Alþýðublaðið - 02.02.1932, Blaðsíða 2

a
ALPföUBLAÐÍÐ
Nýti „yflrvald“ I Kefiavfk.
Margir hafa heyrt um sikiósmiið-
inn þýzka, sem fer í höfu'ðs-
mannsieinkienniisbúning og hand- j
tók borgarstjórann í Köpienick og
lagði hendur á bæjarsjóði’nin. En
núna i vikunni sem leið kom
spaugilegt atviik fyri’r í Keflavík,
sem mjög rninnir ’ á söguna af
höfuðsmanniinum frá Köpenick.
Maður úr Keykjavík, sem ekk-
ert dómsvald hefir frekax en
Oddur Siigiirgeirs&on, fer suður í
Kefiavík, setur par rétt, stefnir
tlil sín vitnum, yfirheyrir o. s.
frv. Maður þessl hlýtur pó að
viita, að það liggur alt að tveggja
ára fangelsi vdið pví að þykjast
vena yfirvald, en hann hefir vafa-
laust hugsað sem svo, að þar sem.
ekki hefði verið hreyft við hon-
um fyrir frammistööu hans sem
bankastjóra í íslandsibanika, þá
ýrði ekld farið að höfða mál á
sig út af þessu „lítiílræði", og er
það vafalaust rétt ályktað.
Maður sá, er hér um ræðir,
heitir Eggért Claesisen.
V estmanaaeyjaðBilan
Fjölmiennur sjómannafundúr var
‘haldinn í Vestmánnaoyj um í jgiær.
í dag réru tíu bátar, em þa'ð er
óskrá'ð á þá alla. Þdr, sem róa
á bátunum, eru aðallega útgerð-
armenn sjálfir og skylduiiö þeirra
og nokkrir fáir verkfaiisbrjótar.
/
Keflavíkurdeiilán stendur enn
við hið sama. Nefndin úr útger'ö-
larmannafélaginu í Keflavík var í
gær á fundi mie'ð tvaim.mönnum
úr stjórn Alþýðusambar.dsi'gs,
Jóni Baldvimsyni og Héðni Valdi-
mnrssyni, ásamt sáttasemjara rík-
isáms, Birni Þórðansyni lögm.anni,
Fúndiir voru haldnir frá kl. I1/2
til 31/2; frá kl. 6—8V2 og frá kl.
10—113,4 og voru í Alþingishúsr
ílnu. 1 dag kl. 11 hélt sáttasemjari
fund me'ð ne f n darniön num úr
Keflíavík, en óvíst er þegar þetta
er ritað um framhaid samninga.
Meðal útgerðarmanna í Kefla-
vík eru ekki fáir, sem sökum liins
lága verðs á. fiiski eru svo iilla
stæ'ðir aö þeiir geta ekki gert út
báta sína. Þessir menin eru margir
hverjir mjög ósáttfúsir, því peir
vita, aó þeir géta hvort ed er
ekki gert út, pó deilan lagist.
Þá er vert að athuga, að héðan
úr Reykjavík er sífelt kynt undir
útgerðarmönnum í Keflavík, og
er skiljanliegt, að t ,d. þeir Kveld-
úlfsmenn vilji að deilan verði sem
hörðust og sem lengst. Hún bom
þeim vel, þessi deila, því vegna
h'ennar glieymdust í bili svikrnu
sUdannálin á Hesteyri, og því
lengur sem detlan stendur, því
meiri er vonin tií þess að almenn-
in.gi gleymist alveg Hesteyrar-
málið.
Þcss er vert að geta, að þó
samningar séu byrja’ðiir, má vera
a'ð langt sé frá að dei'lan sé
leyst.
Grís fæddist nýlega í Dan-
mörku. Bar hann hjartað utan á
skrokknum, og sló það þar. Grís-
inn var drepinn.
Að gefnu tilefni lýsi ég pví yfir,
að ég á engan þátt í greiinum
þeiim, sem fjalla um Sigurð Pét-
ursison, formianin í Kieflavííki, í Al-
þýðublaðiinu og hefdi eldki lagt þar
eámn staf til. Ekki heldur hefi ég
átt tal við nokkurn mann um
skrásetning á m/b. Húldu, eða á
niéinin hátt haldi'ð því á lofti að sú
skrásietning fæii of seint fram.
Ókunnugt er mér um ástæður
tíl þess, að * Sigurður Pétursson
átítur mig hæfastan til að gefa
sér þennian umrædda vitnisburð
í Alþýðublaðiinu, en vera kann
það af því, að hann veirt mig
vél kunnan sínum Iyndiiseimkenm-
um. Tilraun þeirri,, er hann gerir
til að hnekkja mannorði mínu 0g
sverta mig í augum almennings í
Morgunbl. 30. f. /n., læt ég ó-
svarað hér. Ætla mér ekki að
fara í aurkiast við haun. En ég
mun leáita réttar míns á annan
hátt, 0g upplýsiist þá hvort Sig-
urður Pétursson er fær um að
standa við þau orð, er hann hefir
látið um mig falla.
Keflavík, 30 .jan. 1932.
Gudm. Pálsson.
Ótalmrkað aíhafnaírelsi
eftir stiórcarskránns.
Ef að hús og hurðir brýt,
held á stað til rána,
ölium málum óðar skýt
undiir stjórnarskrána.
Bf í poka einhvern ber
e'ða dreg á gljánni,
leyfileg sú athöfn er
eftiir stjórnarskránni.
Ef aö stúlka mætiir mér,
mens- ég nauðga -gnánni.
Sízt mig þar um saka ber
samkvæmt stj ó rnarakrámni.
Þótt ég kann sfce myrði. mansn,
min sem girnist þráin,
lízt mér eins að leikinn þann
leyfi stjörnarskráin.
(Frh.)
Keflvíkingúr.
Stun.dum koma l'yi'ÍT mienniina
þau augniablfí, að lítilfjörleg at-
viik 'líta út eáns og lykill að and-
dyri atburðanna eða sem lieitar-
lijós, er á örstund varpa birtu yfir
það, sem áður var óljóst eða þoku
hulið.
Slík stund var mér sú, er ég
las greina: „Sjáandi sjá þeir
eigi“ í Mgbl. s. 1. laugardag.
(Ef einhver lesandi Alþbl. ekki
hefiir lesið þá greiin, ætti hann að
gera það sem fyrist.)
Það er ekki daglega sem fúlsk-
an og flónskan verða — óviljiandi
þó — jafn saihtaka úm að svifta
hjúp helgislepjunnar af augliti yf-
irstéttar-hrokans og gæsialappaðr-
ar „góðgerða'-starfsiemi.
Höfundur greinarinnar, sem
segiist vera kona, véður fram á
ritvöllinin, klyfju'ð bak og fyrir
af bi'btíutilvitnunum., útblásin af
hugarfari Faríseans, ssm þakkaði
guði að hann var „ekki eins og
þessi tol I heimt umaður“, sveitt af
guðhræösilu og geðiilsku — eins
og Þorgerður í Dal.
Og þaö er svo sem ekbert und-
arlegt þó blesisuð mainniesikjan
komist í geðshrædngu og opin-
beri óþægiléga íuikið af hugsUn-
arhætti stéttar-systra og -bræðra
sinna í Kcflavík. Til þess eru
ærnar ástæður. Verkamaður í
Keflavík hefir gert sig sekan í
svívirðilegu athæfi, að dómi
greinarhöfundar, .athæ-fi, sem ekki
er samboöið nema „óþverramiönn-
um“ og „fláráðum Júdösum".
Sakirnar eru aðallega þes-sar:
Hann hefir tekið þátt friðsam-
legum samtökum stéttarbræðra
sinua. Meira að segjia verið aðal-
hvatamaður að stofnun verklýðs-
félagsins og þektur um mörg ár
sem einn af fáum Alþýðuflokks-
möinnum í Keflavík. Hann kom
hingað tiíl Reykjavíkur, að nokkru
leytiii tiil að Ieita sér lækninga og
að nokkra leyti vegnsa ofsókna
útgerðafmanna. Og þegar hiugað
kom varð honum það sama á og
Jesús frá Nazanet, — han;n bar
sannleikanum vitni. Þó er enn ó-
tálin stærsta sökin og jafnframt
þyngstu rökin, sem höf. færir
fram tiil réttlætingar athæfi út-
gierðarmannannia. Maðurinn er
sem sé fátœkur,
Öllum þessum sökum er lýst í
greininni mjög rækilega, gáfulega
og af þeim næma siklningi miann-
úðarinnar, sem höf. virðist vera
svo ríkur af. En þungamiðja
greinarininar virðist e veria þassi
orð:
„Nú fjölgaði börnum Hannesar
og ekkii batnaði efnahagur hains
við það. En ár eftiir ár færðu
Keflvíkingar þeim hjónum fatia-
og matar-gjafir."
Ég veit ekki hvað lesendum
Alþbl. finst, þegar ’þeir lesa þessi
orð. Mér fyrir mitt leyti finst
það hart aðgöngu að trúa því, að
það sé kona og möðir, siem iiafi
skrifað þau. En sleppum því,
Þessi orð og greánin öll sýnir svoi
átakanlega hvað og til hvters hinl
borgarafega svo kallaða góð-
gerðastarfsemi er, — að hún ef
verzlun, þar sem matudnn og
fötáin, hieimsóknirnar og „guðsorð-
iö“, sem þeiim fylgir, j— alt þettai
„góðverka“-dras!l, sem aldnei bæt*
ir úr nema stundarþörf, er eins
konar gjaldniiðiil, siem sá, er
þiggur, á að láta fyriir sál og
sannfæringu. Og veii lionum, ef
út af því bregður! Vei honum,, ef
hann er svo „vanþakklátur" að
ala í brjósti stéttartillfi'nningu, ef
öll fátæktiin, umikomufeysið, gjaf-
fcnar og auðmýkingarniar, sent
þeim eru siamfara, hafa ekki beygi
hann svo, að hann þrátt fyrir alt!
dirfist að dreyma um réttlátara!
og betra líf hér á jörðunni íyrir
kraft samtaka vinnandi manna.
Þá fer mannástar-vél yfiirstéttar*
innaf af stað aftur, en bara öfugt.
Þá er ráðiist á eiinfcailíf maninsinsi
og heimilishagi, viðkvæmusttf
einkamál hans tætt í sundur fyrii’
augum nimenniugs, konurnar,.
sem komu svo hjartiagóðar með
nýmjólikina og siætsúpuna, eggin
og kökurnar, setjast nú við rit-
störfiin tiil að beitast fyrir málstað'
mianrna sinna með, þessu dásam-
lega vopni: Hannes Jónsson eC
fátækur. Við höfum gefið homnl
af hjartagæzku okkar. Og samt
er hann svona vanþakklátur og
ósvífinn.
Höfundur granarinnar lýteuir
máli sínu með því að líkja H. J*
við dýr og þar næst við Júdas.
Hverjum líkjast útgerðarmenn-
irnir í Kefliavík?
En myndiin, sem greinin sýnir
okkur af gjöfumi, góðverkum og
gæzku yfirstéttarinnar er skýr og
ætti að vera ógteymamleg. Henni
verður bezt lýst með þessari vísu?
Hylur gæran sauðar svaxta
soitinn úlf mieð'geði þungu,
dúfuaugu — höggomishj,a:nta,
hunangsvariir — eiiturtungu.
S.
Frá Gunnólfsvík er FB. skriifað:
7. dez. s. 1. gekk hér yfiir af-
spyrnings suðaustan-hvasisviörl
með hríðarhraglandi og öskrandí
renniugskófi. Töiluverður snjór,
var nýfega falliun. Veðurhæðin
var um 10 og hélst veðtíð allan
daginn og íram á nótt. Ár og;
lækir tóku þegar að fyilast af
kriapa, belgdu sig upp og flæclclu
á stórarn svæðum út yfir farveg-
iná. í veðrimu drápust 23 kimdiur
frá Hlíð á Langanesi með þeiim
hætti, að fjárhópur hafðii safnast
saman upp að giirðingu, en læfcur
belgdii siig upp að giirðingunini, og
drukknuðU þesisiar Idindur áður en
menn komu að. Stóran fjárhóp
1