Morgunblaðið - 11.10.1987, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 11. OKTÓBER 1987
C 23
■w
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691100 KL. 13-14
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
íiLi
UJn/’U If
•Hlj
jsóc
tt!9c
-uíii
lljj'
iun-
m
f)J3<
mu
Vinstriöflin eru fjandsamleg
frelsi og mannréttindum
Til Velvakanda
Mikinn sögufróðleik hefur út-
varpsráð látið dynja í eyrum hlust-
enda, en ég vona að meirihluti
ráðsins haldi ekki að við hlustendur
gleypum þetta blóðhrátt. Mig lang-
ar að athuga betur fróðleikinn um
íran af því að Persaflóastríðið er
alltaf í fréttum. Sagt var frá því,
að Iranskeisari hefði reynt að koma
á ýmsum umbótum í þessu miðald-
aríki þar sem prestamir réðu
mörgu, en þetta mistókst hjá keis-
aranum af því að hann hélt svo
rándýra veislu í minningu Kýrosar.
Og þá var hann búinn að vera enda
hafði Coka-Cola-menningin eyði-
lagt allt. Svo mörg vom fróðleiks-
orðin.
Eg held að veislan fræga hafi
Til Velvakanda.
Þann 26. september síðastliðinn
var auglýst í fjölmiðlum og skólum
mikilsháttar skemmtun í Tívolíinu
í Hveragerði. Átti skemmtunin að
standa yfir frá kl. 19.00 til kl. 03.00
eftir miðnætti. Við nemendur og
fleira gott fólk hugsuðum okkur
gott til glóðarinnar því þama var
margt á döfinni sem okkur leist vel
á.
Forsala miða var m.a. víðsvegar
í framhaldsskólum og kostaði mið-
inn á skemmtunina 700 krónur.
Fjöldi manns lagði svo af stað á
laugardagskvöld víðsvegar að með
bros á vör og gott skap í vega-
nesti.' Fjölmennt var á staðnum og
allir skemmtu sér vel þangað til um
23.30 þegar ljóst var að skemmtun-
inni var lokið, öllum vísað út og
staðnum var lokað.
Við nemendur vissum að ekki
hafði verið gefið leyfi fyrir skemmt-
uninni fyrr í vikunni þegar nem-
endafélagið okkar dró sig út úr
hlutdeild sinni á þessari skemmtun,
vegna þess að ekki fékkst leyfi fyr-
ir henni.
Bar nú svo við að haldið var
áfram að auglýsa skemmtunina og
á föstudeginum mátti heyra í fjöl-
miðlum að tónleikamir yrðu haldnir
og ákváðu þá margir að kaupa sér
miða á ballið og halda af stað í
Tívolí.
Nú hefur okkur verið tjáð að
ekki verið írönsku þjóðinni dýrari
heldur en konungskoman 1907 var
okkur. Keisarinn var menntaður á
Vesturlöndum og átti fransklærða
konu svo að hann taldi að nútíma-
tækni ásamt olíuauðnum gæti bætt
hag þjóðarinnar. Og hann lét hend-
ur standa fram úr ermum.
Fyrir 30 árum hitti ég mann sem
var í utanríkisþjónustu keisarans.
Hann sagði mér að með aðstoð
bandarískra lækna væri ungbarna-
dauði kominn úr 90 niður í 30
prósent. Hann sagði einnig að hann
vildi óska að íran lægi ekki svona
nærri Sovét-Rússlandi, og þar kem-
ur skýringin á því sem henti
keisarann. Prestarnir urðu strax
ókvæða við þegar umbætumar
hófust. Khomeiní flýði og vinstriöfl-
óheimilt hafi verið að selja inn á
þessa skemmtun, því ekki er leyfi-
legt að selja inn þegar aðeins er
opið til klukkan 23.30. Hins vegar
var sagt í auglýsingum að skemmt-
unin yrði til kl. 03.00.
Hver ber ábyrgð á þessu? For-
ráðamenn tónleikanna vissu að þeir
yrðu ekki nema til 23.30 en samt
voru seldir miðar við innganginn.
Nemendafélag Fjölbrautaskóla
Suðurlands dró sig út úr þessu og
ber því enga ábyrgð auk þess að
nafn skólans var notað í óleyfi og
bendlað við þessa skemmtun.
Það sem okkur langar mikið til
að vita er í hvers vasa peningamir
okkar fóm og hvort þeir, sem bera
ábyrgð á að þetta var haldið, hugsi
sig ekki um næst er þeir ætla að
halda álíka skemmtun. Skorum við
á forráðamenn þessarar skemmtun-
ar að hugsa aðeins út í það hvort
þeir fái leyfi fyrir ámóta skemmt-
anahaldi áður en þeir fará að
auglýsa og selja miða til granda-
lausra nemenda og annarra
ungmenna.
Einnig langar okkur sem héldum
aðgöngumiðanum okkar til haga,
að vita hvort við eigum ekki rétt á
að fá endurgreitt, þar sem miðamir
voru seldir okkur í leyfisleysi yfir-
valda.
Nokkrir nemendur í
Fjölbrautaskóla Suðurlands.
in á Vesturlöndum tóku honum
tveim höndum, studdu hann og
hættu ekki fyrr en keisarinn var
fallinn.
Vinstriöflin nú á dögum íjand-
skapast út í allt frelsi sem lýðræði-
söflin í hinum ftjálsa heimi eru að
beijast fyrir og hvaða stuðning veit-
ir vinstri pressan þeim valdhöfum
sem heimta að kommúnistaríkin
taki upp mannréttindi í löndum sem
þau kúga. Slíkt þykir hreinasta
frekja og afskiptasemi.
Máli mínu til sönnunnar tek ég
dæmi af bókmenntaþingi sem sagt
er það merkilegasta sem sögur fara
af, líklega af því að það var haldið
í Norrænahúsinu. Á meðan á þing-
inu stóð kom frétt frá Sovét-Rússl-
andi um að nú tækju stjómvöld
Nóbelsskáldið Pastenak í sátt og
nú fengi almenningur að lesa sögur
hans. Þá hélt ég í einfeldni minni
að eitthvert andans stórmenni á
þinginu stæði upp og að samkundan
fagnaði þessum árangri, meira tján-
ingarfrelsi í Austur-Evróðu. En
þetta kom þessum andans mönnum
ekkert við, og ekki heyrðist orð um
þessa frétt. Þeir menningarvitar og
stórskáld sem á þinginu voru virt-
ust alveg hafa gleymt lífskjörum
samherja sinna í Sovétríkjunum.
Hveijir eiga að meta tjáningarfrel-
sið ef ekki rithöfundamir?
Húsmóðir
Bjórinn
aðeins til
óþurftar
Til Velvakanda
Ég vil þakka fyrir góðar greinar
sem birst hafa í Velvakanda um
bjórmálið svokallaða. Það væri ekki
neinum til góðs að leyfa bjórsölu
hér á landi og myndi aðeins leiða
til að fleiri ánetjuðust og yrðu
drykkjusjúklingar. Við íslendingar
höfum lengi átt við mikið áfengis-
böl að stríða og fíkniefnavandamál-
ið er hrikalegt. Ef bjórinn yrði
leyfður kæmi nýtt vandamál til sög-
unnar, bjórvandamálið, sem ná-
grannaþjóðir okkar hafa lengi glímt
við. Köllum ekki yfir okkur þennan
vágest. Bindindismaður
Eigum við ekki rétt
á endurgreiðslu?
Hvern
skortir
ábyrgðar-
tilfinningu?
Til Velvakanda
Þorleifur Kr. Guðlaugsson talar
um skort á ábyrgðartilfinningu í
grein sem hann skrifaði í Velvak-
anda fyrir nokkru. Þorleifur ætti
að hafa í huga að þau böm sem
eru að vaxa upp í dag og þurfa á
dagheimilisplássi að halda ásamt
öðru fara seinna meir út á vinnu-
markaðinn. Væntanlega munu þau
sjá um að Þorleifur og við hin fáum
ellilaunin okkar borguð mánaðar-
lega. Að öðm leyti er grein Þorleifs
ekki svaraverð.
Minerva Haggerty
sihhjihh
Skortur á ábyrgðartilfinningu
Velvakandi.
Ég var að lesa grein eflir Ingi-
björgu Sólrrlnu Gísladóttur í
Morgunblaðinu fyrir skömmu. Mér
finnst það stórfUrðuleg stefnumörk-
un «em Kvennaliatakonur hafa valið
sér. Þar kemat ekkert annað að en
aö þjóðfélagið akuli leggja þeim
flest til og verður ekki annað séð
en þ*r te(ji sig bera litla ábyrgð á
uppeldi og framfæralu bama sinna.
Þær ættu að reka bamaheimilin
^jálfar, búið er að leggja þeim til
húsnæði og leikvelli til bamagæsl-
unnar. Flest er búið að leggja þeim
UPP * hendur. Þ4 geU þær greitt
starfsfólkinu góð laun eða sinnt
þessum atörfum lyálfar og Bkammt-
að sér kaupið eftir efnum og
hagBýni rekstrarins. Hvar er hin
hagsýna húsmóðir? Nei, það er
ábyrgðartilfínningu sem vantar og
BÓmasamlegan hugsunarhátt.
Viðkvæðið er að þjóðfélagið og
borgin beri alla ábyrgð á ungdónU
Keykjavfkurborgar og stöðug
kr^fugerð um að fá sem flest og
mest hlunnindi lðgfest og sffellt
sótt fastar og á fieiri sviðum, auk
wIra þeirra hlunninda sem bama-
fólk hefur. Það nýjasU er að koma
bamagæslu 6 framfœri atvinnurek-
enda auk þeirra hlunninda sem
.fleatir nwMq 4 ..!. ..
Sjálfala böm
SKlttilE
um þessarar stefnu er það svo, að
þeir sem leggja mest á sig tií að
komast áfram eru í þrælkunarvinnu
fyrir kröfUgerðarhópana, hafa ekk-
ert útúr þeirri þrælavinnu sem þeir
leggja. á sig. Sérstaklega á þetU
við þá sem standa einir. Ef laun
þei*ra lenda í hærri skattþrepum
Þ* standa þeir uppi moð það að
rétt skriða með að vinna fyrir fram-
f*ri sínu. Aftur á móti geU aðrir
fengið aJlt að ÍOO.QOQ kr. verðlaun
vegu nema til aldraðra, en það ler
ir svo á öldruðum að búa stöðu
við kröpp Igör að mörgu leyU. Þ
af leiðandi er verið að gera kröf
ul hæm framlaga Ul almann
‘O'Kginga og ekki er bamafé
undanskilið, stórauknar kröfur <
útgjöld sem engin nauðsyn er
ÞetU er að engu metið þegar ræ
cr um kjarasamninga, hvað varði
bamabætur og afslátt. Þessi stefr
#
n Jeep
EINKAMBOÐ Á ÍSLANDI
/DPIÐ\
/ KL. 1-5 \
/ LAUGARDAGOGSUNNUDAG \
EGILL
VILHJÁLMSSON HF.
Smiðjuvegi 4, Kópavogi. Símar 77200 — 77202

■