Morgunblaðið - 18.01.1995, Blaðsíða 2

2 D ’ MIÐVIKUDAGUR 18. JANÚAR 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Póstkassinn
Kæra blað;
Ég heiti Rut og mig langar til
að skrifast á við stráka og stelp-
ur, helst straka á aldrinum
11-13 ára. Áhugamál: Körfu-
bolti, góð tónlist, útivist og
tjaldferðalög.
Rut Rúnarsdóttir, 11 ára,
Hlíðarvegi 5, 350
Grundarfirði.
2
Hæ, hæ, pennavinir;
Ég heiti Guðrún Jóna og vil
eignast 'pennavinir á aldrinum
10-12 ára, er sjálf llára, bæði
stelpur og stráka. Áhugamál
eru: Sund, bamapössun, fijáls-
ar íþróttir, dýr og fleira. Reyni
að svara öllum bréfum. Mynd
fylgi fyrsta bréfi, ef hægt er.
Guðrún Jóna Kristjánsdóttir
Austurgötu 16, 230
Keflavík.
3
Hæ, hæ, Myndasögur
Moggans;
Ég heiti Karl og langar til að
eignast pennavin á aldrinum
6-8 ára. Er sjálfur 6 ára og
svara öllum bréfum. Helst að
mynd fylgi fyrsta bréfí, ef hægt
er.
P.S.
Systir mín skrifar fyrir mig.
Karl Njálsson,
Garðbraut 77, 250 Garði.
Glettur
essar ágætu glettur koma frá
Rut Rúnarsdóttur 11 ára, sem
óskar eftir pennavini.
FYRSTA GLETTA: Þér er óhætt
að veðja um það við vin þinn, að
þú getir rifíð símaskrána frá því í
fyrra, í tvo eins stóra hluta.
ÖNNUR GLETTA: Veðjaðu við
vin þinn, að þú getir sagt honum
markatöluna í næsta fótboltaleik,
áður en hann hefst.
ÞRIÐJA GLETTA: Teiknaðu
munstrin. Hvert munstur á að
teikna án þess að lyfta blýantinum
nokkurn tímann frá pappírnum eða
fara tvisvar ofan í nokkurt strik.
Þrautir
Lausn á blaðsíðu 4.
Sjúkrahús Sudurlands
Sigurður í Ártúni, Selfossi, send- heilmikið um að vera, sjúkraþyrlan þetta er greinilega um jólaleytið,
ir þessa ágætu teikningu af sveimar yfir og sjúkrabíllinn að því að ljósum prýtt jólatré stendur
Sjúkrahúsi Suðurlands. Þarna er renna upp að sjúkrahúsinu. Og upp við húsið.
DÝRASÖGUPOTTURINN
Hann
Krunki minn
Kæri Moggi.
Ég ætla að segja sögu af honum Krunka, krumm-
anum mínum. Sagan gerðist um hávetur. Við amma
og afí vorum að koma úr heimsókn, þegar við sáum
lítinn krummaunga hoppandi um á snjónum. Afi
náði honum. Aumingja krílið var fótbrotið. Sem
betur fer er mamma mín læknir og hún læknaði
hann.
Eftir tvo mánuði var unginn nógu stór og hress
til að fara til hinna krummanna. Þegar ég var að
kveðja hann, setti ég hring á fótinn hans til að þekkja
hann aftur. Allir krummarnir áttu heima hjá sorp-
haugunum og þangað fór afi með Krunka'.
Tíminn leið og ég fór í bæinn. Leiðin lá í gegnum
sorphaugana. Ailt í einu datt mér í hug að fara og
leita að honum Krunka. Ég leitaði og leitaði. Allt
í einu sá ég krumma sem sat á steini. Hann var
með hring á fætinum. Þetta var hann Krunki minn!
Frá Jónu íjúnskuju, 11 ára,
Ljósheimum 20, 104 Reykjavík.
FAFMA6WPEK FARIÞAFALLZJ 30RQIUNI..
j?ETTA Ef2.VER5TI BYLUK SÍPAbJ 1806 !
FÖKUM •• HÉK BR
NESTIP Þitt.
í
í(jj- —irzr-**

f
/HAM/HA SAGPI y EQ 5E N
APi>L>MEmz6zr-/EKKJ mfzr
/W&VPHEIMA vip EIZUM
ISOfo..

o