Alþýðublaðið - 25.10.1932, Blaðsíða 2

AfcffVÐUBUAÐIÐ
n
Kosningin.
Fvamsóknapnienu
hjésa koiumnnista.
Af f>ví ekki átti að kjósa nerna
einn inann, á þing hér i Rieykjiah
vík, gat ekki um fjaftó veri'ð að
villast, að ihaldsflokkurinn hlyti
þingsætið. Fulltrúaráð verklýðs-
félaganna ákvað því að leggja í
sem minstan kostnað við þessar
fcosningar, og voru engir bílar
leigðir, engin kosningaskrifstofa
höfð (nema á kjördiegi), ogengin
bré'f send kjósendum. Ekki hafður
annar kosnmgaundirbúniingur en
að tveir fundir voru haldnir og
eitt aukablað gefið út. Voru marg-
ir þeimar skoðunar, að bifreiða-
fjöldi sá, sem hafður hefir. verið
við kosningarnar, kæmi ekki að
því Jialdi, sem kostnaðurinn við
þær er. mikill, og virðast kosn-
ingarnar á laugardaginn hafa
staðfest þá sfcoðun.
Það, sem flesta langaði tiJ að
vita nú um þessar kosningar:, var
það, hvað myndi verða af 1234
atkvæðum, er Framsóknarflokkur-
inn fékk við síðustu kosningar, o:g
atkvæðum óánægðra fylgjenda
Sigurðar Eggerz, er ekki með
neinu móti vildu kjösa Pétur Hall-
dórsson, og mun tala þeirra (lágt
reiknað) hafa numið um hundrað..
Bjuggust martgir við að tala auöra
seðla mundi því nema minst 500,
en neynslan varð ekki niema um
tííundi hluti af þeirrj tölu. En hvað
varð þá af atkvæðum Framsókn-
armannanna? Það er víst, að
minst 600 Framsóknanmenn
gneidclu atkvæði, og hefir áneið-
anlega stór hluti þeirra kosið
Brynjólf Bjamason, enda sögðu
srrmir Fnamsóknarfo ringja:r,nir það
berum orðum, t. d. Hal'lgríjmiur
Hallgrímsson magister, semsagði,
að éf hann kysi, þá kysi hann;
Brynjólf. Er Iágt reiknað að 250
Framsóknaiunenn hafi kqsið meö
kommúnistum, en auk þeirra hafa
minst 50 íhaldsimehn gneitt Brynj-
ólfi atkvæði.. Hins vegar hafa at-
kvæði kommúnista sjálfra vafa-
iaust aukist um hundrað, og er
það mikil aukning frá sfðustu
kosningu, jafnvel þó tekið sé tillit
tíl hvað mikinn undirbúning þeiir
hnfa haft (leigt fundahúsið x
Bnöttúgötu, haldið rógberasköla o.
s, frV.).
Iþ-óttafélng vetkamanna
liefur vetharstarfsemi sína á
morgun í Nýja barnaskólanu/m.
Æft verður í vetur í tveimur
fJokkum, kvenna og karla. Karla-
fJokkurxnn æfir á miðvikudags-
kvöldum kl. 8—9 og sunnudöig-
run kl. 10—11 f. h. Kvennaflokk-
■urinn byrjar æfingar um má'naða-
wjótin. — Félagar eru ámintir urn
að mæta á fyrstu æfingunum,
sem verður annað kvöld k!.. 8—9.
Árstillag í félagið er 8 kr„ semi
gReiðíst helzt fyrir fram.
Úrsllf
kosiiiBigarliBnsr.
Við kosninguna á laugardaginn
kusu alls 8194, og við upp ialr
inguna í gær skiftust atkvæðixr
þannig:
A-listinn 2153.
B-listinn 651.
C-listinn 5303.
Auð'ir 53.
Ógildir 43.
Við kosningarnar 12 júní í íyiVa
voru atkvæðatölur flokkanna eins
og hér segir:
Alþýðuflokkurinn 2628.
Framsóknarflokkurinn 1234.
Kommúnistar 251.
íhaldsmenn 5576.
Á þessu sést, að nú færAlþýðu-
flokkurinn 475 atkvæðum færra
en við þær kosningar, íhaldsmenn
273 atkv. færra, en kommúnistar
400 atkvæðum fleiri.
Skýringin á þ'éssu liggur fyrst
og fremst í tvennu: að Alþýðu-
flokkurinn starfaði ekki að kosn-
ingunni eins og venjulega, haföi
engan kjörskrársamanburð, enga
menn úti í bænum til að hvetja
flokksfólk til kjörsóknar, og
ílokksmenn margir: Hverjir álitu
kosninguna algerlega tiligangs-
lausa, ,— og að á lista. kommún-
ista hafa flækst ýms atkvæðá, sera
ekki hefðu lent á lista þeirra,
hefði uih venjulega kosningu ver-
ið að ræða. Það er t. d. kunnugt,
að nokkrir „Fi'amsóknar“-menn
kusu þá og eins nokkrir Sigurðar-
Eggerz-menn, en auðvitað munu
þeir líka hafa náið nokkr-
um atkvæðum, sem heföu kosið
Alþýðuflokkslistann við venju-
legar kosningar og hefði nokkur
von verið til þess, að frambjóð-
andi alþýðunnar yrði kosinn.
Þessari kosningu er nú lokið, en
aðrar kosningar eru framundan.
Alþýðan mun nú skipa sér til
sóknar í þeim — og vinna sigur.
Ljf hennar hefir lengi verið bar-
átta við ofurefli — og hún lætur
sér því ekki í augum vaxa þótt
seint gangi eða afturhaldsöflin
virðist svört og mögnuð.
Dánarfregn.
í gærkveldi lést hér í borginni
Jónína Guðmundsdóttir frá
Haukadal í Dýrafirði.
Brúðkaup
sitt héldu fyrra laugardag á
„Vífli“ ungfrú Ásdís Pétursdóttix
og Ölafur Þorgrimsson lögfræð-
ingur. Séra Eirikur Brynjólfsson
gaf þau saman.
HraðrittsnBirWeniiia.
Á slðasta bæjarstjórnarfundi
samþykti bæjárstjórnin með 9 at-
kv. gegn 4 íhaldsmanna-atkv. að
heimila Helga Tryggvasyni hús-
næði í Miðbæjarskólanum áð
kvöldíagi til hraðritunarkenslui, en
þar um hafði meiri hluti skóla-
nefndaiinnar nieitað áður.
Sb;Ida bælarsíiórnarlnoar.
Á síðasta bæjarstjórnaríundi
vakti Stefán Jóh. Stiefánsson at-
hygli á því, að það er skylda
bæjarstjórnarinnar að gera ráð-
■ staíanir til þess, að aðalbjargræð-
isvegur bæjarbúa falli ekki í húsf-
ir. Ef það er að koma á daginn, að
framtak einstaklinganna, sem haft
hiafa og hafa enn eignarhald á
togurunum, er ekki til staðar til
þess að halda við og auka flot-
ann, — og nú heyrast þeirra eigin
raddir því til staðíestingar og
reynslan er farin að sanna, aÖ»
svo er*—, þá éru tvær leiðir
fyrir hendi. Annað hvort verður
bærinn sjálfur að fara að gera út
og iáta annað tveggja smíða nýja
togara' éða kaupa þá að, til þess
að auka fiskiskipastólinn I Reykjai-
vík (en ekki byrja á því að kaupa
togara sem fyrir eru, því þaði
eykur ekki jlotann), ellegar bær-
inn vérð’ur að styrkja samvinnu-
; félagsskap sjómanna og verka-
manna til skipakauþa og ábyrgj-
ast lán fyrir hann. Bæjarstjómin
má ekki fljóta sofandi að feigðar-
ósi. Henni ber skylda til að lála
það til sín taka, að bæjarbúar
geti lifað jáfram í Reykjavik.
í annan stað er það hlutverk og
skylda bæjarstjórnarinniar, að
stuðla að bæt.tum húsakynnum
þeirra bæjarbúa, sem sjálfir háfa
ekki efni á því. ítenti St. J. St.
á dæmi Kaupmiánnahafnarborgar,
bæjarstjórn Reykjavíkur til fyrir-
; myndar. Bæjarstjórnin eigi að
stuðla áð því, að reist verði. góð
og hentug hús fyr?f verkalýð og
miðstétt Reykjavíkur, svo að fólk-
iö þurfi ekki að neyðaist til að
halda áfram að búa í híbýium,
sem eru óhæfilegar vistarverur,
svo sem nú er u:m fjölmargar
íbúðir hér í Reykjavík. —
Þessarar hvorrartveggju skyldu
sinnar ber bæjarstjórninni að
minnast og rækja þær.
Asdayafmæli
Björnstjerne Björíisson.
Forsætisráðherra tilkynnir FB.;
Norska ríkisstjórnin hefir boð-
ið íslenzku stjórninni að senda
fulltrúa á minningarhátið, sem
haldin verður í Osló frá 4.—8.
dez. í haust af tilefni 100 ára
fæðingardags stórskáldsins Björn-
stjeme Björnson.
Jaínframí hefir norska stjórnin
látið þess getið, að henni værii
kært, að þar mætti einnig ful'l-
truar fyrir bókmentir, blaðamenn
og fræðslustofnanir og fyrir leik-,
list. Hefir Berigenska gufuskipa-
félagið boðið helmings lækkun á
fari með skipum þess frá Reykja-
vík til Björgyinjar og hingað
aftur.
Auk íslands hefir Danmörku,
Finnlandi, Svíþjóð og Tékkósló-
vakíu verið boðið að senda full-
'trúa á fyrnefnda hátíð.
Kommiliilstadeildin ð Isafitðl
teknr afstoðu
með Ingðifi Jónsspl.
Eia fieip Einap og Brynjólfur
oSan fi sig öll stóryrðin um
fnlltrúa Alþýðullokksins £
bælarstiðrninnfi á Isafiirðfi?.
Því var spáð þegar árið 1930,
að Ingólfur Jónsson yrði fyrsti
maðurjnn, sem rekinn. yrði úr K.
!., og það var öllum vitanlegj,
áð flokkurinn myndi skamma
stund starfa óklofiiin, en alment
rnunu mienn þó varla hafa gart
ráð fyrir að hin opinberá brott-
rekstrársök og klofningur væri sú
eingöngu, að þeir útreknu vildu
ekki staðfesta álXar lygar Verk-
lýðsblaðsmannanna. Það var sann-
arlega til of mikiis ætlast:, að til
þess fengjust nema örfáir menn,-
Frá Isafirði berast þær fregnir.
áð deild Kommúmstaílokksins þax1
hafi mótmælt hinni frekjulegu
lygi þeirra VierklýðsblaSisniánaiái
um látækrafiutninginn á Jóni Sn.
Árnasyni, sem Ingólfur Jónsson á-
samt fátækranefndinni á ísafirðí
fanin sig knúðan til að leiðirétta.
En eins og lesendur Alþýðublaðs-
ins efláust munia, var 'Ingól’fui
vægðarlaust rekinn úr Kommún-
istaflokknum, stimplaður bæðí
lygari, verklýðssvikari og yfiriieitt
ausið yfir hanin öllum þeim o-
nöfnum, senx þeir fyrverandi fé-
lagar hans venjulega auisa yfir
höfuðóvini sína, Alþýðuflokks-
mennjna.
Ýmsum flokksmönnum í K. í.,
sem gengið höfðu upphaflega f
flokkinn Vegna hugsjóna, raunar
af misskilningi þó, hefir Itogá of-
boðið bardiagaaðfierð og oröbragð
Verklýðsblaðsins, sérstaklega hve
blaðinu hefir verið gjarnt á aó
fara með ósanniindi, og oftast nær
alveg víssvitandi. Sagan um fá-
tækraflutniniginn var að vísu ekk-
ert meiri fjarstæða en margt ann-
að, sem birst hefir í blaðinu, en
þar voru svo áberandi fajsaðar
staðreyndir, a’ð öllum, sem ekki
eru alveg blindir af flokksofstæki,
hlaut að ofbjóða.
Einhver ljósasta söinnun þess,-
að þeir Verklýðsblaðsmenn vissu
upp á sig skömmina, er sú, að
þeir birtu aldrei nafn mannsius.
Ekki er ósennilegt að þeir afsakf
sig með því, að þeir hafi gert
það af hlífð við hann, en einmitt í
sömu andránni skrifa þeir um
fátækramál Arnþórs Jakobssonar
með fuliu nafni hans, og hvers
vegna mátti hann ekki njóta sömu
hlífðar? Vitanlega þurftu þeir að
Ieyna mafni Jóns Sn. Árnasonar,
af því þeir vissu, að alíir, er tii
þektu, sæju hið sanna, hefði nafn
hans verið birt.
Hinir hygnari flokksmenn vildti
ekki vera samsekir þessari föis-
un, hvað þá staðfesta hana. Fyrir
þetta var Ingólfur rekinn. Deildin
á ísafirði hefir tekið málstað Ing-
ólfs. Þihg flokksins, er kemur