Morgunblaðið - 30.05.1990, Síða 43

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 30. MAI 1990
43
Gunnhildur Tryggva-
dóttir - Kveðjuorð
Fædd 22. maí 1913
Dáin 20. apríl 1990
Laugardaginn 28. apríl sl. var
fóstra mín Gunnhildur Tryggva-
dóttir kvödd hinstu kveðju ogjarð-
sett frá Dalvíkurkírkju. Við hjónin
ætluðum svo sannarlega að kveðja
þessa heiðurskonu en urðum að láta
í minni pokann fyrir íslenka veður-
farinu.
Gunnhildur fæddist 22. maí 1913
á Rútstöðum í Eyjafirði. Foreldrar
hennar voru hjónin Ágústína Gunn-
arsdóttir ljósmóðir og Tryggvi Jóns-
son bóndi og bjuggu þau lengst af
á Svertingsstöðum í Eyjafirði.
Ekki rek ég æviferil Gunnhildar
hér, ' heldur eru þetta fátækleg
þakkarórð til hennar. Þegar faðir
minn Jón Björnsson hóf sambúð
með Gunnhildi, fyldi ég honum frá
fyrra hjónabandi. Var ég þá tveggja
ára gamall. Hjá þeim ólst ég upp
til fjórtán ára aldurs, svo segja má
að Gunnhildur hafi verið mér sú
móðir sem ég hafði eitthvað af að
segja og fyrir umhyggju hennar
verð ég ævinlega þakklátur. Gunn-
hildur var sérstaklega traust mann-
eskja, kennske ekki allra vinur en
því tryggari þeim sem hún kynntist
og lítilmagnann studdi hún og tók
hans málstað ef þurfti. Minnisstæð-
ur er mér sá vani hennar fyrir jól
og aðrar stóhátíðir að senda vissum
einstæðingum á Dalvík einhvern
glaðning, kökur og annað góðgæti.
Það kom oft í minn hlut að fara
með þessar sendingar og þakkar-
brosi þessa fólks gleymi ég ekki.
Sérstök regla var á heimilishald-
inu hjá Gunnhildi og þrátt fyrir
stóra fjölskyldu og mikinn umgang
var þar alltaf hver hlutur á sínum
stað. Mikil vinna hlýtur að hafa
legið þar að baki og vinnustundirn-
ar örugglega fleiri en átta tímar á
dag. Blómarækt var henni mjög
hugleikin og báru blómin þess merki
að um þau fóru hendur af kost-
gæfni og lipurð.
Þekking hennar á mönnum og
málefnum, ásamt óvenjulega góðu
minni, var brunnur sem sótt var í
ef umræður voru í gangi. Hún
mundi nöfnin og atburðina, bara
að spyija. En nú er skarð fyrir
skildi á Stórhólsvegi 6. Þar var
ætíð veitt af rausn og nutum við
hjónin og börnin okkar þess ríku-
lega í næsta árvissum ferðum okkar
til Dalvíkur. Þakkir og hlýjar hugs-
anir okkar fylgja Gunnhildi
Tryggvadóttur á hennar nýju veg-
ferð. Blessunar og velfarnaðar bið
ég föður mínum, systkynum og af-
komendum þeirra og megi þessi
stofn verða svo mannvænlegur
áfram sem hingað til.
Allt sem birta og ljós kemst í
snertingu við endurkastar myndum
út í óravídd alheimsins. Þessar
myndir glatast ekki og kannske eru
þær nær okkur en við hyggjum.
Æviferill allra manna lýtur sömu
lögmálum. Hann er skráður í þessa
stóru bók, bók sem hefur ekkert
upphaf og engan endi, óskiljanlegt
hugtak okkur mönnum.
Ævimyndin hennar fóstru
minnar finnst mér virðuleg og fal-
leg-
Hjálmar Orn Jónsson
Leifíir Halldórs
son — Minning
Fæddur 18. október 1918
Dáinn 22. apríl 1990
Þegar ég minnist vinar míns og
samheija til margra ára, Leifs Hall-
dórssonar, sækja margar minningar
að. Þær renna fram eins og myndir
á filmu. Atvikin rifjast upp og taka
á sig myndir. Ymislegt löngu
gleymt kemur fram og allt fellur í
sama farveg. Minningarnar eru all-
ar á einn veg. Þar er Leifur fyrir
mér sem hinn fullkomni félagsmála-
maður. Þeir sem þekktu Leif ein-
ungis úr íjarlægð, eiga eflaust erf-
itt með að skapa sér þá mynd af
honum. Ekki hélt hann margar
ræðurnar. Ekki tók hann til máls
undir hveijum lið fundanna og
þrýsti fram skoðunum sínum með
fjálgleik mælskumannsins. Hann
var hins vegar ætíð nálægur. Alltaf
tilbúinn til að takast á við verkefn-
in, án tillits til þess hvort þau væru
skemmtileg eða ekki. Verkin varð
að vinna. Hann hafði ákveðnar
skoðanir, mótaðar af hugsjónum og
reynslu áranna. Það mátti líkja
honum sem félagsmálamanni við
innsiglingarvitann. Það er svo sjálf-
sagt að h ann sé til staðar og kasti
fram geislum sínum sæfarendum
til leiðbeiningar, að allir taka tilvist
hans sem sjálfsögðum hlut, þar til
slökknar á honum.
Leifur kom víða við í félagsmál-
um. Leiðir okkar lágu saman í
starfi á vegum bindindissamtak-
anna. Hjá Bindindisfélagi öku-
manna, í Góðtemplarahreyfingunni,
í_ Reglu Musterisriddra og hjá
Ábyrgð hf. Alls staðar var hann
hinn trausti félagi, sem hafði já-
kvæð áhrif á umhverfi sitt. í öllum
þessum félögum valdist hann til
forystustarfa. Menn mátu hann fyr-
ir sakir mannkosta hans. Hann
þurfti ekki að hafa hátt til þess að
vinna sér hylli.
Þrátt fyrir töluverðan aldursmun
myndaðist góður vinskapur með
okkur Leifi. Við sátum margan
fundinn saman og ég varð einnig
þeirrar ánægju aðnjótandi að ferð-
ast með honum erlendis. Einlægari
og hreinni manni hef ég ekki
kynnst. Ætíð í jafnvægi, jákvæður
og hlýr.
Ég vil þakka honum fyrir það
sem hann lagði af mörkum í þágu
þeirra félaga er við áttum samleið
í. Ég veit hve mikils allir _ mátu
hann. Við Sólveig sendum Árnýju
og fjölskyldu hennar okkar bestu
kveðjur og vitum að minningin um
góðan dreng mun gera söknuðinn
léttbærari.
Sveinn H. Skúlason
Minning:
*
GuðnýS. Oskars-
dóttir - Kveðjuorð
Fátækleg verða hin hinstu orð
er eigi fá lýst þeirri hryggð er sló
okkur hjónin er við fréttum af frá-
falli hinnar yndislegu vinkonu okk-
ar, Guðnýjar.Sesselju Óskarsdóttur.
Sissa er horfin, og með brottför
hennar myndast óbrúandi bil for-
tíðar og framtíðar. Tómarúm í stað
lífsfyllingar, gleði og glaðværðar.
Félagshyggja og gestrisni voru
Sissu í blóð borin, nutum við hjónin
oft góðs af hlýhug Sissu og um-
hyggju.
Alltaf var notalegt að koma á
Egilsgötuna og heyra Sissu grípa í
píanóið, oft við söng Baldurs, en
þau hjón voru bæði mjög hneigð
að íslenskri og sígildri tónlist.
. Sissa var glæsileg.kona. Ég.man
er ég heyrði það fyrst að Sissa
myndi eiga tvífara í bandarísku
leikkonunni Veronicu Lake, að mér
varð að orði: „Ójá, sú bandaríska
má sannarlega vera stolt af saman-
burðinum."
Sissa ferðaðist ekki víða um,
nema I hugheimum, en þar var hún
víðförul. Þó skrapp hún til Sviss
með Baldri fyrir nokkrum árum,
og veit ég að hún hefur búið lengi
að því sem þar bar fyrir augu.
Nú er Sissa farin hinstu förina.
Minningin lifir þó um mæta konu.
En hvað getum við sagt við vin
okkar, Baldur, eftirlifandi systur
Sissu og aðra nána ættingja og vini?
Við samhryggjumst ykkur.
Megi minningin um Sissu veita
ykkur líkn í hinni dýpstu sorg.
Helga og Richardt Ryel
t
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
PÁLL PÁLSSON
fv. leigubifreiðarstjóri,
iðufelli 6,
Reykjavík,
sem andaðist þann 23. maí, verður jarðsunginn frá Háteigskirkju
fimmtudaginn 31, maí kl. 15.00.
Hilde Pálsson,
Guðriður Pálsdóttir, Kristbjörn Þorkelsson,
Halldór Pálsson,
Hjörleifur Pálsson,
Páll S. Pálsson, Fanney Ingvaldsdóttir,
Reynir Pálsson, Marie La Cour Hansen,
Einar Pálsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
AUÐUR KRISTINSDÓTTIR,
Leifsgötu 13,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu í dag, miðvikudaginn
30. maí, kl. 13.30.
Guðmundur Sigurðsson, Sigrún Guðmundsdóttir,
Sigurður Guðmundsson, Freygerður Guðmundsdóttir,
Indriði Guðmundsson, Sif Guðmundsdóttir,
Guðný Nanna Guðmundsdóttir,
tengdabörn og barnabörn.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför sonar okkar og bróður,
ÞÓRÓLFS BALDVINS HILMARSSONAR,
Árnesi.
Áslaug Anna Jónsdóttir, Hilmar Hermóðsson,
Hermóður Jón Hilmarsson,
Árni Pétur Hilmarsson,
Ester Ósk Hilmarsdóttir.
t
Innilegar þakir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför litla drengsins okkar,
HARTMANNS HERMANNSSONAR,
Háteigi,
Akureyri.
Sólveig Bragadóttir og fjölskylda,
Hermann Traustason og fjölskylda.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og útför
KRISTJÁNS SIGMARS INGÓLFSSONAR,
Einibergi 19,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Landspítalans.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurður Ingólfsson.
Vortilboð á
BV-handtjðkkum
Góður afsláttur í maí á meðan birgðir endast.
Lyftigeta: 800 kg.
Lyftihæð:80 cm.
Hentugt hjálpartæki
við allskonar störf.
Sparið bakið,
stillið vinnuhæðina.
Kj
Eigum ávallt fyrirliggjandi
hinavelþekktu BV-hand-
lyftivagna með 2500
og 1500 kílóa lyftigetu.
UMBOÐS- OG HEILDVERSLUN
BlLDSHÖFÐA 16 S/MI672444 TELEFAX672580