Alþýðublaðið - 20.12.1920, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Jólagjaf ir.
í skrautgripaver zluninni
Bankastræti 14
er verðið jaínan læ gst.
Mikill afsláttur til Jóla.
Jóh. Arm. Jónasson.
Jluglýsing.
Samkvæmt fyrirskipun stjórnarráðs íslands fer nú fram hér f
lögsagnarumdæminu af tveimur tilkvöddum mönnum kládaskoðanir á
ö!Iu sauðfé, sem hér er. Er því öllum, sem halda hér sauðkindur er
þegar hafa ekki verið skoðaðar af skoðunarmönnum, skylt að skýra
tafarlaust á lögreglustjóraskrifstofunni frá þvf, að þeir hafi hér sauð-
kind eða sauðkindur undir höndum. Skoðunarmenn eru þeir Vigfús
Guðmundsson, Laufásveg 43 og Þórður Þórðarson, Bjarmalandi við
Laugarnesveg.
Lögreglustjórinn í Reykjavík, 17 des. 1920
c7ón dPermannsson.
andinn,
Amerisk /andnemasaga.
(Framh.)
Hann ætlaði að biðja þessa
æðisgengnu menn um meðaumkv
un; en hann brast raust, og hann
svimaði. Og skyndilega féll hann
meðvitundarlaus til jarðar og vissi
ekki lengur hverju fram fór í
kringum hann
Þegar Roiand raknaði við aftur
voru ópin og hæðnishláturinn-um-
hverfis hann þagnaður, og g»af
kyrðin truflaðist að eins af golu
þytnum í laufinu og gjálfri aldanna
við fljótsbakkann. Hann horfði í
kringum sig; en bæði rauðskinn
arnir og fangar þeirra voru horfn-
ir. Hendur hans voru enn bundn
ar» °S þ^gar hann fann hvernig
böndin skárust inn í hold hans,
hélt hann, að fjandmenn hans
ættuðu að láta hann farast þarna
En hann komst þó brátt að ann
ari niðurstöðu Þegar hann reyndi
að rfsa á fætur, fann hann brátt
að hendi var lögð þungt á herðar
honum, og hjáróma, draugaleg
rödd hvfslaði að honum: „Lang
hnffur ekki hreyfa sigl Á að sjá
hvernig P.ankeshsw drepur bræð
ur Langhnífs! Piankeshaw mikill
hermaðurl"
Þegar Roland með erfiðismun-
um leit um öxl, sá hann ógeðs-
legann gamlann hermann, sem
skreið út úr kjarrinu að baki hans.
Hann horfði með stórum, glamp
andi augum ýmist á Roland, eða
á götutroðninginn á árbakkanum,
eins og hann ætti von á einhverj-
um úr þeirri átt.
Roland var svo máttfarinn, að
hann botnaði hvorki f orðum her
mannsins, né í þvf, að félagar
hans skyldu vera horfnir Hann
reyndi að spyrja vörð sinn, en
rauður dróg langan hníf úr belti
sér og bar hann að hálsi Rolands
og sagði: „Ef Langhnffur talar —
Langhnífur deyri Piankeshaw
míkill hermaður!"
Af þessum orðum gat Roland
ráðið, að eitthvað ilt væri á seiði,
og hann varð þess brátt vísari.
Ur fjarlægð heyrði hann dunur,
sem hann fyrst hélt að væri hófa-
dynur viltra vfsunda, sem nálguð-
ust, uux hann heyrði greinilega,
að það voru hófaslög tnargra
hesta, sem komu sömu leiðina og
þá er hann hafði komið. Skytdi
það vera hópur Kentuckybúa,
sem veittl rauðskinnunum eftirför f
Eða. voru þetta vinir hans, sem
Nathan kom með, þeim til hjálp
ar, og sem sprettu úr spori til
þess að ná rauðskinnunum sern
þeir röktu slóðina eftir frá rúst
unum. Nú skildi Roland hvernig
lá í hvarfi rauðskinna og kyrð
þeirri er ríkti í kringum hann.
Rauðskinnar, sem voru of varkár-
ir til þess, að láta koma að sér
óvörum, og höfðu kannske fengið
fregnir af komu hvftra manna,
höfðu dregið sig aftur í hlé f
fylgsnum sfnum og bjuggu komu
mönnum sömu svikráðm og hon
um og félögum hans.
Agœtt fæði fæst
á Fjallkonunni.
Si/Aur
með lækkuðu verði í verzl.
Sím. zSénssonar,
Laugaveg 12. Simi 22f.
Verzlunin „Yon“ selur
sykur f heiidsölu og með miklum
afslætti í smásölu, danskar kartöfl
ur á 20 kr. pokann, ágætan lauk,
afbragðs spaðsaltað kjöt, hangið
kjöt, smjör og flestar aðrar nauð-
synlegar vörur. Gerið svo vel og
reynið viðskiftin í „Von*.
Virðingarfylst.
Gunnar Signrðsson.
Sími 448 Sími 448.
Alþbl. kostar I kr, á iiiánulH.