Morgunblaðið - 31.12.1993, Side 4

4 B
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 31. DESEMBER 1993
HVAÐ ER EFST í HUGA
VIÐ ÁRAMÓT ?
Nú er árið 1993 að renna í tímans haf, eins og öllfyrri ár tilþessa dags. Þvíþótti ekki úr vegi að taka
tali fáeina samlanda sem á vegi urðu. Spyrja þá hvað vœriþeim efst í huga um þessi áramót. Flestir líta
um öxl áþessum tímamótum ogsjá að einhverjir atburðir standa upp úr. Afýmsum sökum.
Hulda Finnboga-
dóttir formaður
starfshóps um at-
vinnumál kvenna
60 milljónir
til skiptanna
„EF ÉG skoða þetta frá 'persónu-
legu sjónarhorni er mér efst í huga
á liðnu ári erfíður uppskurður á
baki sem ég gekkst undir. Endur-
hæfing stóð yfir í sjö mánuði. All-
ur fyrri hluti ársins var undirlagð-
ur, en þegar ég var komin á ról
beið mín krefjandi og spennandi
verkefni sem er mér einnig ofar-
lega í huga á þessum tímamót-
um,“ sagði Hulda Finnbogadóttir
formaður starfshóps um atvinnu-
mál kvenna sem starfræktur var
innan félagsmálaráðuneytisins.
Verkefnið sem Hulda greinir frá
fólst í að veita umræddum starfs-
hópi forystu, en hópurinn fékk 60
milljóna króna fjárveitingu frá
ríkissjóði til að aðstoða konur til
að koma undir sig fótunum í at-
vinnulífinu, m.a. með því að stofna
lítil framleiðslu- og iðnaðarfyrir-
tæki. „Þetta var kreíjandi en jafn-
framt spennandi starf og ég tel
að hópurinn hafi skilað góðum
árangri. Við þurftum að vinna úr
150 umsóknum um styrki og því
miður má segja að færri hafi kom-
ist að en vildu. Það segir manni
að þetta hafí verið nauðsynlegt
og æskilegt sé að slík aðstoð sé
endurtekin. Þetta hefur verið reynt
víða erlendis, sérstaklega í Evr-
ópu, t.d. í Frakklandi, og árangur
hefur verið góður. Það virðist vera
konum eðlislægt að fara hægar
af stað og byggja starfsemi sína
á traustari grunni en karlar. Það
felst sennilega í því að þær vilja
halda þakinu og ekki stefna ör-
yggi barna sinna í voða,“ bætir
Hulda við.
Steinar J. Lúðvíks-
son aðalritstjóri
Fróða hf.
Menningar-
legt slys ...
STEINAR J. Lúðvíksson aðalrit-
stjóri hjá útgáfufélaginu Fróða
sagði við áramótin að ef hann stað-
næmdist fyrst við alþjóðavett-
jyanginn væri sér einkum tvennt
hugleikið. Annars vegar friðar-
samningar gyðinga og araba, sem
kynnu að marka tímamót í sög-
unni ef þeir héldust og kæmu til
fulls til framkvæmda, og hins veg-
ar kosningasigur Zhírínovskís í
Rússlandi og mikil samsvörun
þess, sem þar er að gerast, við
Þýskaland millistríðsáranna. Og
Steinar sagði meira:
„Af því sem gerðist innanlands
er öllum þeim er fást við útgáfu
sennilega lestrarskatturinn efstur
í huga. Ég held að það eigi eftir
að koma á daginn að þar var um
menningarlegt slys að ræða og að
afleiðingarnar séu ófyrirséðar.
Smuguveiðarnar koma einnig upp
í hugann en þær tel ég bera dugn-
aði og útsjónarsemi íslenskra sjó-
manna og útvegsmanna, sem allt-
af hafa verið furðu seigir að finna
leiðir þegar erfiðleikar steðja að,
glöggt vitni. Á þessari stundu er
mér einnig ofarlega í huga þær
góðu móttökur gagnrýnenda og
lesenda sem útgáfubækur Fróða
hf. fengu nú fyrir jólin því að auð-
vitað er ég sama marki brenndur
og flestir aðrir að finna til gleði
þegar það, sem maður er að puða
við, fær samhljóm og hrós.“
Hugrún Marinós-
dóttir bleiu- og
hattaframleiðandi
Styrkur á
besta tíma
HUGRÚN Marinósdóttir rekur lít-
ið fyrirtæki á Dalvík sem heitir
því ógleymanlega nafni Drauma-
bleian. Það er tveggja ára og eitt
af því sem gladdi hana mest á
árinu var að fá styrk frá félags-
málaráðuneytinu til að treysta fyr-
irtækið. „Það kom á besta tíma,
því að ég var í þann mund að
herða sóknina með bleiurnar,"
segir Hugrún.
Þegar á Hugrúnu er gengið
kemur í ljós að hún eignaðist nýja
bifreið á árinu, forláta Mösdu. En
ekki stóð sú dýrð lengi, því bíllinn
hennar var einnig klessukeyrður á
árinu og sagði Hugrún að mætti
svo sem brosa að því úr því að
enginn slasaðist. Hins vegar er
bíllinn úr leik.
„Annað sem mér dettur í hug
þegar ég lít um öxl er mikill áfangi
sem 15 manna hópur sem ég er
aðili að náði um mánaðamótin
október/nóvember. Allt er þetta
handverksfólk af Eyjafjarðar-
svæðinu og við opnuðum gallerí á
Akureyri þar sern við höf'um sölu,
Hulda Finnbogadóttir
Árni Þórsson
Steinar J. Lúðvíksson
Hermann Jónsson úrsmiður
Hugrún Marinósdóttir
Séra Bragi Friðriksson
ir aðrir telja að fremur eigi að
hraða byggingu barnaspítala, en
það verður að skera úr um hvað
beri að gera þannig að læknar og
hjúkrunarlið geti sinnt sinni vinnu
í friði,“ segir Árni. Og hann nefn-
ir til fleira:
„Það er mér einnig ofariega í
huga að hjá okkur á Landakoti tók
til starfa þjónusta fyrir sykursjúk
börn. Bætt þjónusta fyrir þann hóp
er mikilsverð, því börnin þurfa
mikla fræðslu og umönnun. Þetta
var mjög jákvæð þróun,“ segir
Árni.
Og það var ekki stóratburða-
laust á heimavígstöðvunum. Á
aðfangadag jóla varð Árni afi í
fyrsta sinn er sonarsonur kom í
heimiúnfi i'I igBlá .ta *iþg98 ",n«i
auk vinnuaðstöðu bakatil. Sjálf bý
ég til hatta og hef þá þar til sölu,
en bleiurnar sel égþó ekki í gallerí-
inu,“ sagði Hugrún Marinósdóttir
að lokum.
Árni Þórsson yfir-
læknir barnadeildar
Landakotsspítala
Erfiður
óvissutími
„MÉR ER efst í huga hin mikla
umræða sem var á árinu um fram-
líö barnadeilda og barnalækninga
á íslandi. Sú umræða hefur tekið
mikinn tíma og er óleyst og því
má segja að erfiður óvissutími sé
nú yfirstandandi fyrir alla hlutað-
eigandi," segir Árni Þórsson yfir-
læknir á barnadeild Landakots-
spítala.
Árni heldur áfram og lætur
þess getið að slæmt sé að fagfólk
í heilbrigðisstéttunum skuli ekki
geta komist að farsælli niðurstöðu
sem allir geti sætt sig við. „Það
er ljóst að öll berum við hag sjúkra
barna fyrir brjósti og gildir einu
á hvaða stofnun við vinnum. Það
hefur verið mat okkar á Landa-
kotsspítala að eins og málin standa
í dag leysi það stór vandamál
fjölda veikra barna ef deildin verð-
F ýfjr^ ,^prgarsn{taIa,Ým4.