Morgunblaðið - 27.09.1994, Síða 33

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 27. SEPTEMBER 1994 33
EGGERT THEODÓRSSON
+ Eggert Theodórs-
son var fæddur á
Siglufirði 31. maí 1920.
Hann lést á Landspít-
alanum aðfaranótt 16.
september síðastliðins.
Foreldrar hans voru
Guðrún Ólafsdóttir og
Theodór Pálsson, bæði
látin. Hann átti einn
hálfbróður og nafna,
Eggert Theodórsson,
sem er látinn. Alsystkini
hans voru Ingólfur og
Svanhildur. Ingólfur er
látinn en Svanhildur er
ekkja Jóns Sætrans
tæknifræðings. Eftirlifandi
kona Eggerts er Alda Markús-
dóttir. Dóttir þeirra, Margrét,
er gift Guðbirni Sigurmunds-
syni og eiga þau þijú börn.
Eggert lauk prófi frá Iðnskól-
anum í Reykjavík og vann bæði
við netagerð og trésmíðar. Ut-
för hans fer fram frá Fossvogs-
kirkju í dag.
LEIÐIR okkar Eggerts Theodórs-
sonar lágu fyrst saman fyrir rösk-
lega 11 árum þegar mér var boðið
í kvöldkaffi til þeirra hjóna Eggerts
og Öldu á Selbraut 8. Það vakti
athygli mína hve elskuleg hjónin
voru og veitingamar rausnarlegar.
Þau tóku mér, bláókunnugum
manninum, sem væri ég einn af
ijölskyldunni. Þannig hófust kynni
mín af Eggerti sem síðan varð
tengdafaðir minn. Þau kynni áttu
eftir að verða náin, því Eggert vildi
allt fyrir mig og dóttur sína Mar-
gréti gera. Eggert var ekki maður
orða heldur verka og hann var ein-
staklega viljugur, skjótráður og
hörkuduglegur að hveiju sem hann
gekk.
Mér er minnisstætt að skömmu
eftir að ég kynntist honum vantaði
mig rúm. Ég var þá nýkominn heim
frá Ítalíu, blankur námsmaður, og
bar vandræði mín undir Eggert þar
sem ég vissi að hann var trésmið-
ur. Eggert sagði að þetta væri nú
ekki mikið mál, bara kaupa timbur
og smíða rúm. Hann lofaði að að-
stoða mig við smíðina og hann lét
ekki sitja við orðin tóm. Daginn
eftir var hann búinn að teikna rúm-
ið og kaupa timbrið og eftir kvöld-
mat fórum við út í bílskúr að smíða.
Nú sá ég Eggert í ham í fyrsta sinn
— eins og hendi væri veifað var
hann búinn að saga, negla og bora
og setja saman rúmið. Eg var bara
áhorfandi, rétti honum í hæsta lagi
nokkra nagla. Eggerti var greini-
lega skemmt þegar hann sá hvað
ég varð undrandi á hröðum vinnu-
brögðum hans. Hann kimdi og
sagði: „Nú verða þær hissa hvað
við komum fljótt inn í kaffí.“ Þann-
ig var Eggert Theódórsson, óstund-
vísi og slugs var honum ekki að
skapi og hann hafði gaman af að
koma mönnum á óvart. Við hjónin
getum seint fullþakkað alla þá hjálp
sem Eggert hefur látið okkur í té.
Eggert, tengdafaðir minn, bar ekki
tilfinningar sínar á torg. Hann var
fáorður um sín hjartans mál en
hann lá ekki á sannfæringu sinni
ef talið barst að henni. Eggert virk-
aði stundum þurr á manninn og
sumum hefur eflaust fundist hann
hafa harðan skráp. Þeir sem þekktu
hann náið vissu að það var aðeins
yfírborðið — undir bjó viðkvæm
lund. Foreldrar hans skildu þegar
hann var átta ára og hefur það án
efa skilið eftir sig ör í ungri barns-
sál. Eggert var fáorður um bernsku
sína en í sumar sagði hann mér
undan og ofan af bernsku- og ungl-
ingsárum sínum. Hann flutti með
móður sinni suður, síðan lá leið
hans að Helguhvammi við
Hvammstanga þar sem hann var í
sveit fram yfir fermingu. Þaðan fór
hann til Siglufjarðar að heimsækja
föður sinn. Það er síðan á leiðinni
suður til Reykjavíkur að straum-
hvörf verða í lífi Eggerts — á skips-
fjöl hittir hann séra Friðrik Friðriks-
son sem hefur svo sterk áhrif á
unglingsdrenginn að hann gengur
í KFUM. Því félagi
helgaði hann
krafta sína alla tíð
síðan, þar átti
hann sína bestu
vini og bestu
minningarnar
voru þaðan.
Við skyndilegt
fráfall hans nú
hrannast upp
margar góðar
minningar. Hann
var barnabörnum
sínum góður og
elskulegur afi og
það er sorglegt að
þau skuli ekki fá að njóta hans leng-
ur. Eggert hætti að vinna fyrir
rúmu ári, hann hafði kviðið því að
setjast í helgan stein því iðjuleysi
átti ekki við hann. En hann hafði
ætíð nóg að starfa, m.a. vann hann
mikið starf fyrir Skógarmenn
KFUM. Eggert var við góða heilsu
og engan grunaði að skapadægur
hans væri svona skammt undan.
Okkur dauðlegum mönnum er ekki
gefíð að skilja vegi Guðs — kallið
kom og Eggert er farinn — við hljót-
um að beygja okkur fyrir vilja hans.
Að leiðarlokum er mér efst í
huga þakklæti fyrir það sem hann
var mér og fjölskyldu minni. Nokkr-
um dögum áður en hann lést, var
dóttir okkar borin til skírnar og
þessi ritningarorð lesin að venju:
„Lofaður sé Guð og faðir Drottins
vors Jesú Krists sem eftir mikilli
miskunn sinni hefur endurfætt oss
til lifandi vonar fyrir upprisu Jesú
Krists frá dauðum." Þau orð eiga
vel við nú þegar Eggert er til mold-
ar borinn því í trúnni á Krist átti
hann lifandi von.
Guðbjörn Sigurmundsson.
Það sem auga sá ekki og eyra heyrði ekki
og ekki kom upp í hjarta nokkurs manns,
allt það sem Guð fýrirbjó þeim, er elska
hann.
(1. Korintubréf 2:9.)
Glaður að loknu dagsverki í aðal-
stöðvum KFUM og K við Holtaveg
- um nóttina kallaður heim.
Kallaður heim að loknu dags-
verki - er það sorglegt?
Er það ekki gleðiefni, að eiga
hjá Drottni góða heimvon, og vera
svo kallaður heim?
Að vera kallaður heim til Drott-
ins er verðugt hlutskipti, þeim er
unnið hefur lengi og trúfastlega í
þágu hans sem gaf líf sitt til lausn-
argjalds fyrir oss synduga menn.
Eggert Theodórsson var einn af
þeim sem vann trúfastlega fyrir
Drottin og að málefnum Hans.
Á sínum yngri árum starfaði
Eggert sem sveitastjóri í YD KFUM
og stjórnaði þar 2. sveit, og hin
síðustu u.þ.b. 30 árin sem Gídeonfé-
lagi, að útdeilingu Nýja testamenta
til skólabarna ár hvert og önnur
störf í þágu markmiðs og málefnis
Gídeonstarfsins.
Auk þess vann Eggert ýmislegt
fyrir Skógarmenn KFUM- og
KFUM- og KFUK-félögin.
Fyrstu kynni mín af Eggerti voru
í kringum 1941-1942 en þá gerðist
hann sveitarstjóri í YD KFUM og
stjórnaði 2. sveit, en það var rétt
um það leyti sem ég var skrifaður
inn_ í YD KFUM, ef ég man rétt.
Ég man að mér þótti vænt um
að fá hann í heimsókn eitt sinn, en
ég var í það skipti veikur og lá
heima með hitaveilu.
Eggert kom í heimsókn og hafði
með sér bók handa mér til þess að
lesa. Mig minnir að bókin hafí heit-
ið „Björn flugmaður", norsk saga.
Bókina las ég með mikilli áfergju
og mörgum árum seinna stóð ég
mig sjálfan að því að vilja eignast
söguna, svo hugleikin var hún mér
af einhveijum ástæðum.
Árin liðu og veru minni í 2. sveit
lauk, en Eggert sá ég samt af og
til, en hann sótti ávallt almennar
samkomur í KFUM við Amtmanns-
stíginn og fundina í AD KFUM,
þegar hann gat því við komið.
Samskipti okkar urðu meiri eftir
að ég gerðist félagi í Reykjavíkur-
deild Gídeonfélagsins nr. 1, eins og
hún hét þá.
Samskipti okkar uxu svo enn
meir eftir að Gídeondeildin Reykja-
vík-vestur var stofnuð fyrir rúmum
tveimur árum, þ.e.a.s. í apríl 1992,
og saman fórum við í úthlutun
Nýja testamenta til skólabama
haustið 1993.
. Það er mér gleðiefni að hafa
þekkt Eggert og Gídeonbræður í
Gídeondeildinni Reykj avík-vestur
eru honum þakklátir fyrir liðsinni
hans í Gídeonstarfínu.
Fjölskyldu Eggerts er kveðin
harmur út af brottför hans frá hin-
um jarðneska heimi, en Drottinn
huggar þá sem harma hijá.
Og glaðst getum vér allir vinir
hans yfír því að hann átti góða
heimvon til Drottins vors og Frels-
ara, Jesú Krists.
„Það sem auga sá ekki og eyra
heyrði ekki og ekki kom upp í hjarta
nokkurs manns, allt það sem Guð
fyrirbjó þeim, er elska hann.“ Þann-
ig er um ráðstafanir Guðs.
Vér vitum ekkert, hvorki sjáum
eða heyrum né heldur kemur oss
til hugar, hvenær kallið verður.
Þess vegna eiga trúaðir kristnir
menn að vera ávallt reiðubúnir. Vér
vitum aðeins að kallið kemur óvænt.
Ég hygg að Eggert hafí verið reiðu-
búinn fyrir kallið.
En huggun og fyrirheit er að
fínna í þessu lokaerindi söngsins,
„Við fætur Jesú eg fæ mér sess“
eftir sr. Magnús Runólfsson. Og
það fyrirheit eigum vér allir sem
trúum á Jesú Krist, og hafa gefist
honum.
Og eftir dálitla ævistund
fæ eg að sjá hann á lífsins grund.
Eg hitti Jesúm í himins borg,
með honum stíg eg hin gullnu torg.
Björn G. Eiríksson,
Gídeonbróðir.
Ég vil í fáum orðum minnast vin-
ar og starfsbróður. Leiðir okkar
Eggerts lágu fyrst saman í jólaboði
fyrir réttum fjórtán árum. Með sínu
þétta handtaki og vinskaparþeli
heilsaði hann mér. Þetta handtak
varð eins og yfírskrift yfir þann
mann sem ég síðar kynntist. Kraft-
ur hans varð mér ráðgáta. Aldrei
SJÁ BLS. 35.
t
Ástkœr eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi, N
GARÐAR ÞORSTEINSSON
fiskiðnfræðingur,
Laugarásvegi 53,
verður jarðsunginn frá Áskirkju föstu-
daginn 30. september kl. 13.30.
JóhannaT.
Bergljót Garðarsdóttir,
Geir Garðarsson,
Arnþór Garðarsson,
Ólafur Garðarsson,
Þórir Garðarsson,
Þorsteinn Garðarsson,
Óiafsdóttir,
Morris G. Sleight,
Maríta Garðarson,
Guðrún Sveinbjarnardóttir,
Sigríður Jóhannsdóttir,
Guðrún B. Einarsdóttir
og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐRÚN SIGURÐARDÓTTIR,
Hátúni 12,
áður til heimilis að Laugavegi 41,
lést aðfaranótt mánudagsins 26. september.
Kjartan K. Friðþjófsson,
Ástriður S. Valbjörnsdóttir, Sigvaldi Karlsson
og barnabörn.
t
Hjartkær sambýlismaður minn, faðir okkar, afi, fósturfaðir, tengda-
faðir og bróðir,
RAFN KJARTANSSON,
Síðumúla21,
Reykjavík,
lést á heimili sínu að morgni 24. september.
Kristfn Þorleifsdóttir,
Óskar Rafnsson, Sólveig Hafsteinsdóttir,
Ásta Karen Rafnsdóttir,
Kjartan Rafnsson,
Sverrir Rafnsson,
Ingibjörg Gréta og sonur,
Ágúst Kjartansson,
Þorvaldur Kjartansson
Birgir Gunnarsson,
Jensina Böðvarsdóttir,
Birna Einarsdóttir,
og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SIGURPÁLL VILHJÁLMSSON,
Kringlumýri 10,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju fimmudaginn 29. septem-
ber kl. 13.30.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim sem vildu minnast hans er
bent á Krabbameinsfélagið eða Minningarsjóð Ragnars Þorvarðar-
sonar.
Erla Ásmundsdóttir,
Rúnar Sigurpálsson, Gylfi Gylfason,
Harpa Gylfadóttir, Unnsteinn Sigurgeirsson,
Elfa Björt Gylfadóttir, Jón Sævar Þórðarson,
og barnabörn.
t
Elskuleg sambýliskona mín, móðir og
tengdamóðir,
HAFLÍNA HAFLIÐADÓTTIR,
Reykjafold 1,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í
Reykjavík miðvikudaginn 28. september
kl. 15.00.
Einar Guðnason,
Frosti Guðlaugsson, Guðný Baldursdóttir,
Bjarki Einarsson,
Guðni Einarsson,
Daði Einarsson.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
iangafi,
ÖGMUNDUR SIGURÐSSON,
Strembugötu 4,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsunginn fimmtudaginn 29.
september frá Landakirkju í Vest-
mannaeyjum kl. 14.00.
Sigurður Þór Ögmundsson, Ingibjörg Óiafsdóttir,
Yngvi Björgvin Ogmundsson, Hafdís Damelsdóttir,
Oddný Ögmundsdóttir, Halldór B. Árnason,
Guðbjörg Ögmundsdóttir, Þórir Tello,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
VALGARÐUR KLEMENZSON,
Álftamýri 42,
sem lést á heimili sínu 20. september,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
á morgun, miðvikudaginn 28. septem-
ber, kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hans er bent
á Krabbameinsfélag (slands.
Sigrfður G. Stefánsdóttir,
Karl Valgarðsson,
Sæmundur E. Valgarðsson, Þórunn J. Hermannsdóttir,
Flosi S. Valgarðsson, Eygló Aðalsteinsdóttir,
Rafn Valgarðsson, Kolbrún Þ. Sverrisdóttir
og barnabörn.
|
I
\
\
t
*
%