Alþýðublaðið - 15.11.1920, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Tilkynnin
Jafntframt og eg tilkynni, að eg frá þessum degi iána
ekki, bið eg þá sem ekki eru búnir að borga mér
upp, að gera það fyrir þann 20 þ. m., annars verða
skuldirnar afh. löglræðingi til innheimtu. Virðingarfylst
Theodór N. Sigurgeirsson, Oðinsg. 30.
25 ára ársfiátið
stúkuunar Einingin nr. 14 verður haldin í G.-T.-húsinu
miðvikudaginn 17. þ. m. klukkan 8.
Fyrst. Teknir inn nýir félagar, sfðan söngur og ræðuhöld, upp-
lestur, leikinn stjónleikur og síðast danz — Skuldlausir félagar
stúkunnar fá ókeypis aðgang. — Annara stúkna félagar
geta fengið keypta aðgöngumiða í Good Templ-
arahúsinu klukkan 4 sama dag.
cTbýir fdíagar osRasf scm fí&síir.
HtSóqgjt andinn,
Amensk Jandnemasaga.
(Framh)
„Hvaða s!óð?“ endurtók Nat-
han, og leit um leið hálfundrandi
og með hálfgerðri meðaumkvun á
spyrjandann, „þekkir þú ekki
sporin eftir þfna eigin hesta?“
„Hver fjandinnl* hrópaði Ro
land, er hann rannsakaði sporin,
sem Nathan sýndi honum í mjúk
um jarðveginum, „þá höfum við
farið stóran hring í heila klukku-
stundl*
„Þú kannast þá við hófaförin*.
hélt Nathan áfram og benti með
köldu brosi á önnur spor, „þú
þekkir þá kannske þessi spor
líkaf*
„Það eru spor gangandi manna*,
svaraði unglingurinn undrandi,
„en hvernig þau eru hér komin
veit eg ekki, því ekkert okkar er
gangandi*.
„Fyrst engir gangandi menn
voru með ykkur*, sagði Nithan,
„gátu þá ekki einhverjir komið
á eftir ykkur ? Sko vinur minn,
hér eru spor eftir fimm menn,
og sérhver þeirra læddist á tán-
um, til þess að ekki heyrðist til
hans — þeir voru allir í mokka-
sfnum —“
„Það hafa verið rauðskinnarl*
sagði Roland og hrökk við. „Og
þeir hljóta að hafa verið rétt á
hælum okkar*.
„Nú færðu kannske meiri trú
á Pétri litla; hann hefir sagt mér
alt þetta, meðan eg friðsamur var
sð leita að villibráð í skóginum.
Hann sýndi mér spor fimm
manna, sem fóru villur vegar í
skóginum — og hann sýndi mér,
að fimm illviljaðir Shawíar iædd
ust á eftir þeim. Því hugsaði eg
með sjalfum mér: Þetta veslings
fóik lendir vafalaust í vandræð
um, ef maður varar það ekki við
hættunni — þess vegna fór eg
af stað, og Pétur vísaði mér
veg*.
„Eg skal aldrei framar tala
litilsvirðandi um hundinn þinn*,
svaraði Roland. „En höldum af
stað; eg hélt að við ættum að
halda til neðra vaðsins — en nú
sé eg, að við verðum að fara í
efuga átt".
„Hreint ekki", sagði Nathan
kuldalega. „Pétur heldur helst,
að við eigum að snúa aftur inn á
stfginn, og eg er sömu skoðunar.
Við verðum að halda á eftir rauð
skinnunum, ef okkur er lífið
kært*.
„Það getur þó ekki verið al-
vara þfn!* hrópaði Roland. „Á
þann hátt mundum við lenda
beint i flasið á þrælmennunum.
Við skulum flýja í aðra átt —
skógurinn er okkur opinn".
„Og hve lengi heldur þú, að
hann verði greiður? Vinur minn,
við erum umkringd af rauðskinn-
um. í suðri eru þeir við vaðið, í
vestri er áin, og i austri eru
slóðir Shawfanna — það er yfir
höfuð ekki ginnandi, að fara í
nokkra átt, jafnvel ekki til norð-
urs þar sem rauðskinnarnir fimm
liggja í leyni. En höldum við i
norður, þekkjum við þó nokkurn-
vegin hættuna, sem biður okkar,
og getum forðast hana, þar sem
við i blindni göngum í greipar
óvissunnar, ef við höldum í ein-
hverja aðra átt*.
Atvinna.
Duglegur drengur, helst
úr Vesturbænum, getur
fengið atvinnu við að
bera »Alþýðublaðið« til
kaupenda, nii þegar.
Nokkrar stúlkur
geta enn fengið tiÞögn í
handavinnu á Hverfisg. 55.
Margrét K. Jónsdóttir.
Ódýr kensla.
Uppl. á Amtmannsstíg 1 (niðri)
kl. 4—5. — Karl Jónsson.
Álþbl. kostar I kr. á mánuði.
Ritstjóri og ábyrgSarmaður:
Ólafar Friðriksson.
Prentsmiöjan Gutenberg,