Morgunblaðið - 09.10.1987, Blaðsíða 8

8 C
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. OKTÓBER 1987
%
I
hguwj
^ÉOulifandi
Ljósmynd/Wenche
Magnús Sohnvlng
Margir hafa eflaust velt því fyrir sér hver hann
er, ungi maðurinn sem kemur fram í íslensku Pepsi-
auglýsingunni, þeirri fyrstu sem gerð er utan
Bandaríkjanna. Hann heitir Magnús Scheving og er
tuttugu og tveggja ára trósmiður, fjölbrautaskóla-
nemi og þolfimikennari. Magnús er nýkominn heim
frá Svíþjóð þar sem hann kenndi þolfimi í líkams-
ræktarstöðvum World Class í Stokkhólmi og
Gautaborg, en hann hefur kennt síðastliðin tvö ár
hjá World Class í Reykjavík.
„Ég er þannig gerður að ég þarf alltaf
aö hafa mikið að gera. Nijna er ég að vinna
sem smiður, er í Fjölbraut í Breiðholti é
kvöldin, og kenni hjó World Class nokkra
tíma í viku. Svo er ég með algera Ijós-
myndadellu, vinn á daginn og framkalla á
nóttunni. Ég er hálfgerður dellukarl, ef ég
fæ einhverja hugmynd þá verð ég að fram-
kvæma hana.
Magnús hefur lagt stund á ýmsar íþrótta-
greinar, til dæmis æfði hann hnefaleika í
Englandi, og stundaði Kimewasa, áður en
hann fór að kenna þolfimi. „Pabbi er íþrót-
takennari, þannig að ég er alinn upp við
að vera mikiö í íþróttum. Ég fór í eitt ár á
skóla í Noregi þar sem ég lærði almenna
íþróttafræði, og fókk 57 stig af 60 möguleg-
um á lokaprófinu. Það voru um þrjú
hundruð manns sem tóku prófið í Noregi,
en við vorum sex sem nóðum þessum ár-
angri.“
Skapaði minn eigin stíl
Aðspurður um þolfimikennsluna sagði
Magnús það hafa byrjað fyrir tveimur órum
af hálfgerðri tilviljun. „Ég var að æfa líkams-
rækt og var beðinn um aö kenna, þaö kom
mór alveg aö óvörum. Þetta var alveg hfiká-
legt fyrst, ég kunni að vísu allar æfingamar,
en hafði ekki hugmynd um út á hvað þetta
gekk. Það voru nokkrir sem löbbuðu út úr
tíma hjá mér og lótu aldrei sjó sig aftur.“
— Eitthvaðhefurþórfariðframsíðan?
„Vonandi, að minnsta kosti mætir fjöldi
manns í tímana ennþó. Ég skapaöi minrí
eigin stíl, öskra og reyni að gera tfmana
skemmtilega, og fólki virðist Ifka það vel.
En ég ætla ekki aö festast í þessu og verða
tuttugu og fimm óra gamall þolfimikenn-
ari. Næsta haust stefni ég á að fara í nám
í arkitektúr í Stokkhólmi, og kenna þó eitt-
hvaö með, en hætta svo kennslunni smótt
og smátt.
Eskimóapopp
— Nú ertu nýkominn fró Svíþjóð þar
sem þú varst að kenna þolfimi, hvernig
kom það til?
„ Þetta kom til af því aö Ulf Bentsson,
eigandi World Class, sem er stærsta
líkamsræktarkeðja ó Noröurlöndum, kom
f heimsókn hingað til íslands. Hann sá tfma
hjó mér, og bauð mér aö koma að kenna
úti í framhaldi af þvf.Ég var f Svíþjóð f tvþ
umir kaupa sór
hús, en aðrir
byggja sjáifir.
Frank Juhl, silf-
ur- og þúsund-
þjalasmiður
tilheyrir síðar-
nefnda hópnum.
Frank hefur ekki aðeins byggt
hús sitt sjálfur, hann hefur Ifka
hannað það, en hús hans er
allóvenjulegt og staðsett langt
norðan við heimskautsbaug, í
samabænum Kautokeino, í
Norður-Noregi.
Saga þeirra Franks og Regínu
konu hans er líka sérkennileg
og ævintýri líkust. Frank er
danskur málari, sem lagði land
undir fót fyrir rúmum 30 árum
og leitaði á slóðir norðurljós-
anna og hinnar sérkenniiegu
birtu handan við heimskauts-
bauginn. Hann dvaldi um tíma í
Bodö og víðar í Norður-Noregi,
áður en hann festi rætur í Kauto-
keino. Fyrstu árin sem hann bjó
þar var hann þó með annan fót-
inn í Kaupmannahöfn, en frá
1956 hefur hann búið óslitið í
Kautokeino. Hann málaöi á
sumrin en á veturna fékkst hann
við eitt og annað, viðgerðir,
smíðar og áður en varði fóru
Samar í bænum og nágrenni
hans að leita til hans með silfur-
skartgripi sína til viðgerðar.
Sllfursmlðurlnn Frank Juhl
ásamt samískum vlnl sínum
skoðar sllfursmfðlna.
Frank gerði við gripina og fannst
mikið til þeirra koma, en Sam-
arnir þekja gjarnan búninga sína
stórum silfurskartgripum.
„Og svo kom Regína.“ Það
birtir yfir andliti Franks Juhl,
þegar hann minnist á konu sína.
Það var á fjólubláu nóvember-
kvöldi að Regína kom í fyrsta
sinn til Kautokeino, en Frank
hafði þá verið búsettur þar í
nokkur ár og hálft í hvoru beöið
eftir að einhvern ókunnugan
bæri að garði. Regína, sem er
þýskt Ijóðskáld, var líka að leita
norðurljósanna. Og eins og í
ævintýrunum féllu þau hvort fyr-
ir öðru og hafa búið saman æ
síðan og eignast tvær dætur.
Löndum þeirra Franks og
Regínu finnst þau líka ævintýra-
leg og á sumrin fjölmenna þýskir
og danskir ferðamenn og heim-
sækja húsið þeirra í Kautokeino,
en þar selja þau silfurmuni, sem
sumir hverjir eru gerðir að fyrir-
mynd gömlu samaskartgrip-
anna, en aðrir eru hannaöir af
Regínu, og smíðaðir af Frank
og aðstoðarmönnum hans.
„Hingað koma 14—16 rúturdag-
lega, tvo björtustu mánuðina,
flestir eru danskir eða þýskir
ferðamenn, íslendinga sjáum
við sjaldan á þessum slóðum,
þeir fara líklega flestir suður á
bóginn í fríum sínum?" Frank
Séð yfír slHurverkstmðlð.

'2

L-w:-*