Morgunblaðið - 21.06.1991, Qupperneq 33

inn, sem gifti okkur hjónin, skírði
börnin okkar og jarðsöng móður
mína. Dyravinurinn og óbilandi
stuðningsmaður þeirra sem minna
máttu sín.
Eg lít að það sem gæfu að hafa
fengið að starfa rúman áratug und-
ir handaijaðri séra Emils. Viðburða-
rík ár í önnum og erli.
Hann var einstakur gæfumaður
í einkalífi sínu. í meira en hálfa öld
stóð Álfheiður Guðmundsdóttir eig-
inkona hans fjalltraust við hlið
hans. Þáttur hennar í störfum hans,
í uppbygginu safnaðarstarfsins og
í þágu kirkjunnar verður seint full-
metinn. Henni, börnum þeirra hjóna
og fjölskyldu allri eru nú sendar
samúðarkveðjur.
Atvikin haga því þannig að við
Eygló eigum þess ekki kost að
fy'gja góðum vini síðasta spölinn.
Sólarljóð, einn af gimsteinum
bókmennta okkar, voru séra Emil
hugleikin.
Það er við hæfi að sækja þangað
erindi nú að leiðarlokum:
Hér við skiljumst
og hittast munum
á feginsdegi fíra;
drottinn minn
gefí dauðum ró,
en hinum líkn er lifa ,
Minningin um eldhugann og at-
orkumanninn mun lifa með öðrum
sem honum kynntust og hann
þekktu.
Eiður Guðnason
Vinur minn og fóstri, séra Emil
Björnsson, er látinn eftir alvarleg
veikindi, sem hann hafði átt við að
stríða undanfarin misseri. Mér barst
þessi sorgarfregn til útlanda og úr
fjarlægð sendi ég honum hinztu
kveðju sem fyrir bragðið verður
styttri og fátæklegri en vert hefði
verið.
Það var einkennandi fyrir sr.
Emil að hann talaði opinskátt og
hispurslaust um hvaðeina sem hon-
um lá á hjarta. Fyrir fáeinum mán-
uðum ræddi hann við mig i síma
sárþjáður og sagðist senn myndu
deyja, þannig að þetta yrði okkar
síðasta samtal. Vildi ég tæpast trúa
því og reyndar bar fundum okkar
síðar saman á góðum stundum. En
ekki fór á milli mála að hveiju
stefndi og undir það var þessi raun-
sæi og tilfinningaríki trúmaður
greinilega búinn.
Fyrir orð sr. Emils hóf ég störf
á frétta- og fræðsludeild Sjónvarps-
ins nokkru áður en útsendingar
þess byijuðu fyrir 25 árum. Eftir
ríflega 20 ára starf á fréttastofu
Útvarpsins hafði honum, þá fimm-
tugum, verið trúað fyrir því mikil-
væga brautryðjandastarfi að koma
á fót fréttaþjónustu í nýjum og
framandlegum fjölmiðli og sjá hon-
um að auki fyrir innlendu og er-
lendu dagskrárefni á fræðslusviði.
Sr. Emil valdi þann kost að fá til
liðs við sig fámennan hóp ungs fólk,
sem var reiðubúið að takast á við
erfitt verkefni með honum, fórna
til þess löngum vinnutíma og nán-
ast öllum frístundum. Þetta var
einnig ströng skólaganga en gef-
andi, þvi að fréttastjórinn gerði
miklar kröfur um vandvirkni og
lagði sig sérstaklega fram um að
bæta meðferð íslenzks máls í ræðu
og riti hjá þeim sem unnu texta til
flutnings í Sjónvarpinu. Þekking sr.
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmæl-
is- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berást með
góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
- .* ■- . . . ^ OO
MORGUNBLAÐID FÖSTUDAGUR 21. JÚNÍ 1991: : -.,---------------------------------------33
Emils á fornsögum, íslenzkum bók-
menntum almennt, landsháttum og
þjóðlífinu í heild varð okkur ómet-
anleg uppspretta fróðleiks og
ómissandi stoð í starfi. Hann var
okkur sannur lærifaðir og leiðbein-
andi. Sr. Emil var hugsjónamaður,
ósmeykur og óvæginn í baráttu
sinni fyrir þeim málstað er hann
trúði á. Þessi eiginleiki kom ekki
sízt fram þegar hann beitt sér gagn-
vart æðstu embættismönnum
landsins varðandi ýmis brýn hags-
munamál Sjónvarpsins, þegar það
var í hröðum vexti.
Ríkisútvarpið stendur í mikilli
þakkarskuld við sr. Emil Björnsson
fyrir störf hans í þágu þess í meira
en fjóra áratugi.
Persónulega þakka ég honum
vináttu og hlýhug sem hann lét oft
í ljós við ólík tækifæri. Frú Álfheiði
og fjölskyldu þeirra hjóna eru flutt-
ar dýpstu samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning séra Emils.
Strassbourg,
Markús Örn Antonsson
Mikið er nú liðið á sjötta tug ára
síðan fundum okkar Emils Björns-
sonar bar fyrst saman. Það var í
Menntaskólanum á Akureyri, þegar
Emil kom þangað nálægt miðjum
fjórða áratug aldarinnar. Hann var
tveimur árum eldri en ég og miklu
þroskaðri, þótt hann væri tveimur
árum á eftir mér í skólanum. At-
hygli vöktu ljóðabálkarnir sem hann
orti í anda Einars Benediktssonar
og birti í skólablaðinu, þegar á
fyrstu árum sínum í skólanum. Það
lögðust ekki aðrir dýpra í því blaði.
Eftir að samverunni lauk í Akur-
eyrarskóla fórum við Emil hvor sína
leið. Hann hóf nám í Viðskiptadeild
Háskólans, en hætti því eftir tvö
ár og lauk síðar guðfræðiprófi á
mettíma. Jafnframt var hann við
ýmis störf hér í borginni. Ég fór í
Tónlistarskólann og hóf skömmu
síðar störf hjá Rikisútvarpinu. Við
vissum sjálfsagt jafnan hvor af öðr-
um, en höfðum annars ekki mikið
samband okkar á milli.
En atvikin hafa hagað því þann-
ig að hvað eftir annað hafa leiðir
okkar mæst á langri ævi og stund-
um legið samsíða á löngum köflum.
Þegar ég lét af starfi í Fréttastofu
útvarpsins í árslok 1943 og fór til
náms í Bandaríkjunum tók Emil við
starfi mínu, og hófst þá hinn langi
starfsferill hans í þágu Ríkisút-
varpsins.
Þegar ég kom að vestan síðsum-
ars 1947 voru húsnæðisvandræði í
Reykjavík. Þáverandi útvarpsstjóri,
Jónas Þorbergsson, leysti þann
vanda fyrir stofnunina, og um leið
fyrir nokkra unga starfsmenn henn-
ar, með því að taka á leigu tvær
hæðir í húsinu Klapparstíg 27, fá
þar aðstöðu fyrir fréttastofu út-
varpsins sem bjó við ótæk þrengsli
í Landssímahúsinu við Austurvöll,
og endurleigja svo nokkrum starfs-
mönnum afganginn af húsnæðinu.
Þarna urðum við Emil Björnsson
sambýlismenn um skeið, ásamt Jóni
Sigbjörnssyni síðar tæknistjóra út-
varpsins. Emil bjó ásamt ágætri
konu sini, frú Álfheiði Guðmunds-
dóttur, á 5. hæð en vann í frétta-
stofunni á fjórðu hæð. Ég bjó við
hliðina á fréttastofunni á 4. hæð
en vann í tónlistardeild útvarpsins
niðri í Landssímahúsi. Elstu börn
okkar voru að komast á legg þegar
þetta var og var samgangur nokkur
milli heimilanna og sambúð hin
besta.
Aftur skildi leiðir þegar ég fiutt-
ist af Klapparstígnum og einkum
þó eftir að ég hætti störfum í út-
varpinu 1956. En enn vissum við
hvor af öðrum. Þegar verið var að
undirbúa stofnun sjónvarpsins lagði
Emil hart að mér að sækja um starf
dagskrárstjóra í lista- og skemmti-
deild, en hann var þá sjálfur ráðinn
til að veita forsþöðu frétta- og
fræðsludeildinni. Ég hafði iitla trú
á fyrirtækinu og fortölur Emils
högguðu mér ekki í það sinn.
En þegar þetta starf losnaði eft-
ir að sjónvarpið hafði starfað í tvö
ár tók hann þráðinn upp að nýju,
og hætti nú ekki fyrr en ég hafði
látið undan, enda hafði sjónvarpið
farið betur af stað en mig hafði
nokkru sinni grunað, — kannski
jafnvel betur en hinir bjartsýnustu
höfðu vonað. Þannig hófst sú sam-
vinna okkar sem varð lengst og
nánust, dagleg samvera í blíðu og
stríðu, súru og sætu, í ellefu ár,
1968-1979. Mörg atvik þessara ára
munu verða mér minnisstæð til
efstu stundar, og oft stendur séra
Emil þar á sviðinu miðju.
Þær voru margar stundirnar sem
við sátum ásamt framkvæmda-
stjóra sjónvarpsins, Pétri Guðfinns-
syni, og stundum öðrum starfs-
mönnum og ræddum dagskrármál
og raunar flest eða öll önnur mál
sem stofnunina snertu og stjórnun
hennar. Það væri synd að segja að
við værum allir alltaf sammála.
Einkum bar við að hressilega skarst
í odda með okkur séra Emil, og var
þá ekki farið dult með það. Báðir
voru nokkuð ráðríkir, höfðu ákveðn-
ar skoðanir og lágu ekki á þeim.
Ég held að við höfum báðir borið
hag og sóma Sjónvarpsins fyrir
bijósti. Þegar á milli bar var það
vegna þess að okkur kom ekki allt-
af alveg saman um hver væri hagur
Sjónvarpsins og sómi. Tíminn hefur
brugðið broslegu ljósi í huga mínum
yfir þessar deilur okkar, enda deilu-
efnin fiest gleymd. Aldrei efaðist
ég um heilindi séra Emils og holl-
ustu við stofnun sína, og víst er
um það að hann byggði upp frétta-
stofu Sjónvarpsins og fræðsludeild-
ina með þeim hætti sem orðið hefur
til fyrirmyndar í sjónvarpsrekstri á
þessu landi. Sjálfur bjó hann að
mikilli og dýrmætri reynslu úr starfi
sínu í útvarpinu og bjó sig auk
þess sérstaklega undir sjónvarps-
starfíð, eftir því sem nokkur föng
voru á. Þangað réð hann svo til sín
unga og oft reynslulitla en efnilega
menn, kenndi þeim, ól þá upp og
mótaði með þeim hætti að þeir eru
ekki aðeins forystumenn í frétta-
starfi og dagskrárgerð við báðar
sjónvarpsstöðvar landsins og víðar
í starfsgreinum sem þeim tengjast,
heldur og á mörgum öðrum áhrifa-
sviðum þjóðlífsins. Margir þessara
manna hafa ekki farið dult með
þakklæti sitt við séra Emil, og frami
þeirra ber honum, glöggskyggni
hans og mannþekkingu, gott vitni.
Séra Emil Björnsson hafði mik-
inn persónuleika til brunns að bera.
hann var hispurslaus í framkomu,
en þó virðulegur þegar það átti við,
mjög vel ritfær, skáldmæltur og
ræðumaður ágætur. Kom þetta ekki
síst fram í prestsstörfunum, sem
hann gegndi í hálfan fjórða áratug
samhliða hinum erilssömu störfum
í útvarpi og sjónvarpi, án þess að
nokkru sinni yrði vart árekstra.
Ekki var ég í söfnuði hans, en
prestsverk vann hann stundum fyr-
ir mig og mitt fólk, og fóru þau
ætíð vel úr hendi.
Ég kveð með virðingu og þakk-
læti gamlan samstarfsmann og fé-
laga, og votta frú Álfheiði Guð-
mundsdóttur, börnum þeirra séra
Emils og öðrum vandamönnum
innilega samúð okkar Siguijónu
Jakobsdóttur á þessari kveðjustund.
Jón Þórarinsson
Fleiri minningagreinar um sr.
Emil Björnsson bíða birtingar
og munu birtast á næstunni.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts og
útfarar
DONALDS F. REAM.
Björg Hafsteins,
Ruth Alice Beitzell,
Charles A. Baird
og börnin.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og vinarhug við fráfall og jarðarför eiginmanns míns, föður okk-
ar, tengdaföður og afa,
JÓNS ÓSKARS HALLDÓRSSONAR,
Laugarásvegi 8.
Halldór Jónsson,
Stefán Jónsson,
SvavarJónsson,
Nína Sólveig Jónsdóttir,
Jón Hrafn Jónsson,
Hrefna L. Jónsdóttir,
og barnabörn.
Helga Björnsdóttir,
Arnfríður Hansdóttir,
Guðný Eirfksdóttir,
Kristján Bergsson,
Guðbjörg Guðmundsdóttir
+
Þökkum innmilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og út-
för systur okkar og mágkonu,
GUÐLAUGAR UNU ÞORLÁKSDÓTTUR
frá Veiðileysu.
Annes Þorláksson,
Guðbrandur Þorláksson,
Borghildur Þorláksdóttir,
Þórir Þorláksson,
Þórdís Þorláksdóttir,
Kristján Þorláksson,
Bjarni Þorláksson,
Gréta Böðvarsdóttir,
Ásta Jónasdóttir,
Halldóra G. Jónsdóttir,
Sveinbjörn Ólafsson,
Þórunn Þorgeirsdóttir,
Steindór Arason,
Guðrún Grímsdóttir,
Hulda Halldórsdóttir.
+
Eiginkona mín, móðir og systir,
KRISTÍN FINNBOGADÓTTIR BOULTON
frá Hítardal,
andaðist í Norwich í Englandi hinn 15. júní.
Bálför hennar fer Jram frá St. Barnabas-kirkju í Norwich í dag,
föstudaginn 21. júní.
Minningarathöfn í Reykjavík og greftrun í Hítardal verður auglýst
síðar.
John Boulton,
Ingrid Statman, Helen Statman,
Richard Boulton,
Kristófer Finnbogason, Leifur Finnbogason,
Bergþór Finnbogason, Gunnar Finnbogason.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem auðsýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför móður minnar, ömmu og
langömmu,
ÁSDÍSAR ÞÓRKÖTLU MAGNÚSDÓTTUR,
Hörgatúni 7,
Garðabæ.
Helga María Guðmundsdóttir,
Guðmundur Ó. Hafsteinsson,
Jón Júlíus Hafsteinsson, Lusille Yvette Mosco,
Gunnar R. Hafsteinsson, Bára Jónsdóttir,
Ásdís Þ. Hafsteinsdóttir, Grétar B. Sigurðsson,
Hafsteinn V. Hafsteinsson, Sigrfður K. Þórisdóttir,
G. Auður Hafsteinsdóttir, Ágúst Grétarsson
og barnabarnabörn.
+
Innilega þökkum við öllum þeim fjölmörgu, sem sýndu okkur vin-
áttu og hlýhug við andlát og útför eiginkonu minnar, móður okk-
ar, tengdamóður og ömmu,
HANSÍNU JÓNSDÓTTUR,
Kambsvegi 33,
Reykjavfk.
Hafsteinn Guðmundsson,
Jónfna Hafsteinsdóttir, Ármann Éinarsson,
Guðmundur Hafsteinsson, Þórhildur S. Sigurðardóttir,
Hafsteinn Hafsteinsson, Kristín Magnúsardóttir,
Gerður H. Hafsteinsdóttir, Runólfur E. Runólfsson
og barnabörn.
Þökkum samúð og hlýju við andlát og jarðarför
KARLS ÁSGRÍMS ÁGÚSTSSONAR,
Litla-Garði,
Akureyri.
Þórhalla
Halldór K. Karlsson,
Steinn Þ. Karlsson,
Katrín H. Karlsdóttir,
Ágúst B. Karlsson,
Anna H. Karlsdóttir,
Ásgrfmur Karlsson,
Þórhildur Karlsdóttir,
Guðmundur Karlsson,
barnabörn og
Steinsdóttir,
Halla S. Guðmundsdóttir,
Þórunn Jónsdóttir,
Andrés Valdimarsson,
Svanhildur Alexandersdóttir,
Björn Axelsson,
Guðlaug Gunnarsdóttir,
Matthfas Garðarsson,
Valgerður Sigfúsdóttir,
barnabarnabörn.