Alþýðublaðið - 24.08.1934, Blaðsíða 2

FÖSTUDAGINN 24. ágúst 1934.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
2
Höfum ferðir alla sunnudaga að
Selfjallsskála.
Sœtið að eins elna krónn.
Bifreiðastðð Stelndórs, sími 1580.
Lögtak.
Lögtak fer fram fyrir ógreiddum bifreiðasköttum
og skoðunargjöldum, sem í gjalddaga féllu 1. júlí þ. á.,
svo og iðgjöldum fyrir vátryggingu ökumanna bifreiða
fyrir árið 1934, að átta dögum liðnum frá birtingu
þessarar auglýsingar.
Skrifstofu Gullbringu- og Kjósar-sýslu og Hafnarfjarðar,
22. ágúst 1934.
Magnús Jónsson.
Munið
góðu og ódý u utanhússmálninguna,
sem tæst í
Málaing & Járnvðrur,
símí 2876, Laugav. 25, sími 2876
Bezt kanp fást i verzlnn Ben. S. Þórarinss onar
HANS í'/M-LAUA:
Huað nú —
ungi maður?
Islenzk þýðing eftir Magnús Asgeirsson.
maður er búinn að tala við Heilbutt, í stundaiikorn, pá eru öill
nmtalsefni þrrtin. Piin,neberg kanin veruliega vel við Heilbutt log
finsit hanin vera óvenju igóður og dreniglyindui’ maðuir, en' sam]t,
getur hann aldrei lorðjð fullikomiittn viuur hansi, aldrei oirðíð náf-
inn honura. Og pes>s vegna iíiður latijgur tími pangað til hainn
hejmsækir Hieiiibutt aftur — pað er ekki fyr en hann er mintur
á hann með pvi að samveirkameinn hans segja homum, að hann
hafi urnið málið á móti Mjam'del. En pegar hanin hringir dyra-
bjöHunni hjá Heálbutt er hann búiimn að flytja súg paðan fyritf
löngu, og húsmóðirin vei't ekká hvert. — Heilbutt er horfinn.
t
Pinneberg er tekinn fastur og Jachmann sér ofsjónir.
Romm eða te.
Á föigru, björtu vorkvöidi, þagar Pinrneberg vindur sér út ú,r
Vöruhúsi Mandels, er höind löjgð á öxiinai á honum. „Pinineberg!
Þér eruð tekinn fastur!“
„Svo!“ segir Pinnieberg og bitegður iekkí hið minsta. „Nei, leruð
pað pér, .Tachmann. Það .er mieiiri tímijnn síðan við höfum sést.“
„Þarna sér maður, hvað samvizkan er góð,‘" segir Jachmanin
punglyndislega. „Verður ekki pað minsita biit vlð. Ja, guð mimn
góður, það á gött, pettn unga fóJk. Það ler siannarliega öfunds-
vert.“ 1
„Ver,ið nú rólíegur, heriia Jachmann. Af hverju erum við svona
öfundsverðix? Ekki mynduð þér vElja skifta við mig, þó ekki
væri nemia í jþrjá diajga. Hjá Mandei — —“ '
„Hvað er athugaviert við Mandel? Ég vildi óska, iað ég hefði
stöðuna yðar. Það vær,i pó leitthvað fast, lejtthvað örug|t,“ segir
Jachmann. dapurlegur einls og áður, og genguf hægt áieiðis mieð
Pinneberg. „Það er böilvanilegt útlit hjá mannl eiin® og stelndur.
Jæja, hvað er að frétta af vorrý elskulegu frú? Það era sifeildiil
hveitibrauðsdagar, er spað eklíil?“
„Henni líður vel. Við erum búijn að eignast dreng.“
„Nei, hvað heyri ég! Hvoliki meira né miihna en dreng! Það
hefir gengið fljótt fyijjr siig, ikaiila ég- Hafið pér ráð á þess háttarl?
Þið erað sannarlega öfundsverð.“ ’
„Efni á pví höfum við efcki, enj <etf viið höguðum okkur eftir pvi,
eignaðist biátt áfram engifnn. 'Ofckar bö[nn,“ segiii Piumþierg. „Nú
perd\ur maður að hafa siig fram úh pví.“
„Rétt,“ segir Jachmann, sem, augljóslega hefir ekki tekið i&fitix?
fflvers vegna
var von Schletcher drepinn?
--- Nl,
Eg ,send;i strax eftir Papen. Eg
var ekki með neinar vífilengjur.
Ég lagði fyrir hann eftirfarandi
spurningar:
„I inafni hinnar gömlu vináttu
okkar skora ég á þig að vera|
hreinskiiinin. Hvað á samtal ykk-
ar Hitiers að' pýða? Hvaða laun-
ráð eruð pið að brugga?“
Papen tók hönd mína og hristi
hana, horfði beint í augu mér
og svaraðj:
„Kurt, ég sver pað og legg við
okkar gömlu vináttu og heiður
minrn sem herfioringja og manns,
að óg mun aldrei beita mér fyij(r
né styðja mokkur samtök, sem,
stofnað er til gegn þér eða stjórn,
sem pú veítir forstöðu.“
Og ég var svo heimskur að
trúa hionum.. Ég hélt áfram að
húa mig undir pá baráttu, sem
var í vændum. Ég stofnaði til
náins sámbands við áhrifamestu
ieiðtoiga verkamannafélaganna,
við Kristilega verkamannasam-
bandið, við Gregor Strasser og
verkamenn innan inazistafiiokksins
og viö Leipart og aðra forinigja
social-demiokratiska verkamianniai-
sambandsins. Að pví búnu fór ég
tiil Hindenburgs forsieta og sagði:
„Rjúfið pingið. Ég skal bera á-
byijgð á afleiðingunum. Eftir
kosningarnar verður starfhæfur
mje;irtihluti í pinginu til að konia
fram löigum, koma á reglu í land-
inu oig heiðariieiik í opinberu lífL“
En mér til mikillar undrunar
tilkynti forsetinn mér afdráttar-
laust, að hann mundi ekki rjúfa
pingið, en hann mundi taka vi'ð
lausnarbeiðni minni — lausnar-
beiðini, sem ég hafði alls efckft
sent né dreymt um að senda.
Ég mótmælti. Htndenburg hmjtii
í mifj: ónofíum og snéri víð méf\
bakinu.:
Junkararnir höfðu orðið skelk-
aðir vdð ákvörðun mína um að
fletta ofan af Ost Hilfe-hneyksJ-
inu. Papen, sem hafði sielt sig
Hitier, sanufærði pá um, að eina
leiðfin 'til að hilma yfir hneykslið'
væri að igera Hitler að kanziara.
Síðan hjáipuðust peir að því að
sannfæra gamla forsetann. En
til pess notuðu þieir pá svívirðij
legu lygd, að ég hefði áformað
byitingu með aðstoð rííkishersims.
Mér fanst ég hafa svipaða að-
stöðu og hershöfðiingi, sem hefir
gert nákvæma áætlun um sókn,
meira ,að segja ákveðdð stundina,
pegar áhlaupið skyldi hafið, en
einni /klst. áður en áhlaupið skyldi
hefjast, eru byssur og hergögn
tekin af bonum af herforingja-,
ráömu. Það var aðeins eitt fyrifr
mig að gera: að fara. Það er
aðeins ledtit fyrir mijg að gera nú:
að biða. Þýzka pjóðiin er meiri
en svo', að hún láti leggja sig í
rústir af móðursjúkum rudda
einis og Hitler er. Ég hefi óbi'landi
traust á pýzku pjóðiinni.11
Það ter aðeins fátt, sem hægt
er að bæta við pessa játningiú
Schleicher. Þó að Kurt von
Schi'ejchier ætti, pegar óg átti
petta samtal við hann, við al-
varleg og illkynjuð veikindi að
striða, örvænti haran aldrei. Þrem-
ur döigum áður en hann var myrt-
ur, var ég í París og átti til við
sérstakan trúnaðarmainn hans.
Þessi maðiur sagði mér, að Schlei-
cher befðii fastlega trúað því, að
nú væri kominn tími til athafna.
Hann dró upp fyrir mér mynd
,af ástandinu í Þýzkaiandi eins og
það var .síðustu dagana í júní og
hvað hann áliti, að yrði að gera til
að bæta ú'r pví. Hann áleit, að
eftir að Hitler hefði veri'ð steypj
af stóli, yrð,i fyrst um sinn að
stjórna með aðstoð ríkishersins,
en síðan smátt og smátt að koma
á socialistisku ríki, alveg ei'ns og
hann hafði lýst fyrjr mér á böfek-
um Waninseie. Hann lýsti sitefuu
Schleicbers í utanríkismálum:
Friður og sáttfýsi út á við, Þýzka-
land skyldi aftur ganga í Þjóða-
bandaiagið, — að Þýzkaland við-
unkendi núverandi landamæri sín
að pví tilskildu, að pað fengi
að injóta pess réttar, sem pví er
veittur í 19. grein sáttmála Þjóða-
bandalagsins um endursfcoðun
friðarsamninganina mieð friðsam-
legtum hætti, — náin samvinna
við England, Frakkland iog Rúss-
land með pví markmiði að varð-
veita Mðinn. Þetta voru ekki inn-
antóm orð. Hann hafði komist í
samband við fransika stjórnmála-i
menn. Hin ieina krafa han,s — og
menn höföu í rauniinni fallist á
hana — var að veita Þýzkálsndi
aftur nokkrar af peim nýlend-
um, sem peir urðu að láta af
hiendi. Það var vissuliega lítil fórn
til þess að tryggja friðinn.
Ég sagði við þennan vin von
Schleichers: „En Hitler hiýtur að
vera ljóst, hvað er að gerast. Ertu
©kki hræddur um Schleicher?"
„Þeir munu ekki pora að snerta
hann,“ var svarið.
En peir porðu pví. Hann dó
sem hermaður, hann neitaði að
láta taka sig fastain, pó að hannj
vissi vel, að pað væri sama og
sjálfsmiorð. Slik „sjálfsimiorð" eru
alþekt úr sögu Þýzkalands upp
á síðkastið. Og við hlið hans stóð
hiin ágæta kona hans, sem hafði
stöðugt verið hans hægri hönd,
kjarkmikil og viökunnanleg. Ég
er lekki Þjóðverji. Ég er ekki her-
maður. Ég hefi ekki sömu póli-
|isku skoðanir og .Kurt von
Schleicher. En ég ber viröingu
fyrir þeim glæsiiliega manni, siem
var myrtur, pegar hanu var að
leitast við að tryggja Möinn í
Evrópu.“
SMÁAUGLÝSINEAR
ALÞÝÐUBLAÐSINS
Allar almeunar hjúkrunar^
Tilrar, svo sem: Slúkradi k-
ur, skolkSnnur, hitapokrr,
hreinsuð bómull, jjútniMÍ-
hanzkar, gúmmibuxur handa
bðrnum, barnapelar og tútt«
ur fást ávalt f verzluniani
„Parfs(S Hafnarstræti 14.
Reiðhjól í óskilum í Alpýðu-
prentsmiðjunni.
Beztu og ódýrustu sumarferðirn-
ar verða nú eins og áður frá
Vörubílastöðinni í Reykjavík, sími
1471.
GRÆNMETI verður selt á Lækj-
artorgi á morgun. Sérstaklega
góðar rófur og kartöflur með
lækkuðu verði.
VINNAÓSkAST@
Stúlka, vön karlmannafatasaumi,
óskar eftir rð sauma buxur eða
vesti fyrir verkstæði. Meðmæli, ef
óskað er. Upplýsingar í afgreiðslu
blaðsins.
E.s. Suðorland
fer til Borgarness n. k.
laugardag kl. 5 e. h. og til
baka aftur á sunnudags-
kvold kl. 8. Seinasta laug-
ardagsferðin á sumrinu.
Farseðlar fram og til
baka, til Borgarness og
helztu staða héraðsins með
lækkuðu verði hjá
Ferðaskrifstofu íslands,
Inigólfshvoli. Sími 2939.
Melónur.
Appelsínur
frá 15 aiuum, afbragðsgóðar.
Deiicious epli.
Nýjar kartðfiur,
lækkað verð.
ísienzkar gulrófur.
Verzl. Drifandi,
Laugavegi 63. Sími 2393.
Beztu
rakblöðin,
punh, flugbita.
Raka hina
skeggsáru til-
finningarlaust.
Kosta að eins
25 aura. Fást
i nær öllum
verzlunum
bæjarins.
Lagersími 2628. Póshólf 373.