Morgunblaðið - 15.04.1994, Page 6

6 C
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 15. APRÍL 1994
ðpda vill auka
feiðamannastiaum
AFRÍKURÍKIÐ Úganda hefur tekið upp samvinnu
við ferðamálayfirvöld í Kenya og Tansaníu og vill
fá ferðamenn til landsins. Ymsar ferðaskrifstofur
hafa þegar tekið Úganda inn í pakkaferðir til
Kenýa og Tansaníu og er trúlegt að þetta geti
aukist á næstu árum.
Úganda hefur fram að þessu ekki státað af miklum
ferðamannastraum til landsins og hefur þar ekki síst
ráðið að harðstjórar hafa ráðið ríkjum eins og Idi
Amin og skemmt ímynd landsins út á við, erjur hafa
verið milli ættflokka eins og víðar og aðstaða hefur
verið í lágmarki til að taka á móti ferðamönnum.
Eitt helsta aðdráttarafl Úganda sem er hreint ekki
smátt er fjölskrúðugt dýralíf sem stendur Kenya og
Tansaníu síst að baki. Fljótaferðir til Muchisonfoss-
anna, ferðir í þjóðgarð sem er skírður í höfuðið á Elísa-
betu Englandsdrottingu, Viktoríuvatnið og snæviþakin
Tunglfjöllin.
Möguleiki er að komast í Mgahinga górillu-þjóðgarð-
inn og vænta má þess að ýmsir górilluaðdáendur kjósi
að fara til Úganda fremur en Rwanda, að minnsta
kosti meðan styijaldarástand ríkir. Allmargir bresfcir
ferðamálafrömuðir hafa einnig sýnt áhuga á að setja
Úganda eitt og sér inn á prógramm hjá sér eftir ára-
langt hlé.
Dýralíf er með afbrigðum margbreytilegt í Úganda.
Sýrlenskir gyúingar frjálsir að fara
SÝRLENSKA stjórnin hefur tilkynnt að
engar hömlur séu nú á því iengur að sýr-
lenskir gyðingar flytjist úr landi. Linað
hefur verið á höftum smátt og smátt sl. tvö
ár en á hinn bóginn hafa gyðingamir þurft
að ganga að ýmsum skilmálum stjórnvalda
til að fá leyfi til brottflutnings.
Nú mun það vera liðin tíð og þeir geta því
farið hvert á land sem er. Meðal þeirra skil-
yrða sem hvað lengst stóð í sýrlenskum stjóm-
völdum var hvort auðugir sýrlenskir gyðingar
yrðu að skilja eftir hluta eigna sinna í Sýrlandi
sem eins konar „greiðslu" fyrir uppihaldið. Af
þeim tólf hundruð gyðingum sem búa í Sýr-
landi munu átta hundruð hyggja á brottflutning
næstu mánuði. Um fjögur hundruð segjast
ekki kæra sig um að fara hvorki lönd né strönd.
Þeir síðastnefndu eru allir sterkefnaðir og sum-
ir gegna embættum innan sýrlenska stjómkerf-
isins og líta ekki síður á sig sem Sýrlendinga
Frá Damaskus Morgunbiaðið/JK en gyðinga að þeirra eigin sögn. ■
'
BTiTTTl
MANAÐARINS
Hótel Polana
í Maputo
Jafnvel þó hótel Polana værí annars staðar en í Mósambik væri það
hiklaust í hópi betrí hótela. Þar stingur það óneitanlega í stúf við
önnur gistihús sem eru ekki upp á marga fiska.
Þegar út úr flugstöðinni kom
þyrptust að þessum fáu farþegum
strákafans og allir vildu vinna sér
inn nokkra metcalfa með því að bera
töskur eða útvega bfl. Ég olnbogaði
mig gegnum þröngina og töskur
vom þrifnar af mér. Ég spurði hvað
bíll inn á hótel Polana kostaði. Ég
vissi auðvitað að það yrði sett upp
okurverð en mér hnykkti við þegar
ég heyrði töluna 50 þúsund metc-
alfa. Sem betur fer hafði ég rænu
á að umreikna þetta í dollara, það
voru 10 dollarar, röskar 700 krónur.
Það er erfitt að prútta af sannfær-
ingu í landi eins og Mósambik þar
sem fátæktin er við flestra dyr. En
auðvitað gat ég ekki niðurlægt bíl-
stjórann með því að segja amen svo
við sættumst á 35 þúsund sem em
7 dollarar.
Þetta er um 15 mínútna akstur
og leiðin liggur framhjá skelfilegum
fátækrahverfum og flóttamanna-
búðum. Þetta var heitasti árstíminn,
tæp 40 stig og loftið er mjög rakt.
Hótelið stendur við Juliusar Nyerere-
götu niður við flóann, reisuleg bygg-
ing sem augsýnilega, er ný uppgerð
og allt umhverfi snyrtilegt. Þegar
inn kom gerði vart við sig þessi til-
fínning sem mætir mér stundum við
ámóta aðstæður í útlöndum; það er
engu líkara en maður sé staddur á
annarri plánetu, en þarf ekki að
ganga nema nokkur skref út fyrir
hótelið til að kynnast hinni aftur.
Hótel Polana var byggt um 1920.
Meðan Portúgalar vom hér herra-
þjóð voru erlendir viðskiptajöfrar og
kaupsýslumenn helstu gestir því
Mósambik var ekki þá fremur en
nú ferðamannaland. Eftir að það
fékk sjálfstæði 1975 og flestir
menntaðir menn flýðu land og síðan
braust út borgarastyijöld þar til fyr-
ir tveimur ámm drabbaðist ekki
bara hótel Polana niður heldur bórg-
in öll og varð þó ekki verst úti því
alvarlegustu bardagar náðu aldrei
til Maputo.
Nú hefur hótelið verið gert upp
mjög glæsilega. Það er rekið í sam-
vinnu s-afrísks og bresks fyrirtækis
en langflestir starfsmenn utan yfir-
manna em svartir Mósambikkar.
Það er marmari á gólfí í rúmgóðu
anddyri, eldgömul og tignarleg lyfta
eins og þær gerðust í árdögum þeirra
hefur verið lagfærð og þjónar sínu
hlutverki þó heldur sé hún sein í
svifum. Herbergin em smekklega
búin og þar er allt til alls eins og
tilheyrir á hóteli í þessum stjörnu-
flokki. Baðherbergi var birgt af sáp-
um og sjampóum. Skápar rúmgóðir,
bréfsefni og upplýsingar um hótelið,
minibar og hvaðeina.
Sundlaugin er falleg og snyrtileg
eins og og umgjörð öll, niðri eru
nokkrir veitingastaðir, kaffítería
með alþjóðlegum hnallþórum, veit-
ingabúð þar sem morgunverður er
framreiddur og verður síðan að góð-
um kvöldmatarveitingastað þegar
skyggja tekur. Allan daginn er hægt
að fá snarl og snakk og drykki á
veröndinni. Þar var notalegt að sitja
og sötra bjór, horfa yfír garðinn og
út á flóann þegar ég kom sveitt og
þreytt úr rannsóknarferðum um
borgina, viðtölum eða heimsókn í
galdramannaskóla.
í hótelinu er lítil búð með blöðum,
erlend að vísu sjaldnast ný, póstkort-
um, sólkremi og ýmsu smálegu, þar
er bankaútibú, minjagripaverslun og
hárgreiðslu- og rakarastofa og skrif-

FERÐAFÉLAGSINS
Fyrsti áfanpi
lýdveldispöngu
Á UNDANFÖRNUM árum hefur FÍ lagt aukna áherslu á stuttar göngu-
ferðir sem henta öllum sæmilega göngufærum mönnum og ekki síst
fjölskyldum. Er leiðin höfð stutt og gönguhraða stillt í hóf. Gefst tími
til að huga að náttúrufyrirbærum og sögulegum atburðum.
Á komandi sumri er ætlunin að
ganga hina fornu leið frá Bessastöð-
um til Þingvalla í 8 áföngum, leiðina
sem valdsmenn konungs riðu ár hvert
að birta landsmönnum tilskipanir
konungs, dóma Hæstaréttar og önn-
ur fyrirmæli valdsmanna í Kaup-
mannahöfn. Fyrsti áfangi er sunnud.
17. apríl og lagt af stað kl. 13.
Forsetasetrið stendur á fornri jök-
ulruðningsöldu sem liggur eftir
Bessastaðanesi allt til Skeijafjarðar.
Kallast hún Grandi og liggur heim-
reiðin að bænum eftir henni endi-
langri. Bessastaðatjöm er norðan við
bæinn, Lambhúsatjörn að sunnan.
Gangan hefst á hlaðinu á Bessa-
stöðum. Fyrst eru Bessastaðir nefnd-
ir í Sturlungu því þar átti Snorri
Sturluson eitt búa sinna. Eftir víg
Snorra 1241 mun konungur hafa
kastað eign sinni á jörðina með öllum
gögnum og gæðum. Um miðja 14.
öld er talið að umboðsmaður konungs
hafí búið á Bessastöðum og þar
bjuggu þessir valdsmenn til 1804 er
þáverandi amtmaður settist að í
Reykjavík. Frá 1805-1846 var þar
eini lærði skóli landsins og aðsetur
þjóðhöfðingja okkar frá 1941.
Eftir að hafa litast um á Bessa-
„stöðum og meðtekið fróðleik frá
stjórnendum göngunnar. verður
gengið austur fyrir Lambhúsatjöm.
Stór, stakur steinn stendur skammt
frá heimreiðinni. Heitir hann Grá-
steinn og er álagasteinn. Fyrir all-
löngu (áti að fjarlægja hann vegna
vegagerðar og stóð til að kljúfa hann
í sundur. Þegar búið var að höggva
í hann allmargar holur varð einn
verkamaðurinn fyrir slysi. Þá lögðu
menn saman tvo og tvo og hættu
frekari framkvæmdum.