Alþýðublaðið - 03.11.1920, Blaðsíða 2

ÁLÞÝÐUBLAÐIÖ
]ón jjínsson ýílils,
sagnfræöingur.
Djúpt hefir ættjörð vor enn fengið sár;
eldheit um þjóðarkinn falla því tár.
Fyr en oss varði, er frbða Jóns leið
farin til enda og burt hlaupið skeið;
fljótlega varla það fyllast mun skarð,
er fráfall við kempunnar nanfrægu varð.
Hann breytti oft móum í blómskrýdda grund,
í brosandi vonarskin sérhverri und;
hann stormunum sneri í bliðviðris blæ,
og bárunum tryltu í lognsléttan sæ,
en gremju og ofsa í gleði og ró,
þvi gieði frá barnssál í penna hans hló.
Fróði jón vék burtu af fræðimanns stól;
fræðslu- af -himni um leið hné björt sól, —
sól, sem að menningar- leiddi frá -iind
lífsstraum, er skapaði heilbrigða mynd;
í þjóðfélagsheildinni þroskaði sái,
þróttar og framsóknar vel hvesti stál.
Fróði Jón vikinn í friðarheim er,
en frumgróði verka hans enn geymist hér.
Alt, sem hann skráði, bar augljósan vott
um atorku' og skarpskygni — hitt rak hann brott,
því öfgar og fjölmælgi einskis hánn mat,
aldrei því rúm léð á psppírnum gat.
Jón Jónsson Ausímann.
£
Æfgga*©ið®.la
blaðsins er í 'Aiþýðuhúsinu við
Ingólfsstræfi og Hverfisgötu.
Sfmi 088.
Auglýsingum sé skilað þangað
•ða i Gutenberg í síðasta lagi kl.
10 árdegis, þann dag, sem þær
•iga að koma í blaðið.
Áskriftargjald ein !ír. á
mánuði.
Auglýsingaverð kr. 1,50 cm.
eindálkuð.
Útsölumenn beðnir að gera skil
til afgreiðslunnar, að minsta kosti
ársfjórðungslega.
Hvers vegna örfhendur?
í Alþbl. 29. f.m. er skýrt frá því,
að franskur læknir hafi fundið or-
sök þess að menn eru örfhendir.
Sömu skýringu eða tilgátu og
þessa heyrði eg þegar eg var ungl-
ingur, af gamalli konu í Bornarfirði.
Um aldamótin las eg í dönsku
riti (Naturen og Mennesket, ef eg
man rétt) þessa sömu skýringu,
og var fyrir henni borinn íslenzk-
ur maður, þáverandi prestaskóla-
kennari Eiríkur Briem.
Sennilegt þykir mér að hundr-
uð manna víðsvegar um lönd á
ýmsum tfmum hafi gert þessa
sömu athugun.
En athugunin er að öllurn iík-
indum ekki rétt. Fleiri mæður
munu bera börnin á vinstri hand-
legg en hægri, af þeirri einföldu
ástæðu, að hægri höndin er tam-
ari til þeirra handtaka, sem óhjá-
kvæmilegt er að gera meðan barn-
ið er á handlegg. Ætti því meiri
hluti manna að verá örfhendur,
ef þessi værí ástæðan.
Eg hefi gert nokkrar athuganir,
sem virðast ósanna þessa tilgátu
Frændkona mín ein á 6 börn.
Eitt þeirra, það 3. í röðinni, er
örfhent. Aðra konu þekki eg sem
á S börn. Það 4. í röðinni erörf-
hent. Kona mín á 5 börn. Það
fyrsta í röðinni er örfhent. Allar
þessar mæður hafa fóstrað börn
sín sjálfar. Engin þeirra hefir
nokkru sinni haft vinnukonu til
aðstoðar við heimilisverk, því síð-
ur sérstaka barnfóstru. Engin þess-
ara mæðra kannast við að hafa
breytt um aðferðir við umönnun
barnanna.
En hver er þá orsökin?
Menn ættu að spreyta sig á að
leita að henni.
Þessu efni er svo háttað sem
fjöldamörgum öðrum, að ólærðir
menn geta hæglega fundið þann
sannleika sem dylst fyrir prófess-
orum, ef þeir aðeins nenna að
hugsa og hafnst að, og ef þeir af-
neita þeirri almennu og skaðlegu
trú, að vitsmunir og lærdómstitiar
sé eitt og híð sama.
P. G. G.
Útrýming rottn.
Það blandast víst fáum hugur
um, að rottur eru mestu skaðræð-
isgripir. Og verður ekki með töl-
um talið það tjón sem hlý£t af
þeim, beiniínis og óbeinifnis. Hér
í Reykjavfk hefir verið hafist handa
eins og menn vita, og er búist
við góðum árangri af herferðinni.
En auðvitað er árangurinn mjög
kominn undir almenningi, að hann
geri sitt ítrasta til þess að ver»