Morgunblaðið - 13.12.1985, Síða 7

Morgunblaðið - 13.12.1985, Síða 7
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR13. DESEMBER1985 B 7 aevintýri, aö hafa kynnst þessu fallega og fjölbreytilega landi, gestrisninni ítölsku og ekki síst aö vinna meö fólki frá ööru landi aö samaverkefninu.“ GUÐJON PEDERSEN leikara, Gíó eins og hann er kallaö- ur, spyrjum viö um helstu mál varöandi kvikmyndina. Svona eftir á aö hyggja segir hann þaö vera peningamálin í þessu eins og ööru, „Þau eru nú kapituli útaf fyrir sig. Ekki síst af því aö eins og aliir aörir i íslenskri kvikmyndagerð þá þurftum viö aö vinna fyrir lifibrauö- inu fram á síöasta dag, samtímis því aö undirbúa feröina, æfa leik- ritiö og undirbúa okkur fyrir kvik- myndatökurnar. Og án aöstoöar frá fjölmörgum aöilum og fyrirtækj- um heföum viö líklegast aldrei getaö framkvæmt þetta. Og eigin- lega var maöur ekki búinn aö átta sig á aö kvikmyndin yrði aö raun- veruleika fyrr en við vorum komin til ítaliu og þaö meö Skúla, segir Gíó og á þar viö þrítugu langferöa- bifreiöina sem hópurinn hefur not- aö hér heima og tók meö sér í ferðina. „í rauninni stóö allt og féll meö Skúla," segir hann og viöur- kennir aö hafa brosaö innra meö sér þegar annar bíll í hópnum og þaö ekki nema tíu ára gamall bræddi úr sér. „En svona fyrir utan reynsluna af aö kynnast itaiíu ööruvísi en flestir gera og svo þaö aö vinna viö kvikmyndina, held ég aö þaö sé ekki síöur mikilsverö reynsia sem eftir stendur hvaö hópinn varðar. Þaö aö búa, sofa og vinna meö 15 manna hópi og samræma hlutina svo allir séu ánægöir. Jafn- vel einfalda hluti eins og aö sumir vilja vinna frameftir, aörir veröa aö fara aö sofa snemma, sumir geta ekki byrjaö daginn án þess aö fá sér morgunmat, öörum finnst þaö tímasóun og svona ýmislegt, sem fólk veröur aö samræma, því aö í ferö eins og þessari er ekki hægt aö segja „ég er hættur og farinn heim“. Þessa reynslu tel ég ekki síst stórkostlega. Eins og reyndar landiö sem viö vorum í. Og þaö hljómar kannski undarlega, en þegar komið var til Amsterdam og kvikmyndatökum lokiö, þá var far- iö í sumarfrí- til Ítalíu!" KOLBRÚNU HALLDÓRSDÓTTUR leikkonu heyröi undirrituö ein- hverntíma nefnda „jarðtenginguna í Svörtu og sykurlausu“ — var hún í því hlutverki í myndinni? „Nei, þarna fékk ég sko leyfi til aö vera kærulaus og fannst þaö alveg \ \ \ \ \ \ i * ofsalega skemmtilegt. Þurfti ekki aö láta eins og allar heimsins áhyggjur hvíldu á herðum mér,“ segir hún og hlær. „Hún Kolla í kvikmyndinni er þessi persóna sem, þegar fyrst er minnst á italíu í myndinni lætur sór ekki einasta nægja aö reka upp „vá, þaö væri gaman“ eins og aörir, heldur er horfin meö þaö sama inn í búö aö kaupa bikini og þó hún sé í búöinni þá er hugurinn fyrir löngu kominn til ítalíu — svei mér þá ef hún Kolbrún Halldórsdóttir mætti bara ekki líkjast henni meira, bara vera á bikini í gegnum lífið," segir Kol- brún og bætir viö aö eitt atriöiö í myndinni lýsi þessu kannski best. Þegar hópurinn kemur á strönd og Kolla er meö þaö sama búin aö steypa sér í sjóinn og buslar fagnandi á móti sól sem er ekki komin upp. En svona eftir á aö hyggja, reyndist kvikmyndavinnan og ferö- in vera eins og hún bjóst viö? „Ég vissi nú satt best aö segja ekki viö hverju átti aö búast þegar þessi hugmynd kom fyrst upp á yfirboröiö. Og þaö var eiginlega ekki fyrr en viö vorum komin hing- aö heim og fengum myndina senda grófklippta aö maöur áttaöi sig á aö þetta var ekki draumur. Viö fórum þessa ferö og geröum þessa mynd. Fyrir mér þá sannar þetta enn og aftur gildi þess aö „kýla á hlutina". Ef viö heföum fariö aö velta þessari hugmynd verulega fyrir okkur og spá í hlutina frá öllum hliöum þá heföum viö sjáifsagt aldrei fariö af staö. En viö fórum og þaö var svo sannarlega þess virði, þó svo aö viö veröum kannski næstu þrjú árin aö borga skuldirn- ar af gerö myndarinnar.“ TVEIR ÍSLENSKIR KVIKMYNDA- GERÐARMENN unnu á bak viö kvikmyndatökuvél- arnar meö Þjóöverjunum, enda ekki ókunnugir þýskum því báöir hafa veriö viö nám i kvikmynda- gerö í Þýskalandi. Þaö eru þeir Þorgeir Gunnarsson, aöstoöarleik- stjóri og Hilmar Oddsson, aöstoö- arhljóömaöur. Báöir eru þeir sam- mála um aö samstarfiö viö Þjóö- verjana hafi nýst þeim vel. „Þaö hlýtur aö yera mikils viröi fyrir ís- lenska kvikmyndageröarmenn aö starfa meö útlendingum og kynn- ast þeirra vinnubrögöum," segir Þorgeir og Hilmar bætir viö: „ekki síst þegar um er aö ræöa svona unga og uppfinningasama menn, svolitla baslara sem, eins og viö segjum - hafa greinilega límt saman módel í æsku og lært af því. Þeirra reynsla kom okkur mjög til góöa, bæöi varöandi þessa mynd og ekki síst fórum viö meö ýmis góö ráö til Loðmundarfjaröar aö henni lokinni," segir Hilmar en Þorgeir var aöstoöarleikstjóri hans í „Eins og skepnan deyr,.. “. “Ég held aö vinnan viö „Svart og sykurlaust" hafi sýnt okkur aö þaö er hægt aö gera góöa hluti meö íslenska kvikmyndagerð í er- lendri samvinnu," segir Þorgeir. „Held aö viö eigum frekar aö leita eftir svona samstarfi, en aö hleypa erlendum aöilum inn í landiö án þess aö um samvinnu viö islend- ingaséaö ræöa.“ Varöandi vinnuna viö „Svart og sykurlaust" segja þeir félagar hana ekki hafa veriö mjög frábrugöna því sem þeir þekkja héöan. „Þarna vorum viö aö vinna meö leikstjóra sem haföi ekki neinn stóran pen- ingamann á bak viö sig, varö aö vinna myndina meö talsverðum sparnaöi og haga málum í sam- ræmi viö þaö. Ekki ósvipaö því sem gerist hér heima," segir Hilmar og Þorgeir bætir viö aö þó aö kostn- aður viö myndina sé í meöaltali hvaö íslenska kvikmyndagerö varðar, þ.e. um tíu milljónir króna, þá teljist hún verulega ódýr á evr- ópskan mælikvaröa. Og þeir eru bjartsýnir á útkomuna. GUÐJON KETILSSON myndlistarmaöur er höfundur leik- myndar og búninga leikritsins í kvikmyndinni og leikur reyndar nákvæmlega þann meölim hópsins líka. „Ég lít nú reyndar ekki á mig sem leikara beint, heldur svona frekar sem einn af hópnum enda mjög duglegur í því aö vera í hópn- um í myndinni," segir Guöjón og bætir því viö aö reynslan af ieikn- um og ekki síst því aö feröast meö leikmyndina hafi veriö vel um- stangsins viröi. „Fyrir utan leik- myndina í leikritinu þurfti auövitaö ekkert annaö því aö leikmyndin t kvikmyndinni annars er bara umhverfiö á hverjum staö. Ég gat kláraö leikmyndina áöur en viö fórum utan og þaö er eiginlega ekki hægt aö segja aö nokkur vandamál hafi skapast varöandi hana á leiðinni. Ekki nema kannski þaö aö btllinn, Skúli, var stor hlgti af leikmyndinni og viö lentum einu sinni i því aö koma bílnum ekki fyrir þar sem viö áttum aö leika. Þá var bara aö finna aörar lausnir á málinu og gaman aö takast á viö þaö.“ Guöjón hefur áöur veriö viöloö- andi leikhúsiö Svart og sykurlaust hvaö gerö leikmynda og búninga varöar, en eins og þeir vita sem hafa séö eru sýningar þess litríkar mjög. Hvaö myndina varöar þá koma litir lítt viö sögu því aö hún er tekin á svart/hvíta filmu. „Þá notaöist ég aöallega viö grátóna- skalann og miklar andstæöur, bæði vegna filmunnar og svo til aö undirstrika muninn frá einni persónu til annarrar í leikritinu. Þaö var ágætt aö spreyta sig á þessu öllu saman og leiknum meö,“ segir Guöjón og svarar svo því hvort hann myndi endurtaka ævintýriö staaöi það til: „Tja, maöur er búinn aö gera þetta og ætli maöur myndi þá ekki vilja gera eitthvað annaö og svolítiö öðruvísi næst.“ ÞRÖSTUR GUÐBJARTSSON leikari heitir reyndar ekki Þröstur í myndinni Svart og sykurlaust heldur Dösti. „Þaö er ég kallaöur af vinum og vandamönnum og gælunafniö fór inn í handrit." — Eru þeir ólíkir Þröstur og Dösti? „Já, dálítiö. Hinn leynir svolítið á sér, ítalíu-Dösti á ég viö. Hann er svona einn af þeim sem segja hlutina stundum dálítiö óhugsaö og kannski átta sig ekki á því fyrr en eftir á. Er týpan sem alltaf er aö kaupa eitthvert glingur, ýmist fyrir sjálfan sig eöa til aö færa hinum i hópnum. Týnir til öll tæki- færi, 17. júni og hvaöeina. Talandi um 17. júní þá er þaö líka þessi Dösti sem haföi meö sér fjallkonu- búning, svonatil hátíöabrigöa!“ Þröstur hefur til þessa látið leik- sviöiö duga hvaö leiklistina varöar og segir að sér hafi þótt þessi fyrsta reynsla af kvikmyndaleik mikil og góö, en erfiö á köfium. „Sérstaklega biöin eftir því aö tæknin gengi upp, hún var stund- um nógu löng til aö byggja upp einhvern skrekk i manni," segir Þröstur og bætir viö að eitt af því sem honum var hvaö minnisstæö- ast hafi veriö hvaö dagarnir voru óhemjulangir og þreytan í kjölfar þeirra, „og svo hvaö þaö var óhemjugott aö koma „heim“ á kvöldin, fá sér rauöan drykk og hvílast fyrir annir næsta dags. ital- irnir eru líka yndislegt fólk sem býr til yndislegan mat,“ segir hann og klappar á þessi fimm kíló sem hann segir aö hafi bæst viö í feröinni, „reyndar ætla ég nú ekki aö ásaka itali um þau öll, Matti kokkur á þarna aö minnsta kosti 2,75 og litlu feitu ítölsku konurnar hitt.. “ Samantekt/Viiborg Einarsdóttir Myndir/Friöþjófur Helgason Skíða- kynning Einar Úlfsson og Halldór Matthíasson leiðbeina viðskiptavinum okkar um val á skíðabúnaði í versluninni á morgun frá kl. 14—18. AA FI5CHER TYROLIA PACHSTEIN adidas -1- TOPPmerkin í ikíðavörum Ofiið d ÞEKKING - REYNSLA - ÞJÓNUSTA FALKINN 105 REYKJAVÍK SUÐURLANDSBRAUT 8 - SÍMI 91-84670

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.