Alþýðublaðið - 11.07.1932, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
8
sitt. til þess, að hún liti sem ver'st
út.
Að endtngu vil ég minna Svein
á það, að launa vel formanni
Sj álf stæ Öisflokk sins í Siglufirði.
Jóni Jóhanmesisyni, alla þá miiklíu
hjálp, siem hann hefit í té látið í
þessari herferð á hendur Guð-
miundi Skarphéðinisisyni, því svo
rótgróna fyrirlitningu hefir Jón
átmnið sér hjá Siglfirðingum fyr-
ir liðveizhma við Svein, að hann
á það skilið, að hún sé vel laun-
uð.
Siglufirði, 3. júlí 1932.
Jóhann F. Gudmimdmon.
Sauðnautin dauð9
öll nema einn tarfnr.
Sauðnautin í Gunnkrsholti eru
n'ú öll dauð, nema einn tarfur.
Hafa þau dáið þar 5 1 vor. Stæisti
og fallegasti bolinn dó fyrstur,
og síðan hafa þau dáið hvert eftir
annað, þar á meðal siauðkvígan,
sem Ársæll Árnason átti og
flutti þangað í vor. Að henni
meðtalinni voru siauðnautin í
Gunnaxsholti 6, þrjár kýr og þrír
tarfar. Síðasta kýrdn dó á laugar-
daginn. Var hún komin að dauða,
sivo að hún var skotin. Er þá að
eins eftir einn tarfur, og er bann
ednnig vanheill.
Ekki er vitað með • vissu, svo
að Alþýðuhiaðinu sé kunnngt,
hvert hefir orðið baniamiein sauð-
nautanina..
Vlðskifti fslenðinga og Norð-
manna.
Osló, 7. júlí. NRP. — FB.
Kirkeby Garstad verziunarráð-
herra segir í viðtiaii við „Tidens
Tegn“:
„Með uppsöigninni á verzlun-
ar- og siglimga-BammingunUni læt-
ur ríkisstjórn fslands það eitt í
ljós, að islendingar óski þess að
hafa frjálsa aðstöðu við samn-
ingaumfcitanir þær, sem í hönd
fara. Var þetta greinilega tekið
fram af Ásgeiri forsætisráðherra
Ásgeirssyni. Aðalmálið, sem um
verðnr samið á fundunum, verður
án efa saltfisksútflutningurinn.
Vér álítum þetta mál svo mákil-
vægt, að vér teljum samkomulag
um lausn þesis fyllilega bæta upp
lækkun á tolMnum á saltkjöti, sem
er flutt inn í lamdið frá fslandi.
íslendingar hafa valdið oss mjög
miklu tjóni með því að demba
sallfisiksframlcið'slu sinmi' á er-
lenda markaði (,,duimpimgsalg“),
án þess að hafa þó sjálfir haft
nokkurn hagniað af því. Kröfur
íslendinga eru á nokkurri sann-
gimi byggðar, en vér lítum svo
á, að verði þeim sint, verði eátt-
hvað að komia i staðinn."
K. R. I. flokkm, A- og B-lið.
‘Æfi'njg í kvöld kl. 9.
Knattspyrnumóti tslands
Lauk á föstudaginn þannig, að
K. R. vann með 7 stigurn. Valur
hafði 5 stig, Fram 4 stig, Kruatt-
spyrnufélag Akureyrar 4 stig og
Víkingur 0 stig, en loikaleikurinn
milii K. R. og Vals var jafn-
Mki, 2 gegn 2.
Mjög margir áhorfendur voru
að kappledknum á föstudags-
kvöldið, enda blíðskaparveð-
ur. Forseti f. S. í., Ben. G. Waage,
hélt ræðu og afhenti sigurvegur-
unum knattspyrnubikar fsiands,
— og er það í 8. sinni sem K. R.
hefir unnið þann bikar, — en
hverjum keppenda beiðiurspening,
„Fram“ hefir unnið bilkatinn sjó
sinnum, „Víkingur" tviisvar og
„Valur einu sinni. En þriisvar hefir
eklti verið kept, sem var 1913,
1914 og 1923. Tuttugu ár eru síð-
an „Fram“ gaf bikarinn, og var
í fyrsta siran kept um hann 2.
júlí 1912.
Stórstúkupingið.
Stórs'túkuþingið, er nú stendur
yfir, hefir m. a. gert þes.sar sam-
þyktir og ályktanir:
1. Stórstúkan ákveður:
a) Að leita samvinnu við bind-
indisfélög og ungmenmafélög um
svo víðtæka bindindisboðun og
bindindisfræðslu, sem tök eru á.
b) Að beitast fyrir því að fá
forráðamenm og stjórnendur siem
flestra stofnana óg félaga og
mikilsvirta einstaklinga til þess
mieð sameiginlegu ávarpi að vara
þjóðina við þeim háska, sem
henni stafar af innlendri áfengis-
bruggun og vínsmygl.
c) A5 útvega sér athafnasama
trúnaðarmenn í sem fliesitum
hreppum iandisins, er hafi sér-
staklega með hönduni:
Að vinna að útbreiðslu blaðs
reglunnar.
Að vinna að því í anda Góð-
arareglunnar, að menn séu við-
húnir atkvæðagreiðsiu um bann-
lögin.
2. Stórstúkuþingið mótuiælir
eindregið þeirri' viðleitmi, sem
kom fram á síðasta alþingi, að fá
lögleyfðan innflutning sterkra á-
fengisvökva og tilbúning áfengs
öls xnnanlandís og skorar á alþingi
að fella hvert það frumvarp, er
miðar að því að skerða áfengis-
löggjöfina og auka áfenigiisnautn
í landinu.
3. Stórstúkuþingið felur fram-
kvæmdanefnd sinni að vinna að
því við þing og stjórn, að séð
verði fyrir sem beztu eftirliiti með
gildandi áfengislöggjöf.
4. Þar sem enn hefir ekki utan
Reykjavíkur orðið vart neims
yerulegs eftirlits af hálfu lög-
gæzlunnar með heimabruggun
þeirri, sem farin er að tíðkast í
ýmisum sveitum landsins, og svo
Iiáskalegur sem sá ófögnuður
hlýtur að verða hamingju fólks-
ins, ekki síst æskulýðsins, ef ekki
er tekið fyrir siiua viebruggur.
í tíma, þá felur stórstúlraþingið
framkvæmdanefnd sinni að skora
á ríkisistjórnina að brýna fyrir
sýslumöninum 'Og öðrum lög-
gæzlumönnum að fulinægja sem
bezt eftirliti með þessu og öðr-
um atriðum áfengisiaganna.
5. Stórstúkuþingið mótmælir
því harðlega að gefnu tilefni’, að
vmbruggurum og smyglurum sé
skotið undam réttmætri refsimgUj
og krefst þess, að dómum, í þieám
málum sé fullmægt án rnann-
greinaráiits.
6. Stórstúkuþingið feiur fram-
kvæmdanefnd sinni að vinna að
því við ríki'sistjórmina, að ékki sé
á neimm hátt driegið úr eftirliti
með áfengislöggj'öfiuni. — Sér-
staka áherzhi lagði stórstúkan á,
að nógsamlegt eftiriit verði haft
þar um á Siglufirði um síld-
veiðitímann.
7. Stórstúkan viii minna templ-
ara og aðra hindindis- og hann-
vini í landinu á, að fylgjast vel
með því, hver í isínu hyggðarlagi,
hvernig þingmonn, bæjarfullltrú-
ar og aðrir trúnaðarmenn þjóð-
arinnar koma fram í áfengiisimál-
unum, og styðja þá eina til koisn-
inga, er streysta má til fölskva-
lausrar starfsemi fyrir bimlindi/s-
og bann-málið.
Frá LaDsanneráðstefnoDni.
Lausannie, 8. júlí. UP. FB.
Opinberlega er tilkynt, að Þjóð-
verjar hafi afturkallað kröfu sína
um eftirgjöf á ófriðaiskaðiahót-
unum.
Síðari fregn: Herriot hefir til-
kynt, að samfcomulag hafi nárst.
•Síðar sama dag: G. Martin
hefir tilkynt, að Þjóðverjar hafi
falilist á að greiða þrjá miijarða
marka, þegar viðiskifti eriu kom-
lin í giott horf á ný.
9. júlí: Fui.ltrúar þeirra þjóðá,
sem þátt taka í ráð'sitefnunni,
iskrifuðu í morgun undir sam-
komulagssamninga.
Að gefnu tilefni.
Nokkur orð um „starfsaðferðlru
Hersins.
(Frh.)
íslenzk ágætishjón, sem verið
höfðu dugandi fyrirliðar í Hern-
um, sögðu við mig, skörnmu eftir
að ég kyntiist honum, eitthvað á
þessa leið: Hafi nokkrar mann-
eskjur haft löngun tii og áhuga
fyrir því að starfa að viðfangs-
efnum Hersinis og yfirlýstum á-
hugamálum, og fastan ásetning
um að vera þar daga lífs okkar,
marga eða fáa, þá þorum vi'ð að
segja, að við hjónin vorium meðal
þeirra; en við gátum ekki fengið
nokkurt næði fyrir óhilgirni og
ofsóknum. Við vorum neydd til
þess að hverfa þaðan, og við
•»-*-» 11 ■nTiTYTi
Sannið þér til, sögðu þau enn
fremnr, að þér munuð fá sömu
iiaun, ef þér verðið þar, þótfi
ekkd væri nema nokkur ár. Ég
tók þessu mjög fjærri þá. Bros
Hersins hafði í hili hlándað mig,-
ranigsMtni hans og grimmd hefir
fyrir löngu fengið mér aftux fult
ráð og rænu. Og við æsku Islands
segi ég, vegna fyrirhugaðra
„sálnavieiða“ Harsins: Sá tími mun
koma, ef þér sinnið þesisum
mönnium, að þér munuð sjá öll-
um fögru hugsjónunum og von-
ununi, sem þér áttuð, verða mis-
hoðið af áhyrgðarlitilum harðsitjór-
um og ónytjungum. Sá tími mun
koma, að yður mun og renna
blóðið til skyidumnar,er þér sjáið,
að útlendingurinn hefir tíu sinn-
um meiri rétt en sonur móður
yðar, eins og var um dauska menn
i Noregi, að þvi er sagan hermir,
á dögum Sveins konungs og Al-
fífu móður hans.
Herinn er meira en hálffertugur
að aldri hér á landi, og þesisa
dagana — þegar þetta er sikrif-
að — koma, eins og áður hefir
veirið að viltið, hópar af erlemdu
fól'ki tii landsins, til þess að
starfa fyrir hann hér, til þess
að laða æsku l'slands undir merki
hams. Ef starfsemin befði verið
heilibrigð og „starfsaðferðirnar“
réttar, þá væru til nægir innfædd-
'starf&kraítar 1 Iandinu. En þrota-
búsyfirlýsingin er alveg full-
komin, séð frá sjónarsviði raun-
veruleikans sjálfs, þótt hæstráð-
axuli fyrirliðar Hersins kalii þetta
alt saman dijriegi star.f: Einar
3 stúlkur ísilanzkar eru nú í fyrfr-
liðahópnum á Islandi og Árskóg.
Á síðast liðnu hausti eða sumri
neyddist íslenzkur foringi, sem
starfað hafði í Hernum um eða
yíir 20 ár, til þess að leggja niður
starf si'tt þar, sökurn þrotlausrar
óbilgirni yfinnannsins og heilsu-
hrests, sem meðfraim orðaikaðist
af þessu. Hann stóð nú uppi al-
slyppur að kalla, á fulorðins-
aidri ofanverðum, andlega og
líkamliega bugaður. Herdnn kvtitt-
aði þetta með því að laurna því
út með einkemnisklæddum boO-
berum „fagnaðarerindisins“, sem
alt af og alliS staðiar eru á ierð í
peningasmöiun fyrir hann, að
foringi þessi hafði hnotóið svo mik-
ið gegn honum, að hann ætti eng-
an rétt á mednni aðstoð þaðan.
— Jú, heldur hafði hann nú hrotið
gegn þessari frábæru stofnun:
Hann hafði pjónao henni meó trú
og dyggð í 20 úr fijrir sára-
lítið endurgjald, — það eru ekki
nema dieildarsfjórarinir hér á
landi, sem hafa ráðherraliaun. —
Þetkí var hans mikla áviming.
Frh.
Oddur Ólafmon.
V'edrió. Hér í Reykjavík var 16
stiga hiti kl. 8 í rnorgun. Utlit
hér um slóðir: Bjartviðri áfrani.
Norðangola.
[