Morgunblaðið - 22.08.1997, Blaðsíða 4

4 B FÖSTUDAGUR 22. ÁGTJST 1997
DAGLEGT LIF
MORGUNBLAÐIÐ
sem stinga í augun
í ausandi rigningu slóust Hrönn Marinósdóttir
blaðamaður og Halldór Kolbeins ljósmyndarí í
för með áhugasömu fólki sem rölti um miðbæ
Reykjavíkur gagngert til að skoða
EKKI var litið við dómkirkjunni og
Alþingishúsinu í skipulagðri göngu-
ferð um miðbæ Reykjavíkur sl.
laugardag heldur varð okkur star-
sýnt á hin húsin í bænum, bygging-
ar sem almennt eru taldar fremur
ljótar og mislukkaðar. En hvers
vegna er miðbærinn eins tætings-
legur og raun ber vitni og í hverju
er fegurð húsa falin? Leiðsögu-
maðurinn, Pétur H. Armanns-
son arkitekt hjá byggingarlista-
deild Kjarvalsstaða, leitaðist
við að svara þessum spurn-
ingum. „Byggingarlistin
breytist með tímanum. Það
sem þykir fallegt í dag gcL
ur þótt ljótt á morgun. í
þéttbýli eru byggingar
hins vegar yfirleitt hugs-
aðar sem hluti af stærri
heild. Hvað Reykjavík
varðar hafa hugmynd-
ir manna um þessa
stærri heild alltaf
verið að breytast.
Við skipulagningu
hefur vantað
langtímaáætlanir
og því er borgin
eins og brot af
mjög mörgum
og ólíkum
heildannyndum.“
Ljótast af öllu Ijótu
Við vii-tum meðal annars fyrir
okkur húsið sem að sögn Péturs er
af mörgum talið vera ljótast allra
ljótra húsa í miðbaénum. Húsið illa
umtalaða er Pósthússtræti 9, hús
Almennra trygginga sem teiknað
var árið 1958 af Gísla Halldórssyni
ljót og mislukkuð hús.
GÖNGUMENN virða fyrir sér litla kumbaldann sem al
1 t'S:
1 1 ~ ll
arkitekt. Ég hafði reyndar aldrei
velt því sérstaklega fyrir mér en
það er rétt. Húsið stingur mjög í
stúf við gömlu og virðulegu húsin
sem standa allt í kringum það. En
Pétur útskýrði máhð: „Húsið er
vitnisburður um þann anda sem
ríkjandi var í byggingarlist á þess-
um tíma. Nú á tímum hefðu flestir
tekið meira mið af stíl húsanna í
kring.“
Eitt elsta húsið við Austurvöll var
byggt árið 1878 og hýsti Kvenna-
skóla Þóru Melsteð. Síðar hefur
húsið verið kallað Sjálfstæðishúsið
eða Sigtún. Við stöndum við stytt-
una af Jóni Sigurðssyni og horfum á
húsið en Pétur segir það ekki vera
orðið nema svip hjá sjón. „Arkitekt-
inn Helgi Helgason trésmiður og
tónskáld innleiddi þar nýklassík í
reykvíska timburhúsagerð en í dag
er hins vegar fátt við húsið sem
minnir á það tímabil. Árið 1945 var
það gert að samkomuhúsi og það
var steinað að utan, skrautið var
tekið af og gluggum var breytt."
Pétur bætir því við að sú árátta að
breyta því gamla í eitthvað nútíma-
legra veki spurningar um gildismat
okkar og viðhorf, hvernig kynslóðir
líta byggingar ólíkum augum.
Bruninn breytti miklu
Reykjavíkurbruninn árið 1915
breytti miklu hvað byggingarstfl í
Reykjavík varðaði. Þá brann kjarn-
inn af miðbænum, eftir var ein
brunarúst. Engum datt hins vegar í
hug að byggja aftur úr timbri því
nýtt efni, steinsteypan, var komið til
sögunnar. Samkvæmt borgarskipu-
lagi árið 1927 áttu nánast öll timbur-
hús í miðbænum að hverfa. Reisa
skyldi samfelldar raðir af fjögurra
hæða steinbyggingum. Guðjón Sam-
úelsson arkitekt hafði áður gefið
tóninn um það sem koma skyldi.
Meðan hann var enn við nám í
Kaupmannahöfn, teiknaði hann
Austurstræti 16 þar sem nú er
Reykjavíkurapótek. Húsið var
byggt árið 1916 til 1917 og í kjölfarið
risu meðal annars hús Eimskipafé-
lags Islands og Hótel Borg var
byggð árið 1930. I fæstum tilvikum
höfðu húseigendur í miðbænum
reyndar efni á að byggja nokkurra
hæða steinhús, að sögn Péturs. En
ef hins vegar var nauðsynlegt að
Fyrirsæta
í iylukasti á mynd
Morgunblaðið/Arnaldur
SUMARFRI á Islandi. Jóhanna Guðmundsdóttir
ásamt Sfmoni og Tómasi.
FYRIR utan húsið hjá ömmu í
Hafnarfirði var svo margt spenn-
andi að gerast að Símon Sullen-
heimer, sex ára íslenskur strákur
sem búsettur er í Bandaríkjunum,
gat aðeins veitt Daglegu lífi afar
stutta áheyrn. í hjáverkum hefur
Símon starfað sem fyrirsæta í Mi-
ami á Flórída en nokkrar myndir
af honum er m.a. að finna í sumar-
bæklingi Oilily, hollensku bama-
fatakeðjunnar. Einnig hefur hann
ásamt móður sinni, Jóhönnu Guð-
mundsdóttur, og Tómasi, bróður
sínum, sem er 8 ára, setið fyrir í
nokkrum auglýsingum í vörulista-
bæklingum t.d. K-MART og Avon.
„Veriði stilltir bræður," segir
amman, Sigrún Jóhannsdóttir,
dauðleið á stanslausum bjöllu-
hringingum og renneríi út og inn.
Veðrið var gott og krakkamir í
hverfinu vora að biðja strákana um
að koma út að leika sér. Valið stóð
á milli þess að fara í fótbolta,
brennóbolta eða í hjólreiðatúr.
Símon sötrar kakómjólk og japl-
ar á sandköku meðan málin era
rædd inni í stofu. Hann lætur sér
fátt um finnast um fyrirsætubrans-
ann, snýr hálfpartinn útúr spum-
ingunum. Uppúr kafinu kemur að í
raun fmnst honum gaman að sitja
fyrir en hins vegar ekki fyrir Oilily.
„Ég var látinn halda í höndina á
stelpu á einni myndinni, þótt ég
vildi það alls ekki,“ sagði hann yfir
sig hneykslaður. Þess vegna fór
Símon í fýlu, eins og reyndar sjá
má á myndinni af honum og ungu
dömunni.
Sumarfrí á íslandi finnst Símoni
mun skemmtilegra umræðuefni en
fyrirsætuheimurinn. „Ég var eina
viku í sveit og fékk að mjólka kýrn-
ar, raka og drekka glóðvolga
mjólk. Svo labbaði ég á Esjuna og
mér finnst fiskur eiginlega betri en
pizza eða hamborgari.“
í lok samtalsins lætur Símon
þess getið að hann ætli sér að
verða flugmaður í framtíðinni en
ekld fyrirsæta. Tómas hefur hins
vegar hugsað sér að verða uppfinn-
ingamaður.
Miami er tískuborg
Fjölskylda Símonar hefur verið
búsett á Miami síðastliðin 11 ár.
Faðir hans heitir Jón Gerald Sul-
lenheimer og rekur þar útflutn-
ingsfyrirtæki. Jóhanna, móður
hans, hefur starfað sem fórðunar-
meistari og undanfarið ár sem
verslunarstjóri Oilily-verslunarinn-
ar í borginni. Þar hefur hún mynd-
ir uppi á vegg af strákunum sínum.
Einn daginn birtust Ijósmyndarar
frá Hollandi til að vinna sumar-
bæklinginn, sáu myndina af Símoni
og fengu hann til liðs við sig.
Tómas kom einnig til greina sem
fyrirsæta en flíkurnar sem notaðar
voru í myndatökurnar voru of litlar
á hann.
Jóhanna segir Miami vera mikla
tískuborg og þar eru reknar marg-
ar íyrirsætuskrifstofur fyrir börn.
„Mjög eftirsótt er að komast í slík-
ar auglýsingar, foreldrar vilja
koma börnum að en oft era mikilir
peningar í spilinu. Fyrir Oilily-
myndatökuna mættu til að mynda