Morgunblaðið - 31.05.1995, Qupperneq 1
ARÓRA
EINU sinni var stelpa, hún
hét Áróra. Hún átti enga vini
því hún gaf aldrei með sér
og lánaði aldrei neitt og
stundum lamdi hún.
Einn dag fór hún til Línu.
Viltu vera með mér? spurði
Áróra.
Nei! sagði Lína og skellti
hurðinni.
Svo spurði hún eftir mörg-
um öðrum en alltaf var hróp-
að nei. En dag einn lánaði
hún Línu bók. Og hún gaf
Óla köku.
Og nú þegar hún byijaði
að vera góð, átti hún márga
vini, til dæmis: Línu, Óla,
Kristínu, Hörpu, Nonna og
Rebekku.
Höfundur:
Agla Friðjónsdóttir,
Einibergi 19,
220 Hafnarfirði.
Þú ert aldeilis glæsilegur
fulltrúi ungra rithöfunda og
skálda, kæra Agla. Gangi þér
allt í haginn og við þökkum
hjartanlega fyrir okkur.
Geggjaður
gaukur
TIL Morgunblaðsins!
Lóa Bára Magnúsdóttir, 9
ára, Tjarnargötu 30, 101
Reykjavík, heitir stúlkan sem
gerði þessa skemmtilegu
mynd.
Er hann ekki alveg snar-
geggjaður, þessi furðulegi
fugl, sem heldur að hann sé
eitthvað. Auðvitað er hann
eitthvað - erum við ekki öll
eitthvað - hann er í það
minnsta fugl, hann er lifancfi
vera.
Humm, smá innskot hér,
það er að segja hann væri
sko lifandi vera ef hann væri
ekki teikning eða þannig ...
púff!! Innskoti lokið.
I hjartans einlægni,
krakkar, auðvitað viljum við
öll stór og smá vera eitt-
hvað. Engum líður vel þegar
hann er undirokaður af ein-
hveijum, öðrum krökkum,
foreldrum, gangavörðum,
kennurum, hveijum sem er.
Það er ekki nokkurri einustu
manneskju bjóðandi annað
en að hún geti notið sín og
verið hún sjálf, ekki satt!
Verum fijáls - en endilega
í leiðinni: Við völtum ekki
yfir neinn.
Gangi okkur vel að vera
fijáls og góð hvert við annað.
Síldin er komin!
PÁLL Jóhannesson hefur
gert meðfylgjandi mynd til
þess að senda hana í Morg-
unblaðið. Hann sagði að á
myndinni væri bátur og fjöll-
in á bakvið og að báturinn
væri að koma fullur af síld.
Páll er 5 ára og á heima
á Reyðarfirði.
Bestu kveðjur.
LAND liggur að Atlantshaf-
inu, það er á Pýreneaskagan-
um og eins og hangir utan í
Spáni þegar horft er á hnatt-
líkanið neðan frá. Eruð þið
einhvers vísari, þið vísu börn?
Alveg rétt, svarið er Borneó.
Nei, hvað er ég að bulla,
landið heítir Portúgal og ekki
orð meira um það.
Svæði númer þijú, ellefu
Lausnir
og tólf eru eðla, svæði númer
sex, sjö og átta eru fíll og
númer átján, nítján, tuttugu,
tuttugu og eitt, tuttugu og
fjögur, tuttugu og sex eru
hani.
Falda landið er í Suðaust-
ur-Asíu og heitir Víetnam.
Fyrir 20 árum lauk ófriði
miklum sem staðið hafði
linnulítið áratugum saman í
þessu fallega landi. Þá kom
hingað til Islands fólk sem
flúði stríðshörmungarnar,
skelfinguna, eymdina og alla
þá eyðileggingu sem fylgir
stríði.
Þetta fólk er ekki lengur
flóttafólk, lieldur býr á íslandi
og er Islendingar.
Þannig hljóðar bréf frá
föður Páls, sein hann lét
fylgja með mynd sonar síns.
Hafið kærar þakkir fyrir,
feðgar.
Myndin er einkar athyglis-
verð, og það er gaman að
vita, Páll, að þú fylgist með
því sem er að gerast í kring-
um þig.
Við hérna í Reykjavík les-
um í Mogganum og sjáum
myndir í sjónvarpi um síld-
ina, og getum bara séð hana
með eigin augum í hillum
matvörubúðanna flakaða,
skorna í bita og í glerkrukk-
um. En þú og margir fleiri
úti á landi í mörgum sjávar-
plássanna sjáið þegar bát-
arnir sigla drekkhlaðnir inn
firðina með silfur hafsins,
eins og síldin er oft kölluð,
fylgist jafnvel með löndun-
inni og sjáið síldarnæturnar
(útskýring fyrir borgarbörn:
nót, nætur = stórt fiskinet)
teknar í land til viðgerðar
hjá netagerðarmönnunum.
Það sést í fjöllin hinum
megin í firðinum og gott er
að sjá að eitthvað er gróður-
inn farinn að taka við sér,
að minnsta kosti er farið að
grænka í fjallshlíðunum.
Enda er alveg komið nóg í
bili af snjó og kulda og við
minnum hér með veðurguð-
ina, sem hljóta að lesa
Myndasögur Moggans, á að
maí er búinn í dag, og á
morgun er 1. júní. Það er
ekki spurning, sumarið á að
vera komið og hana nú!
Gangi þér og krökkunum
á Reyðarfirði sem best að
njóta sumarsins, kæri Páll.