Alþýðublaðið - 27.10.1934, Blaðsíða 2

LAUGARDAGINN 27. OKT. 1934.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
a
r
Fingið frá Eogiandi til Astralfn
TÚRNER HÖFUÐSMAÐUR, eiinn af þektustu þátttakendum í flug1-
inu (til vinstri), flugvél hans og fömnautat
LONDON í gœrkveldi. (FÚ.)
„Til Ástralílu og tii baka á átta
dögum“ er nú kjörorð þeirra
Jomes og Wallier, sem ur:ðu fjórðu
í rööinni í kappfluginu frá Eng-
laindi ti'I Ástralíu. Peir búast við
að lieggja af stað aftur til Eng- ,
i lands sv'O fljótt sem unt er.
Fitzmaurioe, sem ætlaði að ,
leggja af stað til Ástraiílu ífyrra j
miáliið, tiilkynti í kvöld, að hann
yfðii að' fresta ferðiiinni lítilsháttar.
Bandarfikín mótmæla
fyrirha<«aðri stein*
olíueinokan Japana fi
Mansehukuo>
LONDON. (FÚ.)
Bandaríkin hafa sent Japönum
mótmæli gegn því, aÖ komið verðí
á einkasölu á oliu í Manchukuo.
En það hefir nýiega veriö til-
kynt, að slík einkasala væri vænfi-
anieg.
Segja Bandaríkjamenn, að slík
einkasala komi í bága við hags-
muni amerfökra olíufélaga og sé
brot á ákvæðum níuveldasamn-
ingstos um viðskiítafrelsi þeirra
í Asiu.
Fieiri iönd, þ. á. m. Bnetland,
hafa sent sams konar mótmæli.
Atvinnaleyslð e kst
fi Noregi
OSLO, 25. okt. (FB.)
Seinustu atvinnuskýrslur leiða
jj ljós, að frá 15. sept. til 15.
okt. befir tala atvinnuieysingja
áukist um 9°/o. — Tala atvinnu-
Deilor um MðSaiatkvæði
i Saar.
Atkvæðagneiðslunefnd Þjóða-
bandalagsins í Saa'r, birti í gær
mótmæli gegn fullyrðingum ýmsra
skiJnaðiarblaða í Saax, að stórt-
feidar kjörskrárfalsanir ættu sér
inú þegar stað í Saar, og að um
100 000 mannis, sem ekki hefðu
kosniinigarétt hefðu verið færðir
á kjörskrá. Segir nefndin þetta
tilhæfUiiaust, og bendir á, að
með því eftirliti, sem haft er,
geti slííkt ails ekki átt sér stað.
1 þessu sambandi segir nefndin
frá því, að sér hafi neiknast svo
til, að alls muni 550 000 manins
haia atkvæð/srétt til þjóðarat-
kvæðisiins. Af þeim haía 532 000
verið skráðir.
ítalskur kafbátur kafar
109 metra.
Italskur kafbátur, sem var að
gera köíunartilraunir í Miðjarðar-
hafi komst í gasr á 109 metna
dýpi, og er það langmiesta dýpi,
lieysinigja í Noregi er nú 35 528.sem kafbátur hefir komist á.
Hitler og Miilier
ríkisbiskup ráða ekki
lengur við kirkjuhreyfíng-
una.
LONDON. (FÚ.)
Lítíð nýtt gerist þiessa daga í
kirkjudeilunni í Þýzkaíandá. Álit-
ið er, að hin raunverulega ástæðd
fyrir því, að frestað hiefir verið
að setja dr. Múlier farmlega inn
í embætti sem ríkisbiskup sé sú,
að bæði. Hitler og dr. Múller
séu óvissir í því, hvernig þeir
eiga að bregðast við þieim atburð-
um, sem nýlega hafa gerst, ekki
síizt þar sem það leynir sér ekki,
að meiri hluti presta og safnaða
evangelisku kirkjunnar fy.lgiix
þieim, sipm hafá snúist andvígir
dr. Múller,
Talið er víst, að Hitilier muni
bjóða öil.lum féiags&kap National-
sósíalásta og leynilögrieglunni, að
hætta öiLI.um afskiftum af kirkju-
móiulm. Dr. Meisier er þó enn
uindiir gæzlu ieyniJögteglunnar, og
er honum bannað að fara út úr
húsi stou, en að öðxu leyti er
hann talinn frjáls.
Fulitrúar dr. Múilers hafa til-
kynt, að erindrekar hans munj
ekki flytja neinar guðsþjónustur
í Múncben næstkomandi sunnu-
dag — en annars hefir dr. Múl-
ler lagt til presta til þess að
flytja predikanir í þeim kánkjum,
sem eru prestslausar, vegna þess,
að priestum þeirtia hefir verið vik-
ið úr embætti.
Fjársöfnunarkassar hafa verið
iSestir á hurðimar á kirkjum þeiira,
siem hafa genigjið í nýja kirkjufé-
lagið, sem stofnaö var siðastilð-
inn laugardag undir stjórn dr.
Koch, og hafa safnast stórar fjár-
hæðir til styrktar kirkjuféla,gs-
starfseminni. Á kassana er letrað:
„Til heiða legrar kirkju."
Uiwas p niynda.
LONDON. (FÚ.)
Sérfræðingar frá Englandi eru
inú staddir í Bandaríkjunum, til
þess að kynna sér aðferðir Banda-
'rikjamianna í myndvarpi og bera
þær saman við sínar ensku að-
ferðir. önniur sérfræðinganefnd
mun bráðlega fara til Þýzkalands
í sömu eirindum.
' ■ , 'i !
Geymsla.
Reiðhjól tekin til geymslu á
Laugavegi 8, Laugavegi 20
og Vesturgötu 5. Sótt heim
ef óskað er.
0rnirm, símar4661 & 4161.
Standlampar, lestrarlamp-
ar, borðlampar, vegglamp-
ar úr tré, járni, bronzi og
leir. Nýjast i tízka. Vand-
aðar vörur. Sanngjarnt
verð.
Skermabúðin,
Laugavegi 15.
6. S. kaffi
er á síffldri sigurför. Þeir, sem
einú sinni kaupa G. S. kaffi,
kaupa aldrei annað kaffi aftur.
Þið, sem ekki hafið þessa reynsíu,
kaupið G. S. kaffi, og þið munuð
ekki iðrast.
Húsmæður! Munið G. S. ka-ffi.
Beztu
islenzku
kartöflunar
eru frá Héraðsbúum.
Hreinasta sæigæti, taka
öllum kartöflum fram,
komu aftur með Súðinni
i dag i 50 kilóa pokum.
Pantið i tima.
Simar:
Reykjavik 4290.
Hafnarfjörður 9260.
Gannlaugor
_______SíefánssoÐ.
Úrsmíða-
vinnustofa
rriín
er á Laufásvegi2.
Onöm. V. Kristjánsson
Sparið peninga! Látið gera
við eldfærin hjá okkur. Dverga-
steinn, Smiðjustíg 10.
Nýtt hvalrengi í Trygigvagötu
bak við verzlun Geiris Zoega, við
hliðtoa á beykisvinnustofun)m. —
Hver síðastur að fá sér hval til
vetrariins. Sími 2447.
Gömlul eldavéJ, lítil stærð, ósk-
ast til kaups, Uppl. í 'S|íma 2662.
Hjúkrunardeildin í verz.1. „Pa-
xfi|s“ hefir ávalt á boðstólum
gætar hjúkTiunarvöxur með
ágætu verði. —
Alt af gengur það bezt
með HREINS skóáburði.
— gljáir afbragðs vel. —
Bezt kaup fást í verzlun Ben, S Þórarinssonar.
Ilmsprautur
Púðurdósir
Umvötn
Púðurkvastar
Kristall
í
M'ocastel!
Fermingargjáfir
í stórkostlegu úrýaii
Burstasett
Handtöskur
Ferðaveski
Lyklaveski
Bréfaveski
Peningaveski
Peningabuddur
EDINBORG
HANS FALLaDA :
æ . i ■■■-■. — .-
Hvað nú —
ungi maður?
fslenzk pýðing eftir Magnús Asgeirsson
ingjarnir héroa í hverifinu. Ég vedt vel, að það er ©ngin bein áhætta
við það, en ég vil ekki að Hanmes leiðist út í nieitt óheiðarliegý.
Hann er alt of góður til þes,s. Hannes er likur föður stoum. Hann
hefir ekkert frá móður sinni. Hún hefir oft verið a'ð fjasa um
hvað faðiir hans hafi verið varfærjin meinleysisrola. Han,n var
skrifstofustjóri á málaflutnmgsskrifstofu, og v,ar löghlýðinn, reglu-
samur og heiðariegur eins og Hannes er að eðiljsifari. Þess vegna
er það skylda mto að aftra því, að Hannies geri mokkuð það,
sem hann myndi sífelt á&aka sig fyrir á effiir. Hanin skal aldnei
framar fara í nokkra stöðu, ef hann fær hana ekki með heiða;r-
legu móti.“
Jachmann situr og horfir á hana. Hanin vildi helzt standa upp
og fara leiðar sinnar. Hvað stoðar að vera að biða hérna? Hér
hefir hann ekki meira að gexia. Það er nu einu stoni svo, að hún
á að eins heima hjá manni sínium og banni, og sýnár það graini-
lega, að í hjarta sínu er hún ein af þeim, sem hefir skömm á allrá
ólöghlýðni og heidur dauðahaldi í hinar gömlu, góðu borgaralegu
dygðir. En alt í einu heyrir hann sjáifan sig segja:
„Ég kom út úr stetoimim klukkan sex í morgun. „Ég hiefi setið
þar í ár fyrir svik og lygi, ©ins og þér segið!“
Fyrst þegar Pússier lítur ósjálttátt á hann, er houum Ijóst
hvers vegna hann varð að koma með þessa játniingu. Hann
ætlaði að koma því til leiðaxi, að hún gleymdi' sínum áhyggjum
eitt augnablik og gæfi sig að honum.
„Ég hefi stundum hugsað mér eitthvað í þá átt, Jachmann,
en —“ rödd bennar verðux fimnisleg og hikandi — „það er eins
og það standi dálítið sérstaklega á um yður, er það ekki?
Þér exuð svo —“
Jachmann xeynir að eyða þessu mieð hlátti, hann veit með
sjálfium sér, að eins þneyttur og hann er á þessari stundu hefði
hann aldxiei haldið að nokkur maður gæiti onðið. „Auðvitað er
ég svo —“ I
„Ég á við það, að þér komið svo dxiengilega fram við þíá, sem
þér berið fyrir brjósti, en viið hina, seni þér hafið engar mætur
á, eruð þér nú visit heldur ,lakari,“ segi-r Pússer. „Annars sagði
mamma gamla okkur, að lögreglan væri á hælunum á yðurl“
„Já, einmitt — það var hún, sem ljóstaði upp um mig!“ segir
Jachmann hlæjandi. „Hún hefir al|t af afbrýðissöm verið, og
þegar þau kösit koma að henni, verður hún alveg snarvitlausi.
Ég hafði nú vísft igefið henni ástæðu til a'ð vera afbrý'ðissöm,
en ekki á þann hátt, sem húm hélt. — — Annars kom þetta nú
niður á henni líka. Hún fékk fjórar vikur!“
„Og nú æitlið þið að fara að vera saman aftur?“ segir Pússer
undrandi. „Jæja, kannsfce þið eigið aninars saman.“
Jachmann rnyndar sig til að bro.sa. „Getur vel verið,“ segir
hann. „Að etou leyti á hún vel við mig, að húm er bæði ágjörn og
eigingjörn. ;Þá þarf mér þó ekki að fimnast, að ég sé iakari hielm-
ingurinn. — Vitið þér aninars að móðir maninsins yðar er efnuð
kona? Hún á að minsta kosti þrjátíiu þúsurid mörk á sparisjóði.‘‘
Jachmann fer að hlæja, þegar hann sér furðusvipiinn á Pússer.
„Jú, sjáið þér til, Pússieir; gamla frú Pinnebei]g er kona, senx
veit, hve mikils virðx það er að tryggja sig fyrir ókomnum
tíma. Hún hefir líka sinn sjálifsmietnað á vissan hátt, bara ait
öðru vísi en maðurinn y'ciar, Hún metur sjálfstæði sitt meira
en alt annað — vill ekki vera neinium háð--------. Það hefir áreiðan-
lega ekki verið skemtilqgt fyrir konu með hennar skapferli að
vera gift Ptoneheilg gamla. Nú veit hún að maðiutónn yðiar likist
föðiur sínum, og þess vegna vilíli hún fyrir engan mun eiga það
á hættu að þurfa að ieita á náðir hans, þegair hún vdrður gömu;i
og ekkert er lengur að hafa upp úr krafsinu fyrir konu af heninar
tegund. Hún veit sínu*viti, sú gamla, að vissu leyti."
Jachmann færir sig brosandi til dyra, en síðain staðmæmist
hann, lítur á Pússer og segir með hæðnisgliampa í augunum:
„iÞað er undarlegt, þetta ,lff. Hvað sem annars má út á það sietjia,
þá ier því nú samt svo fyhir komið, að það nær loftast saman,
sem saman á. Það sér maður bæði á yður og manninum yðar og
mér og tengdamóður yðar! Ég vil nú ekki fullyrða, að hún sé
sú, sem ég kysi helzt, en sarnt sem áður er það hún, sem bezt
hæfir mér og mínum aðferðum. Hún er, þrátt fyrir alt, manni
eiins og mér ágætur félagii! Hún Jætur sér ekkiert fyrir brjósti
brenna, hvorki svik né lygi né þá áhættu, sem fylgir því að
beita þeim meðulum'!“
Pússer lan.gar til að segja eitthvað, en hún veit ekki hvað það
á að vera. ,Þeð leynföt lei-tthvaði í Jachmann, ,sem hana tekur sárt
til. Snöggvast ftost henni ,aö húin, hafi óafvitandi gert honum
rangt til; en svo finst henlni þó strax, að það sé bezt að losna
við hann sem fyr-st, svo að hún fái frið til að velta því fyrir sér,
hvað orðið hafi af Hannesi.
„Góða nótt, Jachmann,“ segir hún og réttir fram höndina'.
„Og hamingjan fylgi yður.“
Jachmann stendur kyr og þrýstir hendi beinnar. „Sömuleiðís,
Pússer," siegir hann í alvariegum rómi. En síðan — eiiramitt, þegar
hann er alveg að sleppa hö'ndinni á henni —. siegir hainn lágt og
innilega: „Já, Pússer, því að þér hafið víst aldrai gietað hugsað
yður, að við, —?“
Nú fyrst skilur .hún, hvens vegha hann hefir komið þangað í
dag og hvað liggur á bak við ait þetta undarlega t,al hans við
hana. Hún skiliur alt í etou ástæðuna til þess, að hamx hjálpaðá
Hannesi til að fá stöðiu hjá Maradel, aði hanin gaf þeim peninga til
að borga tengdamóður hennar húsaleiguna og fór með' þau út til
að skemta þeim kvöldið sem hann hvarf. Það hefir þá alt af verið
sama ástæðan. Vegna hennar hefir- hanra verið svona drengilegur
og heiðarlegur við þau! Hún hlær að vföu að spurningu hans, en
það >er ekki Jachmanra sjálfur, sem hún hlær að. Hún hlær af því
að húra er hamtogjusölm þrátt fyrir alt.
„Nei, það befir aldiiei getað' komið til mála, því að við Hannes
og ég erurn eins og þér vitið! — — Þar kemst enginra amnar að!“
„Nei, ég veit það!“ Jachmann sieppir takinu um hönd hennar og
hrópar frami í éldhús.ið: „Hæ, bílstjóri, þá ökum við af s,tað!“
Þegar hann er seztur upp| í bflihn, beygir hanin s,ig út úr honum
og kinkar koIM til Pússer, sem hefir fylgt horium út: „Verið þér
nú ekki að hafa ineinar áhyggjur út af manininum, yðar. Hann kem-
ur heiim heili á húfi. Berfiið horaum kveðju mína og segið honum
frá mér, að hanm sé gæfumaður þr,á.tt fyrir alt, því að hann hafi
einmitt eignast þá konu, sem hanin þurfti að eiga!“
Pússer stendur kyr og horlfir á eftir bílinum, sem renraur á burfi.
Koffortin hans Jachmanns eru spent á farangursgrindina >og aftur-
ljósið varpar rauðum bjaijma yfir þau. Hann hafði Játið það svo