Morgunblaðið - 23.05.1986, Side 6

6 B
-----—
- segja
David Höner og Alexandra Prusa sem kenna um þessar
mundir í Kramhúsinu
Argentínskur tangó er
ekki líkur tangó eins og
hann er dansaður ann-
ars staðar í heiminum.
Hann er í rauninni hluti
af ákveðnum lífsstíl," segja þau
David Höner og mótdansari hans,
Alexandra Prusa, og taka sporið á
Mokka máli sínu til sönnunar.
Viðstaddir kaffihúsgestir draga sig
hljóðlega í hlé meðan þau sveifla
sér um staðinn með tvenns konar
ólíkum tilburðum. Argentínski mát-
inn virðist ótvírætt vera einlaegari
en sá franski sem þau taka til
viðmiðunar og segja að hafi orðið
til síðar í stórum danshúsum og
eigi lítið skylt við þann uppruna-
lega, argentínska. Við gefum þeim
orðið á ný: „í argentínskum tangó
er það aðalatriðið aö vera maður
sjálfur, það er hægt að kenna
grunnsporin en svo er þetta allt
spurning um að gefa sjálfan sig
allan í dansinn. Þeir sem læra hjá
okkur komast fljótt aö því að það
er ekki nóg að kunna bara sporin,"
segja þau og eru ákveöin á svip.
Þau eru hingað komin til að kenna
argentínskan tangó á námskeiðum
sem haldin eru í Kramhúsinu, en
þau munu einnig koma fram í
klúbbi Listahátíðar.
David og Alexandra eru bæði
svissneskir ríkisborgarar. Hún
segist vera „barn Evrópu", eigi
reyndar rússneskan föður, en hafi
búiö víða á meginlandinu frá því
hún man eftir sér. „Segðu bara
að ég sé evrópsk. Það er réttast,
þó vegabréfið mitt sé svissneskt,"
segir hún. David er hins vegar alinn
upp í Zurich. „Til að byrja með er
rétt að geta þess aö við erum ekki
dansarar að mennt. Það er meira
tilviljun að við lentum í þessu. Við
höfum verið við þetta undanfarin
fjögur ár, en núna í seinni tíð höf-
um við einnig unnið að öðrum
hlutum í leikhúsum," segja þau
Alexandra og David.
Alexandra er leikari að mennt,
en David er rithöfundur. í samein-
ingu hafa þau verið með svokallað
tangóleikhús í Zurich sem þau
Ragnhelður Tryggvadóttlr og
J6n HJartarson.
kom, við höfðum bar þar sem
starfsfólkið sveiflaðist um í tangó,
það var hægt að fá mat og svo
framvegis. Fólk fékk þannig fyrst
í stað skemmtun sem það tók þátt
í sjálft að einhverju leyti, en svo
tókum við smám saman við með
leikþátt. Órjúfanlegur hluti tangó-
leikhússins er svo tónlistin og þá
einnig söngur, sem Alexandra
hefur séð um. Fyrst í stað sýndum
við í tjaldi, en það reyndist þrátt
fyrir allt of dýrt í rekstri þannig að
nú förum við á milli með sýningar
okkar. Við sýndum til dæmis
„Tango Palace" í Sviss, Austurríki,
Hollandi og Vestur-Þýskalandi og
við höfum farið með fleiri verk
landa á milli auk þess sem við
höfum verið með svona tangónám-
skeið í nokkrum löndum," segja
þau.
David var hér á landi síðastliðið
haust og var þá með tangónám-
skeið hjá Kramhúsinu. Því vaknar
sú spurning hvernig hann hafi
komist í kynni við ísland? „Síðast-
liöið haust sat ég heima hjá mér
í Zúrich og reyndi að einbeita mér
að skriftum. Það gekk engan veg-
inn. Síminn hringdi án afláts og
einhvern veginn finnst mér að
Dögg KAradóttlr og Þorstolnn
Qelrharðsson.
diktsdóttur og ég fókk afnot af
sumarbústað hennar á Eyrar-
bakka. Ég sat við skriftir í nokkrar
vikur, en vegna þess hve allt er
dýrt á íslandi neyddist ég til að
leita mér að vinnu. Það var þá sem
Árni Ibsen vísaði mér á Kramhúsiö.
Það þarf svo ekki að tíunda það
frekar, ég tók að mér að kenna
nokkrum íslendingum argentínsk-
an tangó. Það var skemmtilegur
tími," segir David. Hann bætir við
að það hafi gengið vel að kenna
íslendingum. „Enda er tangó
þannig dans að það fá einhvern
veginn allir, hvar sem er í heimin-
um, sömu tilfinninguna fyrir hon-
um ef þeir á annað borð gefa sig
honumávald."
Þau Alexandra dvöldu í nokkrar
vikur í Buenos Aires til að kynna
sér tangómenningu þár um slóðir.
„Það má segja að í Argentínu sé
tangó hluti af daglega lífinu, alla
vega hjá ákveðnum hópum. Upp-
runalegu tangóstaðirnir eru hreint
ótrúlegir. En það þarf að leita til
að finna þá. Þangað mæta menn
og konur eftir amstur dagsins.
Hinn argentínski „tangero" kemur
með hvíta skyrtu í töskunni, hugs-
anlega líka trefil og svartan hatt,
nu
jh
! ‘Bí
■ Í9
V3
hafa kallað „Tango Palace" eftir
fyrsta verkinu sem þau settu upp
og skrifað var af David. „Verk fyrir
tangóleikhús byggja á ákveðnum
persónugerðum úr tangóheimin-
um, sem bæði eru vondar og góð-
ar. Verkið „Tango Palace", sem
byggt var á sögu eftir Jorge Luis
Borges, var þannig upp byggt, að
við reyndum að hafa andrúmsloftið
eins og á argentínskum bar, við
buðum fólki upp í dans þegar það
dyrabjallan hafi líka hringt stans-
laust. Ég sá að þetta myndi ekki
ganga, ákvað að fara á einhvern
stað þar sem ég þekkti engan,
leitaði á landakorti og rak augun í
ísland. Þar myndi ég örugglega
ekki þekkja neinn! Það var svo fyrir
tilstilli Jóns Laxdal, kunningja míns
sem býr í Zúrich, sem ég kom
hingaö til lands. Hann benti mér á
að hafa sambánd við Brynju Bene-
_______MORGUNBLAÐIS, FÖSTUDAGUR g3. hJAJ L9§6 , ,_ 1
--------------------------------------------------—-
„Argentfnskur tangó er i
hluti af ákveðnum lífsstíl" i