Morgunblaðið - 23.04.1992, Síða 7

MORGUNBLAÐIÐ VIÐSKIPTI/ATVINNULÍF FIMMTUDAGUR 23. APRÍL 1992
D 7
allar samskiptaleiðir sem menn eiga
að venjast í viðskiptum er ekki hægt
að nota. Maður sá þama faxtæki en
þau voru til skrauts uppi í hillu. Það
er greinilegt að fyrir menn sem van-
ir eru milliríkjaviðskiptum þá eru
þarna miklar hindranir í veginum og
sjálfsagt fallast mönnum hendur við
slíkar aðstæður, hafi þeir ekki hrað-
virka samskiptamöguleika innan seil-
ingar.
Þess vegna held ég að íslendingar
gætu gert þarna veruleg viðskipti.
Því að við erum vanir að glíma við
alls konar hluti og leysa málin við
erfiðar aðstæður jafnóðum og þau
koma upp. Það er einhvem veginn í
eðli okkar að takast á við óvænt
atriði á staðnum og þá af miklu
kappi. Eitt er alveg öruggt að í við-
skiptum sem þama bjóðast getur
allt komið upp.
Rússamir eru tilbúnir að gera allt
fyrir menn sem vilja koma til sam-
starfs við þá og þeir gera lítið úr
erfíðleikunum sem við sjáum í hverju
horni.
Þarna eru gífurleg náttúruverð-
mæti, olía, kol, timbur og málmar
og alveg gríðarlegir möguleikar fyrir
framtakssama og áræðna menn.
Rússar ólmir í samstarf
Heimamenn vilja fá menn í alls
konar samstarf til þess að nýta auð-
lindirnar og koma þeim á markað.
Þeir vilja skapa sér eitthvað úr auð-
lindunum. Þá vantar þekkingu á við-
skiptum, á framleiðslu og sölu. Það
er af og frá að þeir séu hræddir við
erlenda aðila. Heldur bjóða þeir út-
lendingum hreinlega upp á að nýta
auðlindirnar. Þá vantar atvinnu fyrir
fólkið og nóg er af vinnuaflinu.
Við fórum víða í Rússlandi. Ein
ferðin var til 100’ þúsund manna
smábæjar, Votkinsk, austan við
Moskvu. Þetta er reyndar fæðingar-
bær Tsjækovskís. Þar var sama sag-
an og annars staðar, menn voru
ákafír í samstarf um ýmsa hluti, til
dæmis um ferðamál. Þarna eru mikl-
ar veiðiár og veiðilendur og því mikl-
ir möguleikar í ferðamálum. Þeir
buðu upp á stangveiði, skotveiði og
bjamdýraveiðar, allt á nánast ós-
nortnu landi.
Á þessu svæði hafði verið mikil
hergagnaframleiðsla og það því lok-
að um árabil. Fólk veitti okkur því
mikla eftirtekt því það var ekki vant
útlendingum. Þama skoðuðum við
sögunarverksmiðju sem var í eigu
þorpsins og það var sama sagan,
allar vélar löngu úreltar og aðilar
íjármagnslausir en áfjáðir í sam-
starf, í þessu tilviki bæjarstjómin.
öllu óskiljanlegur.
Engin leið er að átta sig á því
hve mikið er af ólöglegum hugbún-
aði í notkun hér á landi. Þetta þykir
eðlilegur hlutur. Gaman væri að
skoða hve margir af hugbúnaðar-
pakkar voru seldir hér á landi á síð-
asta ári og bera það svo saman viðl
sölu á tölvum. Áætlun nokkurra tölv-l
usala segir að á bilinu 8-9.000 tölv-
ur hafí selst á síðasta ári. Gera má
ráð fyrir að á hverri tölvu sé verið
að nota frá fímm og upp í tuttugu
hugbúnaðarpakka, sem þýðir að árs-
sala á hugbúnaði á árinu 1991 hefði
átt að vera á bilinu 40-180 þúsund
leyfí bara í nýjar tölvur. Ég vil leyfa
mér að efast um að seldir hafí verið
fleiri en 20.000 pakkar (fýrir utan
stýrikerfí). Auðvitað er eitthvað um
að hægt sé að fá hugbúnað ókeypis
á löglegan máta, en það er undan-
tekning frekar en reglan.
Hvað er hægt að gera? Því miður
frekar lítið. Kannski er bara best
að sætta sig við staðreyndir og að
þeim verði ekki breytt. Yfirvöld virð-
ast ekki sjá neinn akk í því að taka
á svona brotum, enda em þau mjög
erfið viðureignar. Það sem er helst
hægt að gera, er að höfða til þeirra,
sem nota hugbúnað í atvinnuskyni,
að þeir noti eingöngu löglega fengin
eintök. Hvetja þarf fyrirtæki til að
varna eða banna starfsfólki að taka
hugbúnað út af tölvum fyrirtækisins
og öfugt. Með þessu mætti líka hefta
útbreiðslu tölvuvírusa.
Höfundur er tölvunarfræðinerur.
Kerfið drap frumkvæðið
Það sem komið hefur út úr þessu
ferðalagi okkar er að við höfum ver-
ið að kanna það að reisa sögunar-
verksmiðju í Votkinsk, fæðingarbæ
Tsjækovskís. Sú sögunai-verksmiðja
gæti sagað timbur fyrir alþjóðlegan
markað og ísland. Við erum búnir
að leggja þó nokkra vinnu í þetta frá
því við komum heim.
Áður en af nokkra slíku getur
orðið þarf að kanna samskiptaregl-
ur, kostnaðarþætti og af hálfu heim-
amanna að breyta sögunarfyrirtæk-
inu í sameiginlegt fyrirtæki okkar
og bæjarfélagsins.
Það sem greinilega vakir fyrir
Rússum er að þróa samstarf sem
þetta og nota hráefnið til að afla fjár
til að koma upp hótelum og lagfæra
samgöngurnar.
Til að fara af stað í svona verk-
efni þarf þó nokkurt fjármagn, þó
ekki sé nema til að greiða ferðakostn-
að. Við höfum farið rólega í þetta
og geram okkur grein fyrir því að
þó heimamenn geri lítið úr vandamál-
unum þá munu þau koma upp eigi
að síður.
Fólkið þarna er hlýlegt og þægi-
legt og vill allt fyrir menn gera.
Svoéska kerfið hefur aftur á móti
drepið niður allt framkvæði fyrir
fólkinu. Þeir sem fara í samstarf við
Rússana þurfa að vinna bæði sem
kaupendur og seljendur. Það verður
erfítt að nota hefðbundnar viðskipta-
leiðir við þær aðstæður sem eru
þarna.
Mæta þarf óvæntum
aðstæðum
Við íslendingar höfum þekkingu
og það sem ég tel þýðingarmikið,
þann kraft sem þarf til að leysa verk-
efnin með öllum tiltækum ráðum.
Ég held að við íslendingar séum mun
klárari við að leysa mál við óvæntar
aðstæður en þeir sem vanir era hefð-
bundnum leiðum. Það era ekki marg-
ir áratugir síðan við stóðum sjálfír í
ámóta sporam og Rússamir. Þegar
fólkið barðist við að lyfta sér úr ör-
birgð til alsnægtanna i dag.
Það er óneitanlega tækifæri fyrir
okkur núna á meðan kerfíð hjá þeim
er eins og það er, í molum. Þegar
svo ástandið hjá þeim lagast, verður
eðlilegt og býður upp á venjubundin
vinnubrögð í viðskiptum þá eru
kannski aðrir sem era færari um
þetta.
Hér er allt svo smátt
Eftir þessa ferð fínnst manni dálít-
ið skrýtin umræðan héma heima um
EFTA og EB, að það verði mikil
ásókn útlendinga hingað ef við tengj-
umst evrópska efnahagssvæðinu. Að
menn skuli óttast það, sumir meira
en nokkuð annað, að hingað flæði
útlendingar og erlendir auðkýfíngar
til að fjárfesta. Þegar maður sér
þessi gífurlegu náttúraverðmæti í
Síberíu getur maður ekki séð neina
hættu á þessu hér.
Hérna er allt svo smátt og lítið
miðað við Síberíu og þau gífurlegu
auðæfí sem liggja þar ósnortin. Þar
þarf ekkert annað en framtak og
áræðni til að nálgast auðlindimar og
skapa úr þeim enn meiri auð, öllum
aðildum til hagsældar."
— Sig. Jóns.
Þess sjást víða merki í atvinnulífinu að tölvur,
prentarar og annar búnaður frá Örtölvutækni
létta störfin og auka afköstin. Þetta á við um
stofnanir jafnt sem fyrirtæki um allt land.
Þrátt fyrir að stóru fyrirtækin séu áberandi í hópi
viðskiptavinanna verður einstaklingurinn ekki
útundan því þúsundir einmenningstölva frá
Örtölvutækni eru nú á heimilum landsmanna.
Viðskiptavinirnir
segja heilrnikið um
Ortölvutækni!
Tengsl til langs tima er besta auglýsingin
Örtölvutækni er eitt af stærri sölu- og þjónustu-
fyrirtækjum á tölvusviði hér á landi.
Velgengni sína á fyrirtækið að þakka mikilli
tækniþekkingu starfsmanna sinna, þróun á sér-
hæfðum, tæknilegum lausnum, auk þeirrar
áherslu sem lögð hefúr verið á góða þjónustu.
Með því að bjóða heildarlausnir með áherslu á
net- og samskiptabúnað ásamt kapalkerfum hefúr
Örtölvutækni eignast marga kröfuharða við-
skiptavini.
Á liðnum mánuðum hefur Örtölvutækni enn
frekar sannað sig og orðið hlutskarpast í öllum
stærri útboðum á sínu sviði.
Ný símanúmer - beettþjónusta
Á skrifitojutima: Utan skrifitofutima:
Skiptiborð ..687220 Skrifstofc ...680961
Símbréf(fcx) ..687260 Verslun ....680963
Rekstrarvörur.... ..687229 Rekstrarvörur... ...687861
Þjónusta ..687221 Þjónusta ...687641
Sterkari i harðri samkeppni!
= ÖRTÖLVUTÆKNIM
Skeifunni 17 sími 687220
Þekking, þróun, þjónusta.