Morgunblaðið - 18.02.1987, Qupperneq 2

2 B
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 18. FEBRÚAR 1987
HVÖT 50 ÁRA
HVATARKONUR hafa þau 50 ár, sem liðin eru frá stofnun félagsins, skipað sér í fylking-
arbrjóst sjálfstæðismanna og barist af krafti fyrir stefnu flokksins. Þær hafa látið til sín
taka á ýmsum sviðum og leitaði Morgunblaðið til nokkurra þeirra og spurði þær hvað þeim
væri efst í huga nú á afmæli félagsins, er bæri upp á kosningaár.
Sólveig
Pétursdóttir:
HVÖT
— kvenfélag
á tímum
jafnréttis!
Fyrir nokkru tók ég þátt í sjón-
varpsþætti, sem frambjóðandi Sjálf-
stæðisflokksins, ásamt konum frá
hinum stjómmálaflokkunum. Til mín
var beint spumingu um Hvöt og
hvort það væri ekki gamaldags og
úrelt að sérstakt kvenfélag væri til
innan stjómmálaflokks á þessum
tíma jafnréttis. Ég hafði í raun aldr-
ei hugleitt spumingu sem þessa en
man þó að ég svaraði eitthvað í þá
vem, að innan Sjálfstæðisflokksins
hefðu frá upphafi verið starfandi
sérstök félög. Líkt og Heimdallur
er félag ungra sjálfstæðismanna og
Óðinn er félag sjálfstæðismanna í
launþegasamtökum, þá er Hvöt fé-
lag sjálfstæðiskvenna í Reykjavík.
Enginn hefur séð ástæðu til þess
að breyta þessu, enda Sjálfstæðis-
menn íhaldssamir í eðli sínu.
Ég er á þeirri skoðun, að þrátt
fyrir aukið jafnræði milli kynja sé
engin ástæða til breytinga á þessu
fyrirkomulagi.
Hvöt hefur, eins og önnur félög
innan Sjálfstæðisflokksins, gífurlega
miklu hlutverki að gegna, ekki síst
fyrir kosningar og við kosninga-
undirbúning. Markmið Hvatar er
beinlínis að stuðla að aukinni þátt-
töku kvenna í stjómmálum, sér-
staklega til að verða fulltrúar á
Alþingi og í borgarstjóm Reykjavík-
ur.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur ávallt
haft mest fylgi kvenna allra
íslenskra stjómmálaflokka. Þegar
minnst er á árangur kvenna í stjóm-
málum þá er ljóst, að einungis innan
Sjálfstæðisflokksins hafa konur
komist til æðstu metorða. Sjálfstæð-
ismenn hafa borið gæfu til þess að
velja konur bæði sem borgarstjóra
og ráðherra. Allt tal pólitískra and-
stæðinga í þá veru, að konur eigi
erfitt uppdráttar innan Sjálfstæðis-
flokksins, er því markleysa ein. í
raun er þetta tal vægast sagt furðu-
legt, þegar litið er til þess, að eina
von kvenna um frama í öðrum
stjómmálaflokkum, virðist vera svo-
kallað „kvótakerfi", þ.e.a.s. það, að
flokkar verði skyldaðir til að hafa
ákveðinn fjölda kvenna á framboðs-
listum sínum.
Sagan sýnir, að Sjálfstæðisflokk-
urinn þarf ekki á slíku fyrirkomulagi
að halda og það er ekki síst fyrir
tilstilli Hvatar, félags sjálfstæðis-
kvenna í Reykjavík. Því langar mig
til að óska Hvöt og Hvatarkonum
til hamingju með þennan merka
áfanga. Við skulum minnast þess,
að Hvöt er ekki bara fyrir konur,
heldur vettvangur sjálfstæðismanna,
sjálfstæðismanna með áhuga fyrir
stjómmálum, hvort sem málin em
„mjúk eða hörð“, eins og nú þykir
viðeigandi að orða hlutina. Hvöt er
líka vettvangur fyrir sjálfstæðis-
Sólveig Pétursdóttir, héraðs-
dómslögmaður, erí 8. sætilista
Sjálfstæðismanna í Ileykjavík.
menn, sem vilja fylgjast grannt með
þróun í þjóðfélagi, sem er í stöðugri
mótun.
Við sjálfstæðismenn trúum því,
að markviss framkvæmd sjálfstæðis-
stefnunnar veiti okkur betri mögu-
leika á gæfuríku lífi. Þess vegna
þurfum við, félagar í Hvöt, að taka
höndum saman og stuðla að glæsi-
legum árangri Sjálfstæðisflokksins
í komandi kosningum.
Ólöf
Benediktsdóttir:
Mestu skiptir
að „undir-
staðan rétt
sé fundin“
Meðal þeirra málaflokka, sem
Hvöt hefur frá upphafi látið sér
annt um, em skóla- og menningar-
mál. Á því sviði hafa orðið geysimikl-
ar breytingar og framfarir sl. 50 ár.
Glæsilegar skólabyggingar hafa ris-
ið um land allt, kennaraskóli hefur
verið efldur og heitir nú Kennarahá-
skóli og sífellt er bætt við greinum
í Háskóla íslands, sem nýtast kenn-
araefnum. íslendingar hafa eftir
megni fylgst með nýjungum í skóla-
og fræðslumálum úti í hinum stóra
heimi og fjöldi fólks sækir sér árlega
menntun í erlenda háskóla og
menntastofnanir. Þetta er vitanlega
flest af hinu góða, þó að stundum
hafi viljað brenna við, að við séum
óþarflega hvatvís og nýjungagjörn á
þessu sviði sem öðmm.
Margs bera að gæta í sambandi
við skólagöngu bama og unglinga.
Þar tel ég mestu máli skipta, að
Ólöf Benediktsdóttir, me. íta-
skólakennari, fyrrverandi
formaður Hvatar.
„undirstaðan sé fundin", og á ég þar
bæði við það, að bömum sé þegar
í upphafi kennt það, sem mestu
máli skiptir, þ.e. að hlusta, tala, lesa,
skrifa og reikna, sem er gmndvöllur
alls náms og ekki síður hitt, að nem-
endur skilji, hvað verið er að kenna
þeim. Ef þessi þáttur kennslu er
vanræktur, er hætta á, að önnur
fræðsla sé unnin fyrir gýg. 011
kennsla verður að miða að því að
Hvatarkonur ávallt
frcmstar í flokki
Kveðja frá Þórunni Gestsdóttur, formanni
Landssambands sjálfstæðiskvenna
Við fæmm Hvöt, félagi sjálf-
stæðiskvenna í Reykjavík, heilla-
óskir á merkum tímamótum. Félag
með hálfrar aldar líftíma á að baki
marga áfanga, mörg spor, sem
markað hafa söguna. Hvöt á sér-
staklega merka sögu að baki, því
félagið haslaði sér völl á vettvangi
þjóðmálanna strax í upphafi. Fé-
lagið hefur lagt dtjúgan skerf af
mörkum til uppbyggingar þess
nútímaþjóðfélags sem við lifum í
í d ag.
I forsvar fyrir þetta félag sjálf-
stæðiskvenna hafa alltaf valist
kjamakonur, sem af dug og festu
hafa leitt félagið fram á við. Þær
hafa tekið forystu, leitt þjóðfélags-
umræðuna hveiju sinni til heilla
fyrir konur.
Hvöt hefur lagt sitt af mörkum
til þjóðfélagsumræðunnar hveiju
sinni til mótunar og eftirbreytni.
Eitt aðalmarkmið allra sjálf-
stæðiskvenna er að stuðla að
framgangi stefnu Sjálfstæðis-
flokksins, vinna að víðsýnni og
þjóðlegri umbótastefnu á grund-
velli einstaklingsfrelsisins með
hagsmuni allra stétta fyrir augum.
Sem félag kvenna í stærsta stjóm-
Þórunn Gestsdóttir
málaflokki landsins hafa málefni
kvenna, af hvaða toga sem er,
verið félagsmönnum hugleikin.
Þeir málaflokkar, er varða konur
sérstaklega, hafa verið teknir til
umQöllunar hjá Hvöt eftir því sem
þurfa þótti hveiju sinni. Félagið
hefur borið gæfu til að vera í
straumnum, iðu stjómmálanna, og
er góður liðsauki þar. Stjómmála-
umræða dagsins og málefni ein-
staklinganna em skoðuð og
skilgreind í Hvöt.
Margir brautryðjendur hafa
komið úr hópi Hvatarkvenna. Kon-
ur úr einu fjölmennasta stjóm-
málafélagi landsins hafa víða
haslað sér völl. Og þær munu halda
áfram landvinningastarfmu, því
enn em margir akrar óplægðir þó
jafnrétti sé í höfn.
Þó jafnréttið sé í höfn á borði
verður starf Hvatar sjálfsagt í
nánustu framtíð að vinna að frek-
ari framgangi kvenna í stjóm-
málum og vera áfram leiðandi afl
í íslenskum stjómmálum.
Hvöt er stærsta aðildarfélag
innan Landssambands sjálfstæðis-
kvenna og hefur samstarfíð á milli
„móðurfélagsins" og Reykjavíkur-
félagsins verið mjög náið.
Við vitum að Hvöt verður áfram
sem hingað til leiðandi afl innan
vébanda sjálfstæðiskvenna og við
vitum líka að Hvatarkonur verða
fremstar í flokki til að vinna að
aukinni þátttöku kvenna í stjóm-
málum.
koma hveijum einasta einstaklingi
til einhvers þroska og þess vegna
er alrangt að ætla sér að steypa alla
í sama mót. Áhugasvið em mörg
og hlutverk skóla hlýtur að vera það
að gera mönnum kleift að njóta sín
sem best. Auðvitað verða börn og
unglingar að læra öguð vinnubrögð
þegar í upphafi og auðvitað er viss
kjami, sem allir verða að læra,
hversu óljúft sem þeim kann að
þykja það þá stundina. Það hlýtur
að vera þáttur í uppeldi hvers og
eins, því að menn eiga ekki alltaf
kost á að velja og hafna, þegar út
í lífsbaráttuna er komið.
Eftir grunnskóla hefst valfrelsi
einstaklingsins. Áfram em þó nokkr-
ar greinar sem öllum er skylt að
nema. Þar tel ég, að íslensk tunga,
saga og menning skipti mestu máli,
þ.e.a.s. ef við ætlum að halda áfram
að vera íslendingar. Þar verðum við
að sækja fram á öllum vígstöðvum;
á heimilum, í skólum, á Alþingi og
síðast en ekki síst í fjölmiðlum, því
að víða er pottur brotinn á öllum
þessum sviðum.
Mikið er um það rætt, að nauðsyn-
legt sé að leggja stund á hagnýt
fræði, sem mér dettur í hug, að sé
ef til vill það bókvit, sem í askana
verður látið. Það er út af fyrir sig
ágætt. Hrædd er ég þó um, að ýms-
ir finni til andlegrar fátæktar, ef
hætt verður að leggja rækt við hinn
títtnefnda menningararf.
Nú hefur menntamálaráðherra
lagt fram á Alþingi frumvarp til laga
um framhaldsskóla. Brýnt er að
frumvarp þetta sé athugað gaum-
gæfilega, því að í fljótu bragði
virðast á því agnúar, sem þó hlýtur
að vera hægt að lagfæra. Þarna
skiptir miklu, að farið sé að öllu
'með gát, svo að ekki hljótist slys af.
Miklar framfarir hafa átt sér stað
í skólamálum síðastliðin 50 ár, bæði
hvað varðar húsnæði og tæki en
ráðamenn verða að gera sér grein
fyrir því, að án hæfra kennara er
hvoru tveggja gagnslítið og því verð-
ur að grípa í taumana, áður en allir
kennarar snúa sér að „hagnýtari"
störfum.
Ég óska Hvöt heilla á 50 ára af-
mælinu og þakka félagskonum,
ungum sem öldnum, ánægjulegt
samstarf á liðnum árum. Ég vona,
að Sjálfstæðisflokkurinn beri giftu
til að njóta samstarfs við Hvöt um
ókomin ár.