Morgunblaðið - 16.01.1991, Síða 8

SÉRBLAÐ UM SJÁVARÚTVEG
MIÐVIKUDAGUR 16. JANÚAR 1991
Pólverjar
fjölmennir
í fiskinum
ÚTLENDINGAR í fiskvinnslu hér á
landi voru liklega um 300 talsins nú
um áramótin að því er fram kom hjá
Oskari Hallgrímssyni, deildarstjóra
vinnumáladeildar í félagsmálaráðu-
neytinu.
. A síðasta ári voru gefin út atvinnu-
leyfí fyrir 1.500 útlendinga í mislangan
tíma og eru þeir til dæmis í vinnu í ver-
stððvum á Snæfellsnesi, á Vestfjörðum,
sáralítið á Norðurlandi en nokkuð á
Austfjörðum. Á Höfn hafa útlendingar
verið í vinnu og dálítið í Vestmannaeyj-
um en færri í Þorlákshöfn en stundum
áður.
Breskir ríkisborgarar hafa löngum
verið fjölmennastir í hópi útlendinganna
en nú hafa Pólveijar tekið afgerandi
forystu. Telur Óskar, að af þessum 300
manna flokki eða þar um bil hafi þeir
verið um og yfír þriðjungur um áramót-
in. Aðeins í desember sl. voru gefin út
60 atvinnuleyfi fyrir þá.
LÍIMUBYSSAIM MUIMDUÐ
Morgunblaðið/Jón Páll Ásgeirsson
BJÖRGUN úr sjávarháska er eitt, helzta hlutverk Landhelgisgæzlunn-
ar auk gæzlustarfanna sjálfra. Því liggur mikið við, að áhöfnin sé
þjálfuð til björgunar af öllu tagi og eru æfingar ýmiss konar tíðar
um boð í varðskipunum. Meðferð línubyssunnar er snar þáttur þessar-
ar þjálfunar, enda hefur hún fyrir löngu sannað ágæti sitt. Hér er
það Ásgrímur Ásgrímsson, fyrsti stýrimaður á Ægi, sem mundar línu-
byssuna, en í síðasta túr var meðal annars farið yfir notkun hennar
og uppsetningu og notkun björgunarstóls.
Hafnir á Suðumesjum
skipti með sér verkum
Fiskiskip í Grindavík og Sandgerði,
afskipun í Keflavík og Njarðvík
að myndaður verði einn hafnasjóður fyrir Suðurnesin, ein yfirstjórn, og hafn-
irnar í Grindavík og Sandgerði verði fiskiskipahafnir umfram allt og þá útbún-
ar fyrir það en hafnirnar í Keflavík og Njarðvík afskipunarhafnir. Suðurnes-
in eru eitt atvinnu- og athafnasvæði og það eru heildarhagsmunir þess, sem
eiga að ráða,“ sagði Halldór Ibsen, framkvæmdasljóri Utvegsmannafélags
Suðurnesja, í viðtali við Morgunblaðið en hann hefur sett fram ákveðnar
hugmyndir um skipan hafnamála á Suðurnesjum.
eðlilegt
og raun-
ar nauð-
synlegt,
„Ég tel, að með þessari skipan myndi
margt vinnast og ekki síst, að það tak-
markaða fjármagn, sem veitt er til hafn-
anna, yrði þá nýtt á einum stað og verk-
efnin kláruð. Það er nefnilega svo, að
bara það að byija á hveiju verki fyrir
sig kostar mikla peninga og því er það
engin spurning, að þetta yrði hagkvæmt
fyrir alla. Vissulega yrði fískvinnsla
stunduð áfram í Keflavík og Njarðvík
enda staðreyndin sú, að stór hluti af
flotanum á þessum stöðum landar í
Grindavík og Sandgerði á vetrarvertíð-
inni og yfir sumarmánuðina líka. Ein-
faldlega vegna þess, að það liggur betur
við miðunum. Það er heldur ekki mein-
ingin að banna bátum að landa í ákveðn-
um höfnum," sagði Halldór og benti
á, að samgöngur á Suðurnesjum væru
með því besta, sem gerðist hér á landi,
fjarlægðir litlar og varanlegt slitlag á
öllum vegum.
Halldór segist nokkuð hafa rætt þess-
ar hugmyndir við sveitarstjórnar- og
hafnarstjórnarmenn á Suðurnesjum en
honum finnst vanta dáhtið upp á undir-
tektirnar. „Sumir óttast, að einhver einn
muni yfirtaka annan, en ég hef svarað
með því að benda á stjóm landshafnar-
innar meðan hún var Keflavík-Njarðvík.
Ég átti sæti í stjórninni í 12 ár og í 11
sem formaður. Stjómarmenn voru
lengstum þrír Keflvíkingar og tveir
Njarðvíkingar og undir það síðasta að-
eins einn úr Njarðvík. Samt fór stærsti
hlutinn af framkvæmdafénu, sem við
fengum til umráða, til Njarðvíkur. Málið
er nefnilega, áð menn verða að vera
heilir í svona samstarfi. Ef komið er inn
í það til að stajida vörð um þrönga hags-
muni ákveðins hóps eða sveitarfélags
þá gengur það ekki.“
FÓLK
Breytingar
hjá Fylki
í Grimsby
■ ÞÓRARINN Guðbergs-
son, sem starfað hefur hjá
Fylki, umboðsfyrirtæki Jóns
Olgeirssonar í Grimsby, er
hættur þar og mun nú eiga í
viðræðum við fyrirtæki í
Þýskalandi um umboðs-
mennsku fyrir íslensk skip,
sem þangað sigla. Við starfí
hans mun taka Axel Ágústs-
son, skipstjóri á skuttogaran-
um Gullver NS-12 frá Seyðis-
firði, en hann hefur fengið
ársleyfí hjá Gullbergi hf., sem
gerir út skipið. Axel er í sínum
síðasta túr að sinni en Gullver
á að selja ytra 17. janúar og
gert er ráð fyrir, að hann komi
heim þann 21. Fylkir er elsta
íslenska umboðsfyrirtækið á
þessum slóðum, en ísberg er
þeirra stærst.
32 árí
vélinni
■ ÖjRN Sigurgeirsson lærði
vélsmíði í Héðni og 1958 fékk
hann frí til að fara einn túr
með
Tungu-
fossi
gamla.
Segja má,
að túrinn
hafi staðið
síðan eða í
32 ár og á
þessum °rn
tímahefur Sigurgeirsson
hann verið á flestum Fossum
Eimskipafélagsins. Er hann
nú á Mánafossi. Eins og að
líkum lætur segist hann hafa
kunnað starfinu vel ogtelur
sennilegast, að hann muni
ljúka starfsævinni við að gæta
vélanna. Örn segir, að miklar
breytingar hafi orðið á far-
mennskunni. Áður voru túr-
arnir lengri og stoppað lengur
í höfn en með gámunum er
það bara einn, tveir, þrír eins
og Örn sagði, kannski hálfur
dagur í höfn.
Baldvin með eigið fyrirtæki
■ BALDVIN Gíslason, fyrr-
um skipstjóri, hefur nú stofnað
eigið umboðsfyrirtæki í Hull
til að þjónusta íslenzka fisk-
seljendur á Humber-svæðinu.
Baldvin rak fyrirtækið Gísla-
son og Marr Ltd. í Hull í fjög-
ur ár og var það að hálfu í
eigu hans á móti J. Marr Ltd.
Síðastliðið haust kom brestur
í það samstarf, sem lauk með
því, að Baldvin seldi meðeig-
endum sínum öll hlutabréf sín.
Hann hefur nú hafið rekstur
eigin fyrirtækis og hefur í
tengslum við það tekið á leigu
aðstöðu til fisksölu, löndunar
og skrifstofu hjá ísbergi Ltd,
sem er í eigu Péturs Björns-
sonar. Baldvin rekur þjónustu
sína að öllu leyti sjálfstætt og
segist
stefna á
enn betri
þjónustu en
áður við
viðskipta-
vini sína,
sem flestir
hafi fylgt
honum milli
fyrirtækja.
I því skyni hafi hann meðal
annars náð sérsamningi við
veiðarfæraseljendur, sem ætti
að skila viðskiptavinum sínum
lægra verði en áður. Baldvin
mun, auk sölu á ísuðum fiski,
sjá um söluá freðfiski og
rækju og getur útvegað bæði
beitusmokk og rækju til pillun-
Baldvin
Gíslason
SJOMANNAMÁL
Setja á stokkana
Dæmi um orðtakið að setja á stokkana um að hrinda
e-u í framkvæmd, koma e-u á laggirnar eru frá fyrri
hluta 19. aldar. Erá svipuðum tíma er orðtakið að
koma e-u á stokkana í sömu merkingu. Yið smíði báts
var kjölur aldrei látinn silja á jörðu, segir í íslenzkum
sjávarháttum Lúðvíks Krisljánssonar, heldur ætíð höfð
undir honum tré, svo
mörg, að kjölurinn
bognaði ekki. Hét þetta
að „setja á stokkana, andstætt því var að hleypa af
stokkunum. Halldór Halldórsson ætlar, að líkingin að
selja á stokkana muni dregin af tunnum (kútum), sem
komið er fyrir á stokkum, og hefur þá í huga orðtak-
ið að koma e-u á laggirnar. Hitt getur eins staðizt,
að líkingin komi af því, þegar smíði skips var hafin.
Nú heyrist oft talað um að sjósetja skip og sjósetningu
skips, en þau orð eru tekin nær óbreytt úr dönsku máli
á seinni tímum, sbr. sosætte. og bæta ekki úr neinni
þörf í tungu okkar. Fer ólíkt betur að nota fyrrgreind
orðasambönd eða orðtök en tala um að sjósetja skip.
- JAJ
21paJlur. 1 x 20 Ibs. Frystflök. Til Bremerhaven. Ámánudagskyöld íyrirkl. 22:00?
Viðtiyggjumþað!
EIMSKIP
VIÐ GREIÐUM RÉR LEIÐ