri
menn, að eins ef við nennum
sjálf að taka á. Verkamenn og
smábændur, sem eiga skylda og
sameiginlega bagsmuni, eru
nægilega fjölmennir til pess að
ráða lögum, og lofum. En við er-
um of tvístruð og sundruð, í-
stöðulítil og illa upp alin, erum
alt of seinlát.
Félágslyndi okkar er af skorn-
um skamti og samvinna í mestu
handasikolum. Þess vegna lifa
borgaralegu flokkamir á okkar
atkvæðum. Svikahriappar hampa
ístrunni, sem vaxin er af okkar
svita og blóðdropum, Sviika-
hrappar, sem telja sig boðbera
fagurra hugsjónia og verndara lít-
ilmagnans. En öll peirra fögru
orð eru töluð til að skara eld
að sinni köku og safna aurum í
eigin sjóð.
Slíka menn verðum við að var-
ast og sjá við blekkingum peirra.
Við verðum að vera á varðbergi
gegn málapjófum, sem skreyta
sig með fölskum fjöðrum,. Sér-
staklega er pólitík Framsóknar
orðin viðsjárverð. Framsókn ótt-
ast ekki nieinn flokk eins og Al-
pýðuflokkinn. Þess vegna reyna
Framsóknarmenn að blekkja með
ýmsum umbótafrumvörpum á al-
pingi.
Þeir eru á veiðum eftir verka-
fólki í kaupstöðum og kauptún-
um, laudsins. Frumvarp Jónasar
Þorbergssonar og Stedngríms á
Hólum. um tekju- og eigna-skatt
til atvinnubóta er ein af pessum
nýju veiðigildrum, sem Framsókn
leggur fyrir Alpýðuflokkskjós-
endur.
En vörumst slíka menn, sem
pykjast játa jafnaðarstefnu með
orðum, en fylgi peirra nær ekki
lengra. Þeir nota mörg og stór
orð, en á borði — par er bezt að
hnefinn ráði og hver hrifsi til
sín eftir beztu getu. Þetta er lög-
mál auðvaldsins, að blekkja
verkalýðinn með lítilfjörlegum
umbótum tii pess að vinna at-
kvæði til pess að siitja áfram í
öndvegi við háborðið.
En ef alt væri eins og pað á
að verða, eins og getur verið og
eins og skal verða, pá leikum
við hlutverk Ófeigs úr Skörðum,,
er hann flæmdi Guðm. ríka á
Möðruvöllum úr öndvegi. Okkar
hnefi er stör, sinaber og stæltur.
Hann getur gefið Guðm. ríka rot-
högg í einu vetfangi. Ef við fíinn-
um mátt samtakanna og steytum
hnefann, pá mun öndvegið
standa autt af lyddum og leppa-
lúðum rániðjustéttar. Þá verða
allir jafnir að „guðs og manna
lögu;m“. Megi pað verða sem
fyrst! Munum öll, að fjöldinn á
að ráða. Otbreiðum pví stefnu
sannleikans og réttlætisin.s, eiins
og okkur er frekast unt. Eflum
hið eina sanna Kristsríki, sem
hægt er að stofna á jörðu hérl
Náum takmarkinu undir kjörorð-
unum: frelsi, jafnrétti, bræðra-
lag, takmarkinu: öreigaríki!
G. B. B.
Einar Jóhannsson:
Uppgðtranlr og
framkvæmdir
er að koma á bókamiarkaðinn.
Það, sem komið er, er að eins:
inngan,gur og byrjun á umfangs-
miklu ritverki. Fylgir sérprentað
blað, par sem er gerð grein fyrir
aðalefni verksins og niðurröðun
pess. Segir par, ,að verkinu verði
skift í niokkra aðalkafla; fyrst
ágnp af myndunarsögu jarðar-
innar og yfírlit yfir helztu kenn-
inigar og rannsóknir um upphaf
lífsins og próun pess. Næsit er
um elztu leifax mannanna og
ýmsar menjar frá lifnaðarháttum
peirra á frumlífsskeiðinu. Segir
svo í formálanumi: „Verður í
næstu heftum rakinn práðurinn
í rás viðburðanna og skýrt frá
hvernig mönnunum hefír tekist
um lífsskeið liðiinna tíma að
hugsa og hagnýta nýrri og full-
komnari tæki og aðferðir til að
höndla -og notfæra orkulyndir og:
auðæfi umhverfisins, sér og efti-r-
fcomendunum til léttis vi-ð störfin,
og leggja grundvöilinn að nýjunv
og betri líf,skjörum.“
Aðrir kaflar verksi-ns eiga að
vera um. húsagerð -og allskonar
byggimgar, samgöngur, iðnað,
landbúnað, fiskveiðar, lisfír og
ýmsar vísindalegar nýjun-gar síð-
ustu tíma.
Höfundurinn er búinn að fórna:
nfíklu til undirbúniLngs verksins,
meðal annars láta fullgera 100
myndamót af úrvalsmyndum í
fyrsta kafl-ann, auk margra, er
hann hefír fengið að láni hjá er-
lendumi stofnunum. Einnig hefir
hann fen-gið 1-oforð um samstarf
-og leiðbei-ningar fræðilmanna bæði
hér og erlendis.
Ágætur fráganigur er á pví, sem
pegar er komið, bæði að pappír
og prentun, og einnig frá hendi
höfundar. Hann hefir sýnilega
gott vald á efninu, svo má-lið er
létt og frásögnin skýr og ná-
kvaem.
Það er pví v-o-niandi, að