Alþýðublaðið - 16.04.1932, Blaðsíða 3

P'fnWi ymM- |wp sps pt
Laks var fnunvarpiö ni'greitt
til neðri deildar meö 9 atkvæðum
gegn 3. Með því greiddu atkvæði
Jón Baldvinsson, íhaldsflokks-
niennirnir 6, Jón í Stóradal og
íngvar Pálmason, en á móti því
Páll Hermannss'On, Jónas ráð-
faerra og Guðmundur í Ási. Magn-
tús Torfason og Einar á Eyrar-
landi greiddu ekki atkvæðii.
Búlgarar geta ekfet borgað.
Genf, 15. apríl. U. P. FB. Full-
trúar Búlgaríu í Pjóðabandalag-
inu hafa tilkynt, að frá og með
deginum í dag geti Búlgaría að
eins greitt helining þess, sem
henni ber að greiða af erlendum
skuldum í vexti og afborganjr,
eða 35 milljónir leva, í stað 70.
—7 Hér með eru ekki taldar skaða-
bótagreiðslur, sem Búlgaría greið-
ir ekki nú og hefir ekki gert um
skieið.
Sólarljóð.
Bjarna Björnssonar.
Hér fara á eftir tvö erindi, sem
Bjarni Björnsson hefir sungið
íundanfarið í Gamla Bíó og syng-
ur á morgun. Ma'ður verður eitt-
hvað svo léttlyndur og hreyfur
af því að hlusta á hann syngja
þessi erindi, og því eru þau birt
hér:
Sumarið kemur og svartnættið
dvín,
með sólskin og birtu það kemur
til þín;
veturinn hverfur með kulda og
hríð,
komin er sólin svo fögur og blíð.
Sól úti. Sól inni.
(Sól í hjarta. Sól í sinni.
Sól og gleði í sálu minni.
Himininn blánar, við bláhveli
ránar,
það hlýnar og hlánar.
Haustmyrkrið gleymist og hrygð
þín og sorg,
er heilsar þér smámey í Víkur
borg,
með: Sól úti, sól inni,
sól í hjarta, sói í sinni,
sói, bara sól.
Ég kem eins og sumar með sól-
skin og grín
og syng ykkur fegurstu vor-
kvæðin mín;
nú veri hver einasti kátur í jkvöld,
þvi kvæðin og sólskinið taka sér
völd.
Bros úti. Bros inni.
pros í hjarta. Bros í sinni.
Sól og gleði í sálu minni.
Við skulum syngja og sálimar
yngja
og klukkunum klingja.
Svo kveðum við gleði og bros á
1 ^ brá.
Brosin verða að sólskini smú-
meyjum hjá,
með: Sól úti. Sól inni.
£ól í hjarta. Sól í sinni.
SóJ, bara sól.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
9
Yfir 2% miiijön kr. til verklegra fram-
kvæmda og atvinnabéta.
með klofningi gera mátt verka-
lýðsins að engu.
Þjódverjí.
FjárlagahótatiKlSniir 41pýðaflokksins.
ASpingi.
Nú, þegar Alþýðublaðið kemur
úr prentun, mun vera hafin 3. um-
ræða fjárlaga í neðri deild al-
þingis.
Fulltrúar Alþýðuflokksiiis í
deildinni, Héðinn Valdimarsson,
Haraldur Guðmundsson og Vil-
mundur Jónsson, flytja tillögu um
500 þúsund kr. fjáryeitingu til at-
vinnubóta í kaupstöðum og kaup-
túnum, gegn tvöföldu framlagi
frá hlutaðeigandi bæjar- og sveit-
ar-félögum, enda sé þeim gefimi
kostur á láni úr Bjargráðasjóði,
er nemi helmingi framlags
þeirra. Atvinnubótaféd ijrði pá
samtals ri/2 milljón kr.
Sömulei'ðis leggja þeir til, aó
véittar ver'ði og hækkaðar upp-
hæðir til sérstakra verkliegra
framkvæmda, svo sem hér segir:
Fjárveiting til vegagerða verði
hækkuð um 185 þús. kr. frá því,
sem er í frumvarpinu (tii þess-
ara vega: Suðurlandsbrautar 100
þús., Jökuldalsvegar 50 þús.,
Fjarðarheiðarvegar 14 þús.,
Breiðadalsheiðiarvegar vestra
hækki um 11 þús. i 16 þús., Snæ-
fellingabrautar 10 þús.). Fjárveit-
ing til brúagerða hækki um 40
þús. í 100 þús. Fjárveiting til
að ieggja nýjar símalínur hækki
sömuleiðis um 40 þús. í 100 þús.
Fjárveiting til bryggjugerða og
lendingabóta hækki um 50 þús.
i 70 þús. Fjáriagafrumvarpið ger-
ir ráð fyrir, að ríkið leggi til
þriðjung kostnaðar vi'ð a'ð gera
þær bryggjur og lendingabætui-,
sem fé er veitt til. Samkvæmt
því á mótttillagið að hækka um
100 þúsund kr. Fjárveiting til
nýrra vita hækki um 40 þús. kr.
í 90 þús. Til byggingar skipa-
smíðastöðvar í Reykjavík séu
veittar 130 þús. kr., gegn tvö-
Þýzkaland.
— (Nl.)
Þegar athuguð eru öll þau
hryðjuverk, sem unnin hafa verið
af nazistum síðustu árin á fpr-
göngumönnum verkalýðsins, þarf
ekki að efa, að nazistar mundu
stytta hverjum einasta verka-
mannaforingja aldur, sem ekki
kæmist undan úr landi.
Það er því ekki að furða þó
margir hafi borið kvíðboga fyrir
því hvernig færi við forsetakosn-
inguna, og það er sízt að furða,
þó jafnaðarmienn kysu íremur að
kasta atkvæðum sínum á Hinden-
burg gamla en að eiga á hættu að
Hitler kæmist að. Það er heidur
enginn vafi á því, að miargir
kjósendur, sem venjulega fylgja
kommúnistum, hafa kosið Hind-
inburg af þessum sömu ástæðum.
Margir Islendingar, sem tala'ð
hafa við mig um Þýzkaland,
földu framlagi (260 þús. kr.) frá
Reykjavikurbæ og Reykjavíkur-
höfn.
Tillögur Alþýðuflpkksfulitrú-
anna um fjárveitingar til atvinnu-
bóta og annara verklegra fram-
kvæmda (auk þess, sem fyrir er
í frumvarpinu) nerna þannig sam-
tals:
Ur ríkissjóði 985 þús. kr.
Móttiilag til atvinnu-
bóta 1000 — —
Mótíillag til skipa-
smíðastöðvarinnar 260 — —
Samtals: 2245 — —
eða að meðtöldu
auknu móttillagi til
bryggjugerða og
lendingarbóta 100 — —
Alis: 2345 — —
þ. e. um
VU—V/z milljónir feróna.
Éinnig flytur Haraidur Guð-
mundsspn tillögur þær, sem hann
frestaði við 2. umræðu fjárlaga,
um heimild fyrir stjómina til að
leggja frám alt að 200 þús. kr.
sem hlutafé í sildarbræðslustöð,
er reist verði á Seyðisfirði, og að
gefa eftir innflutningstolla af véí-
um og efni til byggingarinnar eða
auka framlagið sem því nemur,
jog í öðru lagi íil að leggja fram
alt að 75 þús. kr. til þess að
koma á fót sögunarverksmiðju á
Seyðisfirði í helmingafélagi við
kaupstaðinn. —
Þjóðin þarf framkvæmdir.
Verkafólkið þarf atvinnu. Það er
ekki framkvæmdaleysi og sultar-
fjáriög, sem verður til bjargar.
Á atvinnmkortstímum eiga
jramkvœmdir ríkisins að vvra
mestar.
hafa spurt mig hvprt verkalýö-
urinn geti ekki reiist rönd við
nazistum ef í har'ðbakka slægi.
Því svara ég, a'ð hann gæti það
ef hann stæði sameina'ður. En
hann er klpiinn í tvent, lýðræðis-
jafnaðarmienn og kommúnista, og
milli þeirra er svo mi'kið hatur,
að samvinna er að líkindum ó-
hugsandi. Tel ég ósamkomulag
þetta hokkuð báðum að kenna,
en þó einHum kommúnistum, sem
virðast beita aðalkröftum sínum
til þess að reyna að sýna verka-
lýðnum fram á að allir verklýðs-
foringjar, sem ekki fylgja komm-
únistaflokknum, séu svikarar.
Að lokum þetta: Það tel ég
imesta lán íslenzka verkalýðsins,
að hann skuli vera sameinaður i
einn stóran flokk, og óska ég
þess íslenzkri alþýðu af héilum
hug, að hún skilji mátt einiingar-
innar og styðji ekki þá, sem viilja
I gær voru þesisi frumvörp, auk
nokkurra fleiri, afgreidd tiil 2-
umræðu í neðri deild og til
nefnda: Frumvörpin tvö, sem
Haraldur Guðmundsson er aðal-
flutningsmaður að, um að hætt
verði að taka hærra útflutnings-
gjald af síld og síldamfurðum en
öðrum útflutningsvörum. Frv. um
heimild fyrir ríkiisstjórnina til aö
taka á leigu síldarbrœðslustöðina
á Raufarhöfn. Um bijggingar&am-
vimwfélög, er Steingfímur og
Jónas Þorbergsson flytja (ver'ður
nánar getið síðar).
Einnig voru afgreidd tiil 3. um-
ræðu. í n. d. frv. Vilmundar Jóns-
spnar um varnir gegn kijnsjúk-
dómum, frv. um, að skipalægið
fyrir Skildinganesi heyri til
Reykjavíkurkafnar og gjaldfrests-
frumvarpið.
Á gjaldfrestsfrumvarpinu voru
gerðar þær breytingar, að héim-
ild fjármálaráðherra til að taka
Ján samkvæmt því var takmörk-
uð við alt að 200 þús. kr., og
séu slík Ián að eins. tekin vegna
þeirra peningastofnana, er gefa
út vaxtabréf, ef þau lenda í lerfið-
ieikum um innlausn útdreginna
bréfa sökum þess, að stofnunun-
um er gert að veita gjaldfrest á
lánum, sem þau hafa veitt.
Efri deild afgreiddi til neðri
deildar þingsályktunartillcgu um
skipun millipinganefndar til að
gera tillögur um mál iðju og
iðnaðar. Var sú tillaga upphaf-
lega flutt af stjórninni, en ýms-
um breytingmn hefir hún tekið
í meðferð deildarinnar. Er nú
verkelni hennar ákveðið það
tvent, að endurskoða tollalöggjöf-
ina að því er kemur til; iðju og
iðnaðar og að athuga möguleika
um aukna innlenda iðju, einkum
um það, að vinna úr þeim efnuin,
sem til eru í landinu, og þeim
vörum, sem landið sjálft fram-
leiðir. Hefir verið felt úr hinni
upphaflegu tillögu, að nefndin
endurskeöi sjá’.fa iðnaðarlöggjöf-
ina ög geri athuganir um skipun
xnentamálaiðnaðarins. Loks fluttu
þeir Jakob Möller og Einar á
Eyrarlandi tillögu um, að nafndin
skuli starfa kauplaust, og Hall-
dór Steinsson bætti því svo við,
að enginn kostnaður mætti verða
af starfi hennar(!). Jón Bald-
vinsson fletti ofán af sparnaðar-
hræsni þeirra Jakobs. Jafnframt
benti hann á, að slík störf geta
lent á fátækum mönnum, sem eru
engu síður færir um að leysa
þau vel af hendi heldur en þeir,
siem eru svo fjáðir eða hafia svo
háar tekjur fyrir annað, að þeir
geta staðist við að vinna þetta
starf kauplaust. Væri og meiri
trygging fyrir því, að nefndar-
rnenn gætu varið nauðsynlegum