Morgunblaðið - 04.07.1986, Síða 5
MORGUNBLAÐIÐ, PÖSTUDAGUR 4. JÚLl 1986
5
Gekk 100 km
eftir hjálp
Ungir Frakkar í hrakningnm á Sprengisandi
Weber var illa til reika og
úrvinda enda matarlaus og illa
klæddur.
Landsvirkjun hafði síðan
samband við Landhelgisgæsluna
sem sótti hina hijáðu ferða-
menn. Þau komu loks til Reykja-
víkur um hálftvöleytið í gær.
MINNI þyrla Landhelgis-
gæslunnar var kl. 10 í
gærmorgnn send eftir
tveimur frönskum ferða-
mönnum sem voru í nauð-
um staddir á Sprengisandi.
Hér var um að ræða tvö
ungmenni frá París, 22 og 28
ára. Þau voru á ferð um hálendi
íslands á bílaleigubíl og höfðu,
þrátt fyrir að þau vissu að leiðin
væri lokuð, ákveðið að fara
Sprengisand. Sú ferð endaði þó
ekki betur en svo að jeppi þeirra
festist er þau voru að fara yfir
Fjórðungssandskvísl skammt frá
sæluhúsunum f Nýjadal.
í samtali við Morgunblaðið,
skömmu eftir komuna til
Reykjavíkur, sögðu þau að eftir
að bíllinn festist hefðu þau reynt
að vaða yfír ánna en duttu í
hana og blotnuðu upp fyrir haus.
Þau hefðu síðan komist að sælu-
húsunum en voru orðin all þjök-
uð eftir vosbúðina.
?*sas
Mbl./Ámi Sæberg
Weber Sylvain og
Mauries Evelyne
við komuna til
Reykjavikur.
Weber var
greinilega mjög
hijáður enda hafði
hann nýlega
gengið 100
kilómetra eftir
hjálp.
Mbl./Ámi Sæborg
BilaleigubUlinn strandaður i
Fjórðungssandskvisl skammt
frá sæluhúsunum i Nýjadal.
Stúlkan, Mauries Eveljme, sú
yngri þeirra, fékk hita um nótt-
ina og þótti samferðamanni
hennar, Weber Sylvain, ráðlegra
að leita eftir hjálp. Hann hélt
af stað fótgangandi um hádegi
á miðvikudag en sagðist ekki
hafa hitt nokkra manneskju fyrr
en hann rakst á bíl frá Lands-
virkjun 22 klukkustundum og
100 kílómetrum síðan.
Minni þyrla
Landhelgisgæslunnar, TF-Gró,
sótti f erðalangana á
Sprengisand. Eins og sést á
myndinni voru þau ekki
beinlinis klædd fyrir hrakninga
í íslenskri náttúru.
Mbl./Ámi Sæberg
DROTTNING DANSTÓNLISTARINNAR
GLORIA
GAYNO
Ótrúlegt en satt, hún
kemurtil íslands
ásamt stórhljóm-
sveit og skemmtir
11. og 12. júlí.
Margar heimsfrægar söngkonur hafa verið
kallaðardiskódrottningar, t.d. Donna Summer,
Grace Jones og Tina T urner, en aðeins ein
hefur raunverulega veriö krýnd af alþjóðasam-
tökum plötusnúða: Gloria Gaynor.
Hún hefur unnið Grammy-verðlaun, hennar
er að góðu getið í ekki ómerkari bók en „The
World Book Encyclopedia" og lagið hennar,
I Will Survive, sem sumir kalla nýjan þjóðsöng
fyrir allan heiminn, seldist i 5 miljónum ein-
staka á fyrsta misserinu eftir að það kom út.
Síðar var það gefið út á spænsku, frönsku,
arabísku, japönsku og fleiri tungumálum.
Platan þaut upp vinsældalista um víða veröld
en á meðan var Gloria gerð að heiðursborgara
Zululands og skömmu síðar fór hún í hljóm-
leikaferð um Austur-Evrópu.
Hver þekkir ekki lög Gloriu eins og:
Honey Bee, I am What I am, Never Can Say
Goodbye og Reach Out.
Breiðskifa hennar, Never Can Say Goodbye,
ert.d. fyrsta hljómplata sinnartegundar í
heiminum. Hún er hlaðin liflegri diskómúsík
til að dansa eftir og hvert lag fellur umsvifa-
laust inn í það næsta, þannig að hvergi er
hlé á plötunni, hvergi dauður punktur.
Reyndar var svipuð aðferð notuð við gerð
plötu Bítlanna Seargent Peppers Lonely
Hearts Club Band, en sú plata var ekki
„stanslaust fjör“ frá upphafi til enda.
MIÐASALA OG
BORÐAPANTANIR
í SÍMA 77500.