Alþýðublaðið - 17.10.1932, Síða 3

ALÞYÐUBLAÐIÐ
3

Beztn eigarettnFBar i 20 stk. pðkkam, sem feosta
kr. 1,1©, ern
Commander
Virgi ia
Westminster
cigarettur.
1 í hverjum pakka er gullfalleg islenzk eimskipamynd. Sem verð-
laun fyrir að safna sem fiestum smámyndum gefum vér skinandi
falleg albúm og framúrskarandi vel gerðar, stækkaðar eimskipa-
myndir út á pær.
Þessi ágæta cigarettutegund fæst ávalt í heildsölu hjá
Tóbakseinkasölu rikisins.
Búnat til af
Westminsíer Tobacco Companjr Ldt,
Londðn.
Waiter Slgnrðsson
dé í pær af slysi.
Walter Sigurðsson (sonur Ás-
geirs Sigurðssonar ræðtiismanns)
varö fyrir byssuskoti í gærmorg*
un austur 'við Ölfusárbrú og dó
elftir skamana stund.
Til pess að fá rétta frásögn
um, hvernig slysið vildi til, náði
Aipýðublaðið tali af Lúðvíki
Norðdal lækni á Eyrarbakka, og
skýrði hann blaðinu svo frá:
Á laugardaginu fór Walter og
samferðafólk hans héðan úr
fieykjavík austur í Ámessýsiu og
gisti í fyrrinótt í Tryggvaskála.
I gærmorgun ætlaði haran á
fuglaveiðar ásamt félögum sín-
'um. — Samkvæmt nánari upp-
lýsingum annars staðar frá æti-
tuðu peir á gæsaweiðar. —- Um
kl. 7 árdegis var Walter að hag-
ræða byssum í bifreið peirra fé-
'laga, sem stóð hjá gistihúsinu.
Þegar hann handlék eina byssuna
Shljóp skot úr henni. Kpm skotið
í hann ofan við mitt læri innan-
fótar og hljóp í gegn um paði,
kom út aftur aftan og utan til,
en braut ekki lærlegginn. Þegar i
stað var hringt til Eyrarbakka eft-
ir lækni, pví að nætursimiasam- I
band er piangað frá Ölfusárbrii.
Fóru peir báðir hið bráðasta upp
eftir Gísli Pétursson héraðs-
iiæknir og Lúðvik Norðdal. |
Samferðafólk Wálters reyndi að
stöðva blóðrásiha og tókst pað
að lokum, með pví að neyra um
lærið með reipum, en nokkum
tíma tók að ná í reipin og bindá
um sárið, sem var svo mikið,
að mjög mikið blæddi úr pví
pegar í stað. Og um pað bil
háifri stundu eftir að læknamir
komu að Tryggvaskála andaðist
Waiter.
Kona Walters beitíns var með
honum í ferðinni, tveir verzlun-
armenn héðan úr Reykjavik og
tveir Englendiingar. Ekki var Lúð-
víki lækni kunnugt um fleiri.
Sjúkrabifmð var fengin austur
héðan úr Reykjavík, en pegar hún
kom að Tryggwaskála var Wa'lter
dáinn. Flutti hún lík hams hingað
til borgarinnar. Samferðafólk hans
fór pá og samstundis hingað
aftur.
Walter Sigurðsson var að eins
29 ára að aldri, fæddur 1. júní
1903. Hann var forstjóri ,h. f.
„Fdskimjöl" og stýrði heildverzl-
un föður síns. Eininig var haun
brezkur ræðísmaður. Hann var
kvæntur Helgu, dóttur Jóns heit-
ins Jaoobsson landsbókavarðar.
— Walter heitinn var hinn;
gjörvulegasti maður og fríður
sýnum. Hann var hiun mestí
drengskaparmaður og pví vin'sæll
með áfbiigðum.
Atwímmm
og ksmpgfoM.
Aldrei er meira rætt og ritað
um kaupgjaldsmálin heldur en
á atvinniuleysistímum. Þá sjá at-
vinnurekendur sér venjulega leik
á borði til að prýsta niður kaup-
gjaldiinu hjá verkarlýðnum. Þá
hyggja atvinnurekendur að sam-
tök verkalýðsins séu veikust og
pvi hægust aðstaðan til að kúga
sveltandi fðlk. Aðferðin er efcki
mannúðleg, en oft nær hún til-
gángi sínum. Að vísu parf verka-
lýðurinn aldrei að búast við
mannúð frá fámennri, peninga-
sjúkri klíku atvinnurekenda, sem
einungis hugsa um pað eitt, að
ráka saman fé til eigin parfa án
tiliits til hagsrpuna fjöklans,
með pá stefnu að pað sé Jögmálf
íífsins, áð sá sterki kúgi Mnn
'veika í bölvun Mnnar svoköllluðu
frjálsu samkeppm, sem pó eng-
in samkeppni er. Atvinnurekendur
bindast samtökum um að verja
pau Mðindi, sem peir xneð réttu
eða röngu hafa getað undir sig
náð á kostnað hinna vinna'ndi
stétta.
Ef pvi um nokkra samkeppni
væri að ræða í pess orðs eigin-
legu merkingu, pá er pað samr
keppnin á milli verkalýðsins ann-
ars vegar við að ná atvinnufyrr
irtækjunum í sínar héndiuí til
starfrækslu á pjóðnýttum grund-
velli, og atvinnurekenda hins
vegar, sem stritast við að halda
í pau framleiðslutæki og auð-
magn, sem peir ranglega hafa
undir sig sölsað með pví að
kaupa vinnu verkalýðsins of lágu
verði. Þegar verkalýðurinn al-
ment fór að skilja hverir pað/
voru, sem sköpuðu auðmagnið í
heiminum, að pað var hann sjálf-
ur, sem pað gerði, en svo komu
aðrir og Mrtu arðinn af vinn-
unni, en peir, sem að auðsöfnun>-
inni unwu, lifðu við bágari kjör
heldur en hundax hinna svoköll-
uðu húsbænda sinna, pá er pað
sem hann bindst samtökum um
pað, að heimta réttláta skiftingu
verðmætanna. Enn á sá draumur
verkalýðsins langt í land að ræt-
ast, að framleiðslutæki um heim
allan verði eign maninanna
sjálfra, sem við pau vinna, eða
pjóðarinnar, og að arði peim, sem
með peim er framleiddur, sé skift
á meðal peirra, er að framíieiðsl-
unni vinna, en mikið hefir samt
áunnist í pessum efnum um
gjörvallan heim.
II.
Heimurinn pjáist nú af ein-
hverri Mnni geigvænlegustu við-
v skiftakreppu, sem sögur hafa af
farið. Áhangendur núverandi
pjóðskipulags segja, að petta sé
plága, sem heimurinn verði að
líða af, hjá pvl sé eigi hægt áð
komast. Þetta er hin argasta
blekldng, upp fundiin af núverandi
valdhöfum og yfirráðamönnum
framleiðslutækjanna til pess aj
fela hinar eiginlegu orsakÍT knepp-
unnar. Þær réttu orsakir viðskifta-
kreppu peirrar, sem nú hefir á
undanförnum árum pjáð heimdnn.
eru pær, að á árunum næstu á
undan kreppunni varð vörufram-
leiðsla beimsins meiri en mark-
aður var til fyrir. Afleiðingin varð
sú, að framleiðendur fóru að
drága saman seglin og framleiða
minna til pess að reyna að losna
við pær vörubirgðir, sem fyrir
voru (samanber stöðvun togar-
anna í vertíðáxbyrjun árið 1931.
.tJtgerðarmenn stöðvuðu togaratia
af pví peir áttu gamlar fískbirgð-
ir, sem markað vantaði fyrir).
Þetta hafði í för með sér aukið
atvinnuleysi og minkandi kaup-
getu alls almennings. Nú ganga
verkamenn og konur svo tugum
milljóna skiftir atvinnulaus. Neyð-
in er afskapleg á meðal pessa
fólks, stórir hópar deyja hungur-
dauða og enn pá stærri hópar
liða hungurkvalir. Á sama tíma
sem petta igerist á rneðal verka-
lýðsins ,pess fólks ,siem framv-
leiðsluna hefir skapað, eyðileggja
yfirráðamenn, hinir. svo kölluðu
framleiðendur, matvæli svo skiftir
milljörðum að verðmæti, af pví
að markað vantar fyrir vöruna.
Verkamenn og konur! Hugsið
ykkur pað pjóðskdpulag, sem
kvelur og drepur pað fólk úr
hungri, sem að framleiðslunni
hefir unnið, á meðan nokkrir
menn ,'sem kalla sig atvinnurek-
endur, eru að bnenna og eyði-
leggja matvæli, sem milljónir
manna ,sem nú svelta, gætu lifað
af góðu líifi. Og, verkafhenn!
Þetta segjast hinir svo kölluðu
framleið'endur gera af pvi, að
friamleiðslan sé meiri en markr-
aðurinn poli. En petta er raun-
verulega gert af pví, að pið, ís-
lenzkir verkamemi, ásamt stétt-
arbræðnum ykkar úti x löndum,
eruð atvinnulausir og kaupgetu-
lausir, af pví að kaup pað, semt
pið vinnið fyrir, er ekki nema
til pess áð: halda lífinu í ykk.ur á
meðan pið exu'ð að vimia.
Að pessu sinni leyfir rúinið
eigi að frekar sé út i petta farið.
En verkamenn og konur! Hafið
petta hugfast: Atvinnuleysi, neyð
og hungúr eru pær plágux, sem
stöðugt herja á ykkur, á meðan
núverandi pjóðskipulag er við
lýði. Það eru peir gallar pess,
sem pvi er eigi hægt að losna við,
og við pví er eigi til önnur læknv-
ing en afnám núwerandi ófarn-
aðar-pjóÖskipulags og pjóðnýting
fainiileiðslutækjanna. (Frh.)
' Jens Pálsson,
Vefaradeilan brezka.
Manchester, 17. okt. UP.-FB.
Vefararnir og atvinnunekendur
hafa komið sér saman um', að
unnjð skuli á ný 48 klst. á viku
í vefnaðarverksmiðjunum, en á-
greiningur um vinnustundafjöld-
ann kom í veg fyrir samkomu-
lag á dögunum. — Launadeilan
er ekki útkljáð.
írar og Bretar.
Thornas, nýlendumálaráðherr-
ann brezki, hefir tilkynt, að
samningatilraunir Um deilumál Ira
(fríríkisins) og Breta hafi engan
árangur borið. (UP.-FB.)
======== t
Hjónabönd.
Á laugardaginn voru gefin sam-
ian í hjónaband ungfrú Guðríður
Bjarnadóttir, Skólavörðustíg 16,
iog Júlíus Bjarnason, prentari í
AIpýðuprentsmiðjunni. Séra Bja ipá
Jónsson gaf pau samian. Heimili
peirra er á Týsgötu 4C. — Sama
dag voru einnig gefin saman
borgaralegri hjónavígslu ungfrú
Dagmar Helgadóttir, Grundar-
stíg 10, og Þórðiur Pálsson, prent-
ari I Alpýðúprentsmiðjunni. Heim-
ili peirra er á Grundarstíg 10.