Morgunblaðið - 29.07.1995, Page 2

2 B LAUGARDAGUR 29. JÚLÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
HLÍF Svavarsdóttir, skóla-
stjóri dansakademíunnar í
Arnheim, Hollandi, er
stödd hér á landi við uppsetningu
verks síns „Af mönnum". Það hlaut
fyrstu verðlaun í samkeppni dans-
skálda á Norðurlöndum, sem haldin
var í Osló 1988. Verkið var samið
fyrir íslenska dansflokkinn og er
þetta í fyrsta sinn sem það er tekið
upp síðan þá.
Hlíf segir að hlutverk
hennar hér sé fyrst og
fremst fólgið í því að reyna
að koma innihaldi verksins
að hjá dönsurunum. „Þeg-
ar ég kom voru þau búin
að læra sporin. En það er
ekki nóg að þekkja formið.
Það verður líka að vera
eitthvað líf eða innihald,"
segir hún. „Síðan veltur
það alltaf á þroska við-
komandi dansara hvemig
því er tekið og hvað við
það er gert.“
Ætlunin er að dans-
flbkkurinn sýni verkið á
menningarhátíð í Þýska-
landi í bytjun ágúst. En
auk þess mun flokkurinn
sýna tvö önnur verk; „Sundances"
eftir Lambros Lambrou og „Adagi-
etto“ eftir Charles Czarny.
Hlíf hefur verið skólastjóri dans-
akademíunnar í Amhem undanfarin
íjögur ár. „Þetta er stór og mikill
listdansskóli sem er með krakka frá
níu ára aldri og yfir tvítugt," segir
Hlíf, en skólanum er skipt í kenn-
aradeild og dansaradeild. „Þegar
ég tók við honum var hann mjög
hefðbundinn, en ég endurskipulagði
hann frá grunni. Nú er boðið upp
á listdans, nútímadans, drama og
alls kyns fög sem hjálpa dansaran-
um að þroskast og kynnast öðru
en aðeins einhliða ballettnámi,"
segir Hlíf.
Hún segir að fyrir um ári hafi
Hollendingar tekið dans og leiklist
inn í skólakerfið hjá börnum og
unglingum. Krakkar geti því valið
um hvort þeir vilji læra. „Hlutverk
kennaradeildar skólans er meðal
annars að koma kennurum sem
geta sinnt þessu verkefni inn í
skólakerfið. Þeir verða að hafa mjög
breiða menntun sem er ekki ein-
skorðuð við eina tækni. Þeir eiga
að geta kennt börnum á mjög skap-
andi hátt og komið þeim í kynni
Morgunblaðið/Sverrir
HLÍF Svavarsdóttir, danshöfundur og fyrrum
dansari, er stödd hér á landi til að setja upp verk
sitt „Af mönnum“ með Islenska dansfiokknum.
Að rækta
garðinn
sinn
við margbreytileika dansins," segir
hún. „Þetta er mjög gott framtak
hjá Hollendingum vegna þess að
öllum fínhreyfingum hjá börnum
hefur farið mikið aftur. Þroski sálar
og líkama helst svo mikið í hend-
ur,“ segir hún.
Staða íslenska dansflokksins
Eins og kunnugt er gegndi Hlíf
stöðu listdansstjóra við íslenska
dansflokkinn árin 1987-1989, en
auk þess kenndi hún við Listdans-
skólann. Hlíf segir að íslenski dans-
flokkurinn sé í dag ákaflega sundr-
aður. „í flokknum starfa mjög ólík-
ir einstaklingar og er samhæfingin
lítil. Auk þess er flokkurinn fá-
mennari en hann ætti að vera því
stöðugildin eru ekki öll nýtt,“ segir
hún.
Hún segir, um þá til-
hneigingu að ráða erlenda
dansara í stöður listdans-
flokksins, að það þurfi að
hlúa að þeim dansskáldum
og dönsurum sem hér eru
og geta flutt verk. „Það
þýðir ekki að sækja allt
annars_ staðar frá,“ segir
hún. „Ég tel að íslendingar
geti vel mannað dansflokk
upp á fjórtán stöður. En
þá þurfa verkefnin sem
ráðist er í að passa flokkn-
um. Það á ekki að herma
eftir því sem verið er að
gera annars staðar. Þetta
er spurningin um að rækta
það sem fyrir er og skapa
á þeim grunni sem er til
staðar. Ég er ekki að segja að það
eigi að loka á allt sem kemur ut-
anfrá. Það er nauðsynlegt að fylgj-
ast með því sem er að gerast og
gaman að fá góða gesti, en það er
á öðrum grundvelli. Ég tel að það
sé okkar kraftur að reyna að finna
eigin stöðu og eigin tjáningu. Það
gerum við með því fólki sem er í
kringum okkur.
Þetta snýst kannski ekki um
þjóðerni heldur um það hvers konar
dansara og hvernig verkefni við
viljum. Um leið og búið er að ákveða
það þá gengur dæmið upp. Það
verður að taka ákveðna stefnu og
fylgja henni eftir. Það er ekki hægt
að þjóna öllum eða gera öllum til
hæfis,“ segir hún.
Húsgögn kennd
við lakkrís
SNÆDÍS Úlriksdóttir er hús-
gagnahönnuður frá Konung-
lega listaháskólanum á Bret-
landi. Hún hefur starfrækt
hönnunarstofu í London frá því
hún útskrifaðist fyrir tveimur
árum ásamt þremur skólasystr-
um sínum. Þessa dagana heldur
hún sýningu í Gallerí Greip á
húsgagnalínu sem kennd er við
lakkrís og hún hefur unnið að
á undanförnum tveimur mánuð-
um.
Húsgögn ogrými
Snædís segir að í lakkríslín-
unni sé hún að leika sér með
samspil eða sam-
vinnu húsgagna og
rýmis. „Eg hanna
húsgögn sem falla
inn í rýmið og gefa
því jafnvel aðra
vídd frekar en að
virka sem ótengd-
ir, utanaðkomandi
hlutir innan þess.
Ég einbeiti mér að
lóðréttum og lá-
réttum línum og
vinn með opin
form þannig að
húsgögnin mynda
pósitíft og negatíft
starfa að einhverju leyti hér-
lendis. Segir hún að hér sé
ýmislegt að gerast í faginu þótt
það sé fremur dauflegt um að
litast í íslenskum húsgagna-
verslunum. „Ég er aðallega
undrandi á því að mest ber á
erlendum húsgögnum í hús-
gagnaverslunum hér. Úrvalið
er heldur ekki mikið. Það þyrfti
að kynna fyrir íslendingum
hvað er að gerast í nútíma hönn-
un. Það sama á raunar við í
Bretlandi þar sem almenningur
þekkir afskaplega lítið til nú-
tíma hönnunar, fólk veit ekki
hvað er til og hefur því ekki
FJÖLNOTA borð úr lakkríslínunni sem má
stilla upp á ýmsa vegu.
Barrokksöngkonan
Rannveig Sif Sigurðardóttir
og Bachsveitin í Skálholti
flytja verk eftir enska tónskáldið
Henry Purcell á Sumartónleikum í
Skálholti í dag kl. 17. Einnig verður
erindi Svövu Bemharðsdóttur um
fiðlu- og lágfiðluleik á íslandi á dag-
skránni kl. 14 og kl. 15 flytur Bach-
sveitin í Skálholti kammerverk eftir
Handel og Telemann undir stjóm
Jaaps Schröders. Á morgun, sunnu-
dag, verða seinni tónleikar laugar-
dagsins endurteknir kl. 15 og kl. 17
verður messa með flutningi söng-
verka eftir Henry Purcell og úrvals
úr tónverkum helgarinnar.
Rannveig Sif er fædd og uppalin
á ísafiriði. Hún fór ung að læra tón-
list og segist hafa sungið frá því hún
man eftir sér. Hún byijaði í söng-
námi á menntaskólaárum sínum í
Reykjavík.
Tvístígandi milli tímabila
„Mér fannst klassískur óperusöng-
ur aldrei hæfa mér,“ sagði Rannveig
í samtali við blaðamann Morgunblað-
ins. „Mér fannst raddir söngvaranna
náttúrulegri í barrokksöngnum. Ég
hafði ekki áhuga á að söngröddin
mín hyrfi og í staðinn kæmi tilbúin
rödd sem ég kannaðist minna við.
Þetta fannst mér að minnsta kosti
fyrst þegar ég _fór að hugsa um söng
og söngnám. Ég byrjaði í söngskó-
lanum í Reykjavík árið 1982 og var
þar í eitt ár en skipti svo yfír í Tón-
listarskólann í Reykjavík þar sem ég
var í fjögur ár. Ári eftir stúdentspróf
var mig farið að langa út til náms
og fór til Múnchen í Þýskalandi og
var þar í eitt ár í einkatímum í klass-
ískum söng.“
Ég blómstraði í Haag
Eftir þetta fór Rannveig til Vínar
og var þar í þijú ár í einkatímum
en líkaði söngstíllinn þar ekki nógu
vel._
„í Vín kynntist ég aftur á móti
miklu af góðu fólki sem var í gam-
alli tónlist og þar á meðal voru lútu-
og blokkflautulejkari sem ég vann
töluvert með. Ég frétti síðan af
frægri barrokkdeild við Tónlistar-
háskólann í Haag í Hollandi sem ég
ákvað að sækja um.“
Rannveig fékk þar skólavist og
hefur verið þar við nám síðan. Fyrst
var hún tvö ár við barrokkdeildina
og síðan bætti hún klassískum söng
Morgunblaðið/Sverrir
RANNVEIG Sif
Sigurðardóttir söngkona.
Að halda
í sína eig-
in rödd
við, einkum til að bæta við sig tækni
og fá söngkennarapróf sem henni
þykir gott að hafa í bakhöndinni. „Ég
blómstraði í barrokkdeildinni í Haag
og fannst ég loksins vera búin að
finna það sem ég leitaði að,“ sagði
Rannveig.
Aðspurð segir hún heilmikið til af
tónlist frá barrokktímabilinu og svo
vel vill til að í Haag er bókasafn sem
hefur að geyma eitt mesta úrval tón-
verka frá tímabilinu. Hún sagði að
nútíma tónskáld semdu einnig fyrir
barrokkhljóðfæri. „Ég hef sungið
töluvert af nútimatónlist og líkar það
yfírleitt vel,“ sagði Rannveig um
þessar ólíku tónsmíðar mismunandi
tímabila. „Nokkur tónskáld í skólan-
um hafa samið tónlist sérstaklega
fyrir mig og það finnst mér mjög
spennandi.
Ég hef starfað með ýmsum hópum
úti í Hollandi og Þýskalandi sem
flytja gamla tónlist, þar á meðal
kórum, lútuleikurum og ýmsum öðr-
um hljóðfærum og haldið tónleika
með þeim víða í Evrópu. Nú er ég
að vinna mikið með
stelpum sem spila
á sembal, blokk-
flautu og bar-
rokkselló. I janúar
síðastliðnum spil-
uðum við fyrir
samtök sem sjá
um að skipuleggja
tónleika í Hollandi
með gamalli tón-
list, einskonar um-
boðssamtök, og þar
fengum við tónleika
fyrir næstu tvö ár og
höfum nú þegar feng-
ið átta tónleikum út-
hlutað á næsta ári.
Þannig að ég hef nóg
að gera með skólanum
og syng auk þessa einn-
ig með fleiri tónlistar-
mönnum."
Aukinn áhugi
íslendinga á
barrokktónlist
Rannveig segir lífið í
Haag fremur rólegt og hún
ætli sér ekki að ílengjast
þar. Hún hefur sett stefnuna
á Þýskalandi þar sem meira
er að gera fyrir söngvara auk
þess sem hægt er að sækja
til landanna í kring til tón-
leikahalds.
Barrokktónlistin gengur vel
í eyru íslendinga og áhuginn á
henni er sífellt að aukast.
Rannveig segir að Helga Ing-
ólfsdóttir, listrænn stjórn-
andi sumartónieikanna,
hafi með áherslu sinni
á flutningi barrokktón-
listar á sumartón-
leikunum í .Skál-
holti átt
stóran
þátt í að
kynna hana
fyrir íslendingum og aukið
þar með veg hennar hér á landi.
Þetta er í sjötta sinn sem Rannveig
syngur á Sumartónleikunum. Hljóð-
færaleikarar Bachsveitarinnar, sem
spilar með Rannveigu á tónleikun-
um, leika einungis á upprunaleg
barrokkhljóðfæri og það verður án
efa gaman að heyra tónlist Purcells
hljóma í Skálholti í dag, en þess ber
að geta að í ár er haldin hátíðleg
300. ártíð hans.
rými innan og utan sín sjálfs
sem er síðan breytanlegt eftir
sjónarhornum.“
Snædís segist vilja hafa hlut-
ina einfalda og auðskilda. „Ég
er ekki mikið fyrir að skreyta
hlutina mína, selja á þá
blúndur eða aðra aukahluti.
Efnisnotkun þarf að vera í
lágmarki til að formið fái
að njóta sín. Ég hef það
líka að leiðarljósi við hönn-
unina að húsgögnin hafi
fjölþætt notagildi."
Lakkríslínan er
hönnuð með
fjöldaframleiðslu
í huga og því er
reynt að hafa
efniskostnað í
lágmarki. Segir
Snædís að fram-
leiðandi út í Bret-
landi hafi þegar
sýnt Iínunni
áhuga.
valið. Svo er það auðvitað ótækt
að íslensk fyrirtæki og stofnan-
ir hér skuli enn kaupa erlenda
hönnun og framleiðslu."
Snædís hefur einkum fengist
við sérhönnun fyrir ýmis fyrir-
tæki á Bretlandi síðan hún út-
skrifaðist en hefur hug á að
einbeita sér meir að hönnun
húsgagna til framleiðslu í fram-
tíðinni. I haust heldur hún hins
vegar til Frakklands þar sem
henni hefur boðist að starfa
með þýskum hönnuði sem
vinnur verkefni fyrir
fyrirtæki víða í Evr-
ópu.
Dauflegar
h úsgagna verslanir
Aðspurð segir
Snædís að hún
myndi hafa
áhuga á því að
Morgunblaðið/Golli
SNÆDÍS Úlriksdóttir sit-
ur í stól úr lakkrlslínunni
með blaðahillu línunnar
í baksýn.