Alþýðublaðið - 06.01.1921, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBL A ÐIÐ
bíaðsiöH er í Aiþýðuhúsinn við
Ingólfsstræti og Hverfisgötu.
Simi 988.
Augiýsingum sé skilað þangað
eða í Gutenberg í síðasta lagi kl.
xo árdegis, þann dag, sem þær
eiga að koma í blaðið.
Áskriftargjald ei* Ita'. á
mánuði.
Augiýsingaverð kr. 1,50 cm.
eindáikuð.
Utsölumenn beðnir að gera skil
til afgreiðslunnar, að minsta kosti
ársíjórðungslega.
óhugsandi að henni hefði nú kom-
ið til hugar að græða á bæjar-
símanum. Þetta þarf því að athug-
ast.
En aðalatriðið er þetta: Reyk-
víkingar vilja fá bæjarsíma sem
svarar tii þess sem þörfin er, þar
með talið það, að síminu sé op-
inr. alla nóttina.
Núpsslysið.
Fréttaritari vor á ísafirði skrif-
ar eftirfarandi frásögn, sem er
nokkru nákvæmari en það sem
áður hefir birst um þetta sorglega
siys:
Sumárliði Brandsson póstur og
Jón Kristjánsson samferðamaður
hans fóru frá Stað í Grundavík
ki. 4 um kvöldið þann 17. des.
Skuggsýnt var orðið og ijúk
nokkurt, og herti fjúkið mjög er
á ieið kvöldið, með frosti og ofsa
stormi, tungi óð í skýjum, en
oftast sást þó varia handa skil.
ófærð var nokkur á .Núpnum",
og af því pósturinn hafði hest
meðferðis, þræddi hann ekki póst-
leiðina heldur gekk nokkuð fram-
arlega, þar sem meira hafði rifið
fönnin, hefir hann gengið of mikið
undan vindinum. Teymdi póstur-
inn hestinn en hafði bundið fiutn-
inginn í hnakkinn, en Jón gekk
á eítir hestinum. Segist Jón þá
ekki hafa vitað fyrri en pósturinn
og hesturinn hafi horfið sér í
myrkrinu, hélt hann fyrst að þeir
’hefðu farið bfan í einhverja lægð
og stóð æði stund á brúninni og
hóaði og kallaði, en grunaði fijótt
hvers kyns var og hélt á stað
framm Núpinn. Hafði hann aidrei
farið ieið þessa áður, og vildi það
honum til lífs að hann rakst á
vörður, og komst þannig heim að
Suæfjöllum ki. 11 um kvöldið.
Var þá svo svartur bylur að ekki
var viðlit að fara að leita. En
þegar er birti um morguninn
lögðu 13 manns af stað að leita,
gengu þeir fyrsí suðurhluta Bjam-
arnúps og hinn svokallaða Súrna-
dal en sendu einn mann af stað
út fjöruna. Þegar þeir höfðu leitað
í þeirn hluta Núpsins, sem gengur
er á þessum tíma árs, sendu þeir
enn 4 menn út fjöruna, mættu
þeir Guðmundi Jósepssyni er sagði
þeim að hann hefði fundið Sumar-
liða, látinn, og hestinn þar rétt
hjá, er Núpurinn þar, sem Sumar-
liði hrapaði fram af um 440 m.
Enginn hnakkur hafði verið á
hestinum og enginn póstur verið
sýnilegur þar nálægt.
Lögðu þeir nú 4 saman út fjör-
una, en sendu þann fimta tii að
sækja félaga sína. Hefir Halídór
Ólafssson frá Snæfjöllum, sem er
sá eini er lífs varð auðið af þeim
ijórum félögum, sagt mér, að þeir
hafi verið komnir að líki Sumar-
liða og staðið þar allir saman,
féll þá snjóflóðið yfir þá, áður en
varði og setti þá aila á sjó út.
Létu þessir þrír þar líf sitt:
Guðm. Jósepsson frá Sandeyri,
Pétur Pétursson — Snæfjöllum,
Bjarni Bjarnason — s. s.,
en Halldór Ólafsson komst á sundi
til lands. Hengjan segir Haildór
að hafi verið á að gizka S—6
faðmar á lengd og um 3 álnir á
dýpt, það sem eftir liggur í fjör-
unni. Hafa lík tveggja þeirra er
druknuðu fundist rekin, en ekki
hafa menn ennþá árætt að grafa
i fönnina til að ganga úr skugga
um hvort lík Sumarliða pósts hefir
farið í snjóflóðinu eða ekki, því
altaf öðru hvoru bætist snjór við
í Núpinn og þá Hfshætta að ganga
undir hann.
Þeir, sem fórust þarna, munu,
að því er eg frekast hefi fengið
vissu um, ekki láta eftir sig hjálp-
arvana ættingja, nema hvað Guð-
mundur Jósepsson lætur eftir sig
stúlku, 12 ára að aldri, og Bjarni
Bjarnason aldurhnigna foreldra.
Eftir þeim upplýsingum er fyrir
er pósturinn frá Stað £
Grunnavík og Hesteyri glataður^
ekki hægt að gera neinar sérstak-
ar rástafanir til þess að ieita hans,.
nema ef vera kynni að hægt værl
að gera út menn tii að Ieita ræki>
lega í vor eða sumar, þegar snjóa
leysir, á stöilum þeim eða syllum.
sem ofar eru í bjarginu.
Pósturinn frá Stað var 275 kr„
virði, en frá Hesteyri hafa engar
fiéttir fengist ennþá. — í fyrra-
var póstur .frá Hesteyri 280 kr„
virði í 15. póstferð.
€r Vlsir ai bera aj
sijórmtmi?
Vísir er búinn að flytja þanitt
„sannleika* hvað eftir annað, a£
orsökin til þess að stjórnin fyrir-
skipaði skömtun á sykri og hveiti
hafi verið sú, að iandsverzlunin
hafi Iegið með dýrar birgðir af
sykri. Gegnir mestu furðu hvað
Jakob Möller endist til þess að
endartaka þetta, þar sem hamt
þó hlýtur að vita að aímenningf
er fullkunnugt um það, hver or-
sökin var til þess að stjórnin
réðist í þetta skömtunarfargan,.
og að hún var öll önnur en þetta.
Sykur sá sem landsverzlunin
íékk um miðjan September í haust
og seldur var á 3 kr. 30 au. og
3 kr. 50 au.. kg., var allur upp-
seldur í Oktoberlok, og mundt
hafa verið uppseldur löngu fyr ef
allir hefðu fengið af honum eins og,
þeir vildu og er hið sama að segja
um sykur þann er landsverzlunin
átti út um land.
Landsverzlunin hefir aldrei verið
í vardræðum með að koma út
sykri sínum, eins og skiljanlegt
er, þar sem það er bezta tegund
og ódýrari en bjá heildsölum.
Nægir að minna á það að f sum-
ár var sykurverð hjá heidsölum
nær helmingi hærra en hjá lands-
verzlun, og að heildsalar færðust
undan þvf f haust að selja sykur
fyrir hámarksverð, af þvf þeir
sögðust ekki fá nægau ágóða.
Mest af sykri heildsalanna mun
þó hafa verið lakari tegund en
landsverzlunarsykurinn, og mun
almenningur fara nærri um það,
' hvaða sykurverði hann hefði orðiðr>