Morgunblaðið - 08.01.1984, Side 26
58
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. JANÚAR 1984
Stutt spjall við Jeroen de Rijk, sjötta meöliminn í Mezzoforte:
„Vissi ekki hvar ísland var er ég
heyrði Mezzoforte fyrst getið“
Jeroen de Rijk, ásláttarleikari Mezzoforte.
„Auðvitaö er þaö óneitan-
lega dálítiö sérstök tilfinning
samfara því aö leika meö ís-
lenskri hljómsveit, sem ég í
ofanálag heyröi fyrst í fyrir
rúmu hálfu ári,“ sagöi hol-
lenski ásláttarleikarinn Jer-
oen de Rijk, er Járnsíðan
spjallaöi lítillega viö hann í
vikunni. „Ég vissi ekki einu
sinni almennilega hvar ísland
var er ég heyrði Mezzoforte
fyrst getið,“ bætti hann við.
De Rijk þessi er eins og
mönnum er e.t.v. kunnugt um nýj-
asti meölimurinn í Mezzoforte og
leikur þar á ásláttarhljóöfæri af
ýmsu tagi. Undirritaöur tók honum
af nokkurri varfærni í upphafi síö-
ari tónleikanna í Háskólabíói, en
þess reyndist hreint ekki þörf.
Hann spilaöi eins og engill og ekki
skrýtiö aö Mezzoforte-strákarnir
skyldu hrífast af leik hans.
„Ég hef ekki verið neitt sérstak-
lega áberandi á mínu sviöi í Hol-
landi, en alltaf fengist viö tónlist af
því tagi, sem Mezzoforte leikur,“
sagöi de Rijk. Þegar þeir buöu mér
aö spila meö sér var ég ekki í nein-
um vafa hvort ég ætti aö þiggja
þaö boö. Ég sá fram á þaö, aö
þarna fengi ég tækifæri til þess aö
spila með frábærum hljóöfæraleik-
urum og aö auki aö ferðast um
allan trissur, m.a. til Japan. Þaö er
frábært.
Auðvitaö vonast ég til þess aö
veröa fastur meölimur í Mezzo-
forte þegar fram líöa stundir, en
málin veröa gerö upp þegar tón-
leikaprógramminu fyrri hluta
næsta árs lýkur. Hver svo sem út-
koman veröur stend ég alltaf betur
aö vígi eftir á en áöur. Þótt ég fái
ekki fast sæti í hljómsveitinni er óg
þess fullviss aö þaö eitt aö hafa
leikiö með henni á eftir að hjálpa
mér þegar og ef heim kemur á ný.“
Morgunblaóiö/Gunnl. Rögnv.
Jeroen þótti dýrt aö dveljast á
íslandi og ekki fannst honum kuld-
inn bæta úr skák. „Þetta er þó allt
þess viröi aö reyna þaö. Ég tel mig
hafa gert rétt í aö slá til, og kuldinn
og dýrtíöin eru bara skammtíma-
fyrirbæri, sem er hægt aö leiöa hjá
sér. Viö förum aftur út skömmu
eftir áramótin og þá fyrst fáum viö
kannski einhvern tíma til aö æfa
almennilega saman. Til þessa hef
ég leikiö meö þeim fimm sinnum
en bara æft tvívegis.”
Járnsíöan spuröi hann hvernig
honum fyndist aö leika meö sveit,
sem af öfundsömum breskum
blaöamönnum heföi veriö sökuö
um aö hiröa veröskuldaöa frægö
af bandarískri sveit á sömu linu,
Spyro Gyra.
„Þessi tilhneiging, aö setja
hljómsveitir saman í flokka, veröur
alltaf fyrir hendi. Ég get ekki séö
aö Mezzoforte sé aö gera annað
en aö njóta þess aö veröleikum,
sem hljómsveitin hefur sjálf skap-
aö. Þótt til séu margar hljómsveit-
ir, sem leika svipaða tegund tón-
listar, er ekki þar meö sagt aö
Mezzoforte eöa einhver hinna sé
aö apa eftir.
Þegar allt kemur til alls held ég
aö Mezzoforte geti mjög vel viö
unað, ekki hvaö síst í Ijósi þess aö
hljómsveitin hefur ekki úr nándar
nærri eins miklu aö moöa og t.d.
Spyro Gyra, svo viö tökum eitt
dæmi. Sú sveit fær aö eyða öllum
þeim tíma sem hún vill í dýrustu
hljóöverum sem til eru meö dýr-
ustu aöstoöarmönnum sem völ er
á. Peningarnir skipta ekki öllu máli
þótt stundum kunni svo aö viröast.
Nei, þiö Islendingar getiö verið
meira en stoltir af Mezzoforte,"
sagöi de Rijk aö endingu.
Síðbúin umfjöllun um tónleika hljómsveitarinnar Grafík:
Leggur metnaö í að flytja efni
sitt eins vel og hugsast getur
Þaö má næstum heita ótrúlegt
hversu mikið hefur verið um tón-
leikahald nú í desember. Músik-
tilraunir eru í fullum gangi og
gera það gott. Pálmi Gunnars og
félagar stóðu og standa fyrir
nokkrum styrktartónleikum til
handa þroskaheftum. Bone
Symphony tróö upp á nokkrum
stööum, Linton var í Sigtúni 2.
desember og að auki hafa verið
nokkrir „sjálfstæðir" tónleikar.
Misjafnlega hefur hljómsveitum
gengið aö halda tónleika og hefur
fólksfæð verið helsta vandamál-
iö. Safari hefur eitt sér, séð sér
fært um að halda lifandi tónlist
gangandi í sínum húsum, og á
þaö þakkir skilíð.
Eirtir af þessum „sjálfstæöu"
tónleikum sem haldnir hafa veriö
upp á síðkastiö voru tónleikar
Grafík í Safari 8. desember síöast-
liöinn. Viö mættum til leiks rétt um
miönætti og gerðum ráö fyrir að
nokkuö væri liöiö á tónleikana. En
svo virtist hins vegar ekki vera, því
um leiö og gengiö var inn í salinn
hóf Grafík spilamennskuna.
Greinileg spenna var í þeim 130
áhorfendum sem mættu þetta
kvöld, en slík mæting telst til hins
betra hjá minni nöfnum. Eöa er
Grafík kannski ekkert lítiö nafn?
Um þaö efast ég stórlega eftir
þessa tónleika. Þeir fóru rólega af
staö, hljómurinn þokkalegur en
átti eftir aö veröa mjög góöur og
spenna í andrúmsloftinu. í öðru
lagi lyfti flokkurinn sér til flugs, og
hvílíkt flugtak! Hljómsveitin er i
frábærri samæfingu. Allir eru þeir
pottþéttir hljóöfæraleikarar og
gera hlutina afbragösvel. Eftir
þetta lag slitnaði strengur í gítarn-
um og varð smá biö. Hún setti
óróleika í fólkiö og gjarnan heföi
mátt leika eitthvaö létt á trommur
og bassa á meöan. En biðina bætti
Grafík upp með frábæru lagi. Lag-
iö var fremur hratt, laglínan gríp-
andi og Helgi söngvari fylgdi laginu
í söng sínum. Dálítiö sem hann má
gera mun meira af. Meö þessu er
ekki veriö aö segja hann falskan.
Heldur aö hann talar/syngur text-
ann meö laginu án þess aö fylgja
laglínunni beint eftir.
Meö þessu sker hann sig dálítiö
úr heildinni og aö mér finnst, veikir
hann dálítiö. Annað er þaö sem
Helgi hefur hins vegar framyfir hina
piltana. Hann er meiriháttar
skemmtilegur sviösmaöur. Hann
hreyfir sig mikiö og skemmtilega
og tekst ágætlega aö láta þaö ekki
koma niður á söngnum. Rúnar
Þórisson er einn af betri gítarleik-
urum landsins. Sóló hans voru
smekkleg og alveg laus viö yfir-
drifna fingraleikni. „Sándið" á gít-
arnum var mjög gott og gaman aö
heyra til manna sem kunna aö
beita því. Samspil Rafns Jónsson-
ar trommara og Arnar Jónssonar
bassa myndar mjög þéttan grunn
og gerist samspil þeirra vart betra.
Saman myndaði Grafík ótrúlega
þétta mynd sem spilaöi frum-
samda tónlist af metnaöi. Eftir um
45 mínútna leik þakkaöi sveitin
fyrir sig en var klöppuö kröftug-
lega upp. Eitt lag var spilað, og
aftur gekk Grafík af sviöinu. En
æstir og hrifnir áhorfendur hróp-
uöu nafn flokksins af krafti, stapp-
aö var í gólfiö og stemmningin
kallaöi drengina aftur fram. Eitt lag
var leikið til viöbótar svo hættu
þeir fyrir fullt og allt. Siöasta lag á
dagskránni fyrir uppklapp var
gamall Bítlaslagari og hann tileink-
aöur John Lennon, en tvö ár voru
liöin frá dauöa hans þetta kvöld.
Eftir á aö hyggja finnst mér
þetta hafa verið einir bestu ís-
lensku tónleikar sem ég hef heyrt
lengi. Allt var í góöu lagi. Hljómur-
inn, tónlistin, flutningurinn, áhorf-
endur og síöast og ekki síst
stemmningin sem var pottþétt. Dá-
lítiö sem ekki gerist á hverjum tón-
leikum hérlendis.
Og eftir þessa tónleika sýnist
mér í fljótu bragöi vera bara tvær
íslenskar hljómsveitir sem leggja
metnaö sinn í að flytja gott frum-
samiö efni eins vel og hægt er;
Bara-flokkurinn og Grafík.
FM
„Thriller“ Michael
Jackson varð nr. 1
Breska poppritið Melody Mak-
er birti í ársbyrjun lista yfir þær
breiöskífur, sem blaöiö sagði
hafa veriö þær mest seldu í Bret-
landi á því herrans ári 1983. Þótt
vegur MM fari ekki beint vaxandi
lengur er engin ástæða til aö
draga listann í efa.
Mest selda platan var Thriller
Michael „ooohhh" Jackson. Haföi
hann betur í keppninni viö David
Bowie, sem tefldi fram plötunni
Let’s Dance. Þessar tvær voru í
nokkrum sérflokki.
Spandau Ballet átti skífuna í 3.
sætinu, True hét sú. Þá kom Fant-
astic með Wham, No Parlez meö
Paul Young, The Luxury Gap meö
Heaven 17, Sweet Dreams (Are
Made Of This) með Eurythmics, In
Your Eyes meö George Benson og
Quick Step And Side Kick meö
Thompson Twins. The Crossing
meö Big Country og The Hurting
meö Tears For Fears höfnuöu jafn-
ar í 10. sætinu.
Sérstaka athygli vekur vel-
gengni Paul Young, en No Parlez
er fyrsta breiöskífa hans. Þá komst
Big Country einnig á blaö, en sú
sveit er á hraöri uppleiö um allan
heim.