Morgunblaðið - 07.01.1989, Side 7

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. JANÚAR 1989
B 7

■ J ARÐ ARSKRÚÐI 100x85x45
sm. Eftir Anita Wahlén frá
Svíþjóð.
...
arkitekt sem Listamiðstöðin í Svea-
borg réði til að setja upp þríæring-
inn og fylgja honum um Norður-
löndin, því á hveijum stað eru að-
stæður mismunandi og húsnæði og
sýningarsalir ólík. Þetta segir
Hannele Grönlund þegar spurt er í
hveiju starf hennar við þríæringinn
sé fólgið. Hannele hefur einnig veg
og vanda af ítarlegri sýnihgarskrá
sem gefin er út í tengslum við sýn-
inguna og útlit alls þess er að sýn-
ingunni lýtur fellur undir verksvið
hennar. „Vegna þess hversu víða
sýningin fer þá er nær ómögulegt
að hanna hana fyrirfram nema að
mjög litlu leyti," segir Hannele.
„Aður en ég kom hingað var ég
auðvitað búin að skoða verkin og
ég hafði einnig grunnt|eikningamar
af Kjarvalsstöðum, en ég vissi ekki
hvemig húsið liti út í rauninni.
Veggir, hurðir, giuggar, lýsing og
þess háttar voru hlutir sem ég vissi
ekki um fyrr en ég kom á stað-
inn,“ bætir hún við. Hvort algengt
sé að arkitektar sjái um uppsetn-
ingu sýninga í Finnlandi segir
Hannele að slíkt tíðkist nokkuð og
það sé reyndar nauðsynlegt þegar
um jafn stóra farandsýningu er að
ræða og veflistarþríæringinn, að ein
manneskja fylgi sýningunni.
Veflist eða treflalist
Það kemur fram í samtali við þær
Guðrúnu, Önnu Þóm og Hannele
að við val á verkum til sýningarinn-
ar að þessu sinni hafi hvert verk
verið vegið og metið á sínum eigin
forsendum; sýningin er ekki byggð
upp í kringum ákveðið þema né em
önnur sjónarmið látin ráða ferð-
inni. „Eina skilyrðið af hálfu dóm-
nefndar var að verkin væm ekki
eldri en tveggja ára gömul," segir
Guðrún. Fyrir vikið era verkin af-
skaplega ólík innbyrðis og efnistök
listamannanna margs konar en um
leið gefur sýningin mjög greinar-
góða mynd af þvi sem er að gerast
í veflistinni á Norðurlöndum uir
þessar mundir. Sum verkin ert
reyndar þess eðlis að vandséð er
hvort skilgreina á þau sem veflist,
frekar en t.d. málverk eða skúlpt-
úra. Slík skilgreining skiptir
kannski ekki meginmáli, en hefur
samt valdið þeim vanda að orðið
VEFLIST nær tæpast lengur utan
um listgreinina að sögn þeirra Guð-
rúnar og Önnu Þóm. Guðrún segir
■ SKRIFAÐ Á VEGGINN
270x160 sm. Eftir Gudrun Pagt-
er frá Danmörku.
I HVÍTT 60x60x50 sm. Eftir
Annaliisa Troberg frá Finnlandi.
Karlmenn ekki
síður en konur
Þegar þær eru spurðar hvort
textíll sé kvennalistgrein og hvort
öll verkin á sýningunni séu eftir
konur segja þær að þetta sé spum-
ing sem lögð hafi verið fyrir þær
oft á ári í mörg ár. En engu að
síður em nær öll verkin á þríær-
ingnum eftir konur þó Guðrún vilji
undirstrika að karlmenn eigi þar
einnig verk. „Á Norðurlöndunum
hefur þetta verið kvennagrein og á
rætur sínar í kvennahreyfingunum
upp úr 1970. En annars staðar í
heiminum t.d. í Japan sem stendur
mjög framarlega em karlmenn ekki
síður en konur að vinna í textíl,"
segir Anna Þóra.
Veflistarþríæringnum er ætlað
að sýna þverskurð af því helsta sem
er að gerast í þessari listgrein á
Norðurlöndum. Lokaspumingin til
Guðrúnar og Önnu Þóra er hvað
megi lesa út úr þessari sýningu?
Er um greinilega breytingu að ræða
frá síðasta þríæringi 1986, eða er
verið að spila á svipuðum nótum?
„Það er svolítið erfitt að svara
þessu því dómnefndin fékk 600
verk til skoðunar og valdi aðeins
81 verk úr þeim fjölda. Þess vegna
getur verið að ýmislegt sé að ger-
ast sem við ekki sjáum á þessari
sýningu," segir Anna Þóra. „Sam-
setningin er svipuð en þó virðast
verkin orðin einfaldari frá því sem
var 1986,“ bætir hún við. Guðrún
segir að sér virðist sem minna fari
fyrir ofnum teppum á þessari sýn-
ingu. „Þau em kannski ekki færri
en þau em ekki eins áberandi,"
segir Guðrún.
Veflistarþríæringurinn opnar
sem áður sagði næstkomandi laug-
ardag og stendur til 22. janúar.
Rétt er að vekja athygli á breyttum
opnunartíma Kjarvalsstaða en frá
áramótum er opið alla daga frá
klukkan 11-18 en auk þess er hægt
að fá opnað fyrir hópa utan þess
tíma eftir nánara samkomulagi.
H. Sig.
■ TUNGL-
SKINSNÓTT
185x175 sm.
Eftir Ingunn
Skagholt frá
Noregi.
að samnefnarann í verkunum á
þessari sýningu sé að fínna í öðram
en vefnum því sum verkanna era
hvorki ofin né þrykkt heldur límd
með pappír og ýmsum efnum og
máluð með akrýl. Til að mæta þess-
um hræringum í listgreininni hafa
menn reynt að finna henni nýtt
heiti og enskumælandi listamenn
hafa dottið niður á orðið FIBER
ART sem vísar til þeirra þráða eða
trefja sem listamaðurinn notar. „En
þá getur verið um stálþráð að ræða
ekki síður en hör eða band,“ bætir
Anna Þóra við.
■ Skálin í forgrunni myndarinnar er eftir sænsku listakonuna
Inu Palm. Teppin tvö á veggnum eru eftir íslensku listakonuna
ínu Salóme og súlan til vinstri eftir Lenka Janeson Dekar frá
Sviþjóð. Teppið lengst til vinstri er eftir Per Petterson frá Svíþjóð.