Alþýðublaðið - 10.09.1932, Blaðsíða 4

4
AMríÐUBHAÐIÐ
Um daglnn og veginn
ST. FRAMTíÐlN. FuBdur á mánu-
d,ag (12. sept.) á venjul. stað
og tíma. Teknir inn nýir fé-
lagar.
Landhelgisbijótur dæmdur.
Annar þýzki tog,arinn, sem
„Fyila“ tók um daginn og flutti
til Viestmiatmaieyja, „Hans Jóa-
chitm“, hefir verið dæmidur í
16 900 (pappírs-)króna sekt ðg
iafli og veiðarfæri upptæk. Skip-
stjórinn áfrýjaði dónnnum til
hæstaréttírr.
Frá Vestmánnaeyjum
var FB. símiáð í gær: Hér er
stöðugt róið til fiskjax. Er fiskur-
|nin látinn í ensfcau botnvörpung,
„Cyivida“, siem fisks&Tlusiaiinlagið
„ Ægir“ heftr tekið á leiígu. Fer
hann senniléga af stað áleiðis til
iEnglands á morgun x fyrstu ferð
Bína, Sam'lagið á von á öörum
botinvörptmgi enskum ti'í fisktöku
innían skamms.
Mannalát
1 gær létust hér í bænum
Hannes Blöndal skáld, starfsmað-
ur í Landsbankanum, og Gís'li
fsiléifsson, skrifstofustjöri í fjár-
m áíiaráðuneytinu. Lézt Hannes í
Landsspíta'.anum, én Gísli í Landa-
kotsspítala.
Trader Horn,
laiimiyndin siem sýnd vérður í
Gamla Bíó í kvöid, skýrir frá
æfintýrnm farandsaia eins, siem
farið hefir víða um í Afríku.
Meðal annars bjargar hann og fé-
iagi hans hvítri stúlku, sem vilJj-
menn höfðu rænt sem barrá og
tilbeðið sem gyðju. Myndin er
tekin eftir sögu, sem skáMkonan
Ethelreda Lewis hefir ritaö efíir
Aloysius Horin, farandsalanum, en
hún hibti hann í Johainnesburg í
Suöur-Afríku fyrir nokknum ár-
irnu Hann er nýlegtt látdinn, átt-
ræður. V.
Vefaradeilan.
Báðir aðiljar í vefarádeilunni
brezku, vefar,ar og verksmiðju-
eigendur, liaf,a faUist á að halda
áfram samningatilraunum.
Bifreiðarslys
' varð á Hverfilsgötuwnii á fimtu-
dags'morguninn. Ungur drengur,
sonur . Magnúsar Björnsisioniar,
stýrimanns á „öðni“, var að
ieika sér á þríhjöii og fór á því
ni'ður Frakkasti|ginn, en í því að
hann kom niður á Hverfisgötu,
kom biöieíð inn eftitr götunni, og
vaiið drenguninn fyriir lienni.
Handleggsbrotnaði hann og
meiddist eitthvað á höfðiinu, og
var mikil heppni, áð hann varð
ékki undiir bifreiðinni. — Elín
Egiisdóttir, veitdlngakö,nla í I’rasta-
lundi, siem stýrði bifreiðinni, hef-
ir skýrt blaðinu svo frá: Ég gaf
bláistursmerld áður en bifreiðin
kom fyrir Frakkastíginn, en þegar
ég fór fram hjá honum kom
drengurinn með ofsahralðia á þri-
hjólinu niður stiginn- Lenti hanni
á friamhjóli bifrieiðarinnar og við
þáð sprakk fyrir á gagnauga
hans. Ég vissi ekki í fyiistu, að
hann hefði meiðst meira- Ég fór
út úr bifreiiðinni, undir eins og ég
gait stöðvað hjana, óg lök drenginn
Upp, en ók ekki burtu án þess að
Til Aknreyrar
fer bíil á mánpdag 12. n. k. frá Bifreiða-
stöð Oddeyrar. — Nokkar sæti laus,
Upplýsingar i
Bifreiðastöðinni Hekiu.
Siml 970.
'skiíftia mér heitt af honum, eins
og „Morgunblaðið" segir. En þá
feom maður að, sem tók við
drengnum.
Árekstur
varö í gær á mótum Berg-
staðastrætis og Spítalastígs., Rák-
tist á bifneið og reiðhjól. Stúlka,
sem var á hjólinu, meiddist dá-
lítið og hjólið skemdist allmiikið.
Einar skáld Benediktsson
hefir iátáð gera sér vandað í-
búðarhús í Herdísarvík, sem er
eignarjörð hans, og ætilar hann
að hafá þar aðsetur sitt fram-
vegis. Hefiir haran látið flytja
þangað búslóð sína og hið mikila
hókasafn sitt.
Katalonia.
Spænska þingið samþyjcti i gber
með 314 atkv. gegn 24 lög um
.stöðlU Kataloníu innan lýðveldis-
iins.
PálL Siguiðsson, ,
'læknir í Hofsósshéraöi, sem er
veiikur af mænuisótt, er nú beldur
í afturbata.
Hjónaband
I dag verða gefin sarnan í
hjónahand Sigríðnr Jónasdöttir,
Bhautarholti, og Sigur.ður Hall-
dórsson verzlunarmaðíur (hjá
Haraldi). Heimiii brúðfhjónanna
verður á Framnesvegi 17.
Aðalnef nd afvopnunarráðstefnunn-
ar
kernur samían á fund 21. sepL
samkvæmt áætlun, en menn ótt-
ast, að fundum verði frestað siam-
dægurs, af hræðslu við að Pjóð-
verjar neiti að taka- þátt í stöxf-
um ráðsitefnunnar, segir skeyti frá
Genf, (UP.-FB.).
Hvffið er að firéfta?
Nœtariœkmr er 1 nótt Kristín:
Olafsdóttir, Tjarnargötu 30, sími
2219, og aðra nótt Þóröur Þörð-
arson, Marargötu 6, sími 1655.
Ritstjóxi og áhyrgðarmaður:
Ólafux Friðiikssion.
AlþýðUipientsmiðjan.
Um útbreiðslu
trjátegunda.
Margar trjátegundir vaxa á
mjög stóru svæði frá norðri til
suðurs, þannig, að mikiilil munur
er á sóliargangi þar, sem teg-
lundin vex nynsit o>g þar sem hún
vex sýðst. Ei:ninii|g munar miklu á
annan hátt á útbrieiðlsiusvæði
margra trjátegunda, þannig, að
sumar tegundir vaxa bæði í röku
og þurru loftslagj, bæði í fjáll-
lendi og á sléttum. Til dæmis vex
rauðgrienið, en það er greniteg-
luttdin, sem notuð er hér sem
jólatré og er algengiasta skógar-
tréð í Svíþjóð og Noregi, 'alt
frá Bjarnársundi í Varanger í
Norður-Noregi og Enare-vatni í
Lapplandi (sem er á 69. breiddar-'
stigi) suður í Serbíu, Norður-
Italíu og Suöur-Frakkland. Það
er aöal-skógartréð á Austur-
Evrópusléttunni, en vex hdnis veg-
ar sums staðar hátt uppi í fjöll-
(pm. í Suður-Noxiegi vex það t. d.
austan Kjalar upp í nálega 1000
anetra hæð yfir sjávarmál, í Rilsá-
fjöillum upp í 1300 metra og í
Myrkvlð og KarpatiáfjöIIum upp
í 1500 anetra hæð, (og vex þar
langtum hærxa upp eftir fjöll-
lunuim en furan). í Tyrol og Sviss
eru hæðartakmörk þesis 1300 til
2200 metrar.
Sitkagnenið, sem á heima á
vestnrströnd Norður-Ameríku, vex
alt sunnan frá KaMforníu norður í
Alaska og er, edns og gefur að
skilja, gieysfliegur munur á lofts-
lagi á þesisu svæði, þar eð það
nær yfir mili 20 ag 30 brieidd-
arstig frá noröri ti su'ðurs.
Ert reynslan er búin að sýna,
að þegar ein tegund er breidd
yfir svona stórt svæðii, þá er
raunverulegia um mismunandi af-
brigðd að ræða, þó þau séu svo
lík, að þ,a.u verði ekki í sundur
greind, hvorki áð ytri né innri
gerð.i Þáð hefir komíið \ ljós, þeg,
ar slíkar trjátegundir halfa verið
fluttar til nýrra landa og reyndar
•þar, að geysilegur munur er á
hvort fræið, sem sáð er, hefir
vetóð tekið úr mor'ður- eða su'ður-
hl'uta útbreiðsiluisvæ'ðisins.. Skýr-
ingán er sú, að þegar trjátegund
breiðiist t. d. norður eftir, þá
breytist hún nokkuð um leið, af
pví að þeir einsstaklingar, sem
veðráttan ekki á við, geta ekki
horið fræ, og þessi breyting held-
uE sifel't áfram, eftir því sém
tegundm breiðiist norður eftir
(eða í aðriar áttir, er leiða til
breyttra iífsskilyrða fyrip hana).
Ýmisar erlendiar trjátegund'ir
hafa verið reyndar hér á landi,
svo sem skógarfura, rauðgreni og
síheriskur barrfellir, og eru tii
af öllum þessum trjám mjög fal-
leg og myndanleg tré á Nofður-
landi, En txé af þessum tegund-
um eru minni hér sunnanlands,
af því áhuginn fyrir trjáræktinni
byrjaðd síöar hér á Suöurlflndi,
Erí frse það, er sáð var til þess-
ara trjáa, mun ekki hafa komið
úr þeim löndum eða IiandjsHutum,
sem hagkvæmast var fyrir
okkur að fá fræ frá, enda var
hvorttveggja, að þess var. ekki
kostur, og hitt, að xnönnum var
ekki kunnugt þá, að um raun-
veruleg afbrigði væri að ræða,
þar sem enginn munur sást á
útiliíti.
Þegar nú er litið á, að áðúr-
nefndar þrjár tegundir hafa þrif-
ist alKlvel hér, þó fræið væri ekki
af völdum stöðUm, verður aið
ætla, áð skógræktin íslienzka eigi
sér töluverða framtíð þegar þess
er gætt í þesisum efnum, sem
gæta þarf.
En enn þá eru óreyndar á Is-
landi ótiall trjátegundir, bæði af
norður- oig su'öur-hveli, er hafa1
loftslag, er svipalr til NoriðUr-Ev-
rópu. Til dæmiiis eru margar teg-
'Uindir trjáa f Norður-Amieríku, er
ekki hafa verið reyndar hér, t.
d. Sitka-gnenið, er fyr var nefnti
og Douglas-gnemð. En báðar eru
þessar tegundix geysiilega stór-
vaxnar (og jafnframt hraðvaxn-
ar). Þyrftum við, áður en mörg
át líða, að senda skógfræðing
vestur til Alaska til þess að safna
fræi af þeim á norðurtakmörk-
um útbreiðslusvæða þeirra, eða
þar, sem loftslag væri svipað og
hér, en af þvj bygð er mjög lítil
á þeim slóð.um, eru ekki Mkindi
til áð menn fengjust þar til þess
að fraimkvæma verkið þannig, að
trygt væri.
v