Morgunblaðið - 24.05.1992, Qupperneq 28

Morgunblaðið - 24.05.1992, Qupperneq 28
28 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 24. MAÍ 1992 Þórður 01. Þorvalds- son — Kveðjuorð Fæddur 26. febrúar 1934 Dáinn 15. maí 1992 15. maí sl. lést í Landspítalanum í Reykjavík móðurbróðir minn kær, Þórður Ólafur Þorvaldsson. Doddi eins og hann var kallaður fæddist í Flatey á Breiðafirði 26. febrúar 1934, yngstur fjögurra barna hjónanna Katrínar G. Einars- dóttur og Þorvaldar Péturssonar, sem þar bjuggu. Föður sinn missti hann þegar hann var átta ára, og þremur árum seinna flutti íjölskyldan suður til Reykjavíkur. Að lokinni skólagöngu stundaði hann sjómennsku, fyrst á fiskiskip- um, en seinna í mörg ár á skipum Eimskipafélags íslands. Eftir að hann stofnaði heimili hóf hann störf hjá Lögreglunni í Hafnarfirði, og starfaði þar til dauðadags. Eftirlifandi eiginkona hans er Karólína Ágústsdóttir, ættuð úr Hafnarfirði, og eignuðust þau þijú börn, Sigurlínu, f. 1970, Agúst, f. 1972, og Katrínu, f. 1980. Þau hófu búskap í Reykjavík, en fluttust fljótlega til Hafnarfjarðar, og bjuggu þar síðan. Doddi skipaði heiðurssess í hug- um okkar systrabarna hans. Hann hafði svo næmt auga fyrir þörfum okkar, það var enginn eins dugleg- ur og hann að hlusta á okkur og leika við okkur þegar við vorum lít- Kveðjuorð: Jón G. Lúðvíksson Fæddur 5. nóvember 1917 Dáinn 15. maí 1992 Mig langar að kveðja Jón Guðna Lúðvíksson. Síðasti fundur okkar var stuttur, við hittumst við búðar- dyr, ég með fangið fullt af vörum, hann kaldur og hrakinn því það var kalsaveður, handtak hans var samt hlýtt að venju. Ég hef verið 7 ára þegar við ky.nntumst, þá var ég sumarlangt á Suðpreyri hjá fósturforeldruin hans. Það var ævintýri líkast að koma í hoi-nið við sainkomuhúsið, þar sem sjómennirnir stóðu og sögðu sögur og við pollarnir mænd- um upp til þeirra með aðdáun. Seinna fór hann suður í sigling- ar, það var sko ekki ónýtt að þekkja farmann, sem gat keypt dót í út- löndum. Þegar Jón Guðni hóf nám í Sjó- mannaskólanum urðum við her- bergisfélagar. Það kom sko ekki annað til greina en sjómennska hjá honum, örlögin urðu önnur. Ástin setti strik í reikninginn, sjómennskún varð að víkja og hann lærði trésmíði, byggði hús og eign- aðist fallegt heimili. Útþráin hlundaði samt alltaf í honum og hann fór í ferðalög U1 annarra landa ásamt konu sjnni. Ein ferðin varð öríagarík, þar sem kona hans lést í framandi landi. Lífið hélt áfram. Hann gaf sig að iðkun andlegra fræða, hugleiðslu og biblíulesfi. Trú, kærieikur og manngæsla hans var mikil. Hann naut þess að umgangast börnin í Álftamýrarskólanum þar sem hann var húsvörður síðustu starfsárin. Söknuður vina Jóns Guðna er mikill. Hann lét sér aldrei nægja að heilsa eða kveðja með annarri hendi, hann notaði alltaf báðar og faðmlag að auki. Hvíli vinur minn í friði. Þorsteinn Hörður Björnsson. STEINAR WAAGE SKOVERSLUN íþróttaskór Verð kr. 2.495,- Stæröir: 36-46 Litun Hvftur. Póstsendum samdægurs. 5% staðgreiðsluafsláttur. V. Toppskórinn, Veltusundi, sími 21212 Dontus Medico, Egilsgötu 3, sími 18519 Kringlunni, Kringlunni 8-12, sími 689212 Minning: Theodóra Hallgríms dóttir frá Hvammi il. Mér fannst það alltaf forréttindi mín og Þorvaldar bróður að fá að alast upp með honum, en hann hélt heimili með móður sinni og systur, þar til hann gifti sig. Ég kveð nú kæran frænda, sem var mér, Sigríði systur sinni, Þor- valdi bróður mínum og fjölskyldum okkar svo óendanlega traustur og velviljaður, með sárum söknuði og þakklæti. Hugurinn er hjá Kaju og börnun- um, sem sjá nú á bak ástríkum eig- inmanni og föður um aldur fram. Blessuð sé minning hans. Katrín Guðjónsdóttir. Hugur minn hverfur til liðinna tíma og nemur staðar við fyrstu kynni okkar frændanna á Jsafirði. Með okkur Hermanni Snorra Jak- obssyni frá Látrum í Aðalvík tókst vinnátta einlæg og sönn, sem ég held að hafi verið okkur báðum nokkurs yirði. Það er sérkennilegt landslag á Homströndum, hrikalega fagurt. Fagrar klettamyndanir, þar búa álfar og huldufólk. Falleg er Aðal- vík þegar hún er lygn við sólsetur á sumrin. Þarna lifði og starfaði Hermann, uns hann flutti til ísa- fjarðar 1946 með fjölskyldu sína. í Áðalvík sótti Hermann sjóinn og fískaði venjulega vel. Var þetta auðvitað aðaltekjulindin fyrir heim- ilið. Árið 1933 kvæntist Hermann frændkonu sinni, Maríu Guðmundu Þorbergsdóttur úr Efri-Miðvík. Fædd 5. jútí 1927 Dáin 8. mars 1992 Með örfáum orðum langar mig að minnast Önnu Svanhildar Daní- elsdóttur. Mjög leitt þótti mér að heyra um lát hennar. Mig langar til að senda kveðju mína. Ég kynnt- ist henni 1972 þegar ég fór að passa ömmudrenginn hennar, og síðar nöfnu hennar. Um leið tók hún mér eins og ömmubarni sínu, svo hlý og indæl var hún ætíð. Oft fómm við í strætó til Reykjavíkur til að gefa öndunum brauðbita, síðan var haldið inná Leifsgötu til ömmu Svanhildar. Svo sannarlega kunni hún að gleðja aðra, alltaf bar hún á borð nýbakaðar kökur og brauð, Fædd 9. nóvember 1895 Dáin 13. maí 1992 Theodóra Hallgrímsdóttir frá Hvammi í Vatnsdal verður jarð- sungin í dag. Theodóra var öldruð kona er hún lést, 96 ára gömul. Eiginmaður Theodóru var Stein- grímur Ingvarsson frá Sólheimum. Hann lést á árinu 1947. Þau hjónin bjuggu í Hvammi og eignuðust fjögur börn, Ingvar, Hallgrím Heið- ar, Reyni, sem féll frá árið 1989 og Sigurlaugu. Barnabörn þeirra eru mörg. Munu aðrir greina nánar frá ætt hennar og uppruna. Upphaf kynna fjölskyldu minnar af fólkinu í Hvammi voru í tíð Ara Arnalds, afa míns, er hann var sýslumaður á Blönduósi. Faðir minn, Sigurður, dvaldi á sínum unglingsárum á sumrin hjá Hall- grími föður Theodóru, sem bjó í Hvammi. Síðar áttu yngri bræður mínir þrír einnig eftir að dvelja í Hvammi á sumrum, fyrst Ragnar, svo Sigurður og loks Einar. Þannig tekur vinskapur fjölskyldnanna til þriggja ættliða. Vatnsdalur er fegurst sveita norðanlands. Gott útsýni er frá Hvammi út og suður yfir dalinn. Settu þau bú að l.átrum. Þau eign- uðust fjögur börn. Öll eiga þau það sameiginlegt að vera einstakt dugn- aðarfólk. Systkinahópurinn er sam- rýmdur og þau hafa reynst foreldr- um sínum einstaklega vel og best þegar þess hetst verið þörf. Þau eru: Snorri, húsasmíðameistari á ísafirði, kvæntur Auði H. Hagalín. Jóhanna Ingibjörg, gift Jónasi Guð- mundssyni. Helga Birna, ekkja Trausta Sigurlássonar. Trausti Jó- el, kvæntur Sólveigu Ólafsdóttur. Ég hef alltaf notið þess að heim- sækja Guðmundu og Hermann, og ekki stóð á því að hella upp á könn- una er gesti bar að garði. Í alúð- inni og hlýjunni var ekki síður að finna samheldni þeirra hjóna en í dugnaðinum og atorkunni. Góðir vinir flytja til hærri heima, en jarðnesk samleið hefur skilið eftir Ijúfar endurminningar. Blessun Guðs fýlgi Hermanni á nýjum framfaravegum og einlæg- ustu samúðarkveðjurtil ástvinanna. Hetgi Falur. enda var meðlætið eins og kónga- fólk væri komið í heimsókn, svo vel tók hún á móti öllum sem til henn- ar komu, enda var hún Hstakona í allri matseld, og fórum við ætíð glöð frá henni. Með þessum örfáu orðum langar mig að þakka henni þau góðu kynni, enda tet ég mig lánsama að hafa fengið að njóta hennar kær- leika og htýju. Minning hennar mun lifa í huga okkar, blessuð sé minning hennar. Mínar samúðarkveðjur sendi ég til barna hennar og ástvina, missir ykkar er mikill. Jóhanna Guðmundsdóttir Ancramdale, New York. Hefur Hvammur löngum verið stór- býli. Engjar eru mjög víðáttumiklar fram með Vatnsdalsá, en þykja blautar. Ég var sex ára gamall þegar ég fyrst kom í Hvamm til Theodóru og Steingríms. í Hvammi átti ég eftir að vera í níu sumur samfleytt og var reyndar hjá Tlieo- dóru nokkur sumur eftir að hún missti Steingrím eiginmann sinn, en hún bjó í mörg ár eftir það á jörðinni með sonum sínum. Oneit- anlega mótaðist litli snáðinn, er þarna óx úr grasi, af fólkinu, fjöll- unum og dalnum. Theodóra gekk mér að nokkru leyti í móðurstað þann tíma er ég var hjá henni og leit ég á börn hennar sem nána vandamenn. Svo djúp spor hefur þetta skilið eftir í vitund minni, að enn þann dag í dag hrærist ég í þessu umhverfi í draumum mínum. Heimilið í Hvammi var stór- myndarlegt. Gestrisnin og rausnin var dæmafá. Fólkið í Vatnsdalnum var glaðvært og lifandi, svo sem alkunna er. Menn höfðu fastmótað- ar skoðanir og urðu skoðanaskipti á stundum all hressileg og hvöss. Allt var þetta drenglynt dugnaðar- fólk, sem ég minnist með hlýhug. Eftir Theodóru liggur mikið og gott ævistarf. Hún var hlý og HJári-ftgPð húsmóðir. Yfir henni var rejgn pg höfðingsbragur. Á þessum Úrpip var yéiyæðing að ganga f garð í sveitum. Uppbygging var mikil og framtíðin björt. Vjnnan var í hávegum böfði pg vinnudagur tíðum langur pg strangur á sumrin. Theodóra var starfssiini og veivirk kona og dró ekki af sér við vinnuna á þeim árum. Ekki virtist það hafa spillt heilsu hennar, hvorki á líkama eða sát, svo em og heilbrigð sem hún var í ellinni, full af lífsþrótti og áhuga á tilverunni. Fólk var lífglatt og hamingju- samt í þá daga. Þótt þjóðartekjur og þjóðarauður sé meiri nú á dög- um, virðist það ekkert hamingju- samara. Menn telja sér samt sem áður trú um, að tekjuauki sem litlu munar, skipti sköpum um hamingju þeirra. Theodóra yar vinsæl kona og hvers manns hugljúfi. Hún var létt í lund og viðmótsþýð í umgengni. Mest um vert var þó eðlislæg um- byggja hennar fyrir náttúrunni og dýrunum. Tilfinningar hennar til fagurs umhverfis voru af hjartans einlægni. Theodóra var góð kona í þess orðs fyllstu merkingu. Návist hennar var öllum notaleg. Það er ekki lítið lán að mega ljúka ævi- starfi sínu og leggjast til hvíldar með slíkri farsæld. Að leiðarlokum flyt ég Theodóru innilegt þakklæti mitt og kveðju. Aðstandendum öllum votta ég ein- læga hluttekningu. Jón L. Arnalds. Birting afmælis- og minningargreina. Morgunblaðið tekur afmæl- is- og minningargreinar til birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rit- stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal- stræti 6, Reykjavík og á skrif- stofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akureyri. Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á f miðviku- dagsblaði að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga. í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tekin til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta tilvitnanir í ljóð eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar get- ið. Sama gildir ef sálmur er birt- ur. Meginregla er sú, að minn- ingargreinar birtist undir fullu nafni höfundar. Hermann S. Jakobs- son - Kveðjuorð Fæddur 25. nóvember 1901 Dáinn 17. maí 1992 Minning: Anna S. Daníelsdóttir

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.